Otrzymałam książkę-pudełko.
Ukłony dziękczynne :-)

Otrzymałam książkę-pudełko.
Ukłony dziękczynne :-)

Cieszę się przeogromnie liberackomaniacko!
Dziękuję bardzo!

Gratulacje, Tomku :-)

Cieszę się przeogromnie liberackomaniacko!
Dziękuję bardzo!

Gratulacje, Tomku :-)

Wygrali:
Róża_Bzowa
Tomek
Gratuluję!

Wygrali:
Róża_Bzowa
Tomek
Gratuluję!

Konkurs zakończony.
Wkrótce ogłoszę zwycięzców.

Konkurs zakończony.
Wkrótce ogłoszę zwycięzców.

Po innowacyjności Cortazarowskiej "Gry w klasy", gdzie mogliśmy się przemieszczać w poziomie, wybierając kolejność wydarzeń według podpowiedzi autora, przez rewolucyjność Perecowskiego "Życia instrukcji obsługi", gdzie mogliśmy sunąc w pionie i poziomie oraz w czasie (kamienica, podróże bohaterów, wydarzenia z przeszłości) dotarliśmy w końcu do rebelianckiego pudełka B.S.Johnsona, gdzie to my stajemy się współautorem (a w zasadzie autorem kompozycji) książki. Umieszczono tam bowiem 27 osobnych rozdziałów, z czego tylko pierwszy i ostatni są zaznaczone. Pozostałe wystąpią w kolejności przez nas wybranej. Najbardziej zdumiewający jest fakt, że nigdy nie poznamy kolejności autorskiej, bo tak naprawdę nawet pierwotna kolejność w pudełku zależy od tego, jak ułożyły ją ręce pakowacza/edytora/wydawcy.
Autor tekstów zdaje się mrugać do nas okiem mówiąc: "tekst to tylko początek. Prawdziwym autorem wrażeń jest czytelnik". I czyni nas jednocześnie autorem/czytelnikiem/edytorem/wydawcą.

Szalona przyjemność i odpowiedzialność!

Po innowacyjności Cortazarowskiej "Gry w klasy", gdzie mogliśmy się przemieszczać w poziomie, wybierając kolejność wydarzeń według podpowiedzi autora, przez rewolucyjność Perecowskiego "Życia instrukcji obsługi", gdzie mogliśmy sunąc w pionie i poziomie oraz w czasie (kamienica, podróże bohaterów, wydarzenia z przeszłości) dotarliśmy w końcu do rebelianckiego pudełka...

L iteratura
i nteraktywna
b rawurowa
e mocjonująca
r zadka
a rtystyczna
t wórcza
u rokliwa
r ebeliancka
a normalna

L iteratura
i nteraktywna
b rawurowa
e mocjonująca
r zadka
a rtystyczna
t wórcza
u rokliwa
r ebeliancka
a normalna

Ja także wolę książki tradycyjne. Dla mnie najważniejsza jest treść, a nie forma. Nie lubię przerostu formy nad treścią ;) Choć sądzę, że „opakowanie” treści jest bardzo ważne. Przede wszystkim liczy się okładka. To ona często decyduje o zakupie danej książki. Musi być odpowiednio dobrana i zachęcać czytelnika do zapoznania się z zawartością. Powinna odzwierciedlać fabułę i być do niej dostosowana. Z drugiej strony nawet najlepsza okładka nie zrekompensuje zwykłej nudnej powieści. Zdecydowanie natomiast nie lubię książek typu składanka, domek itp. (chociaż dzieci mogą zachęcać do czytania). Moim zdaniem autor powinien ingerować w kształt książki. W końcu on wie najlepiej do pasuje do jego książki. Ingerencja ta powinna dotyczyć jednak ilustracji, układu tekstu i stron, numeracji itp. Samą okładką powinien zająć się ktoś inny, który przeczytał daną pozycję. Autor czasami nie może być po prostu obiektywny. Wtedy przydaje się takie świeże oko :)

Nie lubię także e-booków. Jestem tradycjonalistą. Dla mnie książka musi mieć zapach, kształt, ciężar itp. Bardzo lubię je kolekcjonować, układać na półkach, zmieniać ustawienie, wycierać z kurzu (wtedy zazwyczaj zaczynam coś czytać i sprzątanie jednej półeczki przeciąga się do godziny ;)

Ja także wolę książki tradycyjne. Dla mnie najważniejsza jest treść, a nie forma. Nie lubię przerostu formy nad treścią ;) Choć sądzę, że „opakowanie” treści jest bardzo ważne. Przede wszystkim liczy się okładka. To ona często decyduje o zakupie danej książki. Musi być odpowiednio dobrana i zachęcać czytelnika do zapoznania się z zawartością. Powinna odzwierciedlać fabułę i...

Dla mnie działania liberackie są przede wszystkim sposobem na ochronę książki jako takiej - jako obiektu materialnego. W dobie powszechnej technicyzacji i cyfryzacji treści kulturowych, liberatura dostarcza argumentów, że książka to coś więcej niż tekst, a księgozbiór znaczy coś innego niż tylko zbiór tekstów.
Pomysły na inną niż kodeksowa formę książki wydają mi się więc przede wszystkim apelem o możliwość zachowania trendu wydawniczego. Liberatura nie walczy z e-bookami, ale stwarza możliwość porównania e-booka i książki jako przedmiotu. Uwidacznia różnice i każe się zastanowić, czy warto wszystko, co dla człowieka istotne przekształcać w część jednego tylko komputera. Jest zatem - w pewnym stopniu - pochwałą różnorodności.

Dla mnie działania liberackie są przede wszystkim sposobem na ochronę książki jako takiej - jako obiektu materialnego. W dobie powszechnej technicyzacji i cyfryzacji treści kulturowych, liberatura dostarcza argumentów, że książka to coś więcej niż tekst, a księgozbiór znaczy coś innego niż tylko zbiór tekstów.
Pomysły na inną niż kodeksowa formę książki wydają mi się więc...