Ale tylko cenową :))

Ale tylko cenową :))

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jedyną wadą grubej książki jest jej ciężar w torebce, gdyż aktualnie czytaną książkę noszę ze sobą wszędzie (nie wiadomo, kiedy będę się nudzić w kolejce w sklepie lub w autobusie).
Przede wszystkim jednak podziwiam pisarzy, którzy tworzą powieści sięgające 1000 i więcej stron - wydaje mi się, że trzeba mieć na prawdę dobrze zorganizowany umysł i bardzo rozwiniętą wyobraźnię, aby stworzyć historię, a następnie opowiedzieć ją w tylu słowach i na tylu stronach.

Jedyną wadą grubej książki jest jej ciężar w torebce, gdyż aktualnie czytaną książkę noszę ze sobą wszędzie (nie wiadomo, kiedy będę się nudzić w kolejce w sklepie lub w autobusie).
Przede wszystkim jednak podziwiam pisarzy, którzy tworzą powieści sięgające 1000 i więcej stron - wydaje mi się, że trzeba mieć na prawdę dobrze zorganizowany umysł i bardzo rozwiniętą...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jest takie powiedzenie "Amerykanie lubią grube książki i chude kobiety", myślę jednak, że można je odnieść nie tylko do mieszkańców Stanów. Osobiście wolę średniej grubości książki - te cienkie wyglądają jakby autor nie miał zbyt wiele do powiedzenia, a te grube odrzucają na zasadzie "mam się męczyć z czymś takim?". Skoro jednak nie powinniśmy oceniać książki po okładce, to po grubości również nie. Przypadkiem w mojej bibliotece regał z literaturą angielską stoi naprzeciw regału z literaturą hiszpańską i wchodząc między nie zauważyłem "Uciekinierkę z San Benito". Z czystej ciekawości czy dam radę przebrnąć przez coś takiego wypożyczyłem ją i wcale tego nie żałuję. Później był m.in "Władca Barcelony". Jednak czasem mam ochotę odchudzić jakąś książkę z rozwlekłych opisów krajobrazów czy czynności życia codziennego jakich nie szczędzi czytelnikom np Jean M. Auel w swoim cyklu o ludziach pierwotnych.

Jest takie powiedzenie "Amerykanie lubią grube książki i chude kobiety", myślę jednak, że można je odnieść nie tylko do mieszkańców Stanów. Osobiście wolę średniej grubości książki - te cienkie wyglądają jakby autor nie miał zbyt wiele do powiedzenia, a te grube odrzucają na zasadzie "mam się męczyć z czymś takim?". Skoro jednak nie powinniśmy oceniać książki po okładce, to...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wszystko zależy od książki. Są takie, które mimo dużej objętości pochłonęłam bardzo szybko(Ptaki ciernistych krzewów[bookLink]22073|Ptaki ciernistych krzewów[/bookLink]), są takie, których nie przeczytałam w dwa dni, ale mimo to są doskonałe(Nędznicy[bookLink]146104|Nędznicy[/bookLink], jak można by to skrócić?), są książki, które mogłyby być dłuższe, żeby rozwinąć pewne wątki(Kontrakt panny Brandt[bookLink]41756|Kontrakt panny Brandt[/bookLink]) i są też książki, które dobrze, że są krótkie, bo czytanie ich dłużej byłoby niestrawne(Morfina[bookLink]93197|Morfina[/bookLink]). Ja uwielbiam sagi rodzinne i powieści historyczne, których nie napisze się na 200-300 stron, przez co czytam je zazwyczaj w dni wolne(bo szkoła). Tak że długie książki są świetne, ale musi być odpowiedni czas i nastrój :)

I nie zapominajmy jeszcze o jednym. Są ludzie dla których 500 stron to norma i tacy, którzy marudzą, bo muszą przeczytać ich ponad 200(albo tacy dumni, że tyle przeczytali).

Wszystko zależy od książki. Są takie, które mimo dużej objętości pochłonęłam bardzo szybko(Ptaki ciernistych krzewów[bookLink]22073|Ptaki ciernistych krzewów[/bookLink]), są takie, których nie przeczytałam w dwa dni, ale mimo to są doskonałe(Nędznicy[bookLink]146104|Nędznicy[/bookLink], jak można by to skrócić?), są książki, które mogłyby być dłuższe, żeby rozwinąć pewne...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ostatnio czytam tylko grube książki. Zasiadając do czytania takiej książki mam poczucie, że oto ktoś opowiada mi ciekawą historię. Bo przecież książka musi mieć wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Do najgrubszej książki jaką czytałam zalicza się książka "Kochankowie i kłamcy". Miała ponad 700 stron, ale już pod koniec nie pamiętałam co było na początku. Wiem tylko, że akcja toczy się w Wenecji, w której miałam okazję być. Uwielbiam snute historie typu "Monsunowych dni" czy też 'Zapach drzewa sandałowego" ale też utwory Pani Gregory, które są swoistą lekcją historii. W książkach poszukuję realiów historycznych i mądrych myśli.

Ostatnio czytam tylko grube książki. Zasiadając do czytania takiej książki mam poczucie, że oto ktoś opowiada mi ciekawą historię. Bo przecież książka musi mieć wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Do najgrubszej książki jaką czytałam zalicza się książka "Kochankowie i kłamcy". Miała ponad 700 stron, ale już pod koniec nie pamiętałam co było na początku. Wiem tylko, że akcja...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Na ogół celuję w opasłe tomiszcza, bo im więcej literek, tym lepiej... teoretycznie. Moim zdaniem wszystko jest zależne od tego, o czym pisarz chce pisać i co ma ciekawego do powiedzenia. Podczas czytania krótkich książek, zdarzyło mi się myśleć, że wszystko to jest nazbyt rozwleczone i każde kolejne słowo nie wnosi kompletnie nic do fabuły, stanowi jedynie zapychacz, ale zdarzały się i odwrotne sytuacje, czytając krótką książkę, czułam niedosyt, bo ledwie zaczynałam sympatyzować z otoczeniem i bohaterami, a tutaj nagle - trach! Koniec przygody.
Nie wiem, czy można jednoznacznie powiedzieć, że krótka "odchudzona" książka zawsze będzie lepsza od tysiąc stronicowej księgi - i odwrotnie.

Na ogół celuję w opasłe tomiszcza, bo im więcej literek, tym lepiej... teoretycznie. Moim zdaniem wszystko jest zależne od tego, o czym pisarz chce pisać i co ma ciekawego do powiedzenia. Podczas czytania krótkich książek, zdarzyło mi się myśleć, że wszystko to jest nazbyt rozwleczone i każde kolejne słowo nie wnosi kompletnie nic do fabuły, stanowi jedynie zapychacz, ale...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mnie zbytnio nie przeszkadza grubość książki, pod warunkiem, że jest warta czytania. Cienkie powieści też bywają nijakie. Dlatego nie rozliczam literatury na ilość stron, a jeśli książka jest godna uwagi to sama się obroni. Tym bardziej jak fabuła wciągnie i człowiek traci świadomość istnienia :)

Warto zauważyć, że część serii jest łączona w jeden gruby tom, jak np.: "Mgły Avalonu", "Ziemiomorze", Wojak Szwejk, czy Sherlock Holmes. Z jednej strony czyta się to trochę niewygodnie, ale w domu da radę. Ja kładę poduszkę na kolana, na nią opasłe tomiszcze i przynajmniej ręce nie mdleją :)

Pocketów nie lubię ze względu na wadę wzroku - małe literki nie są dla mnie. Ale często nawet duże książki mają małą albo bladą czcionkę. I tak np.: "Filary Ziemi" Folletta i ich kontynuacja "Świat bez końca" mają strasznie małe litery, mimo, że takie chude nie są. Dla mnie to bardzo niekomfortowe. W tej kwestii wielkie ukłony dla czytnika :)

No i na końcu słów kilka o czytniku. Czy książka cienka, czy gruba nie ma znaczenia, może być zarówno papierowa albo elektroniczna. Po roku czytania e-booków nadal stwierdzam, że wolę książki drukowane - okładka cieszy oko, kartki śmigają z szelestem i półki puste nie stoją. Jedyny dyskomfort to taki, że e-booka wciąż nie można sprzedać, więc są to pieniądze stracone, jeśli książka się nie spodoba. Kompromis jednak się znajdzie - kupuję tylko to, co koniecznie chcę mieć w domu. E-booki pożyczę tu i tam. Więc i wilk syty i owca cała :)

Mnie zbytnio nie przeszkadza grubość książki, pod warunkiem, że jest warta czytania. Cienkie powieści też bywają nijakie. Dlatego nie rozliczam literatury na ilość stron, a jeśli książka jest godna uwagi to sama się obroni. Tym bardziej jak fabuła wciągnie i człowiek traci świadomość istnienia :)

Warto zauważyć, że część serii jest łączona w jeden gruby tom, jak np.:...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ja osobiście lubię jeśli książka (oczywiście tylko gdy autor potrafi ją napisać w sposób, który nie pozwala oderwać się od tekstu) jest bardziej "otyła" i nie chciałbym aby takie pozycje przechodziły na dietę. Znam jednak też takie pozycje którym by się to przydało, za przykład mogę podać książki z cyklu "Malowany człowiek" Petera V. Bretta. Kiedy w Polsce ukazały się pierwsze dwa tomy tej serii (jak dla mnie arcydzieła z zapartym tchem czekałem na więcej) to w jakimś artykule o autorze czytałem, że tworzy on trylogię. Obecnie wyszedł niedawno 4 tom i powiem że mam już serdecznie dość wprowadzanych przez autora nowych "ważnych" postaci, których trzeba było pokazać życiorys praktycznie od urodzenia nawiązując przy tym ponownie do głównych wątków. Pomimo że, autor pisze w sposób na prawdę bardzo przyjemny to jednak skonstruował główne wątki oraz główne postaci w taki sposób,że chce się czytać tylko o nich. Dla mnie to rozciągnięcie akcji na więcej niż planowane początkowo 3 tomy jest zwykłym wyciąganiem kasy od czytelnika. Więc cykl Pana Petera V. Bretta jak najbardziej mógłby przejść na dietę.

Ja osobiście lubię jeśli książka (oczywiście tylko gdy autor potrafi ją napisać w sposób, który nie pozwala oderwać się od tekstu) jest bardziej "otyła" i nie chciałbym aby takie pozycje przechodziły na dietę. Znam jednak też takie pozycje którym by się to przydało, za przykład mogę podać książki z cyklu "Malowany człowiek" Petera V. Bretta. Kiedy w Polsce ukazały się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moda na szczupłe i zgrabne ciała u ludzi, dzięki Bogu, nie przeniknęła do świata książek. Jasne są takie utwory, które powinny być jeszcze krótsze, bo czytanie to istna mordęga (w większości przypadków odkładam takie książki na długi czas licząc, że może do nich dojrzeję, ale czasem jest w nich jakiś wątek, który mnie trzyma i nie wypada zaprzestać czytać :)). Jednak każdy z nas spotkał się z niedosytem, gdy skończymy (nawet grubą), ale genialną książkę i chcemy więcej! Więc moim zdaniem: genialne teksty niech przybierają na wadze, a te trochę gorsze mogą jakąś dietę zastosować.

Moda na szczupłe i zgrabne ciała u ludzi, dzięki Bogu, nie przeniknęła do świata książek. Jasne są takie utwory, które powinny być jeszcze krótsze, bo czytanie to istna mordęga (w większości przypadków odkładam takie książki na długi czas licząc, że może do nich dojrzeję, ale czasem jest w nich jakiś wątek, który mnie trzyma i nie wypada zaprzestać czytać :)). Jednak każdy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej