Ale przecież wiadomo, że cała masa (jeśli nie większość) ogromnie popularnych osób tworzących różną fikcję niekoniecznie posiada mistrzowskie umiejętności. Co nie zmienia faktu, że sporo takich osób, w tym King, potrafi dostarczyć rozrywki. Zresztą bez przesady - kilka jego książek jest świetnych. A to, że większość jest po prostu poprawna warsztatowo, a i czasem powiela własne pomysły - cóż, myślę, że ciężko trzymać wysoki poziom, gdy produkuje się tyle, co on. Chmielewska też była taśmową powieściopisarką i - mimo całej mojej sympatii do niej - powiedziałabym, że większość jej książek to też raczej sympatyczna rozrywka niż majstersztyki. Co nie zmienia faktu, że znajomość lepszych autorów i autorek nie powinna odbierać przyjemności z czytania Kinga czy Chmielewskiej. ;)

Ale przecież wiadomo, że cała masa (jeśli nie większość) ogromnie popularnych osób tworzących różną fikcję niekoniecznie posiada mistrzowskie umiejętności. Co nie zmienia faktu, że sporo takich osób, w tym King, potrafi dostarczyć rozrywki. Zresztą bez przesady - kilka jego książek jest świetnych. A to, że większość jest po prostu poprawna warsztatowo, a i czasem powiela...

Może właśnie wszystko się w tej formie rozrywki komplikuje – ale to już jak wiadomo temat rzeka. Tak czy inaczej, w dużej mierze się z Tobą zgadzam – polać bezsprzecznie :)

Może właśnie wszystko się w tej formie rozrywki komplikuje – ale to już jak wiadomo temat rzeka. Tak czy inaczej, w dużej mierze się z Tobą zgadzam – polać bezsprzecznie :)

Poleć proszę zatem tych co kładą na łopatki, szukam nowych doznań :)

Poleć proszę zatem tych co kładą na łopatki, szukam nowych doznań :)

Chwilę zastanawiałem się, czy podawać propozycje tutaj, czy tylko napisać Ci, że podsyłam je wiadomością prywatną – żeby nie robić OT. Skoro jednak tak czy inaczej piszę tę wiadomość, to podrzucam kilku autorów oraz ich – moim zdaniem najlepsze książki – w tym miejscu (również dlatego, żeby nie było, że oto gość postuluje, że są lepsi od Króla, ale jak go zapytać o konkrety to milczy). Zaznaczam, że nie jest to literatura z gatunku grozy. Oto i oni: J. Pilch ("Moje pierwsze samobójstwo"), W. Myśliwski ("Traktat o łuskaniu fasoli"), S. J. Lec ("Myśli nieuczesane"), M. Kundera ("Księga śmiechu i zapomnienia"), G. Orwell ("Rok 1984"), E. Hemingway ("49 opowiadań"), no i może na koniec wyjątek, ktoś bliższy Kingowi, a nawet jego inspiracja: E. A. Poe (polecam dorwać gdzieś "W cieniu mistrza" – gdzie swoją drogą jeden z komentarzy do opowiadania należy do Kinga).

Chwilę zastanawiałem się, czy podawać propozycje tutaj, czy tylko napisać Ci, że podsyłam je wiadomością prywatną – żeby nie robić OT. Skoro jednak tak czy inaczej piszę tę wiadomość, to podrzucam kilku autorów oraz ich – moim zdaniem najlepsze książki – w tym miejscu (również dlatego, żeby nie było, że oto gość postuluje, że są lepsi od Króla, ale jak go zapytać o konkrety...

Przyznaję się bez bicia, że zanim zadałam pytanie przejrzałam Twoich ulubionych autorów i wszystko stało się jasne :) Ciekawa byłam tylko których polecisz w szczególności i co konkretnie :) I dziękuję Ci za to :)

Do polskich pisarzy czaję się jak pies do jeża, muszę się przełamać ale czuję, że jeszcze nie dorosłam. Orwella za to uwielbiam, Poego nie znoszę ale Hemingway... to jest chyba gość, którego muszę spróbować :) Dzięki, następne po co sięgnę to będzie "49 opowiadań".

A gdybyś miał ochotę na kogoś kto moim zdaniem tworzy rewelacyjną prozę z takim klimatem, że trzeba się trochę pozbierać po przeczytaniu: Dan Simmons i jego "Terror", Jozef Karika "Szczelina" oraz Natsuo Kirino "Groteska" - to akurat kobieta. Tak żeby wybrnąć z męskiego grona ;)

Przyznaję się bez bicia, że zanim zadałam pytanie przejrzałam Twoich ulubionych autorów i wszystko stało się jasne :) Ciekawa byłam tylko których polecisz w szczególności i co konkretnie :) I dziękuję Ci za to :)

Do polskich pisarzy czaję się jak pies do jeża, muszę się przełamać ale czuję, że jeszcze nie dorosłam. Orwella za to uwielbiam, Poego nie znoszę ale Hemingway......

"Skazani..." to przecież nie jest horror, więc podążaj dalej w takim właśnie obyczajowym kierunku jeśli chodzi o ekranizacje: Dolores Claiborne, Stań przy mnie, Misery, Zielona Mila, 22.11.63 (serial), Czarny cadillac, Sekretne okno ;)

"Skazani..." to przecież nie jest horror, więc podążaj dalej w takim właśnie obyczajowym kierunku jeśli chodzi o ekranizacje: Dolores Claiborne, Stań przy mnie, Misery, Zielona Mila, 22.11.63 (serial), Czarny cadillac, Sekretne okno ;)

Ja rozumiem to tak, że dorastając jako nastolatek zaczytywałeś się w jakimś autorze i "wychowałeś się" na jego książkach - ukształtowały Cię w jakiś sposób.

Ja rozumiem to tak, że dorastając jako nastolatek zaczytywałeś się w jakimś autorze i "wychowałeś się" na jego książkach - ukształtowały Cię w jakiś sposób.

Ale Mróz wydał pierwszą książkę w 2013 roku, to ile lat musiałoby mieć "pokolenie Mroza"? Wychowywać się na Mrozie (nomen omen - zimny chów?), czyli dorastać czytając jego powieści, mogą chyba tylko obecne nastolatki - no, może w porywach do jakiegoś 25 roku życia... Czyli pokolenie "young adult". Chyba, że jest taki "trynd", iż wychowanie obecnie, podobnie jak kształcenie się, trwa całe życie?
Moim zdaniem to absurd: wychowywanie kończy się z dorastaniem, czyli osiągnięciem - powiedzmy z angielska - 21 roku życia. To co potem z człowiekiem robi małżeństwo i dzieci (też rodzaj dojrzewania) zaliczam jednak do innej kategorii.

Ale Mróz wydał pierwszą książkę w 2013 roku, to ile lat musiałoby mieć "pokolenie Mroza"? Wychowywać się na Mrozie (nomen omen - zimny chów?), czyli dorastać czytając jego powieści, mogą chyba tylko obecne nastolatki - no, może w porywach do jakiegoś 25 roku życia... Czyli pokolenie "young adult". Chyba, że jest taki "trynd", iż wychowanie obecnie, podobnie jak kształcenie...

@tsantsara

Pokolenie Mroza właśnie się kształtuje :) I to kształtowanie zakończy się właśnie razem z osiągnięciem dorosłości bo wtedy właśnie człowiek już raczej ma wyrobione gusta i poglądy :)
Na przykładzie pierwszym z brzegu: pokolenie Instagrama to właśnie dzisiejsze dzieciaki i młodzież, która się na Instagramie obecnie wychowuje. Mimo, że sama go posiadam i korzystam zupełnie się za takie pokolenie nie uważam bo mam już 33 lata, Instagram nie ma na mnie wpływu i w żaden sposób mnie nie ukierunkuje. Jestem pokoleniem gadu-gadu :D

@tsantsara

Pokolenie Mroza właśnie się kształtuje :) I to kształtowanie zakończy się właśnie razem z osiągnięciem dorosłości bo wtedy właśnie człowiek już raczej ma wyrobione gusta i poglądy :)
Na przykładzie pierwszym z brzegu: pokolenie Instagrama to właśnie dzisiejsze dzieciaki i młodzież, która się na Instagramie obecnie wychowuje. Mimo, że sama go posiadam i korzystam...

Myślę,że jestem lepszym człowiekiem.Dzieki książka

Myślę,że jestem lepszym człowiekiem.Dzieki książka

Po obejrzeniu filmu czytałam To, Skazani na Shawshank, Ciało (film MEGA: Stań przy mnie) i chyba Łowcę snów, ale zupełnie nie załapałam wtedy, że znam już tę historię. Jakoś film wypadł mi z głowy. Czyli chyba nie był za specjalny :D
Ale za to jest mnóstwo świetnych ekranizacji po które sięgnęłam już po przeczytaniu i to jest fajne doświadczenie bo potrafią się kończyć zupełnie inaczej :) Zresztą podobają mi się tylko te ekranizacje do których King się nie wtrącał :D

Po obejrzeniu filmu czytałam To, Skazani na Shawshank, Ciało (film MEGA: Stań przy mnie) i chyba Łowcę snów, ale zupełnie nie załapałam wtedy, że znam już tę historię. Jakoś film wypadł mi z głowy. Czyli chyba nie był za specjalny :D
Ale za to jest mnóstwo świetnych ekranizacji po które sięgnęłam już po przeczytaniu i to jest fajne doświadczenie bo potrafią się kończyć...

@Jagna
I jak Ci się czytało książki PO obejrzeniu filmów? Znajomość akcji nie przeszkadzała w lekturze? Bo to chyba obniża napięcie thrillera? Wiem, że film kończy się czasem inaczej, ale zastanawiałem się, czy w przypadku Kinga nie jest lepiej obejrzeć dobry film na motywach jego powieści, ZAMIAST czytać książkę.
Czyli zamiast "najpierw książka, potem film", akcja typu "zamiast książki tylko film", gdy już kolejność została odwrócona.

@Jagna
I jak Ci się czytało książki PO obejrzeniu filmów? Znajomość akcji nie przeszkadzała w lekturze? Bo to chyba obniża napięcie thrillera? Wiem, że film kończy się czasem inaczej, ale zastanawiałem się, czy w przypadku Kinga nie jest lepiej obejrzeć dobry film na motywach jego powieści, ZAMIAST czytać książkę.
Czyli zamiast "najpierw książka, potem film", akcja typu...

Czytało mi się świetnie bo w książkach Kinga jest mnóstwo historii, wątków pobocznych, przemyśleń i wspomnień bohaterów - psychologia postaci jest niesamowita. To nijak się ma do filmów w których możemy tylko pogłaskać z wierzchu całą opowieść :)
Jeśli zależy Ci tylko na akcji i przeszkadza Ci fakt, że wiesz "co będzie dalej" no to faktycznie nie ma sensu. Za to jeśli lubisz wczuć się w daną historię i sięgnąć głębiej a poza tym kochasz tzw. gawędziarstwo to ta opcja będzie dla Ciebie :)

Czytało mi się świetnie bo w książkach Kinga jest mnóstwo historii, wątków pobocznych, przemyśleń i wspomnień bohaterów - psychologia postaci jest niesamowita. To nijak się ma do filmów w których możemy tylko pogłaskać z wierzchu całą opowieść :)
Jeśli zależy Ci tylko na akcji i przeszkadza Ci fakt, że wiesz "co będzie dalej" no to faktycznie nie ma sensu. Za to jeśli...

W ogóle mi nie zależy na akcji - obawiałem się tylko, że poza nią już nic tam nie będzie. W tym jednym opowiadaniu, które znam, o żadnej psychologii nie było mowy. Skoro tak mówisz, to spróbuję. Do Chandlera też się przemagałem i nie żałuję: jego kryminałów w ogóle nie powinno się filmować, bo tam chodzi o język, literaturę, ironię, pewien rodzaj literackiego klimatu, który w filmie całkowicie ginie.

W ogóle mi nie zależy na akcji - obawiałem się tylko, że poza nią już nic tam nie będzie. W tym jednym opowiadaniu, które znam, o żadnej psychologii nie było mowy. Skoro tak mówisz, to spróbuję. Do Chandlera też się przemagałem i nie żałuję: jego kryminałów w ogóle nie powinno się filmować, bo tam chodzi o język, literaturę, ironię, pewien rodzaj literackiego klimatu, który...

Kinga za to powinno się filmować i to jak najwięcej, ale to w książkach czai się cała głębia.
Opowiadanie? Ciężko oczekiwać trochę od opowiadania rozległej psychologii...
Za to jego historie mają warstwy, jak Ogry mają warstwy ;) Literacki specyficzny klimat jak w mordę strzelił, ale na siłę nie ma co.

Kinga za to powinno się filmować i to jak najwięcej, ale to w książkach czai się cała głębia.
Opowiadanie? Ciężko oczekiwać trochę od opowiadania rozległej psychologii...
Za to jego historie mają warstwy, jak Ogry mają warstwy ;) Literacki specyficzny klimat jak w mordę strzelił, ale na siłę nie ma co.

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Planuję, bo chociaż jedną przeczytać by wypadało:))

Planuję, bo chociaż jedną przeczytać by wypadało:))

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Super. Trafnie interpretujesz jego twórczość.

"aczkolwiek nigdy go jakoś nie byłam w stanie postrzegać jako pisarza od horrorów. Dla mnie to były zawsze obyczajówki z mrocznymi wątkami, z pojedynczymi wyjątkami oczywiście ale jednak :)"

Mam tak samo. Szkoda, że niektórzy oceniają go wyłącznie przez pryzmat ilości grozy w danej pozycji. :(

Super. Trafnie interpretujesz jego twórczość.

"aczkolwiek nigdy go jakoś nie byłam w stanie postrzegać jako pisarza od horrorów. Dla mnie to były zawsze obyczajówki z mrocznymi wątkami, z pojedynczymi wyjątkami oczywiście ale jednak :)"

Mam tak samo. Szkoda, że niektórzy oceniają go wyłącznie przez pryzmat ilości grozy w danej pozycji. :(

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Mariusz jest zapewne kingofanem, ale ja co najwyżej kinofagiem, jeśli o Kinga chodzi...;)

Mariusz jest zapewne kingofanem, ale ja co najwyżej kinofagiem, jeśli o Kinga chodzi...;)

Użytkownik wypowiedzi usunął konto