Oczywiście mowa tylko o "sezonie czytelniczym", bo ostatnio czytanie jednej książki tygodniowo to sukces...

Oczywiście mowa tylko o "sezonie czytelniczym", bo ostatnio czytanie jednej książki tygodniowo to sukces...

A dlaczego nie? Ja w czasie przerwy w pracy zawsze czytam. Choćby 2-3 strony

A dlaczego nie? Ja w czasie przerwy w pracy zawsze czytam. Choćby 2-3 strony

Mam godzinna przerwe w pracy.. 30 minut poswiecam na jedzenie na stolowce, a drugie pol na czatanie ksiazki.. A jak jest wyjatkowo ciekawa to gdy kolega siedzacy ze mna w pokoju wychodzi na papierosa z kawka, co zwykle tez trwa prawie 30 minut. W ramach odprezenia czytam zwykle jeszcze pare stron.
Mysle ze to zalezy od rodzaju pracy czy sie da, czy nie. U mnie sie da :)

Mam godzinna przerwe w pracy.. 30 minut poswiecam na jedzenie na stolowce, a drugie pol na czatanie ksiazki.. A jak jest wyjatkowo ciekawa to gdy kolega siedzacy ze mna w pokoju wychodzi na papierosa z kawka, co zwykle tez trwa prawie 30 minut. W ramach odprezenia czytam zwykle jeszcze pare stron.
Mysle ze to zalezy od rodzaju pracy czy sie da, czy nie. U mnie sie da :)

Zgadzam się jeżeli chodzi o Kindla :)

Mam teraz zaczęte 4 książki na raz, 3 w połowie i mam wrażenie, że kiedy czytam kilka książek na raz czytam dłużej. Znacznie bardziej wolę wciągnąć się w jedną książkę na raz i szybciej ją skończyć

Zgadzam się jeżeli chodzi o Kindla :)

Mam teraz zaczęte 4 książki na raz, 3 w połowie i mam wrażenie, że kiedy czytam kilka książek na raz czytam dłużej. Znacznie bardziej wolę wciągnąć się w jedną książkę na raz i szybciej ją skończyć

Nie rozumiem... Jeśli jakaś książka mi się nie podoba i nie muszę jej przeczytać to nie czytam. Dlaczego mam się katować czymś co nie lubię, np Greyem czy romansami, czy horrorami klasy z? Przecież nie wszyscy muszą znać Orwella, Czechowa czy Hemingwaya. To wolny kraj, mimo tego co mówią KODowcy ;)

Nie rozumiem... Jeśli jakaś książka mi się nie podoba i nie muszę jej przeczytać to nie czytam. Dlaczego mam się katować czymś co nie lubię, np Greyem czy romansami, czy horrorami klasy z? Przecież nie wszyscy muszą znać Orwella, Czechowa czy Hemingwaya. To wolny kraj, mimo tego co mówią KODowcy ;)

Trefniś troszkę bym polemizował - choć e-wódkę z Tobą piję.
Oczywiście że "nie muszą znać". Pytanie - czy nie warto poznać? Myślę, że Meszuge to miał na myśli, że warto się rozwijać. Sięgać po trudniejsze. Nie dlatego, że "trzeba". Bardziej dlatego, że rozwój jakoś tam wpisany jest w nasze ludzkie potrzeby.

Literatura ma być rozrywką - to prawda. Pytanie czy rozrywką tylko li najprostszą? Czy może też czasem nieco trudniejszą? Poszerzającą horyzonty. I dającą zupełnie inną satysfakcję.

Trefniś troszkę bym polemizował - choć e-wódkę z Tobą piję.
Oczywiście że "nie muszą znać". Pytanie - czy nie warto poznać? Myślę, że Meszuge to miał na myśli, że warto się rozwijać. Sięgać po trudniejsze. Nie dlatego, że "trzeba". Bardziej dlatego, że rozwój jakoś tam wpisany jest w nasze ludzkie potrzeby.

Literatura ma być rozrywką - to prawda. Pytanie czy rozrywką...

A to przepraszam, źle zrozumiałem.

A to przepraszam, źle zrozumiałem.

Po tym poznać gościa.

Szacun Trefniś dla Ciebie <seta>

Po tym poznać gościa.

Szacun Trefniś dla Ciebie <seta>

Ja zwykle czytam na przemian - po czymś trudniejszym, lubię przeczytać coś lekkiego... Ale jeśli ktoś lubi czytać wyłącznie lekkie powieści, to ja nie mam z tym problemu - być może osoba ta woli się rozwijać na innym polu niż literatura, a tę traktuje tylko jako rozrywkę. Uważam, że to sprawa bardzo indywidualna i choć nie wyobrażam sobie życia bez książek, to jeśli ktoś nie czyta, bo nie lubi, to jego prawo. Ja na przykład nie przepadam za sportem i poza spacerami trudno mnie przekonać do innych aktywności. Ludzie są po prostu różni...

Ja zwykle czytam na przemian - po czymś trudniejszym, lubię przeczytać coś lekkiego... Ale jeśli ktoś lubi czytać wyłącznie lekkie powieści, to ja nie mam z tym problemu - być może osoba ta woli się rozwijać na innym polu niż literatura, a tę traktuje tylko jako rozrywkę. Uważam, że to sprawa bardzo indywidualna i choć nie wyobrażam sobie życia bez książek, to jeśli ktoś...

Meszuge dlaczego uważasz, że "wypadałoby"?
I jaki minimalny zestaw lektur świadczy w Twoim mniemaniu o byciu "człowiekiem oczytanym"? ;)

Meszuge dlaczego uważasz, że "wypadałoby"?
I jaki minimalny zestaw lektur świadczy w Twoim mniemaniu o byciu "człowiekiem oczytanym"? ;)

Jednym z elementów rozwoju duchowego, emocjonalnego i intelektualnego człowieka współczesnego są książki, czytanie – dodam, że elementem niezbędnym. Tak uważam, to moje prywatne zdanie na ten temat, nie potrzeba się z nim zgadzać ani nie zgadzać. Jako taki (element) nie może zostać zamieniony na coś innego, zastąpiony czymś innym. Nie ma więc mowy o: ja tam się rozwijam, oglądając mecze w TV, a ja, kiedy jestem na rybach.
Gdyby czytanie książek było tylko i wyłącznie rozrywką, sposobem na spędzenie czasu, wówczas może i dałoby się stosować różne zamienniki, na przykład: zamiast czytać książkę, pójdę na lodowisko, jednak coś takiego mnie nie dotyczy.

Książka i czytanie, jako element rozwoju duchowego, emocjonalnego i intelektualnego, może być także rozrywką, ale nie musi nią być, faktycznie nie zawsze bywa.

Rozwój człowieka odbywa się tylko na drodze przekraczania własnych ograniczeń, to chyba oczywiste – jeśli nie przekraczam, to stoję w miejscu albo kręcę się w zamkniętym, ograniczonym obszarze, pozorując aktywność, a w rzeczywistości, goniąc jedynie za kolejną rozrywką.

„Wypadałoby” po prostu dlatego, że pragnienie spędzenia życia na zabawie i rozrywkach cechuje dzieci i u nich może być tolerowane – choć też do czasu.

„Od zarania dziejów ludzie osiągali pełnię człowieczeństwa dobrowolnie i samodzielnie stawiając czoła wyzwaniom. Godność i to, co wartościowe, osiąga się za cenę cierpienia” – O'Malley "Efekt Wow". Za cenę cierpienia, rozumianego jako każde nieprzyjemne uczucie, na przykład znudzenie, a nie cenę kolejnej rozrywki.

Trudno byłoby mi jakoś sprecyzować ten minimalny zestaw lektur, o który pytasz. Na pewno nie chodzi tu o samą liczbę. Pytanie o konkretny zestaw lektur jest równie trudne – internet, encyklopedie, ambitne periodyki prześcigają się w publikowaniu list książek, które rzekomo każdy MUSI poznać. Powiedziałbym raczej, że trzeba czytać tak długo i takie książki, żeby zacząć zauważać, bezpośrednio doświadczać i rozumieć intertekstualność (a nie tylko przeczytać w słowniku, co to słowo znaczy).

Oczywiście wszystko to nie znaczy, żebym czytał tylko i wyłącznie książki ambitne, cokolwiek to znaczy.

Jednym z elementów rozwoju duchowego, emocjonalnego i intelektualnego człowieka współczesnego są książki, czytanie – dodam, że elementem niezbędnym. Tak uważam, to moje prywatne zdanie na ten temat, nie potrzeba się z nim zgadzać ani nie zgadzać. Jako taki (element) nie może zostać zamieniony na coś innego, zastąpiony czymś innym. Nie ma więc mowy o: ja tam się rozwijam,...

Myślę, że do rozwoju duchowego nie da się nikogo zmusić, w sumie do żadnego innego rozwoju też.

Dlaczego uważasz, że miarą osiągnięcia wystarczająco wysokiego poziomu oczytania jest doświadczanie intertekstualności?
Na wszelki wypadek sprawdziłam tę definicję i nic z niej nie rozumiem, zapewne też nie doświadczam intertekstualności :(

Myślę, że do rozwoju duchowego nie da się nikogo zmusić, w sumie do żadnego innego rozwoju też.

Dlaczego uważasz, że miarą osiągnięcia wystarczająco wysokiego poziomu oczytania jest doświadczanie intertekstualności?
Na wszelki wypadek sprawdziłam tę definicję i nic z niej nie rozumiem, zapewne też nie doświadczam intertekstualności :(

Meszuge bardzo ambitnie podchodzisz do czytania, dużo planowania, cierpień, przełamywań, w imię rozwoju wszelkiej maści. Bolało mnie całe jestestwo jak o tej konieczności mozolnej pracy o swoją świetlaną przyszłość czytałem. Brrrrrr... Ale pewnie robaki kiedyś - bo ego dziś szleje z radości - będą kontent wsuwając "człowieka oczytanego" ;) Fajne są te etykietki swoją drogą: "człowiek oczytany", "intelektualista", "intelygent", "człowiek obyty" itp. Doskonałe narzędzie tresury i autotresury. Ja jestem konsumentem książek, pożeram je, gdyż odczuwam duchowy i mentalny głód. Gdybym nie jadł mentalnego i duchowego papu, to łaziłbym niedożywiony i głodny (a wiadomo, że gdy człek głodny, to zły ;). Zmierzam do tego, żeby zachować odpowiednią skalę zjawisk. A ta skala jest chyba jednak indywidualna i subiektywna. A ponieważ jakoś nikt nie wpadł na jedyny i najlepszy koncept na życie, to i jakoś nie przekonuje mnie Twoja protekcjonalna z lekka krytyka "czytelniczego hedonizmu" Trefnisia, który zresztą chciałbym podzielać, tyle że szczątkowy perfekcjonizm mi na to nie pozwala ;) A odczuwanie intertekstualności pozostawiam Tobie, boś wszak jest - jak mniemam - "człowiekiem oczytanym". Pozdrawiam ;)

Meszuge bardzo ambitnie podchodzisz do czytania, dużo planowania, cierpień, przełamywań, w imię rozwoju wszelkiej maści. Bolało mnie całe jestestwo jak o tej konieczności mozolnej pracy o swoją świetlaną przyszłość czytałem. Brrrrrr... Ale pewnie robaki kiedyś - bo ego dziś szleje z radości - będą kontent wsuwając "człowieka oczytanego" ;) Fajne są te etykietki swoją drogą:...

@kakadu80 @Meszuge
Czekaj, czekaj. Jestem hedonistą, bo nie mam paru książek uznawanych za klasykę: Sienkiewicz, Prus, Dostojewski, Czechow, Hemingway, Lem, "odhaczonych"? Na półce?
Przecież mi chodziło o coc innego. Np: taki ja nigdy z własnej woli nie sięgnąłem po Reymonta; po prostu go nie trawię. Czy to znaczy, że jestem gorszy?
Większość moich znajomych wie, że czytam przeważnie fantastykę. Czasem tylko sięgnę po coś trudniejszego. Ale wtedy wybieram poezję. ;) Uwielbiam Keatsa i Miłosza. Lubię Słowackiego i Mickiewicza.
Ale fantastyka to mój konik.
Ktos kiedyś powiedział "Człowiek mądry nigdy nie uzna się za mądrego" czy jakoś tak. Jako człowiekowi nieoczytanemu musicie mi sporo wybaczyć. :/

@kakadu80 @Meszuge
Czekaj, czekaj. Jestem hedonistą, bo nie mam paru książek uznawanych za klasykę: Sienkiewicz, Prus, Dostojewski, Czechow, Hemingway, Lem, "odhaczonych"? Na półce?
Przecież mi chodziło o coc innego. Np: taki ja nigdy z własnej woli nie sięgnąłem po Reymonta; po prostu go nie trawię. Czy to znaczy, że jestem gorszy?
Większość moich znajomych wie, że...

Trefniś, chodziło o to, że jako "czytelniczy hedonista" unikasz książek nieprzyjemnych i męczących, a szukasz przyjemności, frajdy z czytania ;)
I słusznie - jak dla mnie. Szkoda czasu na pierdoły ;)

Trefniś, chodziło o to, że jako "czytelniczy hedonista" unikasz książek nieprzyjemnych i męczących, a szukasz przyjemności, frajdy z czytania ;)
I słusznie - jak dla mnie. Szkoda czasu na pierdoły ;)

A to spoko :)

A to spoko :)