Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

theana150
mitomo
male22
annet_
Arecki

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

theana150
mitomo
male22
annet_
Arecki

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Pożółkłe karty listu tkwiły w jego rękach.
Starszej pani zależało,aby notariusz wręczył mu go osobiście.
Od tygodnia próbował znaleźć choć cień rozwiązania w rozmydlonych wątkach przedawnionego śledztwa, w sprawie morderstwa jedenastolatki.Coś tu nie grało?
Nikt nic nie widział, pomimo iż obok było Schronisko pełne turystów?
Autorem listu była Rozalia Knaz,żona komisarza Policji.
„Jeśli czyta Pan ten list,to znaczy,iż odeszłam z tego świata i dotrzymałam obietnicy.Ciężko mi było żyć z tak wielkim ciężarem na barkach.
Tamtego dnia cała nasza rodzina świętowała.Córka zdała egzamin adwokacki.
Niestety przyjęcie było ostatnim radosnym wydarzeniem w naszym życiu.
Emilia nie nawykła do picia większych ilości trunków.Wyszła na zewnątrz do narzeczonego.
Po chwili ja również musiałam zaczerpnąć świeżego powietrza.Zobaczyłam Córkę szarpiącą swojego chłopaka.Obok stała Paula.
Córka przyłapała Radka na zdradzie z najbliższą przyjaciółką.Dramat mojego dziecka i morze alkoholu,jaki w siebie wlała tego wieczoru,był zapowiedzią potwornej historii.
Chciałam ją uspokoić.Chłopak i Paula wrócili do schroniska.
Pomyślałam,iż czas leczy rany.
Byłyśmy przy schodach,gdy Córka wyrwała się i pobiegła do samochodu,który był jak zawsze otwarty,z kluczykami w schowku.Odpaliła i ruszyła z piskiem.
Usłyszałam z oddali głuche uderzenie i zobaczyłam,jak dziewczynka odbija się od maski.
Emilia zatrzymał się,wyszła z auta i powiedziała:”Przyrzeknij,że nikomu nie powiesz!”.Pokiwałam głową i nigdy nikomu tego nie zdradziłam.”

Pożółkłe karty listu tkwiły w jego rękach.
Starszej pani zależało,aby notariusz wręczył mu go osobiście.
Od tygodnia próbował znaleźć choć cień rozwiązania w rozmydlonych wątkach przedawnionego śledztwa, w sprawie morderstwa jedenastolatki.Coś tu nie grało?
Nikt nic nie widział, pomimo iż obok było Schronisko pełne turystów?
Autorem listu była Rozalia Knaz,żona komisarza...

Wraz z Pawłem Wolskim badam niewyjaśnioną sprawę morderstwa jedynastoletniej dziewczynki z Zakopanego. Od jakiegoś czasu podejrzewamy, że morderca może żyć na wolności. Od dawna czułam, że jestem blisko rozwiązania tej tajemnicy. Piszę ten artykuł, bo wiem, że on jest nieopodal. Nie wiem, czy Paweł już zdaje sobie sprawę, że poznałam jego brudny sekret. Fakt, że od piętnastu lat miesza w śledztwie, wypisuje fake newsy, aby nikt nie poznał prawdy o morderstwie, którego dokonał.

Wraz z Pawłem Wolskim badam niewyjaśnioną sprawę morderstwa jedynastoletniej dziewczynki z Zakopanego. Od jakiegoś czasu podejrzewamy, że morderca może żyć na wolności. Od dawna czułam, że jestem blisko rozwiązania tej tajemnicy. Piszę ten artykuł, bo wiem, że on jest nieopodal. Nie wiem, czy Paweł już zdaje sobie sprawę, że poznałam jego brudny sekret. Fakt, że od...

- Przez telefon nie zrozumiałem – przyznał Wolski – ochłoń i opowiedz, a ja zrobię kawy.
- Dla mnie herbata – wydyszałem, zdejmując kurtkę i rzucając plik dokumentów i zdjęć z materiału dowodowego na stół. – Wiem, co się stało. Miałeś rację. To nie woźny zabił piętnaście lat temu. W każdym razie… nie tylko on…to skomplikowane
- Tyle zrozumiałem. Mów.
- Twoje wątpliwości podsunęły mi pomysł. Jeśli faktycznie, ktoś inny zabił dziewczynkę to dlaczego woźny popełnił samobójstwo? Nie dawało mi to spokoju i doszedłem do wniosku, że albo go nie popełnił, albo popełnił, bo nie miał wyboru.
Wolski skinął na znak, że nadąża.
- Trochę poszperałem w sprawach, których wspólnym mianownikiem było samobójstwo mordercy. O dziwo jest ich sporo. Tylko w ostatniej dekadzie - osiem. Cztery mają sporo wspólnego. Ofiary związano w identyczny sposób. Sposób i miejsce przetrzymywania wskazują na dokładność, schludność i opanowanie porywacza. Samo morderstwo, zmasakrowane, okaleczone nożem ciała temu przeczą. Wniosek jest prosty… Kto inny porywał i więził, a kto inny zabijał. W każdym przypadku łatwo było namierzyć podejrzanych, ale zanim policja do nich dotarła popełniali samobójstwo. Nikt tego nie odkrył, bo nie łączono tych spraw. Różna płeć, wiek, miejsce zamieszkania czy status materialny ofiar. Co innego, jeśli chodzi o samobójców…
- Chcesz powiedzieć, że czterech morderców-samobójców coś łączy?
- Nie coś, tylko ktoś. Wszyscy czterej w tajemnicy chodzili na sesje do tego samego psychiatry…

- Przez telefon nie zrozumiałem – przyznał Wolski – ochłoń i opowiedz, a ja zrobię kawy.
- Dla mnie herbata – wydyszałem, zdejmując kurtkę i rzucając plik dokumentów i zdjęć z materiału dowodowego na stół. – Wiem, co się stało. Miałeś rację. To nie woźny zabił piętnaście lat temu. W każdym razie… nie tylko on…to skomplikowane
- Tyle zrozumiałem. Mów.
- Twoje wątpliwości...

Tak wiele niezgodności, tyle półprawd i niedopowiedzen... Wolski był już pewnien że ktoś pomógł " Samobójcy " przejść na tamten świat i przy okazji zabrać do grobu rozszyfrowana tajemnice. Prawda była tak brutalna że dziennikarz bal się wypowiedzieć ją na głos zanim zbierze ostateczne dowody. Czy groziło mu niebezpieczeństwo? Czy lokalni oligarchowie już wiedzą że weszy w tej sprawie i jest na tropie rozwiklania ich mrocznych tajemnic? Dlaczego nikt nie zwrócił uwagi na fakt że rzekomy sprawca kilka lat wstecz sam stracił córkę w niewyjaśnionych okolicznościach i oskarżył o jej porawnie lokalnych biznesmenów? Wzięli go za wariata który po stracie córki pożegnał się też z rozumem a on na własną rękę rozpoczął śledztwo które doprowadziło go do grobu przy okazji dając alibi prawdziwym sprawcom...

Tak wiele niezgodności, tyle półprawd i niedopowiedzen... Wolski był już pewnien że ktoś pomógł " Samobójcy " przejść na tamten świat i przy okazji zabrać do grobu rozszyfrowana tajemnice. Prawda była tak brutalna że dziennikarz bal się wypowiedzieć ją na głos zanim zbierze ostateczne dowody. Czy groziło mu niebezpieczeństwo? Czy lokalni oligarchowie już wiedzą że weszy w...

W sprawę zamieszana jest bliska osoba z rodziny.. to pierwsza myśl, ale to by było zbyt proste rozwiązanie. Zresztą rodzinę sprawdza się od razu, a śledztwo wykluczyło najbliższe osoby.
Prokurator prowadzący sprawę w pewnym momencie zaczął się domyślać co się wydarzyło i kto za tym wszystkim stoi. Jego przypuszczenia spowodowały niemały zawrót głowy i konieczność skierowania sprawy na inne tory. Zarzuty musiały zostać postawione komuś innemu. Szybko znalazł się potencjalny podejrzany, który został przesłuchany. Zamknięto sprawę zgodnie z wytycznymi prokuratora.
Zatrzymany poczuł, że się z tego nie wywinie i popełnił samobójstwo. To było bardzo na rękę prokuratorowi. W końcu mógł umorzyć śledztwo.
Sumienie odrobinę go męczyło, ale przecież musiał chronić wpływową rodzinę, której wszystko zawdzięczał. Całą swoją karierę. A poza tym oni mieli na niego niejednego haka.
Ostatecznie okazało się, że zbrodnia, którą przypisywał jednemu z synów miejscowego prominenta, została popełnione przez kogoś zupełnie innego, kto jednak w przeszłości był silnie związany z rodziną ofiary, jak również z rodziną przez którą prokurator mataczył w śledztwie. Podłożem morderstwa była zemsta podszyta chorobą psychiczną, skrzętnie ukrywaną, która znowu dała o sobie znać po latach.

W sprawę zamieszana jest bliska osoba z rodziny.. to pierwsza myśl, ale to by było zbyt proste rozwiązanie. Zresztą rodzinę sprawdza się od razu, a śledztwo wykluczyło najbliższe osoby.
Prokurator prowadzący sprawę w pewnym momencie zaczął się domyślać co się wydarzyło i kto za tym wszystkim stoi. Jego przypuszczenia spowodowały niemały zawrót głowy i konieczność...

Zazwyczaj w sprawach kryminalnych zabójstwa popełnia osoba z najbliższego otoczenia. Bardzo rzadko jest tak, że zabójstwo, zwłaszcza brutalne, jest przypadkowe. Ofiary są analizowane i obserwowane. Uważam, że osoba, która popełniła samobójstwo mogła być katem, ale wraz z kimś jeszcze. Podejrzewam, że to bliskie otoczenie ofiary czy raczej jej rodziców - jakiś pracownik, współpracownik, znajomy, ktoś zazdrosny. Dzięki temu jest blisko sprawy i zawsze znajduje się krok dalej. Podejrzenie wydaje się być prawie zerowe - w końcu główny podejrzany nie żyje. Ale jak to bywa w takich sprawach - zabójca myśli, że już wygrał wszystko i w pewnym momencie przestaje uważać. Ale w tym przypadku będzie na tyle ostrożny, że zacznie tracić kontakt z rzeczywistością i potknie się na najbardziej oczywistej rzeczy - zacznie zbyt mocno ingerować i wtrącać się w śledztwo i w taki sposób stanie się podejrzanym.

Zazwyczaj w sprawach kryminalnych zabójstwa popełnia osoba z najbliższego otoczenia. Bardzo rzadko jest tak, że zabójstwo, zwłaszcza brutalne, jest przypadkowe. Ofiary są analizowane i obserwowane. Uważam, że osoba, która popełniła samobójstwo mogła być katem, ale wraz z kimś jeszcze. Podejrzewam, że to bliskie otoczenie ofiary czy raczej jej rodziców - jakiś pracownik,...

Piętnaście lat wstecz. Inne czasy, inne zwyczaje inne możliwości. Poczynania policji z pewnością nie były tak rygorystycznie kontrolowane. Śledztwo prowadzone na Zakopiańskich terenach szło jak po grudzie, wszyscy byli wykończeni kolejnymi tropami prowadzącymi do nikąd... Kiedy Komisarz Czerski typuje kolejnego prawdopodobnego sprawcę zostaje zastopowany przez swojego przełożonego. "To tylko poszlaki" - te słowa prawdopodobnie na zawsze będą wybrzmiewały w głowie Czerskiego, kiedy tylko przypomni sobie o morderstwie dziesięciolatki.

Nadinspektor, po rozmowie z Czerskim, wykonał tylko jeden telefon. Usłyszał dokładne instrukcje i nawet nie śmiał się sprzeciwić. Nikt nie próbowałby zadzierać z tak wysoko postawionym politykiem. Ważne, że syn burmistrza jest bezpieczny, oby tylko opanował swoje żądze zanim pojawi się kolejna ofiara... Następnego dnia podstawiony główny podejrzany już nie żył, na biurku nadinspektora pojawiły się raporty o dowodach, o których wcześniej nikt nie słyszał. Wysłał kilku śledczych na szlak, niech sprawdzą jeszcze raz to samo. Piękna gra pozorów. Sam nie spodziewał się, że tak prosto można wrobić kogoś w morderstwo. Tylko ten Czerski, oby nie kopał głębiej...

Piętnaście lat wstecz. Inne czasy, inne zwyczaje inne możliwości. Poczynania policji z pewnością nie były tak rygorystycznie kontrolowane. Śledztwo prowadzone na Zakopiańskich terenach szło jak po grudzie, wszyscy byli wykończeni kolejnymi tropami prowadzącymi do nikąd... Kiedy Komisarz Czerski typuje kolejnego prawdopodobnego sprawcę zostaje zastopowany przez swojego...

Przypuśćmy, że zbrodnia miała miejsce w małym miasteczku, a te mają do siebie to, że wszyscy się znają i bardzo często dochodzi tam do zamiatania spraw pod dywan. Właśnie tak stało się i w tym przypadku, a jako, że zbrodnia dotyczyła dziecka, nacisk ze strony społeczeństwa był o wiele większy, niż by chciano. Wystarczyło, żeby jedna osoba przekupiła odpowiednie organy, a przy odrobine szczęścia i braku dowodów jedynie kozła ofiarnego, który dla pieniędzy byłby w stanie się poświęcić. Obietnica opieki nad rodziną wystarczyła, by zgodził się na przyznanie do winy, ale nie spodziewał się, że w więzieniu zostanie zamordowany, a ci sami ludzie, którzy doprowadzili do jego skazania sfabrykują dowody świadczące o jego poczuciu winy i rzekomym samobójstwie. Wszystko po to, by prawda nie ujrzała światła dziennego, ale nikt nie przypuszczał, że pewien dziennikarz śledczy z Warszawy, kompletnie niepowiązany z całą sprawą zacznie drążyć i szybko połapie się, że doszło do manipulacji na wielką skale.

Przypuśćmy, że zbrodnia miała miejsce w małym miasteczku, a te mają do siebie to, że wszyscy się znają i bardzo często dochodzi tam do zamiatania spraw pod dywan. Właśnie tak stało się i w tym przypadku, a jako, że zbrodnia dotyczyła dziecka, nacisk ze strony społeczeństwa był o wiele większy, niż by chciano. Wystarczyło, żeby jedna osoba przekupiła odpowiednie organy, a...