Ponieważ nie ma co rozumieć. Tokarczuk, lewacka grafomanka z typowymi dla tego środowiska kompleksami. Głównym kompleksem natomiast jest fakt, że urodziła się w "zaściankowej Polsce". Wychodzi tu cała ta michnikowszczyzna wpajana społeczeństwu przez ostatnie 25 lat. Do szewskiej pasji doprowadza Tokarczuk i jej podobnych fakt, że cała ta pedagogika wstydu bierze w ostatnim czasie w łeb. Ot i wszystko.

Dodam jeszcze wiele mówiący cytat o pani Tokarczuk, zapożyczony z Tweetera:

"Olga Tokarczuk to rzeczywiście świetna pisarka. W latach 90. pisała na przykład donosy na polskich antysemitów na zlecenie obcej ambasady. Jednym z nich został nawet Kataw Zar z "Najwyższego CZAS!-u". Cóż z tego, że dziecko getta warszawskiego. Nagroda się więc należała na bank."

Także tak. Można być miernym pisarzem, wystarczy jednak wbić się w pewną, jedynie słuszną, sorosową narrację. Pluć na naród ze szczególnym uwzględnieniem narodu polskiego, a szerokim strumieniem popłyną apanaże, granty, nagrody i wyróżnienia.

Ponieważ nie ma co rozumieć. Tokarczuk, lewacka grafomanka z typowymi dla tego środowiska kompleksami. Głównym kompleksem natomiast jest fakt, że urodziła się w "zaściankowej Polsce". Wychodzi tu cała ta michnikowszczyzna wpajana społeczeństwu przez ostatnie 25 lat. Do szewskiej pasji doprowadza Tokarczuk i jej podobnych fakt, że cała ta pedagogika wstydu bierze w ostatnim...

Ja tę wypowiedź odbieram jako apel (?) o wyjście poza perspektywę jednego narodu i jakiś uniwersalizm. Wielkość literatury pięknej chyba tym się mierzy - uniwersalnym wymiarem, który nie starzeje się szybko (albo wcale).

Ja tę wypowiedź odbieram jako apel (?) o wyjście poza perspektywę jednego narodu i jakiś uniwersalizm. Wielkość literatury pięknej chyba tym się mierzy - uniwersalnym wymiarem, który nie starzeje się szybko (albo wcale).

Ale żaden z wymienionych prze ze mnie autorów, a można jeszcze wymieniać długą listę pisarzy sławnych, nie wychodził poza perspektywę jednego narodu, a jednak są uniwersalne.

Ale żaden z wymienionych prze ze mnie autorów, a można jeszcze wymieniać długą listę pisarzy sławnych, nie wychodził poza perspektywę jednego narodu, a jednak są uniwersalne.

To jest bardzo dobre pytanie, na które nie znam odpowiedzi: dlaczego jedne książki z bohaterami Rosjanami, dziejace sie w konkretnym miejscu i czasie są ponadczasowe w swojej wymowie i zrozumiałe 100 lat pózniej na drugiej półkuli, a innych nie da sie czytac i zrozumieć.

To jest bardzo dobre pytanie, na które nie znam odpowiedzi: dlaczego jedne książki z bohaterami Rosjanami, dziejace sie w konkretnym miejscu i czasie są ponadczasowe w swojej wymowie i zrozumiałe 100 lat pózniej na drugiej półkuli, a innych nie da sie czytac i zrozumieć.

Ja też nie znam na to odpowiedzi. Może raczej ważne są problemy poruszane w tych książkach, oczłowieka z jego dylematami, a nie o kraj w którym się książka dzieje. wspólcześnie ważna jest też promocja tych książek, podobnie jak Oskarów.

Ja też nie znam na to odpowiedzi. Może raczej ważne są problemy poruszane w tych książkach, oczłowieka z jego dylematami, a nie o kraj w którym się książka dzieje. wspólcześnie ważna jest też promocja tych książek, podobnie jak Oskarów.

Ale jeśli chodzi ci o ten kwietniowy wywiad, ona tam mówi raczej nie o polskich pisarzach, a ogólnie, o społeczeństwie.

Ale jeśli chodzi ci o ten kwietniowy wywiad, ona tam mówi raczej nie o polskich pisarzach, a ogólnie, o społeczeństwie.

Nie sądzę aby społeczeństwa innych krajów nie zajmowały się głowie sobą.

Nie sądzę aby społeczeństwa innych krajów nie zajmowały się głowie sobą.

@jatymyoni, przytoczony przez Ciebie cytat poprzedzają zdania: "Staram się pisać uniwersalnie, wychodzić poza polskie podwórko. Zaczynam odczuwać jako opresję konieczność zajmowania się kolejnymi pomysłami polskich polityków "(cyt.za: https://ksiazki.wp.pl/olga-tokarczuk-zdobyla-miedzynarodowa-nagrode-bookera-staram-sie-pisac-uniwersalnie-wychodzic-poza-polskie-podworko-6254813575202433a).
Jeśli je uwzględnimy, to wydźwięk dalszej wypowiedzi będzie trochę inny. Odbieram to jako przejaw znużenia dotychczasową rolą, jaką ze względu na swój światopogląd, czuła się w obowiązku odgrywać.

@jatymyoni, przytoczony przez Ciebie cytat poprzedzają zdania: "Staram się pisać uniwersalnie, wychodzić poza polskie podwórko. Zaczynam odczuwać jako opresję konieczność zajmowania się kolejnymi pomysłami polskich polityków "(cyt.za:...

Co zbytnio nie zmienia wypowiedzi.
A jakich my pisarzy nagradzamy i promujemy? Wystarczy spojrzeć na pierwsze lokaty literatury pięknej Książek Roku 2017.

Co zbytnio nie zmienia wypowiedzi.
A jakich my pisarzy nagradzamy i promujemy? Wystarczy spojrzeć na pierwsze lokaty literatury pięknej Książek Roku 2017.

Ależ zmienia. Jakby na to nie patrzeć, Tokarczuk stała się zakładnikiem swoich poglądów. Już tłumaczę, o co mi chodzi: wyobraź sobie, że jesteś znaną pisarką, nie zamierzasz ukrywać swojego światopoglądu (bo niby dlaczego miałabyś to robić?), więc jest on znany opinii publicznej. Jako że w Polsce mamy do czynienia ze swoistym dualizmem myślowo-politycznym, więc naturalną siłą rzeczy Twoje poglady zbliżają się do jednej ze stron. I ta jedna ze stron, widząc w Tobie "swoją", przy następnej okazji prosi Cię byś wypowiedziała o tej czy o innej sprawie. Ty się wypowiadasz, bo w sumie poglądy masz podobne, przy okazji tej rozmowy podpromujesz swoją książkę, więc nie widzisz w tym nic złego. No ale polityka rządzi się swoimi prawami, więc częstotliwość próśb o komentarz się zwiększa. Angażujesz się coraz bardziej. Nikt oczywiście nie zmusza Cię do tego zaangażowania, to Ty próbujesz sprostać oczekiwaniom (presja wewnętrzna). I w tym momencie dochodzimy do przytoczonego cytatu. Autorka daje sygnał, że ma już dość, "opuszcza polskie podwórko", ale w tym ścisłym ujęciu. Czy tak rzeczywiście postąpi? Nie wiem. W każdym razie Twoja obawa, że nie będzie zajmowała się Polakami - wydaje się bezzasadna. Przecież można pisać o Polakach, ale w sposób bardziej uniwersalny. Nie trzeba daleko szukać. Cała proza Myśliwskiego taka właśnie jest. Dziwię się, że nie została doceniona na świecie, choć może została, ale nie w postaci tych jakże prestiżowych nagród.

Nie chcę tutaj powiedzieć, że Tokarczuk nie zasłużyła na Bookera. Czytałam jej "Prawiek i inne czasy" ponad dekadę temu Jej książka urzekła mnie na tyle (bardzo przypominała mi utwory Myśliwskiego, ale też i Tadeusza Nowaka, a zwłaszcza jego "A jak królem, a jak katem będziesz", "Takie większe wesele"), że sięgnęłam po następne. Jednak już brakowało im tego nieuchwytnego "czegoś", co miał w sobie "Prawiek", a czego moim zdaniem autorka nie umiała wykrzesać w kolejnych książkach. Nie, nie było źle. Było dobrze lub przeciętnie. Grafomanką bym jej jednak nie nazwała.

"Dostojewski zajmował się w swoich książkach Rosjanami, murakami Japończykami, właściwie większość największych pisarzy zajmuje się i umieszcza swoje powieści w kraju rodzinnym, a mimo to są czytani na całym świecie".

Tak przy okazji: podaj mi przykład współczesnego (żyjącego!) pisarza rosyjskiego czytanego na całym świecie?


"A jakich my pisarzy nagradzamy i promujemy? Wystarczy spojrzeć na pierwsze lokaty literatury pięknej Książek Roku 2017".

M y nagradzamy, m y promujemy. Zapytam inaczej: A jakich Ty osobiście chciałabyś wypromować, nagrodzić? Zostańmy przy tym wspomnianym przez Ciebie 2017.

Ależ zmienia. Jakby na to nie patrzeć, Tokarczuk stała się zakładnikiem swoich poglądów. Już tłumaczę, o co mi chodzi: wyobraź sobie, że jesteś znaną pisarką, nie zamierzasz ukrywać swojego światopoglądu (bo niby dlaczego miałabyś to robić?), więc jest on znany opinii publicznej. Jako że w Polsce mamy do czynienia ze swoistym dualizmem myślowo-politycznym, więc naturalną...

Przeczytała 5 książek Pani Tokarczuk łącznie z "Biegunami". Teraz mam płytkę z "Dom dzienny, dom nocny". Nie interesują mnie jej poglądy polityczne, chociaż z pewnymi poglądami w jej książkach się nie zgadzam. Piszę to w swoich recenzjach. Cieszę się, że dostała nagrodę. Dla mnie jest to książka pisana jakby przez bezpaństwowca. Może właśnie dlatego tą nagrodę dostała. To nie zarzut.
Myślę, że Glukhovsky jest pisarze rosyjskim czytanym na całym świecie.
Przeczytałam ostatnio "Jak zawsze" Miłoszewskiego. "Różaniec" Kosika i "Rdza" Małeckiego", żadna z tych książek nie wydawała mnie się w najmniejszym stopniu uniwersalna, ale to jest tylko moja opinia. Przyznaję się,że ostatnio rzadko sięgam po literaturę ojczystą. Muszę przynajmniej jedną w miesiącu książkę czytać rodzimych pisarzy. teraz mam 4 do przeczytania lub odsłuchania.

Przeczytała 5 książek Pani Tokarczuk łącznie z "Biegunami". Teraz mam płytkę z "Dom dzienny, dom nocny". Nie interesują mnie jej poglądy polityczne, chociaż z pewnymi poglądami w jej książkach się nie zgadzam. Piszę to w swoich recenzjach. Cieszę się, że dostała nagrodę. Dla mnie jest to książka pisana jakby przez bezpaństwowca. Może właśnie dlatego tą nagrodę dostała. To...

To liczbę przeczytanych książek Tokarczuk mamy podobną. ;)
Co do "Biegunów", bo mi umknęło, dla mnie to taka tania woda toaletowa, niby zapach w porządku, ale ulatnia się szybciej niż byśmy chcieli. Chwilowa czytelnicza przyjemność. Nic, co pozostałoby na dłużej...

Piszesz, że nie interesują Cię jej poglądy, z drugiej strony ubolewasz, że autorka zadeklarowała, przynajmniej Ty tak to odebrałaś (stąd moje powyższe wyjaśnienie) rezygnację "z polskiego podwórka". W innym poście ubolewasz nad "naszym" nagradzaniem, promowaniem literatury, a sama przyznajesz, że z wymienionych przez Ciebie książek, żadna nie jest uniwersalna, więc domyślam się też, że żadna nie zasługuje na promowanie, nagradzanie? Zatem jaki z tego wniosek? Może taki, że ludzie wybierają daną książkę, żeby po prostu coś wybrać. Najlepszą z najgorszych?

Podajesz mi przykład Głuchowskiego, z tego, co się orientuje, choć mogę się mylić, pisze on fantastykę naukową (?). A mi chodziło o przykład pisarza na miarę Dostojewskiego. Coś, co wykracza poza literaturę gatunkową. Wówczas może udałoby się znaleźć przyczynę, dlaczego Polacy, pisząc o Polsce, nie są czytani na świecie. Bo chyba to próbowałaś ustalić? Przynajmniej ja tak to zrozumiałam...

Piszesz, że "Rdza" nie jest w najmniejszym stopniu uniwersalna. "Rdzy" dużo brakuje pod względem formalnym, to na pewno. Ale przy takiej Twojej konkluzji nie sposób nie zapytać, czym w takim razie jest dla Ciebie uniwersalizm? Posłużyłam się powyżej przykładem Myśliwskiego, żeby pokazać, że uniwersalizm nie oznacza odejścia od polskości. Przeciwnie, to dotarcie do jej jądra, rdzenia.

To liczbę przeczytanych książek Tokarczuk mamy podobną. ;)
Co do "Biegunów", bo mi umknęło, dla mnie to taka tania woda toaletowa, niby zapach w porządku, ale ulatnia się szybciej niż byśmy chcieli. Chwilowa czytelnicza przyjemność. Nic, co pozostałoby na dłużej...

Piszesz, że nie interesują Cię jej poglądy, z drugiej strony ubolewasz, że autorka zadeklarowała,...

@jatymyoni @malena Do Was obojga. Toczycie tu z pozoru ciekawą, ale w gruncie rzeczy jałową dysputę. Dużo ozdobników i pozornej treści, mało konkretów i przekonujących argumentów. Tokarczuk jest miernym pismakiem, dostającym wyróżnienia i nagrody, za plucie na Polskę i Polaków. To wyróżnienie za treść jej książek, ale w dużo większym wymiarze za treści przemycane we wszelkiej maści wywiadach i wypowiedziach serwowanych w prasie niemieckiej i ogólnie zachodniej. Czyli obarczanie Polaków zbrodniami Niemców. Wmawianie, że jesteśmy żydożercami, nacjonalistami; nietolerancyjnym, zacofanym zaściankiem. Ludźmi z uprzedzeniami patrzącymi na każdego obcego z "pod byka". Dlaczego Nobla nie dostał Herbert? W zamian dostała go Szymborska w latach 50 wypisująca peany pochwalne na cześć Stalina. Dlatego, iż wszelkie tego typu nagrody i wyróżnienia dzierżą w swoich łapkach marksiści, lewicowcy. Twardy fakt do zweryfikowania. O ile mogę mieć za złe Szymborskiej, Miłoszowi lub nawet Lemowi ich poglądy, a tak na prawdę nawet nie poglądy tylko zwykły oportunizm, muszę przyznać, że w swoim rzemiośle byli wielcy, choć oczywiście Szymborska Herbertowi nie dorastała do pięt.

Przy tej okazji muszę stwierdzić, że udawanie, iż można omówić twórczość i postawę danego pisarza, artysty, bez wdawania się w politykę, gdy omawiany obiekt uprawia tę na wielu poziomach, jest skrajną naiwnością. Więcej: chowaniem głowy w piasek i udawaniem głupa, albo po prostu objawem głupoty i niekompetencji.

Podam przykład innego autora, który nie tylko jest lewakiem, ale swoje poglądy przedstawia bez wahania na kartach swoich powieści, nie odcinając się od nich i nie udając, że wyznaje coś innego, pisze coś innego, a wierzy jeszcze w coś innego- co bardzo często ma miejsce na naszym rodzimym podwórku.
Tym kimś jest John Irving. Facet ma doskonały warsztat, świetnie prowadzi narrację i plastycznie, wielowymiarowo rysuje bohaterów i wszelkie inne postacie występujące w jego powieściach. Tylko tyle, że jego proza służy złej sprawie. Przemyca szkodliwe treści, ale co gorsza nie poprzestaje na tym. On gloryfikuje zło, swoim talentem wynosi je na piedestał, uwierzytelnia, oswaja, obłaskawia zło. Aż w w końcu, w rezultacie czytelnik traci czujności i bierze jego narrację za dobrą monetę. Choćby tylko przez moment. Nie zmienia to faktu, że zło pozostaje złem.

Jednak różnica między Irvingiem, a Tokarczuk jest taka, że ten pierwszy potrafi pisać, a Tokarczuk tworzy jedynie miałkie popłuczyny. Jedyne co mają wspólnego, że przynależą do cywilizacji śmierci.


I na koniec. Całe te dywagacje, że uniwersalizm pisarza determinuje tematyka, którą podejmuje, jest złym założeniem i ślepą uliczką. Ktoś może pisać tylko i wyłącznie o sprawach nurtujących tu i teraz: jego samego i jego sąsiadów z najbliższej okolicy. Jeżeli historia jest ciekawa, autentyczna i prawdziwa, a do tego przedstawiona w spektakularnym stylu, wtedy jest twórczością uniwersalną, często ponadczasową, zrozumiałą dla każdego niezależnie od szerokości geograficznej, kultury i obyczajów. I tylko tak rozróżnia się literaturę wielką od małej, lub wręcz miałkiej. Tak też jest z każdą inną dziedziną sztuki. Inna spraw, że nam często wmawiano, że nasze własne polskie historie są hermetyczne i raczej nie zrozumiałe dla międzynarodowego odbiorcy. Fałsz, propagowany w ramach pedagogiki wstydu. Jeszcze jedno z narzędzi w bogatym arsenale lewaków, w deprecjonowaniu polskich dokonań we wszelkich dziedzinach życia. Dziękują za uwagę.

@jatymyoni @malena Do Was obojga. Toczycie tu z pozoru ciekawą, ale w gruncie rzeczy jałową dysputę. Dużo ozdobników i pozornej treści, mało konkretów i przekonujących argumentów. Tokarczuk jest miernym pismakiem, dostającym wyróżnienia i nagrody, za plucie na Polskę i Polaków. To wyróżnienie za treść jej książek, ale w dużo większym wymiarze za treści przemycane we...

Głuchowski napisał ostatnio "Tekst", która nie jest powieścią z fantastyki. Dla mnie w tej chwili Wiesław Myśliwski.Mam na półce Wicha i Twardochleba, jak przeczytam to się wypowiem.To jest mój gust czytelnika, do którego mam prawo. Nie rozważałam dlaczego te książki wygrały, bo to jest bez dyskusji, otrzymały najwięcej głosów, ale czy ja je uważam za uniwersalne. Mam prawo do własnego zdania i nie muszę się zgadzać z większością. Nie głosowałam w kategorii literatura piękna gdyż większość książek wtedy nie przeczytałam. W 2016 głosowałam na "Małe życie"

Głuchowski napisał ostatnio "Tekst", która nie jest powieścią z fantastyki. Dla mnie w tej chwili Wiesław Myśliwski.Mam na półce Wicha i Twardochleba, jak przeczytam to się wypowiem.To jest mój gust czytelnika, do którego mam prawo. Nie rozważałam dlaczego te książki wygrały, bo to jest bez dyskusji, otrzymały najwięcej głosów, ale czy ja je uważam za uniwersalne. Mam...

@ Skellen, "Tokarczuk jest miernym pismakiem, dostającym wyróżnienia i nagrody, za plucie na Polskę i Polaków".
No, to bez wątpienia konkret, podparty niepodważalnymi argumentami.;) Coś chyba podobnego mówi Witold Gadowski (patrz: wczorajszy artykuł zamieszczony w piśmie "Od rzeczy", tfu! "Do rzeczy"). Wiem, wiem marksizm kulturalny etc., więc mam nadzieję, że w odpowiedzi oszczędzisz mi wtajemniczeń w to zagadnienie.


"To wyróżnienie za treść jej książek"

A możesz podać przykład jej książki, w którym dochodzi do plucia na Polskę i Polaków? Pytam poważnie, bo dawno nic jej nie czytałam, a z tego, co czytałam, to plucia nie zauważyłam. No, może mi to umknęło, więc liczę, że mnie oświecisz.


"Jednak różnica między Irvingiem, a Tokarczuk jest taka, że ten pierwszy potrafi pisać, a Tokarczuk tworzy jedynie miałkie popłuczyny. Jedyne co mają wspólnego, że przynależą do cywilizacji śmierci".

Wszystkie, bez wyjątku książki Tokarczuk zaliczasz do miana "popłuczyn"? I w treści, i w formie? Chylę zatem czoła przed Twoją determinacją czytelniczą i literaturoznawczym zacięciem.

"Inna spraw, że nam często wmawiano, że nasze własne polskie historie są hermetyczne i raczej nie zrozumiałe dla międzynarodowego odbiorcy. Fałsz, propagowany w ramach pedagogiki wstydu. Jeszcze jedno z narzędzi w bogatym arsenale lewaków, w deprecjonowaniu polskich dokonań we wszelkich dziedzinach życia".
Ależ ci lewacy przebiegli. Tak się uwzięli na biednych Polaków, a biedni Polacy im uwierzyli. To chyba kiepsko świadczy o tych "biednych Polakach"? Taka dziecięca naiwność.

@ Skellen, "Tokarczuk jest miernym pismakiem, dostającym wyróżnienia i nagrody, za plucie na Polskę i Polaków".
No, to bez wątpienia konkret, podparty niepodważalnymi argumentami.;) Coś chyba podobnego mówi Witold Gadowski (patrz: wczorajszy artykuł zamieszczony w piśmie "Od rzeczy", tfu! "Do rzeczy"). Wiem, wiem marksizm kulturalny etc., więc mam nadzieję, że w odpowiedzi...

@Malena

<"@ Skellen, "Tokarczuk jest miernym pismakiem, dostającym wyróżnienia i nagrody, za plucie na Polskę i Polaków".
No, to bez wątpienia konkret, podparty niepodważalnymi argumentami.;) Coś chyba podobnego mówi Witold Gadowski (patrz: wczorajszy artykuł zamieszczony w piśmie "Od rzeczy", tfu! "Do rzeczy"). Wiem, wiem marksizm kulturalny etc., więc mam nadzieję, że w odpowiedzi oszczędzisz mi wtajemniczeń w to zagadnienie.">

Po "pierwsze primo": Gadowski i jego opinie znaczą dla mnie zdecydowanie więcej, niż anonimowa mądrala, z przerostem ego.

Po "drugie pirmo": Od rzeczy, Do rzeczy- Ha ha ha. Uśmiałem się jak norka. Cóż za wyrafinowany dowcip. Tylko tyle, że nawet co bardziej rozgarnięci na lewicy uznają "Do Rzeczy" za najbardziej pluralistyczny tygodnik na polskim rynku. No ale wytłumacz coś miłośnicze "zreformowanej" rzepy, albo co gorsza Gwieździ Śmierci (GW).


<""To wyróżnienie za treść jej książek"

A możesz podać przykład jej książki, w którym dochodzi do plucia na Polskę i Polaków? Pytam poważnie, bo dawno nic jej nie czytałam, a z tego, co czytałam, to plucia nie zauważyłam. No, może mi to umknęło, więc liczę, że mnie oświecisz. ">

Poczytaj chociażby Księgi Jakubowe. Nie będę za ciebie odrabiał lekcji ;p


<"Jednak różnica między Irvingiem, a Tokarczuk jest taka, że ten pierwszy potrafi pisać, a Tokarczuk tworzy jedynie miałkie popłuczyny. Jedyne co mają wspólnego, że przynależą do cywilizacji śmierci".

Wszystkie, bez wyjątku książki Tokarczuk zaliczasz do miana "popłuczyn"? I w treści, i w formie? Chylę zatem czoła przed Twoją determinacją czytelniczą i literaturoznawczym zacięciem.">

Tak, tak uważam- popłuczyny. Widzisz, taki Ziemkiewicz (btw, pisze dla Do rzeczy- ojej), uważa, iż ona ma nawet talent. Ale ja szczam na Ziemkiewicza, gdyż prócz tego, że jest sprawnym publicystą około prawicowym (i czasami pisze nomen omen- do rzeczy), jest także gówniarzem na wielu poziomach.


<"Inna spraw, że nam często wmawiano, że nasze własne polskie historie są hermetyczne i raczej nie zrozumiałe dla międzynarodowego odbiorcy. Fałsz, propagowany w ramach pedagogiki wstydu. Jeszcze jedno z narzędzi w bogatym arsenale lewaków, w deprecjonowaniu polskich dokonań we wszelkich dziedzinach życia".

Ależ ci lewacy przebiegli. Tak się uwzięli na biednych Polaków, a biedni Polacy im uwierzyli. To chyba kiepsko świadczy o tych "biednych Polakach"? Taka dziecięca naiwność.">

Tym ostatnim wpisem kompromitujesz się i udowadnisz, że wszelka dyskusja z tobą nie ma najmniejszego sensu, ponieważ takiej nowoczesnej "Europejce" jak ty, wizja przedstawiana w piśmidłach Tokarczuk i jej podobnych odpowiada w zupełności. Ja wiem tylko, że muszę w przyszłości omijać cię z daleka, co nie znaczy, że nie obnażać prezentowanej głupoty i nie tępić bezmyślności i bufonady. Pozdrów ode mnie Stefana i Adama M. vel Sechter.

@Malena

<"@ Skellen, "Tokarczuk jest miernym pismakiem, dostającym wyróżnienia i nagrody, za plucie na Polskę i Polaków".
No, to bez wątpienia konkret, podparty niepodważalnymi argumentami.;) Coś chyba podobnego mówi Witold Gadowski (patrz: wczorajszy artykuł zamieszczony w piśmie "Od rzeczy", tfu! "Do rzeczy"). Wiem, wiem marksizm kulturalny etc., więc mam nadzieję, że w...

@ Skellen,

"Po "pierwsze primo": Gadowski i jego opinie znaczą dla mnie zdecydowanie więcej, niż anonimowa mądrala, z przerostem ego".

Twoje prawo, klękaj sobie przed kim chcesz na kolana, korzystaj do woli z takich czy innych "autorytetów", skoro nie stać Cię na umiejętność posługiwania się własnym mózgiem i jedynym, co potrafisz zrobić, to powtarzać do znudzenia wykute na pamięć komunały. Dziwi mnie tylko, że to Ci się jeszcze nie znudziło, no ale utrwalenie wymaga powtórek.

"Tylko tyle, że nawet co bardziej rozgarnięci na lewicy uznają "Do Rzeczy" za najbardziej pluralistyczny tygodnik na polskim rynku. No ale wytłumacz coś miłośnicze "zreformowanej" rzepy, albo co gorsza Gwieździ Śmierci (GW)".

Szczerze mówiąc guzik mnie to obchodzi, co lewica uznaje, a czego nie uznaje. Zresztą nazywanie tego "czegoś", co istnieje w Polsce lewicą to komplement na wyrost.

Na marginesie dodam, że nawet tutaj nie silisz się na oryginalność - "Rzepa", "Gwiazda śmierci". Sam byś tego nie wymyslił, prawda? Już samo założenie, że skoro nie jestem miłośniczką "Do rzeczy" to muszę być miłosniczką wymienionych gazet świadczy o Twojej niezwykle zawężonej perspektywie myślowej.

"Księgi Jakubowe" może i przeczytam, mam nadzieję, że Ty to zrobiłeś, bo poza nimi nie widzę innych tytułów, które miały stanowić świadectwo plucia na Polskę i Polaków, bycia popłuczynami. Domyślam się, że ich po prostu nie znasz, a ogólnikowość w wypowiedziach Twoich "autorytetów" (pewnie też nic nie przeczytali, a może przeczytali i nie zrozumieli) nie pozwala Ci napisać nic więcej ponad to, co już napisałeś. Więc już samo to dyskwalifikuje Cię jako rozmówcę. No bo i o czym tu z Tobą dyskutować?
Książek Tokarczuk nie czytałeś, powtarzasz zdanie innych, które mogę sobie poczytać/posłuchać w oryginale, a nie zadawalać się ich papugową wersją.

"Ja wiem tylko, że muszę w przyszłości omijać cię z daleka, co nie znaczy, że nie obnażać prezentowanej głupoty i nie tępić bezmyślności i bufonady".

Miło mi to slyszeć, że będziesz omijał mnie z daleka, choć nie wierzę, żeby tak było w istocie. Przecież obrzucanie kogoś pustymi inwektywami nie wymaga wysiłku intelektualnego. Głęboko wierzę, że stać Cię na jeszcze więcej i nie poprzestaniesz na tym jednym wpisie.
Na Twój kompleks niższości nic nie poradzę (to pewnie pokłosie działań tych przebiegłych lewaków). Mogę jedynie zasugerować, że warto byłoby nad sobą poracować, wówczas wypowiedzi innych nie będziesz odbierał w kategoriach: bufonady, bezmyślności, głupoty. Pokrywanie kompleksu niższości, własnej ignorancji arogancją, nonszalancją - to kiepskie rozwiązanie i na dluższą metę się nie sprawdza.

"Pozdrów ode mnie Stefana i Adama M. vel Sechter".

Odważ się i sam to zrób, na pewno się ucieszą. Przyda im się świeża woda na młyn, bo coś przygaśli ostatnio.

@ Skellen,

"Po "pierwsze primo": Gadowski i jego opinie znaczą dla mnie zdecydowanie więcej, niż anonimowa mądrala, z przerostem ego".

Twoje prawo, klękaj sobie przed kim chcesz na kolana, korzystaj do woli z takich czy innych "autorytetów", skoro nie stać Cię na umiejętność posługiwania się własnym mózgiem i jedynym, co potrafisz zrobić, to powtarzać do znudzenia wykute...

@malena, @Skellen Gdybyście oboje przeczytali "Księgi Jakubowe" to dyskusja stałaby się ciekawa i merytoryczna. Ja nigdy nie dyskutuję o książkach, które nie przeczytałam. Nie we wszystkim się zgadzam z panią Tokarczuk w opisie Polski przedstawionej w tej książce. Z chęcią bym podyskutowała ale merytorycznie. Na razie górę biorą emocje, które czasami bywają złym doradcą.

@malena, @Skellen Gdybyście oboje przeczytali "Księgi Jakubowe" to dyskusja stałaby się ciekawa i merytoryczna. Ja nigdy nie dyskutuję o książkach, które nie przeczytałam. Nie we wszystkim się zgadzam z panią Tokarczuk w opisie Polski przedstawionej w tej książce. Z chęcią bym podyskutowała ale merytorycznie. Na razie górę biorą emocje, które czasami bywają złym...

@ jatymyoni, ja także nie dyskutuję o książkach, których nie przeczytałam, bo o czym czym miałabym niby dyskutować.

Problem w tym, że nagroda została przyznana za "Biegunów", nie za "Księgi Jakubowe". A akurat tę książkę i parę innych przeczytałam (pisałam o tym w powyższym poście, więc nie będę się powtarzać).

Co do emocji: rozczaruję Cię, ale dyskusje internetowe rzadko je u mnie wywołują, więc w moim wypadku nie mogą służyć za jakiekolwiek usprawiedliwienie. ;)

@ jatymyoni, ja także nie dyskutuję o książkach, których nie przeczytałam, bo o czym czym miałabym niby dyskutować.

Problem w tym, że nagroda została przyznana za "Biegunów", nie za "Księgi Jakubowe". A akurat tę książkę i parę innych przeczytałam (pisałam o tym w powyższym poście, więc nie będę się powtarzać).

Co do emocji: rozczaruję Cię, ale dyskusje internetowe...

@Malena Sporo żółci i arogancji, nie ma co. Jak pisałem: dyskusja z tobą zbliżona jest do poziomu kloaki, wiec naturalnie nie będę kontynuował tej uwłaczającej godności i inteligencji przepychanki.

Dodam tylko, że z ciebie tzw. "no life". Siedzisz na tym portalu non stop. Logujesz się codziennie, aby zobaczyć czy ktoś już coś napisał, aby mu dosrać, albo zabłysnąć swoją blaskomiotną opinią. Żałosne, ale cóż, zapewne trzeba sobie jakoś rekompensować niepowodzenia w realu ;p

@Malena Sporo żółci i arogancji, nie ma co. Jak pisałem: dyskusja z tobą zbliżona jest do poziomu kloaki, wiec naturalnie nie będę kontynuował tej uwłaczającej godności i inteligencji przepychanki.

Dodam tylko, że z ciebie tzw. "no life". Siedzisz na tym portalu non stop. Logujesz się codziennie, aby zobaczyć czy ktoś już coś napisał, aby mu dosrać, albo zabłysnąć swoją...