Dziękuję za wyróżnienie.
Gratuluje wszystkim pozostałym wyróżnionym pracom.

Dziękuję za wyróżnienie.
Gratuluje wszystkim pozostałym wyróżnionym pracom.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Anna
Fenunio
Adrianna0512
francis
Violetka

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Anna
Fenunio
Adrianna0512
francis
Violetka

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Moja mama jest takim człowiekiem-orkiestrą. Dla niej nie ma rzeczy niemożliwych, chętnie uczy się nowości - na bakier pozostaje jedynie z komputerem, bo nie ma do niego cierpliwości. Wystarcza jej znajomość youtuba i umiejętność wyszukiwania nowych tutoriali z DIY. Moja mama ma artystyczną duszę- gdy wracałam jako dziecko ze szkoły nigdy nie wiedziałam, jak będzie wyglądał dom po powrocie- czy w międzyczasie mama zrobiła przemeblowanie, czy pomalowała fantazyjne wzory na ścianach... Nigdy nie zapomnę pięknych pomarańczy na kuchennej ścianie i flamingów w moim pokoju. Moja mama potrafi chyba wszystko - muruje (sama wymurowała ganek i komin), płytkuje, maluje ściany i obrazy, pięknie śpiewa, bosko piecze, okazyjnie zajmuje się kateringiem, szyje, projektuje, czesze (to ona zrobiła mi na studniówkę fantazyjną fryzurę w stylu Lady Gagi), a ponadto ma bardzo dobre serce i nigdy nie odmawia nikomu pomocy. Jedyne czego unika, to jazda samochodem- uważa, że dzięki temu na drogach jest bezpieczniej, a ona sama ma więcej czasu jako pasażer na wymyślanie kolejnych projektów do zrealizowania. :)

Moja mama jest takim człowiekiem-orkiestrą. Dla niej nie ma rzeczy niemożliwych, chętnie uczy się nowości - na bakier pozostaje jedynie z komputerem, bo nie ma do niego cierpliwości. Wystarcza jej znajomość youtuba i umiejętność wyszukiwania nowych tutoriali z DIY. Moja mama ma artystyczną duszę- gdy wracałam jako dziecko ze szkoły nigdy nie wiedziałam, jak będzie wyglądał...

„Kobieta Pracująca” z „Czterdziestolatka”!
I chodzi mi bardziej o serialową postać, niż aktorkę – genialną skądinąd, Irenę Kwiatkowską, której życiorys również mógłby potwierdzić, że ze wszystkim sobie poradzi (wojna, okupacja, życie w powojennej rzeczywistości i przy tym całe mnóstwo wspaniałych ról, bo utalentowana była wielce).
Jednak kobieta, która „żadnej pracy się nie boi”, to dla mnie symbol „tamtych” czasów. Każda z nich musiała być jednoosobową orkiestrą, żeby przetrwać i zadbać o rodzinę.
Oczywiście, że nie tylko kobieta, ale w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku nie było widać mężczyzn z dziecięcym wózkiem na spacerze – ani jednego! (chyba, że tenże wózek służył jako środek transportu na złom, butelki i inne źródło twórczej przedsiębiorczości). Mężczyzna po pracy „się relaksował” lub bywał tu i tam i większość atrakcji polegających na wiązaniu końca z końcem spadała na kobiety, z definicji pracujące, bo mało kogo było stać na utrzymanie rodziny z jednego źródła.
Kobieta pracowała – bo na „wychowawcze” niewielu było stać, a i tak były krótkie; dorabiała – bo na nic nie starczało; gotowała, prała, sprzątała – bo to były „niemęskie” zajęcia; doglądała dzieci – w chorobie, zdrowiu i na edukacyjnym torze przeszkód.
Każda kobieta miała wiele talentów, była życiową cyrkówką. Każda była bohaterką. Prawda, że nie tylko wtedy, bo każdy czas ma swoje wyzwania, ale z tamtego okresu pozostał mi podziw dla kobiet: matek, żon, również babć - że w ogóle to wszystko ogarniały!

„Kobieta Pracująca” z „Czterdziestolatka”!
I chodzi mi bardziej o serialową postać, niż aktorkę – genialną skądinąd, Irenę Kwiatkowską, której życiorys również mógłby potwierdzić, że ze wszystkim sobie poradzi (wojna, okupacja, życie w powojennej rzeczywistości i przy tym całe mnóstwo wspaniałych ról, bo utalentowana była wielce).
Jednak kobieta, która „żadnej pracy się...

Jest taka biblijna przypowieść, która opowiada o talentach. O tym, że są po to aby je pomnażać i źle robi ten co swój talent zaniedbuje. Kiedy myślę o inspirującej kobiecie, takiej która swoje dary odkryła i rozwinęła, to staje mi przed oczami moja kuzynka Marysia. Podobna do cyrkówki Marianny z imienia, ale również zdolności. Maluje i tańczy, z ogromną pieczołowitością przygotowuje przysmaki w kuchni, śpiewa w chórze i uczy się języków obcych, w tym oryginalnie: koreańskiego.

Tylko trochę trudno jej popatrzeć na to co robi, z tak pochlebnej perspektywy jaką daje jej to co piszę. Może Marianna miała podobnie? Pewnie nie przypuszczała, że napiszą o niej książkę. Że będą w niej opiewać jej liczne talenty.

I my też nie przypuszczamy. Że żyjąc tak pięknie jak potrafimy i wykorzystując te zdolności które mamy, możemy stać się inspiracją dla innych. Że może ktoś o nas chcieć napisać kiedyś książkę.

Jest taka biblijna przypowieść, która opowiada o talentach. O tym, że są po to aby je pomnażać i źle robi ten co swój talent zaniedbuje. Kiedy myślę o inspirującej kobiecie, takiej która swoje dary odkryła i rozwinęła, to staje mi przed oczami moja kuzynka Marysia. Podobna do cyrkówki Marianny z imienia, ale również zdolności. Maluje i tańczy, z ogromną pieczołowitością...

Przedstawicielki płci pięknej, które ze wszystkim sobie radzą, mają wiele talentów i nigdy się nie poddają są wszystkie kobiety, które walczą z rakiem. Jedną z nich jest moja przyjaciółka Anna, która w wieku zaledwie 30 lat usłyszała wyrok - nowotwór złośliwy. Ta aktywna młoda kobieta, matka, żona, siostra i przyjaciółka musiała zmienić swoje całe dotychczasowe życie i stanąć do walki z okrutną i bezwzględną chorobą. Operacje, ciągłe wizyty u lekarza, nowe terapie są teraz dla Anny codziennością. Jednak mimo tego ta wspaniała kobieta nigdy nie narzeka, opiekuje się synem, wspiera kobiety, które znalazły się w takiej sytuacji jak ona, pisze wiersze, działa w fundacji i zawsze się uśmiecha. Ta niezwykła kobieta jest dla mnie bohaterką, bo mimo przeciwności losu, nie poddaje się w życiu i w walce o nie.

Przedstawicielki płci pięknej, które ze wszystkim sobie radzą, mają wiele talentów i nigdy się nie poddają są wszystkie kobiety, które walczą z rakiem. Jedną z nich jest moja przyjaciółka Anna, która w wieku zaledwie 30 lat usłyszała wyrok - nowotwór złośliwy. Ta aktywna młoda kobieta, matka, żona, siostra i przyjaciółka musiała zmienić swoje całe dotychczasowe życie i...

Przykładem kobiety orkiestry jest moja znajoma Karolina. Od dawna zastanawiam się skąd ma czas na realizację wszystkich swoich pasji, na prowadzenie biznesu i aktywne życie towarzyskie i rodzinne a także działalność społeczną. Ilekroć z nią rozmawiam mam wrażenie, że dla niej doba trwa więcej niż 24 godziny. Weekendami śpiewa na imprezach jako wokalistka w zespole, w poniedziałek gra w siatkówkę, we wtorek organizuje warsztaty dla dzieci z biednych rodzin, w środę jedzie na szkolenie z zarządzania własną firmą, w czwartek opowiada mi jakie frykasy przyrządziła mężowi na obiad i że w planach na piątkowy wieczór ma spotkanie z kolegami z podstawówki. Podziwiam jej zapał do tylu aktywności biorąc pod uwagę, że ja w tym samym czasie jestem w stanie tylko poczytać książę i to nawet nie tak długo jakbym chciała.

Przykładem kobiety orkiestry jest moja znajoma Karolina. Od dawna zastanawiam się skąd ma czas na realizację wszystkich swoich pasji, na prowadzenie biznesu i aktywne życie towarzyskie i rodzinne a także działalność społeczną. Ilekroć z nią rozmawiam mam wrażenie, że dla niej doba trwa więcej niż 24 godziny. Weekendami śpiewa na imprezach jako wokalistka w zespole, w...

Dla mnie takimi kobietami są mamy samotnie wychowujące dzieci. Wiem ile pracy i obowiązków jest przy małych dzieciach, jednak mam to szczęście, że wszystkie te zadania dzielę na dwie osoby. Mamy, które wychowują swoje pociechy same, są dla mnie przykładem doskonałych organizatorek, które każdego dnia dokonują niebywałej ekwilibrystyki by pogodzić wszystkie obowiązki. Są zarówno mamami, po trochu też ojcami, opiekunkami, nauczycielkami, przyjaciółkami, powierniczkami sekretów, towarzyszami przygód. Poza tym sprzątaczkami, kucharzami, kierowcami, mechanikami, złotymi rączkami, ogrodnikami, krawcowymi. Mają też swoje pasje i zainteresowania, które starają się zrealizować poza swoją pracą zawodową. I przede wszystkim są doskonałymi organizatorami, żeby wszystkie te sprawy spiąć i ogarnąć. Muszą potrafić wszystko, zawsze sobie poradzą i odkrywają, że nie ma dla nich rzeczy niemożliwych. Według mnie są bohaterkami, które wszystko potrafią i są w stanie poświęcić siebie dla dobra innych.

Dla mnie takimi kobietami są mamy samotnie wychowujące dzieci. Wiem ile pracy i obowiązków jest przy małych dzieciach, jednak mam to szczęście, że wszystkie te zadania dzielę na dwie osoby. Mamy, które wychowują swoje pociechy same, są dla mnie przykładem doskonałych organizatorek, które każdego dnia dokonują niebywałej ekwilibrystyki by pogodzić wszystkie obowiązki. Są...

Ja sama! Nigdy niczego się nie boję i zawsze obiecywałam sobie być samodzielna i samowystarczalna! Przerażały mnie od zawsze historie kobiet, które były maltretowane przez swoich mężów, ale były od nich zależne i nigdy nie odeszły.
Dlatego też ja świetnie potrafię poradzić sobie w kuchni i przy prowadzeniu domu. Od najmłodszych lat pomagałam wujkowi w polu, więc i z tym świetnie sobie radzę. Przy domu potrafię sama wszystko zrobić, aktualnie działam przy remoncie swego domu, gdzie wraz z mężem sami przygotowaliśmy więźbę dachową i całą sama pomalowałam. Dodając do tego resztę prac i budownictwo, które skończyłam i w którym pracuje, ale siedząc w biurze ostatnimi czasy i dziecko, które wychowuję. Myślę, że nic w życiu nie jest mi straszne!!

Ja sama! Nigdy niczego się nie boję i zawsze obiecywałam sobie być samodzielna i samowystarczalna! Przerażały mnie od zawsze historie kobiet, które były maltretowane przez swoich mężów, ale były od nich zależne i nigdy nie odeszły.
Dlatego też ja świetnie potrafię poradzić sobie w kuchni i przy prowadzeniu domu. Od najmłodszych lat pomagałam wujkowi w polu, więc i z tym...