Piękna i Bestia - jedna z moich ulubionych bajek dzieciństwa.
Bellę zrobiłabym jako zwykłą, przeciętną dziewczynkę, która trafia do pomocy w zamku do Bestii, od początku się zakochuje w Bestii, jednak ten nie widzi piękna dziewczyny. Uważa siebie za zranione zwierzę, któremu nic nie może pomóc. Jednak Bella z dnia na dzień rozkwita w pałacu, praca nie jest ciężka, a warunki są dużo lepsze niż miałaby kiedykolwiek u siebie w domu. Pewnego razu Bestia spacerując po ogrodzie skaleczyłby się w nogę - Bella zna podstawową pierwszą pomoc i leci mu na ratunek, wówczas jest już Piękną kobietą - odkąd pojawiła się w zamku minęły 2 lata, Bestia nagle zauważa w niej cudowną kobietę i zdaje sobie sprawę jaki skarb ma koło siebie, o nic w domu nie musi się przy niej martwić. Dociera do niego jaki był nierozsądny, robi mu się głupio. Jednak po spojrzeniu w jej oczy postanawia zaryzykować i pocałować dziewczynę. Nagle zmienia się w pięknego młodzieńca, Bella jest zaskoczona, bo zakochała się w Bestii - nie wie jak ma zareagować. Jednak Bestia prosi o szansę, którą ta natychmiast mu daje. Odtąd Bestia odciąża dziewczynę w połowie obowiązków, a w między czasie stara się o jej względy - widząc jaki ma skarb koło siebie. W końcu Bella rozumie, że Bestia zauważył w niej nie tylko wygląd ale i charakter. I tak bajka kończy się ślubem i dziećmi, a Piękna i Piękny żyją razem szczęśliwi, pomimo drobnych problemów zawsze je pokonują. :)

Piękna i Bestia - jedna z moich ulubionych bajek dzieciństwa.
Bellę zrobiłabym jako zwykłą, przeciętną dziewczynkę, która trafia do pomocy w zamku do Bestii, od początku się zakochuje w Bestii, jednak ten nie widzi piękna dziewczyny. Uważa siebie za zranione zwierzę, któremu nic nie może pomóc. Jednak Bella z dnia na dzień rozkwita w pałacu, praca nie jest ciężka, a...

To chyba oczywiste, że na odświeżenie historii zasługuje najstarsza koronowana bohaterka Disneya - Królewna Śnieżka. Ta baśń mimo swego oczywistego uroku nie znalazłaby odzwierciedlenia w dzisiejszym świecie. Za stosowne uważam wprowadzenie kilku drobnych zmian.

1. Wyrzucamy zwierciadło! Macocha w XXI wieku nie wpatruje się bezsensownie w swoje odbicie, ale zdobywa popularność na instagramie gdzie tysiące osób lajkuje jej idealne zdjęcie o poranku z hasztagiem "tanajpiękniejsza".

2. Śnieżka w wieku 7 lat osiąga największą liczbę followersów w całym królestwie.

3. Zazdrosna Macocha chcąc pozbyć się problemu wynajmuje płatnego zabójcę, który jednak ulega naturalnemu urokowi Śnieżki, pozwala jej uciec i dołącza do obserwatorów dziewczyny na Instagramie.

4. Macocha bez najmniejszego problemu odnajduje Śnieżkę w domku krasnoludków, dzięki aplikacji do śledzenia dzieci "FindMyKids".

5. Teraz bądźmy szczerzy. Kto w dzisiejszych czasach skusi się na jabłko od handlarki, która zapuka nam do drzwi? W tym przypadku sprawa jest bardzo prosta. Macocha przebiera się za dostawcę "Zjadliwe.pl" i zostawia pod drzwiami wspaniale pachnącą pizzę, kto się temu oprze?

To chyba oczywiste, że na odświeżenie historii zasługuje najstarsza koronowana bohaterka Disneya - Królewna Śnieżka. Ta baśń mimo swego oczywistego uroku nie znalazłaby odzwierciedlenia w dzisiejszym świecie. Za stosowne uważam wprowadzenie kilku drobnych zmian.

1. Wyrzucamy zwierciadło! Macocha w XXI wieku nie wpatruje się bezsensownie w swoje odbicie, ale zdobywa...

Śpiąca królewna nie powinna się nigdy obudzić bo dzieci za długo lubią spać a tak by raczej wstawały o właściwej porze do szkoły

Śpiąca królewna nie powinna się nigdy obudzić bo dzieci za długo lubią spać a tak by raczej wstawały o właściwej porze do szkoły

Mając możliwość przekształcenia jednej z historii Disneya od razu na myśl nasunęła mi się animacja pt. „Pocahontas”. Ta bajkowa wersja tej opartej na faktach historii pominęła wiele szczegółów dotyczących niezwykłej kultury Indian. Tytułowa bohaterka zbyt szybko zaufała europejskim przybyszom i w moim odczuciu jej wyjazd do Anglii był nietrafioną decyzją! Według mnie zmiany powinny nastąpić przede wszystkim w charakterze tytułowej bohaterki. Pocahontas w mojej wyobraźni jest dumną, pewnie przed siebie kroczącą kobietą która jest świadoma tego, jak bezcenna jest jej kultura. Z dystansem podchodzi do przybyłych na „Nowy Ląd” angielskich osadników, a tym bardziej propozycji popłynięcia do Anglii. Moja propozycja idealnego zakończenia to pozostanie Pocahontas w Ameryce Południowej wraz z jej ukochanym Johnem, który zafascynowany indiańską księżniczką oraz „Nowym Lądem” postanawia z nią pozostać.

Mając możliwość przekształcenia jednej z historii Disneya od razu na myśl nasunęła mi się animacja pt. „Pocahontas”. Ta bajkowa wersja tej opartej na faktach historii pominęła wiele szczegółów dotyczących niezwykłej kultury Indian. Tytułowa bohaterka zbyt szybko zaufała europejskim przybyszom i w moim odczuciu jej wyjazd do Anglii był nietrafioną decyzją! Według mnie zmiany...

Bajkę „Jaś i Małgosia” postanowiłem wywrócić na drugą stronę:

Jaś i Małgosia mieszkali w jednym domku z rodzonym ojcem i macochą. Żyli w zgodzie, wyrastając z wieku dziecięcego na dorodnych nastolatków.
Pewnej jesieni przyszła jednak fala głodu, bo pola nie obrodziły, a żywność zdrożała. Jaś i Małgosia naradzali się za obórką.
- Co my zrobimy?
- Przecież tej żywności nam przez zimę nie starczy.
- No, chyba żeby rodzicieli pomarli.
- To by starczyło.
- Ale oni w zdrowiu są.
- To może by nasłać na nich jakieś niebezpieczeństwo?
- Nie bądźmy mordercami, ale może ich wyślemy w takie miejsce, skąd by nie wrócili.
- Dobra myśl. To niech idą za rzekę przez bród. To się jeszcze po drodze potopią.
Jak uradzili, tak zrobili i poszli starzy już rodzice przez leśne bezdroża. Szcżęśliwie przeprawili się przez rzekę, chociaż niełatwo było, i doszli, gdzie im dzieci kazały. Z powrotem też jakoś wrócili, chociaż już cudem przeprawili się przez wezbrane wody.
- Co tak szybko?- krzyknął na nich przy powrocie Jasiu.
- Czy wy aby byliście, gdzie kazalim? - wtórowała mu Małgosia.
Rodzice potulnie zdali sprawozdanie z wyprawy i siedli do skromnej strawy jaka została z obiadu Jasia i Małgosi.
Dwa dni później Jaś i Małgosia znowu wysłali rodziców w las, tym razem każąc im iść w tę część lasu, gdzie grasowały dzikie zwierzęta, i tak daleko, by przed nocą nie zdążyli.
Poszli i już nie wrócili.
A Jaś z Małgosią trudną zimę szczęśliwie przebiedowali i żyli tak dalej długo w szczęściu i dostatku.

Bajkę „Jaś i Małgosia” postanowiłem wywrócić na drugą stronę:

Jaś i Małgosia mieszkali w jednym domku z rodzonym ojcem i macochą. Żyli w zgodzie, wyrastając z wieku dziecięcego na dorodnych nastolatków.
Pewnej jesieni przyszła jednak fala głodu, bo pola nie obrodziły, a żywność zdrożała. Jaś i Małgosia naradzali się za obórką.
- Co my zrobimy?
- Przecież tej żywności nam...

Kopciuszek i szklany sufit[bookLink]4942002|Kopciuszek i szklany sufit[/bookLink]

Kopciuszek i szklany sufit[bookLink]4942002|Kopciuszek i szklany sufit[/bookLink]

 [bookCover]4942002|Kopciuszek i szklany sufit[/bookCover]