Witaj,
Zawsze chciałam cię zapytać:
Dlaczego wtedy, poprosiłeś mnie do tańca? Ten jeden, jedyny raz.
Dlaczego napisałeś do mnie w dzień Zakochanych? Ten jeden, jedyny raz.
Dlaczego w ogóle miałeś myśl, aby do mnie napisać? Ten jeden, jedyny raz.
Och,
To nie byłeś ty.
Ale to ty zaprosiłeś mnie do tańca.
Ach … Rozumiem.
Dziecinne, dawne, stare dzieje.
Dobrze cię widzieć znów.
Pa.

Witaj,
Zawsze chciałam cię zapytać:
Dlaczego wtedy, poprosiłeś mnie do tańca? Ten jeden, jedyny raz.
Dlaczego napisałeś do mnie w dzień Zakochanych? Ten jeden, jedyny raz.
Dlaczego w ogóle miałeś myśl, aby do mnie napisać? Ten jeden, jedyny raz.
Och,
To nie byłeś ty.
Ale to ty zaprosiłeś mnie do tańca.
Ach … Rozumiem.
Dziecinne, dawne, stare dzieje.
Dobrze cię widzieć...

Dawna miłość to już tak naprawdę obcy dla nas człowiek. Nie pamięta się detali z tego co było. Owszem są wspomnienia te przyjemne i te mniej przyjemne. Jednak szczegóły są wymazane z pamięci,zaklejone niczym list do wysłania albo książka odłożona na regał po jej przeczytaniu. Gdybym spotkała swoją starą miłość z pewnością potraktowałabym jak zwykłego znajomego. Jedynie „cześć” bez potrzeby podtrzymania sztucznej rozmowy czy zadawania pytań.

Dawna miłość to już tak naprawdę obcy dla nas człowiek. Nie pamięta się detali z tego co było. Owszem są wspomnienia te przyjemne i te mniej przyjemne. Jednak szczegóły są wymazane z pamięci,zaklejone niczym list do wysłania albo książka odłożona na regał po jej przeczytaniu. Gdybym spotkała swoją starą miłość z pewnością potraktowałabym jak zwykłego znajomego. Jedynie...

- Tak. Chcemy uzyskać ślub kościelny - odpowiedzieliśmy zgodnie. Mimo tego, że nie uczęszczaliśmy na msze niedzielne, wspólnie doszliśmy do wniosku, że skoro się pobieramy, zrobimy to w kościele, będzie to na pewno lepiej widziane przez rodzinę.
- Dobrze, w takim razie będzie potrzeba pojawienia się na kilku następnych nabożeństwach oraz spotkaniach dla narzeczonych...
I tak właśnie spotkałam moją dawną miłość. Nie wiedziałam, że poruszy mnie to tak bardzo. Wprawdzie nie byłam w kościele od kilku dobrych lat, mimo tego, że Bóg znaczył kiedyś dla mnie tak wiele. Tak. Mogę go nazwać moją pierwszą miłością.
Klękłam przed nim i nie potrafiłam z siebie nic wydusić. Miłość do niego wygasała z dnia na dzień, jednak gdzieś w głębi serca kochałam go nadal. Czułam tylko, że w tym momencie dzieli nas ogromna przepaść i że tak na prawdę to wszystko, to moja wina.
Byłam jednak wdzięczna za to co mi dał, nawet wtedy gdy go opuściłam. Za to, że moje życie potoczyło się, tak jak się potoczyło i że za niedługo będę mogła stać przed ołtarzem, składając przysięgę przed mężczyzną moich marzeń.
Tylko to wszystko kosztem mojej pierwszej miłości.
Nieco niewinnej, może naiwnej, ale na pewno prawdziwej.
Kochać nie przestaje się nigdy, można to tylko w sobie tłumić.

- Tak. Chcemy uzyskać ślub kościelny - odpowiedzieliśmy zgodnie. Mimo tego, że nie uczęszczaliśmy na msze niedzielne, wspólnie doszliśmy do wniosku, że skoro się pobieramy, zrobimy to w kościele, będzie to na pewno lepiej widziane przez rodzinę.
- Dobrze, w takim razie będzie potrzeba pojawienia się na kilku następnych nabożeństwach oraz spotkaniach dla narzeczonych...
I...

Cześć. Cieszę się, że oboje ułożyliśmy sobie życie. Dziś chciałabym powiedzieć Ci tylko tyle, że dziękuję za to, że mnie nie kochałeś i odtrąciłeś. Teraz rozumiem, że traktowałeś mnie jako koleżankę, a nie widziałeś we mnie dziewczyny. Mam wrażenie, że to doświadczenie pozwoliło mi dorosnąć i rozwinąć skrzydła. W latach szkolnych byłam bardzo nieśmiała i nie zwracałam uwagi na moje potrzeby. Moja głowa zajęta była Twoimi problemami, które zawsze starałam się rozwiązywać. Byłam skupiona na nich bardziej niż na nauce, czego odrobinę teraz żałuję. W tamtym czasie bardzo się oszukiwałam, a może Ty też nie do końca byłeś ze mną szczery? To już nieważne, bo oboje mamy obecnie przy sobie kogoś, kto jest dla nas w 100% odpowiedni. Cieszę się, że nam nie wyszło, bo mój chłopak pokazał mi jak powinien wyglądać prawdziwy związek i to, że z tysiąca odcieni szarej rzeczywistości można stworzyć bajkę w prawdziwym życiu. No i dzięki niemu doceniłam swoją wartość. Teraz nareszcie czuję się wolna, bo wiem, że między nami to wtedy nie była miłość. To nawet nie była przyjaźń. Jak byś nazwał tę dziwną, lekko toksyczną relację?...

Cześć. Cieszę się, że oboje ułożyliśmy sobie życie. Dziś chciałabym powiedzieć Ci tylko tyle, że dziękuję za to, że mnie nie kochałeś i odtrąciłeś. Teraz rozumiem, że traktowałeś mnie jako koleżankę, a nie widziałeś we mnie dziewczyny. Mam wrażenie, że to doświadczenie pozwoliło mi dorosnąć i rozwinąć skrzydła. W latach szkolnych byłam bardzo nieśmiała i nie zwracałam uwagi...

" Cześć. Cudownie Cię widzieć. Wyglądasz tak samo wspaniale jak dziesięć lat temu, kiedy widziałam Cię ostatni raz. Jest ktoś komu w tym czasie oddałam swoje serce. Kocham mojego męża, moje dzieci. Gdzieś w środku żałuję, że to nie z Tobą idę przez życie. Bo Ciebie też kocham. Zawsze będę. Mężowi oddałam ten kawałek serca, który mi po sobie zostawiłeś, ale to Tobie oddałam duszę, a Ty nie zdążyłeś mi jej oddać przed odejściem. To nic. Zatrzymaj ją jeśli dzięki temu możesz wzlecieć wyżej. Może dzięki temu jeszcze kiedyś się odnajdziemy. Tymczasem muszę już iść, wpadnę tu znowu za jakiś czas. Może wtedy znicz, który zapalę, ogrzeje blizny na moim sercu, które rozpadło się w drobny mak i tak je zostawiłeś odchodząc?"

" Cześć. Cudownie Cię widzieć. Wyglądasz tak samo wspaniale jak dziesięć lat temu, kiedy widziałam Cię ostatni raz. Jest ktoś komu w tym czasie oddałam swoje serce. Kocham mojego męża, moje dzieci. Gdzieś w środku żałuję, że to nie z Tobą idę przez życie. Bo Ciebie też kocham. Zawsze będę. Mężowi oddałam ten kawałek serca, który mi po sobie zostawiłeś, ale to Tobie oddałam...

NIC. Wpadłam na niego wczoraj, wychodząc od fryzjera i po prosu udawałam , że go nie widzę. Stał z żoną i córką. Czy coś poczułam na jego widok? NIC. Miłość życia to mój mąż, a wcześniejsze związki są tylko wyblakłą historią, do której nie chcę i nie potrzebuję wracać. Nie mam potrzeby rozmawiania z tą osobą czy mówienia jej czegokolwiek. Było, minęło i jak to mówią Czesi" :" to se ne vrati". I dobrze. Jestem szczęśliwa tu i teraz z obecnym mężem, a były pozostanie byłym i nie widzę potrzeby aby "odgrzewać stare kotlety".

NIC. Wpadłam na niego wczoraj, wychodząc od fryzjera i po prosu udawałam , że go nie widzę. Stał z żoną i córką. Czy coś poczułam na jego widok? NIC. Miłość życia to mój mąż, a wcześniejsze związki są tylko wyblakłą historią, do której nie chcę i nie potrzebuję wracać. Nie mam potrzeby rozmawiania z tą osobą czy mówienia jej czegokolwiek. Było, minęło i jak to mówią...

Po prostu "Dziękuję Ci. Żyj"

Po prostu "Dziękuję Ci. Żyj"

Był za bardzo zabiegany, żeby umówić się na kawę czy spacer. Gdyby nie przypadek, pewnie nie widzielibyśmy się do klasowego spotkania, które niewiadomo kiedy będzie. Wygląda dobrze, jak zawsze zresztą. Panie do niego lgnęły nawet gdy był w związku. Może to wyjaśnia dlaczego ciężko zbudować mu jakąś dłuższą relacje?
Po entuzjastycznym przywitaniu i krótkiej wymianie wzajemnych serdeczności w stylu „co u Ciebie?” zbieram się w sobie i pytam bez ogródek: Słuchaj, bo tak praktycznie to my nigdy nie zerwaliśmy. Po prosu przestałeś się odzywać. W sumie to długo czekałam i liczyłam na to, że to naprawimy, ale nie było chęci z Twojej strony. Teraz trzymam za rękę kogoś innego i nie chciałabym tego zmieniać, ale chce mieć jasność, bo nie wiem co opowiadać kiedyś wnukom. Ty zerwałeś ze mną czy ja z Tobą?

Był za bardzo zabiegany, żeby umówić się na kawę czy spacer. Gdyby nie przypadek, pewnie nie widzielibyśmy się do klasowego spotkania, które niewiadomo kiedy będzie. Wygląda dobrze, jak zawsze zresztą. Panie do niego lgnęły nawet gdy był w związku. Może to wyjaśnia dlaczego ciężko zbudować mu jakąś dłuższą relacje?
Po entuzjastycznym przywitaniu i krótkiej wymianie...

Mówi się, że miłość się wypala, wygasa, coś się kończy, znika, wspomnienia się zacierają, bledną. Jednak kiedy nagle staję naprzeciwko byłego narzeczonego w supermarketowej alejce z makaronami serce zaczyna mi nienaturalnie przyśpieszać. Fala wspomnień uderza z siłą tsunami a ostatnią rzeczą jaką chcę pokazać to emocje. Nie rozstaliśmy się w jako serdeczni przyjaciele, toteż moje usta pozostają nieruchome kiedy mierzymy się wzrokiem. On pierwszy nie wytrzymuje w tej sytuacji i odwracając wzrok mówi zdawkowe: -Cześć. Nie odpowiadam, ale czuje jak łzy napływają mi do oczu. Wszystko poszło źle, teraz powinniśmy razem wybierać ten makaron, a nie czuć chłód swojej obecności. - Przepraszam. - rzucam w ślad za moją dawną miłością, bo nic więcej nie pozostało do dodania.

Mówi się, że miłość się wypala, wygasa, coś się kończy, znika, wspomnienia się zacierają, bledną. Jednak kiedy nagle staję naprzeciwko byłego narzeczonego w supermarketowej alejce z makaronami serce zaczyna mi nienaturalnie przyśpieszać. Fala wspomnień uderza z siłą tsunami a ostatnią rzeczą jaką chcę pokazać to emocje. Nie rozstaliśmy się w jako serdeczni przyjaciele,...

Dziękuję, za wszystkie chwile spędzone razem.
Dzięki temu mogę z każdej porażki wychodzić jako zwycięzca.
Nauczyłeś mnie inaczej patrzeć na świat. Widzieć nie tylko Czerń i biel, ale również kolory.
Nauczyłeś mnie inaczej patrzeć na siebie. Dałeś mi wiarę, że mogę wszystko, kiedy tylko chce.

Dziękuję, za wszystkie chwile spędzone razem.
Dzięki temu mogę z każdej porażki wychodzić jako zwycięzca.
Nauczyłeś mnie inaczej patrzeć na świat. Widzieć nie tylko Czerń i biel, ale również kolory.
Nauczyłeś mnie inaczej patrzeć na siebie. Dałeś mi wiarę, że mogę wszystko, kiedy tylko chce.