Drogi Mikołaju jutro moje urodzinki więc może moje życzenia będą spełnione.Największe marzenie moje to wspiąć się na największy szczyt gór Mount Everest,bo góry to dla mnie możliwość osiągania szczytów.Na razie swoje góry noszę w sercu,codziennie walczę ze swoimi słabościami,lękiem ,ze zdrowiem ..Kiedy je zwalczę targają mną różne emocje..szczęście ,radość zdobywania,znika strach ,odczuwam wolność i czuję się wolna jak ptak.Chciałabym te swoje uczucia przeżyć na prawdę.Stanąć przed pewną szerokością geograficzną,która mnie przewyższa,która pobudzi do pokonania samej siebie i sprawi,że podejmę walkę ze wszelkimi niebezpieczeństwami.Zgadzam się na wiatry,które dniami biją w ściany namiotów,w śnieżne czapy i wszelkie zawieje,które doprowadzają do granic szaleństwa.Zgadzam się na walkę,bo nagrodę którą bym otrzymała w zamian jest niebotyczna -to po prostu radość życia.

Drogi Mikołaju jutro moje urodzinki więc może moje życzenia będą spełnione.Największe marzenie moje to wspiąć się na największy szczyt gór Mount Everest,bo góry to dla mnie możliwość osiągania szczytów.Na razie swoje góry noszę w sercu,codziennie walczę ze swoimi słabościami,lękiem ,ze zdrowiem ..Kiedy je zwalczę targają mną różne emocje..szczęście ,radość zdobywania,znika...

Święta… W sumie to kocham je za atmosferę. Nawet nie wiem jak ją opisać słowami. Po prostu jest. Za oknem śnieg, kupując w sklepie prezenty dla rodziny słuchasz przebojów świątecznych. Wszędzie lampki, św. Mikołaj i mowa o prezentach. No właśnie - prezent. Jeśli mam się tak głębiej zastanowić nad prezentem, który chciałabym otrzymać i mógłby być pod każdą postacią, to... dajcie chwilę. Moment. Umysł podsuwa mi stos książek, fajne ciuchy, lustrzankę… Ale jest tam coś jeszcze. Chwilkę... Tak. Mam to. Wiecie co to jest? Tak więc słuchajcie. Od małego szkraba spędzałam święta w różnych okolicznościach. Raz z mamą, za drugim razem z babcią. Nigdy nic nie dostałam. Nie było atmosfery. Później trafiłam do cioci, która nauczyła mnie co to są te ‘święta’. Poczułam smak pierników, karpia i największej frajdy - ubierania choinki. Wcześniej tego nie znałam. No i dostałam - pierwsze w moim życiu prezenty: raz to była lalka, potem ubrania, książki... I znowu coś się zepsuło. Atmosfera zniknęła. Przy stole nie pojawiał się już wujek. Ciocia zaczęła narzekać przed świętami że znowu masa roboty… Przy stole zasiadałam już tylko ja z ciocią i kuzynem, czasami z rodziną kuzynki. Wtedy zdałam sobie sprawę, że kiedy wszyscy opowiadają i narzekają na zjeżdżającą się do nich całą rodzinę - tak ja siedziałam cicho. Tak więc dla mnie największym prezentem byłaby rodzina. Szczęśliwa, kochająca się rodzina z którą mogłabym spędzić wieczór Wigilijny, posprzeczać się, pośmiać...

Święta… W sumie to kocham je za atmosferę. Nawet nie wiem jak ją opisać słowami. Po prostu jest. Za oknem śnieg, kupując w sklepie prezenty dla rodziny słuchasz przebojów świątecznych. Wszędzie lampki, św. Mikołaj i mowa o prezentach. No właśnie - prezent. Jeśli mam się tak głębiej zastanowić nad prezentem, który chciałabym otrzymać i mógłby być pod każdą postacią, to......

Chciałabym mieć zdrowe oczy. Zobaczyć jak wygląda świat nie ograniczony ramkami okularów. Chciałabym, bez okularów, widzieć coś więcej niż rozmazane kolorowe plamy. Jestem tak bardzo ciekawa, jak to jest tak NAPRAWDĘ widzieć...

Chciałabym mieć zdrowe oczy. Zobaczyć jak wygląda świat nie ograniczony ramkami okularów. Chciałabym, bez okularów, widzieć coś więcej niż rozmazane kolorowe plamy. Jestem tak bardzo ciekawa, jak to jest tak NAPRAWDĘ widzieć...

Od kilku lat niezmiennie wśród życzeń, które dostaje na święta, urodziny czy imieniny dominuje jedno: abyś znalazła prawdziwą miłość. Znaleźć miłość pod choinką- to by było coś. Mogłabym napisać o tym jakąś książkę. Przystojny, wysoki, brunet, ze szczerym uśmiechem i wielkim sercem z czerwoną kokardą na szyi leży pod moją choinką i czeka bym odwzajemniła jego uczucie, które przygnało go do mojego domu. Czyż nie brzmi to cudownie i bajkowo? Może nazbyt bajkowo. Uległam magii i cudowności świąt, poniósł mnie ten brak ograniczeń podczas pisania tej odpowiedzi. Choć w głębi serca uparcie będę wierzyć i czekać na tak cudowny prezent jakim jest miłość.

Od kilku lat niezmiennie wśród życzeń, które dostaje na święta, urodziny czy imieniny dominuje jedno: abyś znalazła prawdziwą miłość. Znaleźć miłość pod choinką- to by było coś. Mogłabym napisać o tym jakąś książkę. Przystojny, wysoki, brunet, ze szczerym uśmiechem i wielkim sercem z czerwoną kokardą na szyi leży pod moją choinką i czeka bym odwzajemniła jego uczucie, które...

Każdy piszę niby że chciał by zdrowie, szczęście, przyjaźń miłość...
Ale ja podejrzewam że gdybyśmy naprawdę dostali taką propozycje to zaczęło by się od drobnostek po same wielkie domy. Lecz gdybym ja otrzymała taką propozycje to wybrałabym coś zwykłego. Uważam że na większość powinien człowiek zapracować sobie sam, w tym właśnie szczęście. Od jednego pstryknięcia palcem nie można tego mieć od tak, nie ma też dosłownego znaczenia tego słowa. Gdybym mogła to chciałabym zdążyć w życiu na wszystko, na naukę, zabawę i pracowanie nad sobą. Chciałabym dużo pieniędzy bo uważam że pieniądze szczęścia nie dają, ale to co możemy z anie mieć, już tak. Gdyby jeszcze inaczej spojrzeć na tą sytuację to pieniądze można by oddać komuś kto szczerze ich potrzebuje. Każdy człowiek zgrywa anioła który mówi że nie wybrał by pieniędzy, ale myślę że większość jednak by je wybrała.

Każdy piszę niby że chciał by zdrowie, szczęście, przyjaźń miłość...
Ale ja podejrzewam że gdybyśmy naprawdę dostali taką propozycje to zaczęło by się od drobnostek po same wielkie domy. Lecz gdybym ja otrzymała taką propozycje to wybrałabym coś zwykłego. Uważam że na większość powinien człowiek zapracować sobie sam, w tym właśnie szczęście. Od jednego pstryknięcia palcem...

Jeżeli Święty Mikołaj naprawdę posiadałby nieograniczone zdolności, pragnęłabym szczęścia i życzliwości na całym świecie. Żeby ludzie zaczęli sobie pomagać, by nie krzywdzili innych istot, by przestali postępować egoistycznie i zauważali potrzeby innych. Pragnęłabym, by na świecie zapanowało dobro i pokój oraz by każdy miał dach nad głową. Najbardziej na świecie pragnęłabym godnego życia dla zwierząt. Aby każde zwierze przeżyło swoje życie szczęśliwie oraz by miało należytą opiekę. By ludzie nie znęcali się nad nimi i nie pozbawiali ich cennego życia tylko dla swoich egoistycznych zysków. Pragnęłabym ogólnoświatowego wegetarianizmu i życia w zgodzie z naturą. Marzę o tym, by ludzie w końcu zrozumieli, jak duży mają wpływ na inne ziemskie istoty.
Święty Mikołaju, proszę Cię, byś w czasie tych świąt spełnił moje marzenie i zmienił świat na lepsze. Pragnę czegoś, co może odmienić życie każdej żywej istoty. Naprawdę, nie pragnę niczego więcej. Możesz uczynić te święta najwspanialszymi ze wszystkich dotychczasowych. Wszystko zależy od Ciebie.

Jeżeli Święty Mikołaj naprawdę posiadałby nieograniczone zdolności, pragnęłabym szczęścia i życzliwości na całym świecie. Żeby ludzie zaczęli sobie pomagać, by nie krzywdzili innych istot, by przestali postępować egoistycznie i zauważali potrzeby innych. Pragnęłabym, by na świecie zapanowało dobro i pokój oraz by każdy miał dach nad głową. Najbardziej na świecie pragnęłabym...

Moje marzenie jest nieco inne. Wszyscy proszą o pokój na świecie, szczęście... Dla mnie nie trzeba do tego św.Mikołaja, wystarczą ludzkie chęci. Ja chciałabym malutki domek, dosłownie dwa maleńkie pomieszczenia. Do tego tego piękne, ciemne deski i fotel. Mały domek mieścił by się na obrzeżach mojego podwórka, w samym kącie przy lesie. Z otrzymanych desek zbudowałabym w jednym z pomieszczeń półki. Pełne wyobraźni i moich pomysłów. Nie byłoby tam widać ścian, ponieważ meble zapełniłabym książkami. Pośrodku podłogi położyłabym dywanik. Nie potrzebowałabym w tym pokoju więcej ozdób, książki same w sobie nadają mu charakteru. W pomieszczeniu obok byłby kominek. Postawiłabym tam też fotel, zbudowała stolik i umieściła lampkę. Nic więcej by się tam nie zmieściło, tylko ja, własnoręcznie wykonane meble, książki i przyjemne ciepło kominka. Ten domek byłby ucieczką od świata, moją własną oazą a także miejscem pełnym mojej osoby. Wszystkie meble stworzyłabym tak, jak chcę. Oczywiście najpierw musiałabym przejść mały kurs stolarstwa, ale jeśli miałabym na podwórku mój prywatny biblioteczny budynek, to nawet kurs stolarstwa mógłby okazać się dla mnie przyjemnością. W końcu tworzenie swojego miejsca na ziemi to niezwykła frajda i cudowne uczucie. Tak, to właśnie moje marzenie - chcę od Mikołaja mały budynek, fotel i deski.

Moje marzenie jest nieco inne. Wszyscy proszą o pokój na świecie, szczęście... Dla mnie nie trzeba do tego św.Mikołaja, wystarczą ludzkie chęci. Ja chciałabym malutki domek, dosłownie dwa maleńkie pomieszczenia. Do tego tego piękne, ciemne deski i fotel. Mały domek mieścił by się na obrzeżach mojego podwórka, w samym kącie przy lesie. Z otrzymanych desek zbudowałabym w...

Każde marzenie, jakiekolwiek. Wystarczy słowo, a się spełni. Pierwsza moja myśl to kompletna pustka. Codziennie myślę o setkach rzeczy których pragnę, ale to tak naprawdę nic nie znaczy wobec marzeń z dzieciństwa. Nic nie znaczą włosy dłuższe o dwadzieścia cm, swobodne manipulowanie wyglądem, błyskawiczne uczenie się niczym sawant, czy bycie podróżnikiem w czasie i przestrzeni, kiedy przypomnę sobie o czym śniłam będąc dzieckiem. Nie jest to oryginalne marzenie co nie czyni go w żaden sposób gorszym. Śniłam o byciu czarodziejką, o podnoszeniu przedmiotów bez ich dotykania, o własnej różdżce, o magicznych eliksirach i złowrogich urokach. Śniłam o wielkiej ekscytacji życia wśród prawdziwej magii, i bez technologii. Odległość tego od mojego aktualnego życia jest tak ogromna że aż zabawna. Marzyłam o chwili gdy dostaję list przyniesiony przez sowę, który oznajmia mi że Hogwart stoi przede mną otworem. I mimo iż wiem, że żaden cudotwórca by tego nie urzeczywistnił, to miło tak sobie pomarzyć i przypomnieć sobie beztroskie dzieciństwo pełne marzeń na jawie.

Każde marzenie, jakiekolwiek. Wystarczy słowo, a się spełni. Pierwsza moja myśl to kompletna pustka. Codziennie myślę o setkach rzeczy których pragnę, ale to tak naprawdę nic nie znaczy wobec marzeń z dzieciństwa. Nic nie znaczą włosy dłuższe o dwadzieścia cm, swobodne manipulowanie wyglądem, błyskawiczne uczenie się niczym sawant, czy bycie podróżnikiem w czasie i...

Już od dłuższego czasu marzę o podróży do Stanów Zjednoczonych, więc gdyby rzeczywiście nie było ograniczeń i Mikołaj mógł spełnić moje największe marzenie to chciałabym dostać wycieczkę do USA. Ale bynajmniej nie taką na 2 tygodnie. Chodzi raczej o jakieś 4-5 miesięcy, żebym miała czas zwiedzić ten kraj od zachodu po wschód, z północy na południe, odwiedzić wszystkie najważniejsze, najbardziej znane i najpiękniejsze miejsca. Chciałabym zasmakować takiego typowo „amerykańskiego” życia, poznać tamtejszych ludzi, spędzić cały dzień na spacerowanie po Central Parku, zrobić sobie zdjęcie z Elvisem w Las Vegas, zobaczyć wszystkie gwiazdy w Alei Gwiazd… Mogłabym tak wymieniać i wymieniać bez końca. A najfajniejszym elementem takiej wycieczki byłaby możliwość zabrania ze sobą osoby towarzyszącej, kogoś, kto marzy o takiej wyprawie równie mocno co ja. Bo wiadomo, najlepiej podróżuje się i poznaje nowe zakątki świata w towarzystwie. I wtedy zawsze jest ktoś, kto może Ci zrobić zdjęcie i upamiętnić w ten sposób niemożliwy do podrobienia uśmiech człowieka który właśnie spełnia swoje marzenia.

Już od dłuższego czasu marzę o podróży do Stanów Zjednoczonych, więc gdyby rzeczywiście nie było ograniczeń i Mikołaj mógł spełnić moje największe marzenie to chciałabym dostać wycieczkę do USA. Ale bynajmniej nie taką na 2 tygodnie. Chodzi raczej o jakieś 4-5 miesięcy, żebym miała czas zwiedzić ten kraj od zachodu po wschód, z północy na południe, odwiedzić wszystkie...

„Każde, absolutnie każde marzenie…” Wyobraźnia od razu zaczyna pracować, przez moją głowę przewija się lista życzeń: zapas książek i herbaty, ale do tego jeszcze mnóstwo czasu, żeby przebrnąć przez wszystkie dzieła, które chciałabym przeczytać… Więc może po prostu tyle pieniędzy, żebym nie musiała pracować, tylko czytać? Albo żeby płacono mi za czytanie? To byłby raj na ziemi. Kolejnym życzeniem byłaby biegłość w kilku językach, a zwłaszcza idealny akcent amerykański. I wiza. I oczywiście fundusze na podróż przez całe Stany. A może w ogóle poprosić Mikołaja, żeby moje życie magicznie przeniosło się za ocean? To byłby idealny świąteczny scenariusz.
Tych marzeń jest wiele, ciężko mi wybrać jedno. Ale im dłużej o tym myślę, tym bardziej jestem przekonana, że zamiast tych wszystkich prezentów danych mi od tak, bez wysiłku, wolałabym, żeby Święty Mikołaj podarował mi wytrwałość i wiarę w siebie, żebym sama mogła realizować moje plany – doskonalić się, dążyć do wyznaczonych celów, nigdy się nie zatrzymywać. A przy tym na pewno chciałabym otrzymać to, czego zawsze życzą nam bliscy, a czego tak naprawdę wielu z nas (mnie samej również) brakuje – zadowolenia z życia i siły, żeby stawiać czoła wszelkim przeciwnościom losu, bez względu na to, co się wydarzy. Uzbrojona w takie świąteczne dary mogłabym pewnie ruszać po inne marzenia, na które jestem w stanie sama zapracować, jeśli naprawdę włożę w nie sporo wysiłku.

„Każde, absolutnie każde marzenie…” Wyobraźnia od razu zaczyna pracować, przez moją głowę przewija się lista życzeń: zapas książek i herbaty, ale do tego jeszcze mnóstwo czasu, żeby przebrnąć przez wszystkie dzieła, które chciałabym przeczytać… Więc może po prostu tyle pieniędzy, żebym nie musiała pracować, tylko czytać? Albo żeby płacono mi za czytanie? To byłby raj na...