Popatrz, w tym samym krótkim tekście powyżej dwaj różni ludzie przeczytali różne rzeczy. Ja zupełnie nie odebrałem tego jako "Czytelnicy nie są głupi, widzą błędy jakie popełnia autor, których ten nie chce sobie przyjąć do wiadomości" a raczej: "O kurcze! Każdy czytelnik tworzy sobie moją książkę w głowie. I ona nie jest zgodna z tym co jest w mojej głowie" :)

Popatrz, w tym samym krótkim tekście powyżej dwaj różni ludzie przeczytali różne rzeczy. Ja zupełnie nie odebrałem tego jako "Czytelnicy nie są głupi, widzą błędy jakie popełnia autor, których ten nie chce sobie przyjąć do wiadomości" a raczej: "O kurcze! Każdy czytelnik tworzy sobie moją książkę w głowie. I ona nie jest zgodna z tym co jest w mojej głowie"...

Odniosłam się raczej do poprzednich wypowiedzi Ziemiańskiego, z których wynika, że pisał to, co mu przyjdzie do głowy, nie zastanawiając się nad tym czy to ma sens.

Dam ci przykład. Powstała gra planszowa na podstawie "Achai". I przy tworzeniu planszówki wyszło w praniu, że autor do końca nie ogarnął, jak wygląda świat, który przedstawił w tym cyklu. Na przykład nagle pojawiła się rzeka, której w książce nie było.
Kolejnym przykładem może być "zgubiony" rozdział, którego ot tak nie było w tomie II "Achai". Podobno "wskutek błędu nie znalazł się w książce", a autor opublikował go pół roku po wydaniu książki w magazynie "Science fiction". Rozdział ten nie popycha fabuły do przodu, gdyby nie to, że widać było brak w numeracji, nikt by niczego nie zauważył.
Dlatego jestem zdania, że Ziemiański sam nie wie, co pisze, a potem dziwi się, że na konwentach czytelnicy wypominają mu nieścisłości. Może też wierzy, że żyje w innej rzeczywistości, niż jego czytelnicy, stąd te niuanse? :)

Odniosłam się raczej do poprzednich wypowiedzi Ziemiańskiego, z których wynika, że pisał to, co mu przyjdzie do głowy, nie zastanawiając się nad tym czy to ma sens.

Dam ci przykład. Powstała gra planszowa na podstawie "Achai". I przy tworzeniu planszówki wyszło w praniu, że autor do końca nie ogarnął, jak wygląda świat, który przedstawił w tym cyklu. Na przykład nagle...

Zgadzam sie z toba w zupelnosci. Znalam Ziemianskiego z fandomu dwadziescia lat temu i widze, ze nadal nie dojrzal do prostej refleksji, ze jezeli jest taka, a nie inna reakcja czytelnikow, jezeli cos wciaz pamietaja blednie, to wina tkwi nie tylko po ich stronie, braku skupienia, zrozumienia i zlej pamieci, ale tez po stronie autora, ktory nie umie napisac czegos w taki sposob by po pierwsze czytelnik widzial, zrozumial, odebral to tak jak on sobie zyczy (juz nawet nie to jak on sobie wyobraza, bo to nie to samo). Po drugie nie umie tez odpowiednio manipulowac czytelnikiem ani pisac dobrze jako rzemieslnik pisarski, ktory wiedzialby jak zaplanowac to co pisze i jak odpowiednio, czysto technicznie tekstem wbic w pamiec czytajacego odpowiednie refleksje i pamietanie zdarzen. Jezeli pisze sie scene mocn emocjonalnie, rozbudowana, z zalozenia majaca wbic sie do glowy i byc zapamietana jako jedna z niewielu z ksiazki, jaka jest pojedynek Achai, a wczesniej jej oddzialu z Virionem, to trudno potem miec pretensje do czytelnikow, ze zupelnie nie zpamietali tla i napisania na kolanie fragmentow, gdzie Virion zyje i oddaje miecz. Trzeba bylo zadbac o odpowiednie nacechowanie i sile takze tamtych scen, jezeli chcialo sie by czytelnik je zanotowal w pamieci.
A jezeli napisalo je sie na zasadzie, a nie chce mi sie juz rozbudowywac dalej tej tresci, wlane sobie cos ot tak, a reszcie w ogole fundne streszczenie jak umarli...
Przeciez od 20 lat Ziemianski jest krytykowany za ostatni tom Achai, a i przez wielu obecnie za slabosc techniczna cyklu w ogole. Ja mam do niego senstyment i lubie Achaje, nie wieszam na niej psow, ze grafomania itp., bo nie w sumie nasi polscy autorzy-amatorzy fantasy nie pisza wcale lepiej warsztatowo przewaznie. Przynajmniej czyta sie to ogolnie dobrze, znam czlowieka, znam innych, wiem, ze to nie sa prawdziwi zawodowi pisarze. Zaluje tylko, ze niektorzy z nich, mimo ze nie szkolili sie dalej, nie rozwineli, uwazaja nagle, ze przestali tymi amatorami byc...
Zemianski w wielu miejscach pisze tak, ze nie wiem o co mu chodzi, nie moge umiejscowic w glowie i wyobrazni opisu, sceny, bo jest np. bez sensu albo niemozliwa taka jaka ma niby byc. Do tego rzeczywiscie chorobliwie wrecz unika porzadnego opisania bohaterow, scenerii.
Bardzo ciezko u niego wyobrazic sobie wyglada otoczenia. Co z tego, ze sie piekli, ze ludzie widza sredniowiecze, jak pisal o antyku, jezeli tego antyku naprawde w tych opisach nie ma. Wspomnienie o tunikach, czy paru budowlach, to naprawde za malo, zeby wprowadzic atmosfere historyczna. Sienkiewicz tez fanfikopisarzem byl, ale on pisal bardzo dobrze warszatowo i emocjonalnie, prowadzil czytelenika jak chcial, potrafil bardzo dobrze sprawic wrazenie realiow swiata, w ktorym dzieje sie akcja, nawet jezeli mijal sie z prawda i mylil niektore rzeczy. A Ziemianski tego nie umie, on w ogole najchetniej pisalby tylko troche niskich lotow dialogi, jakies zarciki, wlasne przemyslenia pseudo polityczno-socjaln-strategiczno-wojskowe (ktore tez sa czesto wyssane z palca i z dziwaczna logika) i opisy karabinow. Bo z biala bronia to mu nie wychodzi zupelnie - nie jestem w stanie wyibraxic sobie tego dwurecznego miecza Viriona jak wyglada i jak w ogole moglby byc uzyteczny. Ani nieumiejetnosc autora co do wiedzy o lucznictwie... W cel mozna trafic, nie widzac go zupelnie, niewazne jaki ma sie wzrok.
I to potem ma skutki. Jak chociazby u lektora czytajacego drugi tom Viriona, ktory nie zauwazyl, ze sekretarz pani Prefekt, nie jest jakims starcem...

Zgadzam sie z toba w zupelnosci. Znalam Ziemianskiego z fandomu dwadziescia lat temu i widze, ze nadal nie dojrzal do prostej refleksji, ze jezeli jest taka, a nie inna reakcja czytelnikow, jezeli cos wciaz pamietaja blednie, to wina tkwi nie tylko po ich stronie, braku skupienia, zrozumienia i zlej pamieci, ale tez po stronie autora, ktory nie umie napisac czegos w taki...

Dokładnie tak,nie wiem.Czy się ze mną zgodzisz.Ale takie książki,to choćby o Powstaniu Warszawskim.

Dokładnie tak,nie wiem.Czy się ze mną zgodzisz.Ale takie książki,to choćby o Powstaniu Warszawskim.