Dziękuje za wyróżnienie. To mój pierwszy konkurs tutaj i właściwie pierwsza rzecz, którą w życiu wygrałam :)

Pozdrawiam

Dziękuje za wyróżnienie. To mój pierwszy konkurs tutaj i właściwie pierwsza rzecz, którą w życiu wygrałam :)

Pozdrawiam

Czym różnią się skandynawskie kryminały od nie skandynawskich?

Czym różnią się skandynawskie kryminały od nie skandynawskich?

Dziękuję za wyróżnienie i gratulację dla reszty (nie tylko wyróżnionych:)

Dziękuję za wyróżnienie i gratulację dla reszty (nie tylko wyróżnionych:)

Ślicznie dziękuję i również gratuluję pozostałym :)

Ślicznie dziękuję i również gratuluję pozostałym :)

Dziękuję serdecznie;) i gratuluję pozostałym - w poprzednim udziału nie brałam bo i nie wiedziałam o jego istnieniu:)

Dziękuję serdecznie;) i gratuluję pozostałym - w poprzednim udziału nie brałam bo i nie wiedziałam o jego istnieniu:)

Nagrody książkowe w naszym konkursie, który istotnie dziwnym trafem jest bliźniaczo podobny do tego sprzed 8 miesięcy, za co bardzo przepraszamy ale błędy zdarzają się nawet najlepszym, otrzymują:
Sanka
Tatooska
Literutopia
Lily76
Mada

Gratulujemy, skontaktujemy się z Wami osobiście.

Nagrody książkowe w naszym konkursie, który istotnie dziwnym trafem jest bliźniaczo podobny do tego sprzed 8 miesięcy, za co bardzo przepraszamy ale błędy zdarzają się nawet najlepszym, otrzymują:
Sanka
Tatooska
Literutopia
Lily76
Mada

Gratulujemy, skontaktujemy się z Wami osobiście.

Dziękujemy za zgłoszenia. Laureatów ogłosimy jutro.

Dziękujemy za zgłoszenia. Laureatów ogłosimy jutro.

Za to, że tak ładnie eksponują się na półkach.
Za to, że wiążemy sobie język w supeł, próbując często niezdarnie przeczytać ich autora.
Za to, że nie są amerykańskie, bo czytając setki kryminałów właśnie stamtąd, mamy wrażenie, że znamy Nowy York i najciemniejsze jego zakamarki, idealne do zabicia kogoś, jak własne kieszenie. Ba! Pokuszę się o stwierdzenie, że ja nawet lepiej.
Za to, ze zapominamy fikuśne imiona i nazwiska ich bohaterów.
Za to? Za to je kochacie? Wy. Bo mi jeszcze nie było dane się zakochać. Kto wie, może kiedyś.
Jag hälsar!

Za to, że tak ładnie eksponują się na półkach.
Za to, że wiążemy sobie język w supeł, próbując często niezdarnie przeczytać ich autora.
Za to, że nie są amerykańskie, bo czytając setki kryminałów właśnie stamtąd, mamy wrażenie, że znamy Nowy York i najciemniejsze jego zakamarki, idealne do zabicia kogoś, jak własne kieszenie. Ba! Pokuszę się o stwierdzenie, że ja nawet...

Oczywiście za ich nie powtarzalność i nieprzewidywalność, skandynawskie kryminały mają taką swoja jakby duszę są do nie podrobienia czyta się je dosyć łatwo lecz czasem trzeba pomyśleć. Akcja i nie pewność dreszczyk za to kochamy skandynawskie kryminały

Oczywiście za ich nie powtarzalność i nieprzewidywalność, skandynawskie kryminały mają taką swoja jakby duszę są do nie podrobienia czyta się je dosyć łatwo lecz czasem trzeba pomyśleć. Akcja i nie pewność dreszczyk za to kochamy skandynawskie kryminały

Skandynawskie kryminały uwielbiam w głównej mierze za ich bohaterów. Przedstawieni w nich policjanci/detektywi/dziennikarze to zazwyczaj pełnokrwiści ludzie, posiadający własne zalety i wady, rodziny, przyjaciół i historie, nieraz bardzo dramatyczne, które pozwalają mi lepiej zrozumieć kim tak naprawdę są i jaka jest rola w społeczeństwie tych właśnie jednostek. Ich złożone charaktery są przeze mnie zgłębiane na stronach poszczególnych książek, przez co staję się niejako powiernikiem ich najskrytszych myśli, pragnień i obaw.
Mimo iż żyją oni w innym kraju i kulturze, to jednak zdają mi się naprawdę bliscy i potrafię zrozumieć ich ideały, słabości i przesłanki, którymi się kierują. Stawiani są nieraz przed niemałymi wyzwaniami i dotyczy to zarówno ich sytuacji zawodowej jak i życia osobistego. Podczas takich prób pokazują oni prawdziwy charakter, pazur i zdolności, które wyróżniają ich spośród ogółu społeczeństwa.
Ukazać prawdziwego, intrygującego i zarazem sympatycznego bohatera to wielka sztuka, a skandynawscy autorzy opanowali ją niemal do perfekcji. Z tego też względu po literaturę z tego zakątka świata sięgam zawsze bez obaw, gdyż wiem, że co jak co, ale na tym aspekcie na pewno się nie zawiodę.

Skandynawskie kryminały uwielbiam w głównej mierze za ich bohaterów. Przedstawieni w nich policjanci/detektywi/dziennikarze to zazwyczaj pełnokrwiści ludzie, posiadający własne zalety i wady, rodziny, przyjaciół i historie, nieraz bardzo dramatyczne, które pozwalają mi lepiej zrozumieć kim tak naprawdę są i jaka jest rola w społeczeństwie tych właśnie jednostek. Ich złożone...