Moje życie to czas refleksji, wspomnień, podsumowań... Otoczona książkami coraz częściej sięgam po takie, przy których uronię łzę, zżyję się z bohaterami. Dlatego, pomimo towarzystwa wielu ambitnych pozycji plebiscytu, oddaję swój głos: za prostotę i zwyczajność, za chwile wzruszenia, oczyszczenia, za emocje i zadumę, za niezapominajki i symboliczną filiżankę. "Jeszcze się kiedyś spotkamy" Magdaleny Witkiewicz - książka, która mnie urzekła, wzruszyła i była mi po prostu potrzebna - jak tlen. Bo to chyba o to właśnie chodzi... by LUBIĆ#CZYTAĆ!

Moje życie to czas refleksji, wspomnień, podsumowań... Otoczona książkami coraz częściej sięgam po takie, przy których uronię łzę, zżyję się z bohaterami. Dlatego, pomimo towarzystwa wielu ambitnych pozycji plebiscytu, oddaję swój głos: za prostotę i zwyczajność, za chwile wzruszenia, oczyszczenia, za emocje i zadumę, za niezapominajki i symboliczną filiżankę. "Jeszcze...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Magia miejsc, które już dzisiaj zanikają. Miejsc zanurzonych w bezmiarze przyrody. Miejsc w których możemy być sobą, gdzie nikt nas nie ocenia. To tęsknota za czymś, co odchodzi, za życiem w otoczeniu niewinnej przyrody wyniosła książkę Deli Owens " Gdzie śpiewają raki" na podium. Wartością książki jest nie tylko pochwałą nienaruszonej przyrody, ale przede wszystkim ukazanie relacji międzyludzkich. To książka o lęku przed innością swoją, ale też innych. Tak trudno było ludziom z miasteczka zaakceptować niezależność i odmienność Dziewczyny z Bagien. Łatwiej było przykleić etykietkę, niż zrozumieć. Ta książka porusza do bólu, bo mówi o tym jak potrafimy być obojętni na krzywdę i odmienność innych. Jak rozpędzamy się w naszych powierzchownych osądach nie patrząc na wyrządzane innym krzywdy. Ta książka w potędze i pięknie przyrody szuka ukojenia na bezmyślność naszych działań.

Magia miejsc, które już dzisiaj zanikają. Miejsc zanurzonych w bezmiarze przyrody. Miejsc w których możemy być sobą, gdzie nikt nas nie ocenia. To tęsknota za czymś, co odchodzi, za życiem w otoczeniu niewinnej przyrody wyniosła książkę Deli Owens " Gdzie śpiewają raki" na podium. Wartością książki jest nie tylko pochwałą nienaruszonej przyrody, ale przede wszystkim...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

“Czarne słońce” Jakuba Żulczyka to książka, na którą nie wahałam się oddać głosu przez sekundę. Żulczyk wprowadza w świat agresywny, głośny, zdominowany przez przemoc i wulgarność. Jest to świat, którego się obawiamy, a ten strach skłania nas do refleksji. Rzeczywistość “czarnego słońca” jest krainą, w której nie spełniają się żadne marzenia, ale za to wszystkie lęki. A jednocześnie mogę śmiało stwierdzić, że nie czytałam nigdy czegoś piękniejszego - pięknego, bo obdartego z cukierkowej narracji, pięknego, bo odważnego, szczególnie jak na te czasy, pięknego, bo po przeczytaniu jej nie mogłam przestać o niej myśleć. Żulczyk pokazuje, że apokalipsa nie jest czymś, co przychodzi nagle i trwa kilka sekund, niszcząc nasz świat. Apokalipsa to proces powolny i długotrwały, który powoli nas niszczy. I powiem wam jeden z drugim, że po przeczytaniu “czarnego słońca” przestałam bać się potworów pod łóżkiem, zaczęłam za to bać się Gruzów za drzwiami mojego domu.

“Czarne słońce” Jakuba Żulczyka to książka, na którą nie wahałam się oddać głosu przez sekundę. Żulczyk wprowadza w świat agresywny, głośny, zdominowany przez przemoc i wulgarność. Jest to świat, którego się obawiamy, a ten strach skłania nas do refleksji. Rzeczywistość “czarnego słońca” jest krainą, w której nie spełniają się żadne marzenia, ale za to wszystkie lęki. A...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Oddałam głos na książki w kilku kategoriach, jednak wspomnę tutaj o dwóch z nich, ponieważ w pierwszym przypadku książka chwyciła mnie za serce, w drugim przypadku książka należy do mojej ulubionej kategorii kryminał, sensacja, thriller.
„Kołysanka z Auschwitz” nie trzeba nikomu przedstawiać tej książki. Wzruszająca historia oparta na faktach, podczas jej czytania niejednokrotnie płynęły łzy. Książka przedstawia piekło obozu koncentracyjnego i heroizm Helene Hannemann, która pomimo piekła w którym się znalazła, otoczyła przebywające w obozie dzieci miłością. Mocna, poruszająca, zapadająca w pamięć.
W mojej ulubionej kategorii wybrałam „Ciszę białego miasta”, ponieważ ma wszystkie najlepsze w moim mniemaniu cechy kryminału, czyli klimatyczne miejsce akcji, nieuchwytny morderca, przeszłość, która kładzie się cieniem na teraźniejszości, bohaterowi pełni tajemnic, z których każdy może być podejrzany. Uwielbiam takie kryminały i zawsze czytam je z zapartym tchem.

Oddałam głos na książki w kilku kategoriach, jednak wspomnę tutaj o dwóch z nich, ponieważ w pierwszym przypadku książka chwyciła mnie za serce, w drugim przypadku książka należy do mojej ulubionej kategorii kryminał, sensacja, thriller.
„Kołysanka z Auschwitz” nie trzeba nikomu przedstawiać tej książki. Wzruszająca historia oparta na faktach, podczas jej czytania...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dla mnie tylko w kategorii literatura piękna wybór był oczywisty i bezdyskusyjny. „Horyzont”. Za wrażliwość, za zmianę perspektywy, ale i za to, że w tej książce po prostu czuje się pozytywną energię autora. To historia niezwykła, złożona i prosta, poruszająca te same tematy z różnych perspektyw. Czy bajka jest mniej emocjonująca od prawdziwych bomb? A może to właśnie pobudzenie naszej wyobraźni unaocznia nam rozmiar wojny, cierpienia i zwykłych spraw ludzkich. Autor wzbudza i rozbudza wrażliwość na codzienność, starość, młodość , wojnę i chorobę. I sam autor. Jego zdziwienie, że to do niego, a nie do innego autora ustawia się taka kolejka po autograf. On: Jakub Małecki, który codzienność, rzeczywistość ujmuje w niby prostych, ale i nierzeczywistych słowach. To, co było widoczne, zmienia znaczenie. Odkrywamy drugą cześć, tę pod powierzchnią. Granica pomiędzy tym, co było niewidoczne, a tym, co oczywiste i odsłonięte, zaciera się. Trafność tytułu jest genialna.

Dla mnie tylko w kategorii literatura piękna wybór był oczywisty i bezdyskusyjny. „Horyzont”. Za wrażliwość, za zmianę perspektywy, ale i za to, że w tej książce po prostu czuje się pozytywną energię autora. To historia niezwykła, złożona i prosta, poruszająca te same tematy z różnych perspektyw. Czy bajka jest mniej emocjonująca od prawdziwych bomb? A może to właśnie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zagłosowałam na "Gambit" Macieja Siembiedy, ponieważ mamy tutaj coś więcej niż tylko historię mistrza szachowego ^^ Tak już mam, że lubię czytać i zgłębiać życie ludzi wybitnych w nauce, sporcie czy szachach. A tutaj mam wszystko to co lubię osadzone w polskich realiach, nie ustępując takim postacią jak Bobby Fischer . Sama historia jest porywająca i oryginalna, a podczas lektury przechodziły mnie ciarki na plecach. Pan Siembieda pisze w taki sposób, że czytelnik zatraca się w lekturze, przenosi w inne czasy. Do tego wszystkiego zbudował postacie w tak realny sposób, że zostają ze mną na długo po zakończeniu lektury.

Zagłosowałam na "Gambit" Macieja Siembiedy, ponieważ mamy tutaj coś więcej niż tylko historię mistrza szachowego ^^ Tak już mam, że lubię czytać i zgłębiać życie ludzi wybitnych w nauce, sporcie czy szachach. A tutaj mam wszystko to co lubię osadzone w polskich realiach, nie ustępując takim postacią jak Bobby Fischer . Sama historia jest porywająca i oryginalna, a podczas...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mój głos oddałem Walterowi Isaacsonowi "Leonardo da Vinci". Po raz kolejny przedstawia jedną z ikon rodzaju ludzkiego w sposób obszerny, ciekawy. Odkrywa za czym stały przebłyski geniuszu i innowacji włoskiego człowieka orkiestry w dziedzinie nauk i sztuki. Dodatkowo Leonardo da Vincii jest jedną z moich ulubionych postaci renesansu, więc cieszy mnie tak pięknie wydana biografia, która w pełni zasługuje tytuł książki roku w swojej kategorii.
W kategorii fantastyka wybrałem powieść Sebastiana de Castella "Krew świętego" - co prawda nie przeczytałem jeszcze tej pozycji, aczkolwiek poprzedniczki bardzo mnie urzekły lekkością słowa, ciężką moralnością, sprawnymi i efektownymi opisami walk, ciętymi dialogami i oddanie ducha przygody w stylu sławetnych Trzech Muszkieterów z elementami magii. Ufam temu autorowi w ciemno, niech ma i wygrywa! ;)

Mój głos oddałem Walterowi Isaacsonowi "Leonardo da Vinci". Po raz kolejny przedstawia jedną z ikon rodzaju ludzkiego w sposób obszerny, ciekawy. Odkrywa za czym stały przebłyski geniuszu i innowacji włoskiego człowieka orkiestry w dziedzinie nauk i sztuki. Dodatkowo Leonardo da Vincii jest jedną z moich ulubionych postaci renesansu, więc cieszy mnie tak pięknie wydana...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Literacki nobel dla Olgi Tokarczuk - absolutne wydarzenie roku. Transmisję z gali wręczenia nobla oglądałam tam gdzie akurat musiałam być - w tramwaju na komórce. Bardzo chciałam zobaczyć to na żywo. Nie wiadomo, czy będę miała jeszcze okazję być świadkiej kolejnego tak wielkiego wyróżnienia dla polskiego literata.

Literacki nobel dla Olgi Tokarczuk - absolutne wydarzenie roku. Transmisję z gali wręczenia nobla oglądałam tam gdzie akurat musiałam być - w tramwaju na komórce. Bardzo chciałam zobaczyć to na żywo. Nie wiadomo, czy będę miała jeszcze okazję być świadkiej kolejnego tak wielkiego wyróżnienia dla polskiego literata.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jak zwykle, w tego typu plebiscytach, mogę się wypowiedzieć tylko w kryminalnej kategorii. Znaczy mogłabym się wypowiedzieć w innych, ale zważywszy na fakt, że czytam tylko kryminały moja wypowiedź nie byłaby rzetelna i bazowałaby zapewne na ocenieniu książki po okładce. A całe życie jest uczona żeby tego nie robić. Dlatego właśnie skupiłam się na kryminałach, których w zeszłym roku przeczytałam całą masę. Robiąc listę plusów i minusów wytypowałam dwie kandydatki do tego zaszczytnego tytułu „Najlepszej książki roku 2019” - „Umorzenie” Remigiusza Mroza i „Traumę” Maxa Czornyja. Mając już te dwa typy zaczęłam analizować je pod każdym możliwym względem i aspektem żeby wyłonić zwycięzcę. Fabuła zachwyciła mnie w obu. Bohaterów obu książek uwielbiam. Okładki obu mi się bardzo podobają. Obu serii jestem fanką. I generalnie co bym nie wymyśliła ciagle odpowiedź brzmiała „obie” (czy też „obu” czy jakkolwiek podobnie). No ale podjąć decyzję musiałam. I podjęłam. The Oscar goes to... „Umorzenie” Remigiusza Mroza. Dlaczego? Książek Remigiusza po prostu przeczytałam więcej i mając szerszy pogląd na spektrum jego zdolności stwierdzam, że to była jedna z najlepszych jego książek.

Jak zwykle, w tego typu plebiscytach, mogę się wypowiedzieć tylko w kryminalnej kategorii. Znaczy mogłabym się wypowiedzieć w innych, ale zważywszy na fakt, że czytam tylko kryminały moja wypowiedź nie byłaby rzetelna i bazowałaby zapewne na ocenieniu książki po okładce. A całe życie jest uczona żeby tego nie robić. Dlatego właśnie skupiłam się na kryminałach, których w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Delia Owens i jej "Gdzie śpiewają raki" skradło moje serce bezpowrotnie! Jest to dla mnie czytelnicze odkrycie 2019 roku. Dzięki tej książce możemy się przekonać, że opisy przyrody nie muszą być mdłe i nużące. Wręcz przeciwnie! Pani Owens posiada niesamowity dar. W bardzo plastyczny sposób kreuje świat roślin i zwierząt. Sama fabuła wręcz ocieka emocjami. Dzieciństwo, dojrzewanie, zbrodnia, ludzkie relacje, nieoczywiste i trudne wybory. To wszystko znajdziemy w "Rakach..." i wiele więcej...To jedna z tych książek, która zmusza czytelnika do myślenia i do poszukiwania odpowiedzi na pytanie o cel i sens życia.

Delia Owens i jej "Gdzie śpiewają raki" skradło moje serce bezpowrotnie! Jest to dla mnie czytelnicze odkrycie 2019 roku. Dzięki tej książce możemy się przekonać, że opisy przyrody nie muszą być mdłe i nużące. Wręcz przeciwnie! Pani Owens posiada niesamowity dar. W bardzo plastyczny sposób kreuje świat roślin i zwierząt. Sama fabuła wręcz ocieka emocjami. Dzieciństwo,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej