do mnie też

do mnie też

Książka właśnie dotarła :)

Książka właśnie dotarła :)

Dziękuję za wyróżnienie, gratuluję innym zwycięzcom.

Dziękuję za wyróżnienie, gratuluję innym zwycięzcom.

Bardzo dziękuję i gratuluję pozostałym! Wszystkie "kocie" teksty są świetne :)

Bardzo dziękuję i gratuluję pozostałym! Wszystkie "kocie" teksty są świetne :)

Nagrody otrzymują:
Maja
Aghama
Prawiejakwatson
Muminka
kapitan_barbarossa

Z laureatami skontaktujemy sie osobiście.

Nagrody otrzymują:
Maja
Aghama
Prawiejakwatson
Muminka
kapitan_barbarossa

Z laureatami skontaktujemy sie osobiście.

Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi. Laureatów ogłosimy jutro.

Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi. Laureatów ogłosimy jutro.

Miękkie łapki sunęły po chodniku. Nie była to wprawdzie ta prędkość, jaką Kitek-najukochańszy pupil pani Genowefy-osiągnął przed chwilą w czasie zdobywania swojego łupu, który teraz wesoło dyndał kilka centymetrów nad betonową taflą w rytm biegu. Zdarzało się, że sztywny korpus małej szprotki zadzierał głową o podłoże, jednakże Kitek, po mistrzowsku, od razu wyrównywał kurs.
Wbiegł wesoło w kotlinę-bo tak wraz z innymi kotami nazywał to miejsce. Kotlinę, w której góry stanowiły metalowe, śmierdzące śmietniki.
Energicznym ruchem głowy rzucił szprotkę w przód, wprost pod mordkę rudego, dokładnie wyczesanego, kota. Prezesa.
-No, no-zamruczał Prezes.-Widzę, że ci się poszczęściło.
-Dzięki, Prezesie-rzekł Kitek.-Gienia otworzyła puszkę na śniadanie. Jak zazwyczaj trzeba wskakiwać na kolana i mruczeć przez pięć minut, tak dzisiaj wystarczyło musnąć stopę w laczku ogonem.
-Kitek, robisz postępy. Ale wiesz, że to nie wystarczy, abyś awansował. Jeszcze dwie takie akcje.
Kitek wyraźnie zmieszał się, jednak szybko na mordkę powrócił wyraz perfekcji. Prezes tymczasem ciągnął dalej:
-Natomiast twoja dzisiejsza zdobycz zostanie zaksięgowana. Rzadko mamy okazję nie jeść resztek. Mruczeeeek!
Jakby w tej samej sekundzie obok Prezesa pojawił się biało-czarny kot. Na skinienie przełożonego wziął szprotkę za ogon do pyska, wskoczył na śmietnik i zniknął w jego śmierdzących czeluściach.
-Zaksięgować!!!-dorzucił Prezes.-Pamiętaj Kitek, oby tak dalej. Niestety muszę dzisiaj zerwać się wcześniej, bo mój Adam wstawił do piekarnika ciasto jogurtowa i nastawił na półtorej godziny. To już ta pora!
-A więc smacznego prezesie. Gienia kupiła trzy puszki szprotek, więc wie Prezes...-Kitek zamruczał.
-Świetnie, na razie!

Miękkie łapki sunęły po chodniku. Nie była to wprawdzie ta prędkość, jaką Kitek-najukochańszy pupil pani Genowefy-osiągnął przed chwilą w czasie zdobywania swojego łupu, który teraz wesoło dyndał kilka centymetrów nad betonową taflą w rytm biegu. Zdarzało się, że sztywny korpus małej szprotki zadzierał głową o podłoże, jednakże Kitek, po mistrzowsku, od razu wyrównywał...

Koty nie udomawiają człowieka, gdyż na zawsze pozostają niezależne. Koty jedynie człowiekiem manipulują w ten sposób, iż dany człowiek czuje się udomowiony. A jak to robią? Pewnie same nie wiedzą, bo jest to da nich natura, a nie przemyślane działanie.

Koty nie udomawiają człowieka, gdyż na zawsze pozostają niezależne. Koty jedynie człowiekiem manipulują w ten sposób, iż dany człowiek czuje się udomowiony. A jak to robią? Pewnie same nie wiedzą, bo jest to da nich natura, a nie przemyślane działanie.

Koty skrywają w sobie nie jedną tajemnicę. Najlepsze w działaniu są w działaniu koty domowe, które potrafią przymilić się swojemu właścicielowi. Właściciel pod wpływem przymilania ulega swojemu pupilowi zwierzakowi. Kot domowy od momentu narodzin staje się dla właściciela rodziną.
Człowiekowi było by smutno, gdy drogę przemierzał w samotności domu rodzinnego bez posiadania tego co kocha- swojego kotka.
Na koci sposób koty potrafią okazywać uczucia.
Puenta jest taka; "Czy kot aby nie stał się panem i władcą domowego ogniska"?
Odpowiedź na to musi znać właściciel kota, którego kocha, ale miłość potrafi być różna w zależności od tego jakie jest podejście do zwierząt.

Koty skrywają w sobie nie jedną tajemnicę. Najlepsze w działaniu są w działaniu koty domowe, które potrafią przymilić się swojemu właścicielowi. Właściciel pod wpływem przymilania ulega swojemu pupilowi zwierzakowi. Kot domowy od momentu narodzin staje się dla właściciela rodziną.
Człowiekowi było by smutno, gdy drogę przemierzał w samotności domu rodzinnego bez...

- Posłuchaj mój synu. Dzisiejsza lekcja jest najważniejszą w twoim życiu. – Alfred wymruczał majestatycznie. – Niedługo nastąpi mój czas, a ty przejmiesz pieczę nad mym królestwem i zapanujesz nad człowiekami.
- Tato, ale Kicia czeka, niedługo walentynki. Nie mogłeś wcześniej?! – Zniecierpliwiony Kol wywracał wąsami. W tym samym momencie oberwał od ojca włochatą łapą.
- Aj! Za co?!
- Milcz gówniarzu i słuchaj, bo jak nie to człowieki zrobią z tej siedziby twoją celę i każą ci sikać do żwirku pod szafką! Nigdy stąd nie wyjdziesz i zapomnij o swoich… KASTRACJA!

Tym kotom już całkiem powywracało się w głowach. Mruczek siedzi i miałczy cały czas, a Kiciak chowa przed nim głowę i próbuje zapolować na jego ogon. No i znowu coś zrzucili ze stołu.
- Nie! Moja firanka! Wstrętne koty, gdyby nie Mama już dawno bym was wypędziła do lasu!

- Lekcja pierwsza. Zrzucaj wszystko! Niech wiedzą, gdzie mogą coś postawić, a gdzie nie. Nie może szerzyć się taka samowola, to my decydujemy w tym państwie. Lekcja druga – pamiętaj by regularnie trenować wspinaczkę po firankach i ostrzenie pazurów. Te umiejętności wspaniale przydają się podczas rewolucji. Człowieki czasem myślą, że są ważne i mają władzę. Wtedy pazury się przydają. Lekcja numer trzy. Nie śpij idioto! Słuchaj! – Alfred Mruczek miauknął przeraźliwie i gwałtownie uderzył ogonem w podłogę.
- Tak Tatku, słucham. – Kol Kiciak obserwował uważnie pojawiającą się czerwoną kropkę.
- Lekcja trzecia. Czasami daj im się pogłaskać. Niech mają ten zaszczyt dotknąć twego majestatycznego, zacnego futra. To ich uspokaja i dają więcej jedzenia.
Kol wpadł w szał. Zaczął wbijać pazury w futrzaną kitę ojca.
- Co ty robisz?! Przestań! Co ja zrobiłem, że Kociudda ukarał mnie upośledzonym synem?! – Alfred zapłakał w swoje mięciutkie poduszeczki.
- Tata patrz! Czerwona kropka, chodź!
- Idiota! Tak właśnie człowieki odwracają naszą uwagę od zawładnięcia nad światem. Ech! Na pohybel czerwonej kropce!

Laser jest niezłą zemstą za firanki. Może zatrzymam te koty.

- Posłuchaj mój synu. Dzisiejsza lekcja jest najważniejszą w twoim życiu. – Alfred wymruczał majestatycznie. – Niedługo nastąpi mój czas, a ty przejmiesz pieczę nad mym królestwem i zapanujesz nad człowiekami.
- Tato, ale Kicia czeka, niedługo walentynki. Nie mogłeś wcześniej?! – Zniecierpliwiony Kol wywracał wąsami. W tym samym momencie oberwał od ojca włochatą łapą.
- Aj!...