Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich postanowiłam uczcić na wiele sposobów (również przy udziale moich najbliższych).

1. Skorzystałam z możliwości jaką dała w obecnej sytuacji biblioteka - wypożyczyłam książki dzięki usłudze "Książka na wynos".
2. Zamówiłam dla najbliższych również książki na własność (mamy taką słabość, że najlepsza książka to książka własna).
3. Z uwagi na to, że prowadzę na Facebooku stronę skierowaną do miłośników biologii, zamieściłam na niej wpis dotyczący tego święta, ale skierowany na poszukiwanie pozycji książkowych w interesującym mnie obszarze - odzew był spory, a pozycje wymieniane przez uczestników dyskusji były głównie publikacjami akademickimi.
4. Czytanie sobie i dzieciom też uwzględniłam, chociaż w naszym wykonaniu to nic nadzwyczajnego.

Wieczorem poczułam zadowolenie z powodu tego, że niby taki zwyczajny dzień, a jednak dał mi sporo radości i satysfakcji z tego, co zrobiłam dla siebie oraz innych.

Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich postanowiłam uczcić na wiele sposobów (również przy udziale moich najbliższych).

1. Skorzystałam z możliwości jaką dała w obecnej sytuacji biblioteka - wypożyczyłam książki dzięki usłudze "Książka na wynos".
2. Zamówiłam dla najbliższych również książki na własność (mamy taką słabość, że najlepsza książka to książka własna).
3. Z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

23 IV
Poranny łyk kawy wzmocniłem szczyptą słowa. Wiadomo, że nic tak nie budzi jak energetyczny song o poranku. Znów z głośników popłynęła wiązka słowa. Śpiewałem razem z Kaczmarskim o wschodzącym słońcu. Podnosząc kuchenne rolety, poczułem, że "zielono mam w głowie", a fiołki kwitną także przed domem. Słońce buszowało między domami niczym bohater Salingera, niebo błękitniało po włosku jak w "Panu Tadeuszu", a ptaki stroiły swoją filharmonię niczym w "Instrumentacji" Artura Międzyrzeckiego. W takim nastroju planowałem obiad z Babette, deser z Proustem i popołudniowe bieganie z Forrestem. Dziś było pięknie. Ba, nawet w pracy nie spotkałem żadnego Sarumana ani innego Zołzikiewicza. Media donosiły same pozytywne informacje: raz, że "Mecz to pretekst", dwa - Ossolineum wznawia "Lalkę" w serii BN, trzy - ponad stuletni apel Prusa, by zamiast pomników i ulic autorów drukować ich książki się spełnił... Pod wieczór usiadłem do lektury "Warszawy literackiej", by w drugim tomie odwiedzić Skamandrytów w kawiarni i pogawędzić o rytmiczności w poezji. Została jeszcze kolacja, którą ku mojemu zdziwieniu przygotowała reszta domowników. Oczywiście najmłodszy chciał ognisko, bo tak jadali chłopcy Goldinga, średni zapragnął kawałka indyka, wszak nie czuł się gorszy od Scrooge'a. Dobrze, że nie chcieli bigosu z przepisu Kitowicza, bo już nie byłoby tak przyjemnie. Ostentacyjnie rozdarłem szaty i imię buntu postromantycznego zamówiłem pizzę. Wówczas mogliśmy spokojnie zjeść i zakończyć światowy dzień książki na kanapie przed telewizorem. Seans z "Imieniem róży" zwieńczył ten wyjątkowy dzień...

23 IV
Poranny łyk kawy wzmocniłem szczyptą słowa. Wiadomo, że nic tak nie budzi jak energetyczny song o poranku. Znów z głośników popłynęła wiązka słowa. Śpiewałem razem z Kaczmarskim o wschodzącym słońcu. Podnosząc kuchenne rolety, poczułem, że "zielono mam w głowie", a fiołki kwitną także przed domem. Słońce buszowało między domami niczym bohater Salingera, niebo...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

23. 04. 2021 r. piątek wieczorem

Słońce Ty moje, trzymaj się twardego dysku! Dzisiaj jest Światowy Dzień Książki! Dokładnie – nasze ulubione święto! Co prawda tradycyjnie oznacza ono żałobę dla mojego portfela, ale nie oszukujmy się, warto uronić nad nim kilka łez, by później skakać z radości przy odbiorze paczek – a kilka do odbioru będzie!
Ale przechodząc do rzeczy, bo wiem, że na to czekasz mój Drogi Dzienniczku. Znasz mnie już tyle lat, oczywiście na zakupy ruszyłam z listą pozycji o których myślałam już od dłuższego czasu. Naturalnie po pięciu minutach już się jej nie trzymałam. No, ale sam powiedz, jak można w czasie Dnia Książki wejść na chociaż jedną stronę księgarni, kupić to co się zaplanowało i wyjść? No nie da się! Przecież te wszystkie książki do mnie przemawiały! „Spójrz na mnie! Spójrz! Moja historia jest taka ciekawa i piękna!”, „Hej! Nie sądzisz, że seryjni mordercy są fascynujący? Zobacz co mają do powiedzenia!”, „Kochana, takiego romansu jeszcze na oczy nie widziałaś, chodź tu do mnie, nie pożałujesz!”. No i powiedz mi Dzienniku Kochany, jak ja miałam sztywno trzymać się listy? Sam rozumiesz, że się nie dało. Nie będę Cię zanudzać samym etapem wyboru i moimi rozmowami z każda z pozycji. W końcu dobrze wiesz, że ja nie wzgardzam żadnym gatunkiem, więc przejrzałam dziesiątki stron i odbyłam setki rozmów. Powiem tyle, że książki wpadały do koszyka z prędkością jaką nasz rząd ogłasza nowe obostrzenia.
Oczywiście, gdy przychodziło do płacenia starałam się zrobić mała selekcję, zastanowić się czy na pewno potrzebuję tych wszystkich pozycji? Czy chcę wydać aż tyle pieniędzy? W końcu studiuję ekonomię, powinnam rozsądnie dysponować pieniędzmi, prawda? Spokojnie, nie martw się. Ostatecznie kupiłam wszystko co wylądowało w koszyku. W końcu swoimi zakupami napędzam gospodarkę. No i nie mogłam pozwolić by którakolwiek z tych wybranych książeczek mogła poczuć się odrzucona i niechciana. Wbrew opinii ludzi mam serce!
Prawdę mówiąc, teraz, gdy jestem już po zakupach, powinnam zacząć szykować miejsce na nowe perełki. Tak, wiem! Z tym miejscem to będzie ciężko. W sumie to powinnam dać sobie szlaban na zakupy. Portfel zdecydowanie by się ucieszył!
Nie no, co jak co, ale przed Tobą to nie musze ściemniać. Oboje wiemy, że to niemożliwe. Mówiłam Ci już w końcu o nadchodzących premierach! Już nie mogę się doczekać, w czerwcu wychodzi siódmy tom Harry'ego Pottera w edycji domów! Jeśli w tym czasie ktoś mi powie, że mam dość książek wbije mu różdżkę w oko!
Dobrze Słoneczko Ty moje, będę już kończyć. Tego dnia nic ciekawszego niż zakupy książek nie miało miejsca, więc nie będę zaśmiecać Twojej pamięci. Lecę, może jeszcze zajrzę na stronę Świata Książki… Albo lepiej od razu zabiorę się za czytanie. W końcu to co kupuję trzeba kiedyś przeczytać! Buziaki Gwiazdo Ty moja, do jutra!

23. 04. 2021 r. piątek wieczorem

Słońce Ty moje, trzymaj się twardego dysku! Dzisiaj jest Światowy Dzień Książki! Dokładnie – nasze ulubione święto! Co prawda tradycyjnie oznacza ono żałobę dla mojego portfela, ale nie oszukujmy się, warto uronić nad nim kilka łez, by później skakać z radości przy odbiorze paczek – a kilka do odbioru będzie!
Ale przechodząc do rzeczy, bo...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

23 kwietnia. Dzień jak co dzień.
Zwlekam się z łóżka lekko nieprzytomna, bo w nocy trochę się zaczytałam. Żeby się dobudzić, witam słońce i robię kilka asan na materacyku w otoczeniu tysiąca książek. (Brzmi poetycko, ale tak naprawdę jest ich sporo ponad tysiąc, kiedyś liczyłyśmy z córką).
Jem śniadanie, czytając przygodówkę. Przeciągam spożywanie, ponieważ akcja tak trzyma w napięciu, że nie da się od niej oderwać. Odrywam się jednak gigantyczną siłą woli. Trudno, trzeba iść do pracy.
Siadam za biurkiem. Tłumaczę trzeci tom trylogii Bree Barton, a jednocześnie podczytuję pierwszy i drugi (naraz), żeby uchwycić ton wypowiedzi bohaterów i odświeżyć w pamięci wykreowany przez autorkę świat, który z konieczności porzuciłam na kilkanaście miesięcy. Trzeci tom też wciąga, znów trudno się oderwać. Ale weekend za pasem, zakupy same się nie zrobią.
Z córką w Biedronce. Wybieram warzywa i inne dobra, a moje stare dziecko dyskretnie wtyka do wózka grube tomiszcze.
– Rozumiem, Dzień Książki. Ale „Dekameron”?!?
Córuś spogląda niewinnie. Okej, niech inwestuje w klasykę.
W domu syn pomaga nam taszczyć zakupy do kuchni.
– Znowu jakaś książka? – mruczy bez specjalnego zdziwienia.
Córuś wkrótce znika w swoim pokoju. Ma tam własną niemałą biblioteczkę. Gdy do niej zaglądam, jest pogrążona w lekturze z czytnika. Półtora tygodnia do matury, a znajduje czas na zaczytywanie się literaturą faktu. Zazdroszczę podwójnie. Ja przed maturą nie miałam takiego luksusu, zakuwałam biologię. Teraz też go nie mam – mnóstwo ściągniętych z Legimi popularnonaukowych tytułów czeka na mnie i nieśmiało prosi, żeby je dokończyć albo chociaż zacząć.
Wychodząc z pokoju córki, potykam się o papierowe książki, które – ułożone w stos obok łóżka – też czekają na swoją kolej. Typowe tsundoku: jaka matka, taka córka.
Wieczorem wykradam jeszcze pół godziny na wspomnianą przygodówkę. Aha, dziś niby Dzień Książki. Czyli… dzień jak co dzień.

23 kwietnia. Dzień jak co dzień.
Zwlekam się z łóżka lekko nieprzytomna, bo w nocy trochę się zaczytałam. Żeby się dobudzić, witam słońce i robię kilka asan na materacyku w otoczeniu tysiąca książek. (Brzmi poetycko, ale tak naprawdę jest ich sporo ponad tysiąc, kiedyś liczyłyśmy z córką).
Jem śniadanie, czytając przygodówkę. Przeciągam spożywanie, ponieważ akcja tak trzyma...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

23. 04. 21
Aby przeżyć ten dzień, znowu w pracy same stresy, byle do 18. Dobrze, że przerwa dłuższa to można sobie choć trochę poczytać.
Byle do 18, byle do 18 tak se powtarzam. Jutro wolne może uda mi się skończyć Króla bezmiarów. Zostało ponad 200 stron. Szkoda, że dziś mi się nie uda jej skończyć.
Uff już wolna, wreszcie, świeże powietrze, wracam do domu, jest piękne słońce i w końcu robi się ciepło.
Może jak jutro będzie tak ciepło pójdę na spacer z książką.
W domu, teraz tylko się umyć, dobra herbatka i mogę zaczynać przygodę na morzu jako pirat.
Zaraz, zaraz zapominałam dziś dzień książki, trzeba sprawdzić może jakieś fajne promocje są, ale tylko sprawdzę.
2 godziny później.
Nie mogę uwierzyć, jest ta książka na którą polowałam a jej od długiego czasu a nigdzie nie było. Ale mam szczęście. Hurraa, kupuje i to zaraz zanim mi to wykupią. Ale czekaj tak samej nie można kupić trzeba coś dodać ale jak tu wybrać jak tyle mnie mnie czeka .....
To było straszne, decydować którą biorę teraz a którą musze zostawić na następny raz ....
Kupione, zapłacone teraz tylko czekać aż dojdzie ...
Dobra sprawdzę maila, bo przecież czekam na wiadomość, zgłosiłam się do paru recenzji.
Nie wierzę, dostanę książkę i to fajną, taką co mi zależało. Hura już nie mogę się doczekać.
Ale super świętowanie :) niespodzianka książkowa goni niespodziankę.

Dobrze to teraz trzeba na Instagramie powstawiać życzenia dla moli książkowych (takich jak ja) i pomyśleć nad jutrzejszym postem z dzisiejszej okazji ( po co się ograniczać do 1 dnia).
A teraz do książki Król bezmiarów [bookLink]4961328|Król bezmiarów [/bookLink] już nie mogę się doczekać jak skończy się ta przygoda bo jestem ciekawa.
2 godziny później..
To dobranoc jutro też jest piękny dzień na czytanie

23. 04. 21
Aby przeżyć ten dzień, znowu w pracy same stresy, byle do 18. Dobrze, że przerwa dłuższa to można sobie choć trochę poczytać.
Byle do 18, byle do 18 tak se powtarzam. Jutro wolne może uda mi się skończyć Króla bezmiarów. Zostało ponad 200 stron. Szkoda, że dziś mi się nie uda jej skończyć.
Uff już wolna, wreszcie, świeże powietrze, wracam do domu, jest piękne...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

23.04.2021
Po prostu uwielbiam Światowy Dzień Książki. Co roku jest pełen wrażeń i emocji, ale tegoroczny pobił wszystkie wcześniejsze. Ale po kolei...
Rano wstałam dużo wcześniej niż zwykle. Wiedziałam, że i tak braknie mi dziś czasu, więc tym bardziej szkoda go tracić na sen. Sprawnie zjadłam śniadanie i wskoczyłam w wygodne ciuchy, a potem szybkie przejście przez Bramę i już byłam u moich przyjaciół w Nowym Yorku. Musiałam sprawdzić jak radzi sobie Alec w roli szefa Instytutu. Poza tym Jace obiecał, że poprowadzi trening mój i Clary. Trochę ćwiczeń z rana, a później wpadłam do Magnusa na drugie śniadanie. W końcu ktoś musi rozpieszczać Maxa.
Z Nowego Yorku bezpośrednio przeniosłam się do Labiryntu. Streferzy są już bardzo blisko odkrycia kodu i po prostu muszę im pomóc odkryć go jak najszybciej. W końcu Labirynt już nie zamyka się na noc i codziennie ginie jedno z nich... Będąc tam, cały czas czułam obecność Buldożerców, chociaż to przecież niemożliwe w dzień...
Przez to, że niebo w Strefie ostatnio cały czas jest po prostu szare straciłam rachubę czasu i musiałam biec, żeby zdążyć na moje kolejne odwiedziny. Tym bardziej, że miałam się tam wybrać po raz pierwszy. Na szczęście Sloane, Matt, Albie, Esther i Ines ciepło mnie przyjęli i chętnie oprowadzili po Chicago, opowiadając o swoim starciu z Mrocznym dziesięć lat temu. Jeszcze nie do końca rozumiem co się wtedy wydarzyło, ale myślę, że jeszcze do nich wrócę, żeby dokończyli swoją opowieść.
Przed snem postanowiłam wpaść jeszcze do starych znajomych i po chwili w pociągu już byłam w Hogwarcie. W dormitorium Krukonów zawsze jest miejsce dla jeszcze jednej osoby z książką w ręku. Zdecydowanie zbyt szybko musiałam wracać do domu, ale ten dzień był zbyt wyczerpujący, żeby zarywać noc. Nawet jeśli zawsze czuję się tam jak w domu...

23.04.2021
Po prostu uwielbiam Światowy Dzień Książki. Co roku jest pełen wrażeń i emocji, ale tegoroczny pobił wszystkie wcześniejsze. Ale po kolei...
Rano wstałam dużo wcześniej niż zwykle. Wiedziałam, że i tak braknie mi dziś czasu, więc tym bardziej szkoda go tracić na sen. Sprawnie zjadłam śniadanie i wskoczyłam w wygodne ciuchy, a potem szybkie przejście przez...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ziewnęła. To była długa noc. Pełna oczekiwania na nie wiadomo co . Przeciągnęła się i wreszcie odważyła się wstać i otworzyć oczy. Tak, dziś jest 24 kwietnia. Do zrobienia pranie, kilka zakupów książkowych i obiad. Zaczęła jednak od śniadania. Zjadła magdalenki, odkąd czytała Prousta był to jej ulubiony przysmak. Wypiła trochę czekolady, miłość akurat do niej zaszczepił Poirot. Sprzątneła po sobie, zmyła naczynia i wyszła z psem na spacer. Dziwnie nie szczekał dziś by wyjść z domu, przez ulotną chwilę przypomniało jej się odpowiadanie Artura Conan Doyle'a. Klasyka gatunku. Pies miał na imię Friend, na cześć psa Robinsona Cruzoe. Wrócili nie śpiesznie do mieszkania. Oboje lubili spacery tak jak bohaterowie Nędzników Hugo. Ona zachwycała się upodobaniami bohaterów w tej książce. Przystąpili do robienia obiadu, był najwyższy czas. Przyrządziła potrawę nazywająca się pasztet Pickwicka, choć był sporządzony tylko z warzyw. Jedząc go zdawało jej się, że jej kot bardzo dziwnie na nią popatrzył. Po obiedzie zrobiła sobie drzemkę, lubiła je co najmniej tak jak Raskolnikow. Po przebudzeniu się zrobiła małe porządki, ta czynność zawsze przywodziła jej na myśl nieporządnego Stiepana Trofimowicza Wierchowieńskiego. Później spostrzegła, że jest już wieczór. Posłuchała jeszcze trochę Chopina, łączył się zawsze z jej ulubionym wierszem ,,Fortepian Chopina". Oba utwory uwielbiała. Potem wzięła tylko szybki prysznic, uśmiechnęła się na wspomnienie śmiesznego tytułu książki ,,Jagiełło pod prysznicem", który ostatnio gdzieś widziała i położyła się spać. Zamykającą oczy żegnały pomarańczowe promienie zachodzącego słońca i nagle otworzyła oczy szeroko. Zapomniała zupełnie o tym, że dziś był Światowy Dzień Książki, a przecież rano jeszcze pamiętała. Miała kupić książki. Ale czyż nie celebrowała tego dnia? Przecież książki determinowały całe jej życie.

Ziewnęła. To była długa noc. Pełna oczekiwania na nie wiadomo co . Przeciągnęła się i wreszcie odważyła się wstać i otworzyć oczy. Tak, dziś jest 24 kwietnia. Do zrobienia pranie, kilka zakupów książkowych i obiad. Zaczęła jednak od śniadania. Zjadła magdalenki, odkąd czytała Prousta był to jej ulubiony przysmak. Wypiła trochę czekolady, miłość akurat do niej zaszczepił...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

23.04.2021, godzina 6.29. To już trzecia pobudka tego poranka i pierwsza skuteczna. Umyłam zęby i twarz, zaparzyłam kawę i znowu wskoczyłam do łóżka. Tym razem z kawą i książką. Dzisiaj czytam "Klub. Seksskandal w Komitecie Noblowskim". Historia wciąga coraz bardziej a czas nieubłaganie zasuwa do przodu. Już 7.45 - czas do pracy.
Podczas przerwy obiadowej zerkam na pomarańczowy grzbiet. Nic z tego! Do 16.00 moją lekturą są służbowe maile. Zaraz po pracy lektura do obiadu. Niestety muszę przerwać dosyć szybko, gdyż trzeba się zbierać na ćwiczenia i zakupy. Na szczęście po dwudziestej mogę już tylko czytać🙂 Ćwiczenia dały energię na czytanie do oporu bez przysypiania i tak do północy zatapiam się w książce i Lubimyczytac.pl
Bardzo lubię takie piątki👍

23.04.2021, godzina 6.29. To już trzecia pobudka tego poranka i pierwsza skuteczna. Umyłam zęby i twarz, zaparzyłam kawę i znowu wskoczyłam do łóżka. Tym razem z kawą i książką. Dzisiaj czytam "Klub. Seksskandal w Komitecie Noblowskim". Historia wciąga coraz bardziej a czas nieubłaganie zasuwa do przodu. Już 7.45 - czas do pracy.
Podczas przerwy obiadowej zerkam na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

23.04.21r.światowy dzień książki.
Dzisiejszy dzień zaczął się zupełnie zwyczajnie,obudziłem się dosyć ociężale i niechętnie zaciągnąłem żaluzje,uświadamiając sobie ,że mamy dość słoneczny dzień.
Ale cóż wszystko co piękne i dobre w tym wypadku ten wiosenny ,pogodny dzień, kiedyś się kończy i przypomina nam o powrocie do rzeczywistości.
I tak w miarę upływu dnia przypomniałem sobie o swojej cielesności,bólem głowy co utwierdziło mnie w przekonaniu ,że jednak żyję i nie śnię, ponieważ coś mnie boli.
I tak skłoniłem się do swojego miejsca wytchnienia by paść w objęcia Morfeusza.
Po krótkiej drzemce i tu będę niesłowny ponieważ ta trwała półtorej godziny,ale przejdźmy do meritum sprawy ,o tym co przemija ,czyli moja doczesna wędrówka zaprowadziła mnie dosyć ospale do kartki z kalendarzem na której przeczytałem,że mamy dzień23.04.21r i ani słowa o światowym dniu książki. Ale dosyć smęcenia i krótkiej irytacji z epizodów dzisiejszego dnia spojrzałem na zegarek ,i tu wielkie zaskoczenie godzina 13.30 co mnie nieco oprzytomniło i postawiło na nogi. A że jestem notorycznym nygusem, hedonistą ,liberalistą i co tam jeszcze...
orzekłem (oczywiście w monologu swoich myśli ),że pora na ….obiad.
Nie chcąc wyszczególniać każdego faktu dzisiejszego dnia przejdźmy do zasadniczej kwestii z dzisiejszego jakże (nie) banalnego dnia. Otóż przeniosłem się leniwie po obiedzie do innego świata za sprawą książki „Włócznia”L.De Wohla ,książka ta to jakże nie banalna i realistyczna powieść obejmująca czasy życia Jezusa oraz przygody żołnierza Kasjusza Longinusa ...świętego.
W perypetiach życia tegoż żołnierza Rzymianina i Traka,które toczą się do połowy książki ,druga połowa to mniej więcej życie i czasy Chrystusa-Jeszuy. Kasjusz Longinus wierny swoim zasadą postanawia pomścić swego ojca w tle okoliczności książki mamy emocje takie jak zemsta,przebaczenie ,zdradę,konflikt miłosny ,wszystko spojone barwnymi opisami. Bohater wokół którego scala się cała fabuła czyli Kasjusz Longinus w efekcie przeżyć i zdarzeń oraz niezwykłego spotkania z Jezusem staję się męczennikiem i świętym. Co mnie szczególnie zdziwiło i oczarowało(w tej jakże obszernej książce 608str.) to to jak ulegają przemianie poszczególni bohaterowie. Wszystko to za sprawą Człowieka-Boga-Jezusa który to poprzez oddziaływanie na ludzi z którymi się spotkał, czy przyszłych świętych ,odmienia ich życia. Osoby związane z ukrzyżowaniem Jeszuy doznają szaleństwa po czym przemiany w osoby święte chcące głosić zmartwychwstanie Pana i jego naukę. Mnie osobiście oczarował ten świat cudów Jezusowych oraz plastyczność opisu i mnogość różnych zdarzeń poniekąd których czasem się gubiłem ,ale i tak polecam lekturę tej jakże fascynującej książki(ocena 8/10).W efekcie dzisiejszych popołudniowych zdarzeń i urzeczenia ciekawą książką ,skierowałem się do biblioteki po odbiór lektury Jona Kabata-Zinna-Życie piękna katastrofa. Jakże trafny odnośnik tytułu książki do mojego życia. A że interesuje się trochę Buddyzmem pozwoliłem sobie na wybór tegoż tytułu. I aby nie zakończył się ten dzień katastrofalnie ,pod wpływem bohaterów „Włóczni” i ze względów ,że jestem typem nieco religijnym, wybrałem się nie gdzie indziej tylko do....kościoła przystępując do szybkiej spowiedzi oraz komunii z Bogiem i za sprawą pewnej sentencji:A cóż piękniejszego nad niebo ,które przecież ogarnia wszystko co piękne”,pozwoliłem sobie na odmianę i postęp serca .Dziękuję Ci czytelniku ,że wytrwałeś w czytaniu tej mojej „opowieści”(niejako debiut w pisaniu opowieści z życia, nieco grafomańskiej) dzisiejszego upływającego i chyba szczęśliwego dnia. Nadchodzi wieczór i czas na otwarcie szampana bo dzięki stronie lubimyczytać.pl dowiedziałem się o tym ,że dziś mamy światowy dzień książki. A to przecież już czas fetować ten jakże znamienny dzień książki i Praw autorskich,bo to także nasze święto czytelników

23.04.21r.światowy dzień książki.
Dzisiejszy dzień zaczął się zupełnie zwyczajnie,obudziłem się dosyć ociężale i niechętnie zaciągnąłem żaluzje,uświadamiając sobie ,że mamy dość słoneczny dzień.
Ale cóż wszystko co piękne i dobre w tym wypadku ten wiosenny ,pogodny dzień, kiedyś się kończy i przypomina nam o powrocie do rzeczywistości.
I tak w miarę upływu dnia...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Z pamiętnika księgarza... na chwilę przed 23.04.2021r.

Druga połowa kwietnia okazała się bezlitosna. Życie w zamknięciu spowodowało, że wiosna postanowiła w tym roku nie przychodzić. Jej wahania nastroju odbiły się szerokim echem na całym społeczeństwie. Podczas gdy jedni nerwowo zmieniali opony z zimowych na letnie, inni zastanawiali się, - kto?, - czym? – i za co? odśnieży wciąż lecący z nieba śnieg. Dodatkowo mętlik wywołała niebezpieczna sytuacja z Lagunem. Kraków został na kilka dni zupełnie sparaliżowany, a niemal cała sieć żyła tą mrożącą krew w żyłach historią. Nawet nie próbuję sobie wyobrazić, co stałoby się gdyby inwazja Lagunów rozlała się na całą Polskę. W naszym społeczeństwie znaleźliby się zapewne tacy, którzy posunęliby się o krok dalej i bezsprzecznie żywot Laguna zakończyłby się w ich ustach. Wszystko zwariowało. Kolejne premiery niebezpiecznie przesuwały się w czasie i wśród księgarzy zaczęła się panika w obawie, że tegoroczny Dzień Książki i Praw Autorskich obejdzie się bez odpowiedniej oprawy. Zwykle o tej porze odbywały się już liczne spotkania autorskie, a z witryn każdej z księgarń spływały mniej lub bardziej widoczne przekazy o promocjach. Szczęśliwie, to wciąż jedna z nielicznych branż nieskażona tak modnym słowem – „sale”( Chociaż pewnie „renomowane” salony otwierają się w ten sposób na zagranicznego klienta). Wracając jednak do sedna… Księgarze do ostatniego dnia żyli w ciągłym napięciu (o co zresztą wcale nie trudno w obecnych czasach). Ba, większość wiedziała, że noc poprzedzająca 23.04 pozostanie bezsenna. Był to jednak od lat ściśle pielęgnowany rytuał. Nic tak nie zachęca do sięgnięcia po książkę, jak świadomość, że ktoś poświęcił dla niej noc. Wziął ją w swoje dłonie, wypieścił, powąchał, a później… Później przepadł rozpoczynając lekturę. Osobiście znam takich, którzy z wyprawy w nieznany świat słów wrócili zupełnie odmienieni. Podróże te były jednak tak samo przyjemne, co niebezpieczne. Im bardziej rozwinięta wyobraźnia, tym powrót do rzeczywistości był trudniejszy, a czasami zupełnie niemożliwy. Wciąż są tacy, którzy biją głową w mur z nadzieją, że uda im się dostać pociągiem do Hogwartu. Hmm… chociaż wiecie - ilość miejsc ograniczona, ostre restrykcję… W tym roku jednak nie tak łatwo…
Chciałoby się powiedzieć, że ta noc dla wielu miała być inna. Tym razem na ustach czytających nie mogła zagościć żadna wymówka, a jedyne co dało się powiedzieć to „ jeszcze jeden rozdział, jeszcze jeden…” I właśnie to jak mantrę zaczęli w okolicach 22:00 szeptać księgarze, bibliotekarze, wydawcy czy czytelnicy niezwiązani bezpośrednio z branżą. Cichy pomruk zaczął się z czasem przeradzać w głośny i natarczywy okrzyk. Nie dało się spać, nie dało się jeść… Jedynym towarzyszem w wielu domach stała się gorąca herbata i dobra książka. Na moment wszystko stało się łatwiejsze. Zagraniczne podróże diametralnie staniały, a ich koszt oscylował w okolicach 40zł (co rozrzutniejszy czytelnik mógł sobie nawet pozwolić na limitowaną edycję, ciesząc się wyjątkową oprawą już od 50zł.) Wciąż wymagany był minimalny dystans społeczny wynikający z potrzeby skupienia, i miejsce do tego, by bezproblemowo móc przewracać kolejne karty. Żadne to jednak niedogodności dla kogoś spragnionego słowa.
To był moment! Nastał świt, a wraz z nim szelest kartek stawał się intensywniejszy. Wybrańcy- pracujący wśród pachnących woluminów udali się na stanowiska oczekując pierwszego klienta. Kim tym razem będzie ta osoba? Wielu rzeczy mogłabym się spodziewać. Już mniej zaskoczyłaby mnie inwazja Lagunów w księgarni, niż ta niepozorna kobieta wyłaniająca się z wejścia do krainy dobrobytu w której pracuję i zadająca pytanie „Sprzedajecie Państwo książki? Poważnie? Myślałam, że teraz już się tylko wypożycza”. Świat stanął w miejscu. Nastała niezręczna cisza, bo oto w tym wyjątkowym dniu trafił się pierwszy niedowiarek. Wzięłam głęboki oddech i ruszyłam ku kobiecie z misją…

Z pamiętnika księgarza... na chwilę przed 23.04.2021r.

Druga połowa kwietnia okazała się bezlitosna. Życie w zamknięciu spowodowało, że wiosna postanowiła w tym roku nie przychodzić. Jej wahania nastroju odbiły się szerokim echem na całym społeczeństwie. Podczas gdy jedni nerwowo zmieniali opony z zimowych na letnie, inni zastanawiali się, - kto?, - czym? – i za co?...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej