Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

nice_trip
zosia
jupi2328
Angelight
Abigel23

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

nice_trip
zosia
jupi2328
Angelight
Abigel23

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Zawsze gdy spotykałam się z pytaniami typu: „Co zabierzesz na bezludną wyspę”, „Jak byś przeżył na bezludnej wyspie” itp., dochodziłam do wniosku, że najbezpieczniej jest mieć pod ręką kilka książek. Poradniki tupu survival czy biwak na łonie natury na pewno byłyby pomocne podczas zakładania obozowiska. Warto by było też mieć książkę na temat jadalnych roślin z całego świata. Analogicznie przydatny byłby też tom na temat roślin trujących. Mając odpowiednie pomoce i będąc zaradnym da się przeżyć wszędzie. Dlatego gdybym miała się znaleźć się na bezludnej wyspie to zdecydowanie chciałbym aby towarzyszył mi mój mąż. Wtedy nie czułabym się tak przerażona i samotna. Razem stanowimy bardzo zgrany duet i wiem, że jakoś byśmy wybrnęli z każdej opresji. Gdyby zaś przyszło nam umrzeć, to wiem, że będąc razem spotkanie ze śmiercią nie byłoby tak straszne.

Zawsze gdy spotykałam się z pytaniami typu: „Co zabierzesz na bezludną wyspę”, „Jak byś przeżył na bezludnej wyspie” itp., dochodziłam do wniosku, że najbezpieczniej jest mieć pod ręką kilka książek. Poradniki tupu survival czy biwak na łonie natury na pewno byłyby pomocne podczas zakładania obozowiska. Warto by było też mieć książkę na temat jadalnych roślin z całego...

Szybko! Skup się! Tylko jak zebrać myśli i dokonać wyboru w takiej sytuacji? Kilka minut temu tajemniczy mężczyzna poinformował mnie, że wyląduję na bezludnej wyspie. Nie wiem co to za miejsce i jak długo będę tam przebywała. Pozwolił mi jedynie wybrać osoby, które trafią tam ze mną. Czy skupić się na tym, kogo najbardziej lubię, czy myśleć bardziej praktycznie i wybrać osoby, które mogą zapewnić grupie przetrwanie? Sama nie znam się na survivalu, dlatego głupotą byłaby pierwsza opcja.
- Dobrze. Zdecydowałam.
- Kogo wybierasz?
- To trudna decyzja i boję się, że będę jej żałowała. Uznałam, że zabieranie jedynie najbliższych byłoby lekkomyślnością. Jednak potrzebuję na wyspie przynajmniej jednej takiej osoby, więc wybieram swojego chłopaka. – popatrzył na mnie z zawodem, ale kontynuowałam – Drugim, chyba oczywistym wyborem, będzie Bear Grylls. Poza nim Robert Makłowicz, bo ugotuje to, co zdobędzie Bear Grylls, a nie mam zamiaru jeść obrzydliwych rzeczy. Do tego Mariusz Pudzian, bo do tej pory żadna z wymienionych osób nie poradzi sobie z większym wysiłkiem. I jeszcze Harrison Ford.
- A po co ci u diabła Harrison Ford na bezludnej wyspie?
- To w końcu Indiana Jones, prawda? Poza tym słyszałam, że zanim został aktorem był stolarzem.
Mężczyzna bez entuzjazmu zgodził się na wszystkie wymienione osoby. Żałowałam, że nie mogłam wybierać również spośród postaci fikcyjnych, wtedy na pewno postawiłabym na Robinsona Crusoe, czy choćby Johna Locka z „Zagubionych”.

Szybko! Skup się! Tylko jak zebrać myśli i dokonać wyboru w takiej sytuacji? Kilka minut temu tajemniczy mężczyzna poinformował mnie, że wyląduję na bezludnej wyspie. Nie wiem co to za miejsce i jak długo będę tam przebywała. Pozwolił mi jedynie wybrać osoby, które trafią tam ze mną. Czy skupić się na tym, kogo najbardziej lubię, czy myśleć bardziej praktycznie i wybrać...

Taka możliwość to idealna okazja by oczyścić świat z nieomylnych fanatyków, oszołomów i zwyczajnych głupców, a takich nie brakuje zwłaszcza na dyspozycyjnych stanowiskach. Czy pobyt wśród nich na bezludnej wyspie byłby aż takim poświęceniem? Sam nie wiem. Chyba miałbym dobrą zabawę obserwując jak robią to co najlepiej potrafią czyli szukając winnych za własne niepowodzenia oskarżają się wzajemnie. Esencja zła i głupoty i moja skromna osoba na jednej małej bezludnej wyspie to niezbyt wygórowana cena za piękniejszy i bardziej przyjazny dla wszystkich pozostałych świat. Naiwnością byłoby sądzić, że taka ekstremalna sytuacja czegoś ich nauczy. Nie liczyłbym na to. Nie liczyłbym też na wzajemną pomoc i jakąkolwiek solidarność bo osoby dostrzegające w każdym wroga nie są do tego zdolne. Trudno wymagać od ludzi, którzy potrafią tylko niszczyć by doszli do wspólnego porozumienia i cokolwiek zbudowali. Tym samym szansa na powrót do cywilizacji byłaby taka sama jak na wspólne ognisko czyli zerowa. To zdecydowany pozytyw takiej sytuacji. Ich poczucie wyjątkowości i nieomylności pewnie pozostałoby niezachwiane ale w imieniu swoiście pojmowanego prawa i sprawiedliwości nie mogliby już nikogo piętnować, krzywdzić i prześladować. Wizja świata pozbawionego decydentów, którzy nienawidzą ludzi dostrzegając w nich jedynie wrogów i niewdzięczny zmanipulowany motłoch wystarczająco rekompensuje poświęcenie przebywania pomiędzy nimi. Cudownie byłoby poczuć się ratującym świat supermanem.

Taka możliwość to idealna okazja by oczyścić świat z nieomylnych fanatyków, oszołomów i zwyczajnych głupców, a takich nie brakuje zwłaszcza na dyspozycyjnych stanowiskach. Czy pobyt wśród nich na bezludnej wyspie byłby aż takim poświęceniem? Sam nie wiem. Chyba miałbym dobrą zabawę obserwując jak robią to co najlepiej potrafią czyli szukając winnych za własne niepowodzenia...

Walcząc o przetrwanie mogłabym zawrzeć pakt nawet ze swoim wrogiem. Nie ma znaczenia czy darzymy się sympatią czy nie, grunt to przeżyć. Na nic zda się nawet największa przyjaźń jeśli nikt nie potrafi zdobyć jedzenia albo się obronić. Z jednej strony lepiej współpracować z ludźmi, których się lubi nawet w czasie największego zagrożenia, ale trudne wybory w takich grupach dużo trudniej podjąć. Wspólny cel, którym jest przeżycie pomaga dojść do porozumienia nawet z nieprzyjacielem. Mając na uwadze powyższe na bezludną wyspę wybrałabym ekipę kompetentnych miłośników survivalu, lekarza, botanika specjalizującego się w lokalnej florze i faunie, myśliwego i jedynego lenia, żeby było na kim skupić swoją złość i zrzucić winę za wszelkie niepowodzenia. Żartuję, to ja bym była tym darmozjadem, ale za to uroczym.

Walcząc o przetrwanie mogłabym zawrzeć pakt nawet ze swoim wrogiem. Nie ma znaczenia czy darzymy się sympatią czy nie, grunt to przeżyć. Na nic zda się nawet największa przyjaźń jeśli nikt nie potrafi zdobyć jedzenia albo się obronić. Z jednej strony lepiej współpracować z ludźmi, których się lubi nawet w czasie największego zagrożenia, ale trudne wybory w takich grupach...

Człowiek w obliczu sytuacji ekstremalnej sytuacji - jaką jest niewątpliwie znalezienie się na bezludnej wyspie- wykrzesze z siebie pokłady siły i kreatywności  by przetrwać.  Zbudowanie schronienia, zdobycie pożywienia  i wody do picia, krzesanie ognia- te umiejętności niezbędne do przetrwania mogą wydać się trudne lecz jestem zdania że przy odpowiedniej motywacji- a głód i zimno bez wątpienia taką  są- każdy jest w stanie obudzić w sobie Beara Grylls'a. Dlatego ja na bezludną wyspę zabieram osobę z która nie będe się nudzić- mojego kochanego młodszego  brata- by nasze podobne poczucie humoru i zamiłowanie do książek pozwoliło nam wymieniać się przemyśleniami i wrażeniami po przeczytanych lekturach , wymyślać nowe słowa jak to mieliśmy w zwyczaju zanim proza życia i codzienne obowiązki nie zaczęły ograniczać nam wspólnego czasu, dzielić emocje, wrażenia, odczucia, śmiech, wspominać czas, gdy byliśmy dziećmi i nie zdawaliśmy sobie sprawy, że nasze wspólne dziecięce lata będą miały kiedyś dorosły, szary koniec. Kiedy w końcu jakiś ratunkowy statek przybiłby do brzegu naszej wyspy by nas ocalić i przywrócić do pozostawionego gdzieś za morzem świata, zapytalibyśmy  ze zdziwieniem : Ale jak to? Już? To my jednak zostajemy jeszcze kilka lat! 

Człowiek w obliczu sytuacji ekstremalnej sytuacji - jaką jest niewątpliwie znalezienie się na bezludnej wyspie- wykrzesze z siebie pokłady siły i kreatywności  by przetrwać.  Zbudowanie schronienia, zdobycie pożywienia  i wody do picia, krzesanie ognia- te umiejętności niezbędne do przetrwania mogą wydać się trudne lecz jestem zdania że przy odpowiedniej motywacji- a głód i...

Gdybym trafiła na bezludną wyspę, chciałabym, aby była tam ze mną moja mama. Z rodzicielką zawsze czuję się bezpiecznie. Potrafi wybrnąć z każdej sytuacji. Nie groziłyby nam dzikie stworzenia, bo mama lubi zwierzęta i potrafi się z nimi obchodzić. Mama jest prawdziwą bohaterką. Jej odwaga i wytrwałość oraz siła psychiczna i fizyczna na pewno pozwoliłyby przeżyć nam na wyspie. Z mamą mogłabym się świetnie bawić. Na bezludnej wyspie nie musi być przecież nudno. Mogliby tam trafić również panowie z Grupy Filmowej Darwin - Jan Jurkowski i Marek Hucz. Z nimi na pewno przetrwałabym niebezpieczeństwa. Są bardzo kreatywni i pomysłowi. Do naszej ekipy mógłby dołączyć mój nauczyciel tańca - Piotr (zwany ,,Piotrkiem"). Jest bardzo wyluzowany, ale potrafi skupić się na wyznaczonym celu. Na bezludnej wyspie na pewno mielibyśmy dużo wolnego czasu, więc mogłabym codziennie ćwiczyć popping. Osoby, które trafiłyby ze mną na bezludną wyspę wybierałam ze względu na moje odczucia wobec nich. Ciężko byłoby spędzać czas z kimś, kogo nie darzy się sympatią. Kocham mamę, która od zawsze mnie wspiera. Mogę na nią liczyć w każdej sytuacji. Ona na mnie również. Lubimy spędzać razem czas. Grupa Filmowa Darwin wywarła na mnie wrażenie zarówno przez serwis YouTube, jak i podczas spotkania na żywo. Zawsze chciałam spędzić z aktorami trochę czasu. Piotrka lubię od pierwszych zajęć. Mimo kierowania się uczuciami, zważałam także na umiejętności osób, z którymi miałabym trafić na wyspę. Moja mama potrafi zrobić praktycznie wszystko. Panowie z grupy filmowej są bardzo pomysłowi, zawzięci i odważni. Mój nauczyciel tańca dużo się rusza i na pewno pomógłby w polowaniach. W naszej ekipie znalazłyby się osoby obdarzone samymi przydatnymi talentami.

Gdybym trafiła na bezludną wyspę, chciałabym, aby była tam ze mną moja mama. Z rodzicielką zawsze czuję się bezpiecznie. Potrafi wybrnąć z każdej sytuacji. Nie groziłyby nam dzikie stworzenia, bo mama lubi zwierzęta i potrafi się z nimi obchodzić. Mama jest prawdziwą bohaterką. Jej odwaga i wytrwałość oraz siła psychiczna i fizyczna na pewno pozwoliłyby przeżyć nam na...

Zabrałabym osobę, która pokazała mi, że warto otworzyć się na innych, a proszenie o pomoc i mówienie o swoich słabościach, nie jest niczym złym. Jest dla mnie codzienną motywacją, udowadniająca, że ze wszystkim można sobie poradzić w każdej sytuacji. Niestety nie mogę mieć tej osoby "na wyłączność", ale mogę chociaż pomarzyć o takiej wspólnej przygodzie :)

Zabrałabym osobę, która pokazała mi, że warto otworzyć się na innych, a proszenie o pomoc i mówienie o swoich słabościach, nie jest niczym złym. Jest dla mnie codzienną motywacją, udowadniająca, że ze wszystkim można sobie poradzić w każdej sytuacji. Niestety nie mogę mieć tej osoby "na wyłączność", ale mogę chociaż pomarzyć o takiej wspólnej przygodzie :)

Bardzo trudne pytanie. A musi być tylko jedna odpowiedź. Na szali jest moje życie, a raczej powinnam powiedzieć przetrwanie na bezludnej wyspie. I muszę zadecydować, czy wybieram osobę pod względem umiejętności, czy pod względem mojej sympatii do niej. To jest zbyt trudne. Na szali jest moje przetrwanie, ale równocześnie mój komfort psychiczny. W końcu będę spędzała z wybranymi przeze mnie osobami wiele dni, tygodni, miesięcy, a może nawet lat.
Po namyśle postanawiam, iż wybrałabym moją kuzynkę. Dlaczego mój wybór padłby właśnie na nią? Gdyż jej najbardziej ufam i bardzo lubię z nią spędzać czas. Mogłabym się nawet pokusić o nazwanie jej moją bratnią duszą. A dodatkowo wybrałabym ją jeszcze z jednego powodu. Jest kochana, ale bardzo zakręcona i rzadko mamy dla siebie wystarczająco ilość czasu, chociażby na krótką pogawędkę. Dlatego przebywanie z nią na bezludnej wyspie, przez nie znaną liczbę dni, uważam za wspaniałą okazję, aby nadrobić stracony czas i poświęcić go na wspólne przebywanie w swoim towarzystwie. W szczególności poświęcić ten czas na wspólne przetrwanie na bezludnej wyspie. Kończąc, wybrałabym osobę pod względem mojej szczególnej sympatii do niej.

Bardzo trudne pytanie. A musi być tylko jedna odpowiedź. Na szali jest moje życie, a raczej powinnam powiedzieć przetrwanie na bezludnej wyspie. I muszę zadecydować, czy wybieram osobę pod względem umiejętności, czy pod względem mojej sympatii do niej. To jest zbyt trudne. Na szali jest moje przetrwanie, ale równocześnie mój komfort psychiczny. W końcu będę spędzała z...