Rok 1984 to uniwersalna dystopia (nawet z nimi trzeba uważnie, żeby nie zatraciły właściwości literackich i nie zmieniły się w publicystykę), w historii polskiej fantastyki pojawiały się kwiatki odwołujące się do politycznej bieżączki, konkretnych nazwisk, partii itp, jak np. "Komusutra". I o ile satyra polityczna ma swoje miejsce w literaturze - w fantastyce jeszcze rzadziej, niż gdzie indziej, kończy się strawnym tekstem. A już na pewno zęby bolą, gdy się czyta takie próby ze strony autorów początkujących. Oczywiście felietony ze swojej natury są subiektywne, więc każdy ma prawo do swojej opinii itp. :)

Rok 1984 to uniwersalna dystopia (nawet z nimi trzeba uważnie, żeby nie zatraciły właściwości literackich i nie zmieniły się w publicystykę), w historii polskiej fantastyki pojawiały się kwiatki odwołujące się do politycznej bieżączki, konkretnych nazwisk, partii itp, jak np. "Komusutra". I o ile satyra polityczna ma swoje miejsce w literaturze - w fantastyce jeszcze...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

To lepiej pisać, jak bohater sobie idzie i łupie po kolei wrogów po głowie? Początkujący autor nie jest (albo przynajmniej nie powienien) początkującym czytelnikiem i już na etapie kreacji powinien wiedzieć, co chce przekazać, bez popadania w przesadne rozważania. Nie ma zmiłuj.

Poza tym od czegoś są redaktorzy, ale rzeczywiście ta tajemna sztuka powoli zanika.

To lepiej pisać, jak bohater sobie idzie i łupie po kolei wrogów po głowie? Początkujący autor nie jest (albo przynajmniej nie powienien) początkującym czytelnikiem i już na etapie kreacji powinien wiedzieć, co chce przekazać, bez popadania w przesadne rozważania. Nie ma zmiłuj.

Poza tym od czegoś są redaktorzy, ale rzeczywiście ta tajemna sztuka powoli zanika.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Utwory nie dzielą się na takie, gdzie bohater idzie i łupie i takie, które są łopatologicznym wykładem na temat poglądów politycznych autora, zwłaszcza z uwzględnieniem polityki bieżącej i odwoływaniem się do publicystyki. Wydaje mi się jednakowoż, że o tym jest ten felieton...
I oczywiście, można się nie zgodzić - przewiduję, że ww. intelokutorka na pewno lubi kilka książek, którymi cisnęłam o ścianę. To normalne.

Utwory nie dzielą się na takie, gdzie bohater idzie i łupie i takie, które są łopatologicznym wykładem na temat poglądów politycznych autora, zwłaszcza z uwzględnieniem polityki bieżącej i odwoływaniem się do publicystyki. Wydaje mi się jednakowoż, że o tym jest ten felieton...
I oczywiście, można się nie zgodzić - przewiduję, że ww. intelokutorka na pewno lubi kilka...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej