Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

lily_rose
KaSta
Bartosz
Olena
Agnieszka_SC

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

lily_rose
KaSta
Bartosz
Olena
Agnieszka_SC

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Jeden przedmiot?
Ciężko wybrać, lata 90 były bardzo specyficzne, a może zapadły mi inaczej w pamięć, jako, że byłam wtedy dzieckiem. Jednak najbardziej z tego okresu pamiętam chyba gazetki Bravo. W młodszych latach gdy jeszcze chodziło się do kiosku, zawsze wpatrywałam się w półkę z gazetami, które mnie tak bardzo kusiły. Moja mama jednak pozwalała mi zwykle tylko na gazetki o koniach, czy też inne "mądrzejsze".
I dopiero kiedy byłam nastolatką mogłam zasmakować tego "zakazanego owocu", który smakował jeszcze bardziej, po tylu latach czekania.
Do teraz pamiętam jak dorosło się czułam czytając te wszystkie poradniki i plotki o gwiazdach... Justin Bieber, Selena Gomez i inne gwiazdy kanalu Nickeloden byly wtedy na topie.

Jeden przedmiot?
Ciężko wybrać, lata 90 były bardzo specyficzne, a może zapadły mi inaczej w pamięć, jako, że byłam wtedy dzieckiem. Jednak najbardziej z tego okresu pamiętam chyba gazetki Bravo. W młodszych latach gdy jeszcze chodziło się do kiosku, zawsze wpatrywałam się w półkę z gazetami, które mnie tak bardzo kusiły. Moja mama jednak pozwalała mi zwykle tylko na...

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Kiedy wspominam lata 90-te od razu przed oczami mam kasety magnetofonowe, tandetną młodzieżową biżuterię, czasopismo Bravo i napój Frugo. Z kultowym tekstem: "No to Frugo" rozpoczynały się i kończyły każde kolonie. To był niezapomniany czas dyskotek z muzyką z magnetofonu. I to kasety są dla mnie największym symbolem lat 90-tych. Muzyka zapisana na kasetach po każdym odsłuchaniu przenosiła w czasie do przyjemnych chwil spędzonych z przyjaciółmi. Słuchanie pomagało zapisać i utrwalić na dłużej wspomnienia, które dzięki muzyce stawały się wyraźniejsze i intensywniejsze. I wszystko można było przeżywać na nowo.

Kiedy wspominam lata 90-te od razu przed oczami mam kasety magnetofonowe, tandetną młodzieżową biżuterię, czasopismo Bravo i napój Frugo. Z kultowym tekstem: "No to Frugo" rozpoczynały się i kończyły każde kolonie. To był niezapomniany czas dyskotek z muzyką z magnetofonu. I to kasety są dla mnie największym symbolem lat 90-tych. Muzyka zapisana na kasetach po każdym...

Handel wymienny na każdej przerwie, waluta w sprawach wyoksiej wagi jak praca domowa, czy pierwszeństwo podczas gry w gumę... Karteczki! Każdy nosił swój segregator pod pachą jak najcenniejszy skarb- mogłeś zapomnieć stroju na w-f , urodzinowych cukierków na godzinę wychowawczą, ale prestiż posiadania swojej własnej unikatowej, bogatej w białe kruki kolekcji dziurkowanych kartek zawsze był piorytetem. Z idolami zespołow muzycznych takich jak Spice Girls, Backstreet boys czy nasi rodizmi Just 5 były najcenniejsze. Pachnące, w róznych kolorach, tylko nieliczne z wykratkowanym miejscem na tekst pisany... Bo wszak nie o zapisywanie na niech chodziło, a o posiadanie, wymianę, oglądanie i kolekcjonowanie. Moje ulubione to te przedstawiącjące sceny z kultowej animacji Sailor Moon - Taxido patrzący zakochanym wzrokiem na swoją Bunny czy wszystkie pięć czarodziejek w akcji! Po kilku latach uznając absurdalność kolekjonowania kartek przeznocznych- przynajmniej w bardzo pierwotnej fazie- do zapisywania, popisałam na nich przepisy na ciasta. Dziś? Żałuję! Znów chętnie przejrzałabym swoją kolekcję i z nostalgią zamknęła w szufladzie wzrok Mamoru Chiba i urok młodego Bartka Wrony.

Handel wymienny na każdej przerwie, waluta w sprawach wyoksiej wagi jak praca domowa, czy pierwszeństwo podczas gry w gumę... Karteczki! Każdy nosił swój segregator pod pachą jak najcenniejszy skarb- mogłeś zapomnieć stroju na w-f , urodzinowych cukierków na godzinę wychowawczą, ale prestiż posiadania swojej własnej unikatowej, bogatej w białe kruki kolekcji dziurkowanych...

Myśląc lata 90-te nie mam przed sobą obrazu rzeczy, a chwil.

Świeże powietrze, późny wieczór, asfaltowa ulica jeszcze nagrzana ciepłem słońca zza dnia, latarnie, które punktowo oświetlają okolicę, sąsiad, który zawsze o tej porze wyprowadzał psa, granatowe niebo z gwiazdami, w które lubiliśmy patrzeć by szukać konstelacji i domy z rozświetlonymi oknami, w których widać było albo matki krzątające się po kuchni, albo ekrany telewizorów przed którymi siedzieli spracowani ojcowie.

Gdzieś pośrodku tego obrazka siedzieliśmy z rówieśnikami na schodach jednego z domów i łuskaliśmy słonecznik. Garście ziarenek wędrowały z ręki do ręki, bo "Pan Bóg kazał się dzielić" :)
Łupinki zaypywały świeżo położoną kostkę brukową, by chytrze wedrzec się w szczeliny, gdzie nie docierała miotła, a my potrafiliśmy godzinami rozmawiać o wszystkim i o niczym, przeglądać sfatygowany numer Bravo i śmiać się do rozpuku, gdy opowiadalismy sobie historie naszych siniaków i blizn.

I tak co wieczór, dzień w dzień, bo mimo iż chodziliśmy na nogach razem do szkoły, uczyliśmy się w tym samym budynku i mieszkaliśmy w jednej okolicy, to zawsze mieliśmy sobie dużo do powiedzenia.

Myśląc lata 90-te nie mam przed sobą obrazu rzeczy, a chwil.

Świeże powietrze, późny wieczór, asfaltowa ulica jeszcze nagrzana ciepłem słońca zza dnia, latarnie, które punktowo oświetlają okolicę, sąsiad, który zawsze o tej porze wyprowadzał psa, granatowe niebo z gwiazdami, w które lubiliśmy patrzeć by szukać konstelacji i domy z rozświetlonymi oknami, w których widać...

Choć sama urodziłam się na sam koniec lat 90., więc moje skojarzenia głównie pochodzą z pozostałości tego okresu w moich najmłodszych latach, to czymś, co nierozerwalnie jest w mojej świadomości powiązane z latami 90., są tazosy i granie nimi ze dzieciakami z okolicy. Zwykłe krążki, a potrafiły zająć an godziny lepiej niż komputer czy telefon. I moje ulubione tazosy z pokemonami, z którymi hasło "Złap je wszystkie" nabierało ogromnej mocy.

Choć sama urodziłam się na sam koniec lat 90., więc moje skojarzenia głównie pochodzą z pozostałości tego okresu w moich najmłodszych latach, to czymś, co nierozerwalnie jest w mojej świadomości powiązane z latami 90., są tazosy i granie nimi ze dzieciakami z okolicy. Zwykłe krążki, a potrafiły zająć an godziny lepiej niż komputer czy telefon. I moje ulubione tazosy z...

kolorowe karteczki-kolorowym dzieciństwem pisane

kolorowe karteczki-kolorowym dzieciństwem pisane

Taśma z kaset magnetofonowych i wideo - ale dosłownie: TAŚMA! Jak były jakieś uszkodzone kasety to się wyciągało z niej taśmę, cięło na mniejsze kawałki) po kilkanaście centymetrów i wieszało na sznurku pod sufitem, w pokoju. To była taka młodzieżowa ozdoba tamtych lat. Nie wiem, jak popularne to było, ale moja starsza siostra miała coś takiego w pokoju i po prostu mocno mi się to kojarzy z latami 90 XX wieku :)

P.S.
Na szafie miała jeszcze całą kolekcję puszek po różnych napojach (niealkoholowych... i nie tylko) ;)

Taśma z kaset magnetofonowych i wideo - ale dosłownie: TAŚMA! Jak były jakieś uszkodzone kasety to się wyciągało z niej taśmę, cięło na mniejsze kawałki) po kilkanaście centymetrów i wieszało na sznurku pod sufitem, w pokoju. To była taka młodzieżowa ozdoba tamtych lat. Nie wiem, jak popularne to było, ale moja starsza siostra miała coś takiego w pokoju i po prostu mocno mi...

Możliwe, że nie będę działał w tym momencie szablonowo ale aby oddać klimat tamtych czasów należy użyć zdania. To nie przedmioty tworzyły klimat lat 90 ale ludzie. Wszystko było dla nas pierwsze i wyjątkowe. Wiecie dlaczego wspominamy te czasy z sentymentem? BO BYLISMY WTEDY SZCZESLIWI! przesz szczęście nie mam na myśli pieniędzy drogich rzeczy wręcz przeciwnie, wszyscy byli biedni i szczęśliwi. Potrafiliśmy doceniać tak trywialne rzeczy jak guma turbo, które to zresztą urosły do statusu legendy. Oddał bym wiele by iść z całą rodziną nad Nidę cieszyć się słońcem i nie przejmować się inflacją.

Możliwe, że nie będę działał w tym momencie szablonowo ale aby oddać klimat tamtych czasów należy użyć zdania. To nie przedmioty tworzyły klimat lat 90 ale ludzie. Wszystko było dla nas pierwsze i wyjątkowe. Wiecie dlaczego wspominamy te czasy z sentymentem? BO BYLISMY WTEDY SZCZESLIWI! przesz szczęście nie mam na myśli pieniędzy drogich rzeczy wręcz przeciwnie, wszyscy...