Nie będę oryginalna. Na bezludną wyspę wzięłabym mego partnera życiowego nie tylko dlatego, że jest dla mnie najważniejszą osobą na ziemi, ale też ze zwykłego egoizmu.
Mój partner wywodzi się ze wsi. Do dwudziestego roku życia pracował na roli i mogę powiedzieć, że robił wszystko, co jest z uprawą związane. Na dwudziestu hektarach miał pole do popisu. Jest więc wysportowany i bardzo silny, co z pewnością na bezludnej wyspie by się przydało. Jak przyłoży młotkiem to...
Ponadto przez wiele lat pracował jako mechanik w miejscu, w którym potrzeba było nie tylko narzędzi, ale czasem szczególnego pomyślunku i umiejętności niestandardowego wykorzystania zwykłych przedmiotów do zupełnie innych celów, dlatego przez kolegów nazywany był MacGywerem.
I takiego właśnie MacGywera potrzebowałabym na bezludnej wyspie. Myślę, że bez niego zginęłabym z pewnością.

Nie będę oryginalna. Na bezludną wyspę wzięłabym mego partnera życiowego nie tylko dlatego, że jest dla mnie najważniejszą osobą na ziemi, ale też ze zwykłego egoizmu.
Mój partner wywodzi się ze wsi. Do dwudziestego roku życia pracował na roli i mogę powiedzieć, że robił wszystko, co jest z uprawą związane. Na dwudziestu hektarach miał pole do popisu. Jest więc wysportowany...

Najprawdopodobniej starałabym się połączyć jedno i drugie, znając zainteresowania i umiejętności osób z którymi się dogaduje. Jestem pewna, że gdyby na wyspę trafił ktoś, kto nie lubi mnie ze wzajemnością, atmosfera w całej grupie byłaby bardzo napięta i niekomfortowa, a to prowadziłoby do wielu nieprzyjemnych sytuacji, które w tak ciężkim momencie byłyby całkowicie niepotrzebne. Jednakże, gdybym miała świadomość, że wśród niepałających do mnie sympatią osób jest ktoś, kogo umiejętności bardzo by nam się przydały, najpierw chciałabym porozmawiać z kimś takim, mając nadzieję, że jakikolwiek konflikt jest między nami, uda się go zażegnać albo chociażby zmniejszyć. Ostatecznie, bezludna wyspa nie jest odpowiednim miejscem na konflikty, tym bardziej, że może być pełna niebezpieczeństw jak pułapki i tropikalne, jadowite zwierzęta.

Najprawdopodobniej starałabym się połączyć jedno i drugie, znając zainteresowania i umiejętności osób z którymi się dogaduje. Jestem pewna, że gdyby na wyspę trafił ktoś, kto nie lubi mnie ze wzajemnością, atmosfera w całej grupie byłaby bardzo napięta i niekomfortowa, a to prowadziłoby do wielu nieprzyjemnych sytuacji, które w tak ciężkim momencie byłyby całkowicie...

Gdybym mogła wybrać ludzi, z którymi trafiłabym na bezludną wyspę to wybrałabym najbliże mi osoby. Ponieważ wszystkie umiejętności można nabyć, a grupka ludzi, która jest ze sobą zżyta i się wspiera potrafi być niepokonana. Nie raz w życiu zdziwiłam się ile człowiek jest w stanie przetrwać jeśli ma przy sobie życzliwą osobę. Przyjaciel potrafi także najgorsze scenariusze zamienić w napiękniejsze przygody. Ponadto, bliscy dają poczucie swobody i wolności, która pozwala dzielić się najgłupszymi pomysłami. Kto wie, może taki z pozoru niemądry pomysł ocaliłby nam życie?

Gdybym mogła wybrać ludzi, z którymi trafiłabym na bezludną wyspę to wybrałabym najbliże mi osoby. Ponieważ wszystkie umiejętności można nabyć, a grupka ludzi, która jest ze sobą zżyta i się wspiera potrafi być niepokonana. Nie raz w życiu zdziwiłam się ile człowiek jest w stanie przetrwać jeśli ma przy sobie życzliwą osobę. Przyjaciel potrafi także najgorsze scenariusze...

zdecydowanie wybrałabym osoby, które lubię: najbliższa rodzina, kilku kolegów. Myślę, że łącząc nasze siły, poczucie humoru i smykałkę do ratowania się z kłopotów - dalibyśmy sobie radę :)

zdecydowanie wybrałabym osoby, które lubię: najbliższa rodzina, kilku kolegów. Myślę, że łącząc nasze siły, poczucie humoru i smykałkę do ratowania się z kłopotów - dalibyśmy sobie radę :)

Moja odpowiedź może będzie standardowa, ale na pewno wybrałabym mojego męża. Już wyjaśniam dlaczego! Mój mąż nie dość, że jest naukochańszym człowiekiem jakiego mógł podarować mi los, jest też niezwykle inteligentny i zaradny i wiem, że razem poradzilibyśmy sobie. Ma mnóstwo świetnych pomysłów, które razem lubimy realizować. On zająłby się sprawami zapewnienia nam schronienia przed warunkami atmosferycznymi i zwierzyną, ja zadbałabym o coś do jedzenia. Razem zapewnilibyśmy sobie rozrywki, na pewno znalazłoby się mnóstwo tematów do rozmowy, nie ma mowy abyśmy się nudzili w swoim towarzystwie – choć czasem i ponudzić się razem jest przyjemnie i zdrowo. Mój mąż ma niesamowicie dużo energii i pozytywne nastawienie, a najważniejsze jest to że czuję się przy nim bezpiecznie w każdej sytuacji, bo wiem że bardzo mnie kocha (oczywiście z wzajemnością) i nie pozwoliłby żeby stała mi się krzywda. Sobie też nie da jej wyrządzić, ponieważ wie, że bez niego moje życie stałoby się nie do zniesienia – potrzebujemy siebie nawzajem, wspieramy się na każdym kroku Naszego wspólnego życia. Reasumując byłby to wybór i pod względem sympatii i umiejętności. Zabralibyśmy oczywiście ze sobą Naszego synka, który już za kilka dni będzie z Nami! ❤ Jeśli byłaby taka możliwość – bierzemy też nasze zwierzaki – psa i kota! Bez nich nie wyobrażam sobie ani dnia! No bo kto by mnie tak wkurzał, że mam ochotę udusić, ale tak kocham, że nie dam nawet nakrzyczeć? ❤

Moja odpowiedź może będzie standardowa, ale na pewno wybrałabym mojego męża. Już wyjaśniam dlaczego! Mój mąż nie dość, że jest naukochańszym człowiekiem jakiego mógł podarować mi los, jest też niezwykle inteligentny i zaradny i wiem, że razem poradzilibyśmy sobie. Ma mnóstwo świetnych pomysłów, które razem lubimy realizować. On zająłby się sprawami zapewnienia nam...

Po co miałbym chcieć, by ktokolwiek był ze mną na bezludnej wyspie? Zapewne w końcu, nawet w oczach mi najbliższych, zobaczyłbym bezradność w obliczu postawionego wyzwania, jakim jest przeżycie lub strach, przed scenariuszem, w którym kończą nam się zapasy, a nikt nie nadciąga nam z ratunkiem.
Nie zabrałbym nikogo, nawet największego wroga. Sam, nie cenię zbytnio wysoko swojego życia, co innego kogo innego.
Zamiast tego wolałbym broń i ostatni łyk szkockiej lub wdech palonego tytoniu.

Po co miałbym chcieć, by ktokolwiek był ze mną na bezludnej wyspie? Zapewne w końcu, nawet w oczach mi najbliższych, zobaczyłbym bezradność w obliczu postawionego wyzwania, jakim jest przeżycie lub strach, przed scenariuszem, w którym kończą nam się zapasy, a nikt nie nadciąga nam z ratunkiem.
Nie zabrałbym nikogo, nawet największego wroga. Sam, nie cenię zbytnio wysoko...

Gdybym mogła wybrać osobę towarzyszącą mi w jakimkolwiek miejscu odciętym od reszty świata, to zdecydowanie byłby to mój ojciec, a także jego kumple - Marcin oraz Beatka. I nie chodzi tu tylko o to, że uwielbiam spędzać z nimi czas - często wyjeżdżałam z nimi w różne odludne miejsca, gdzie mogli popisać się swoimi nietuzinkowymi pomysłami i sposobami na przetrwanie. Tata nawet wśród swoich znajomych słynie z gotowości na każde zagrożenie. Potrafi własnoręcznie zrobić prowizoryczne narzędzia, a także nigdy niepotrzebnie nie panikuje. Z kolei Beatka i Marcin podtrzymywaliby nas na duchu dzięki swojemu wyjątkowemu poczuciu humoru. Jestem pewna, że wspólnymi siłami nawet w najbardziej ekstremalnych warunkach udałoby się nam przeżyć.

Gdybym mogła wybrać osobę towarzyszącą mi w jakimkolwiek miejscu odciętym od reszty świata, to zdecydowanie byłby to mój ojciec, a także jego kumple - Marcin oraz Beatka. I nie chodzi tu tylko o to, że uwielbiam spędzać z nimi czas - często wyjeżdżałam z nimi w różne odludne miejsca, gdzie mogli popisać się swoimi nietuzinkowymi pomysłami i sposobami na przetrwanie. Tata...

Na bezludną wyspę mógłbym trafić tylko z tymi z którymi planuję spędzić resztę mojego życia, czyli z najbliższą rodziną, by razem tworzyć ten nasz, tym razem bardziej odległy i niedostępny dla innych dom. Tu ważna jest bliskość, przywiązanie i zaufanie do innej osoby, a przede wszystkim, by nie znudzić się towarzystwem osoby, z której twarz musiałbym oglądać może na zawsze.

Na bezludną wyspę mógłbym trafić tylko z tymi z którymi planuję spędzić resztę mojego życia, czyli z najbliższą rodziną, by razem tworzyć ten nasz, tym razem bardziej odległy i niedostępny dla innych dom. Tu ważna jest bliskość, przywiązanie i zaufanie do innej osoby, a przede wszystkim, by nie znudzić się towarzystwem osoby, z której twarz musiałbym oglądać może na zawsze.

Na pewno wzięłabym ze sobą jakiegoś fana palenia papierosów - jest szansa, że zawsze miałby przy sobie ogień ;-)
Wybór padłby również na przyjaciółkę, która jest po medycynie i w portfelu nosi skalpel, a w torebce scyzoryk.

Na pewno wzięłabym ze sobą jakiegoś fana palenia papierosów - jest szansa, że zawsze miałby przy sobie ogień ;-)
Wybór padłby również na przyjaciółkę, która jest po medycynie i w portfelu nosi skalpel, a w torebce scyzoryk.

Gdybym miała trafić na bezludną wyspę, chciałabym być tam z ekipą z serialu "Lost". Świetnie sobie poradzili w trudnych warunkach i myślę, że z nimi bym nie zginęła. Wspólnie próbowalibyśmy przetrwać i ustalić gdzie i kiedy jesteśmy. Przystojny Sawyer, inteligentny Jack i przebiegła Kate to najlepsza opcja. Jak byłam młodsza i piewrszy raz oglądałam tę produkcję, wyobrażałam sobie, że trafiłam z nimi na tajemniczą wyspę. Wydawało mi się to ekscytująca przygodą. Niestety rzeczywistość jest bardziej przygnębiająca niż fikcja i w prawdziwym życiu trafienie na bezludną wyspę jest prawdziwym i trudnym wyścigiem o przetrwanie.

Gdybym miała trafić na bezludną wyspę, chciałabym być tam z ekipą z serialu "Lost". Świetnie sobie poradzili w trudnych warunkach i myślę, że z nimi bym nie zginęła. Wspólnie próbowalibyśmy przetrwać i ustalić gdzie i kiedy jesteśmy. Przystojny Sawyer, inteligentny Jack i przebiegła Kate to najlepsza opcja. Jak byłam młodsza i piewrszy raz oglądałam tę produkcję, ...