Dostaliście nagrody? Ja ciągłe nie :(

Dostaliście nagrody? Ja ciągłe nie :(

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

ewcia0912
Kiciuś
acuerda
Alex_Judith
Aurora

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

ewcia0912
Kiciuś
acuerda
Alex_Judith
Aurora

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Pewnie urlopy

Pewnie urlopy

Czy wyniki konkursu już były ?

Czy wyniki konkursu już były ?

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Rok 1999. Rodzice tytułowej postaci, szesnastoletniej Holenderki, giną w wypadku, a ona sama zostaje wysłana do swojej jedynej żyjącej krewnej - ciotecznej babki, od wielu lat mieszkającej w jednej z polskich wsi. Lokalna społeczność przyjmuje dziewczynę dość ozięble, starsza pani również nie wydaje się zachwycona nowym obowiązkiem. Po kilku tygodniach spędzonych na przypominanie sobie dawno nieużywanego polskiego i próbach zaaklimatyzowania się w nowym środowisku, dziewczyna postanawia wrócić do Holandii. Ucieka z domu, ale ponieważ ma niewiele pieniędzy, próbuje wydostać się z Polski autostopem, resztę podróży zamierza odbyć w ten sam sposób. Przez kilka dni spędzonych w drodze spotyka różnych ludzi, którzy pomagają jej pogodzić się ze stratą i z nową sytuacją. Kiedy na końcu wraca do babki, postanawia dzielnie stawić czoła temu, co przyniesie przyszłość.

Rok 1999. Rodzice tytułowej postaci, szesnastoletniej Holenderki, giną w wypadku, a ona sama zostaje wysłana do swojej jedynej żyjącej krewnej - ciotecznej babki, od wielu lat mieszkającej w jednej z polskich wsi. Lokalna społeczność przyjmuje dziewczynę dość ozięble, starsza pani również nie wydaje się zachwycona nowym obowiązkiem. Po kilku tygodniach spędzonych na...

Drzwi się zamknęły, odcinając mróz przed możliwością wdarcia się do wnętrza. Starszy mężczyzna stojący za ladą wrócił do wcześniej wykonywanej czynności – uzupełniania stron księgi zawierającej informacje wszelkich pieniężnych rozliczeń.
Do kasy podszedł chłopak z bochenkiem chleba i dwoma miedziakami.
– Kim jest ta holenderska dziewczyna? – młodzieniec skierował pytanie do siwego sprzedawcy, śledząc wzrokiem widoczną za szybą młodą damę, która chwilę temu opuściła progi sklepu.
– „Kim jest ta holenderska dziewczyna” – powtórzył sprzedawca. – Co sprawia, że myślisz, że to wiem? – odpowiedział pytaniem, nie odrywając się od księgi.
– Tylko ciebie widziałem, byś z nią rozmawiał.
– I nie tylko z nią, zagaduje każdego klienta, taki sklepikarski nawyk.
– Ludzie w mieście mówią, że ona jest zaginioną córką tego arystokraty.
– Głupi jesteś, jeśli im wierzysz. Ludzie gadają i zawszę będą gadać. Będą snuć i dopowiadać. Tylko ona wie, kim tak naprawdę jest.

Drzwi się zamknęły, odcinając mróz przed możliwością wdarcia się do wnętrza. Starszy mężczyzna stojący za ladą wrócił do wcześniej wykonywanej czynności – uzupełniania stron księgi zawierającej informacje wszelkich pieniężnych rozliczeń.
Do kasy podszedł chłopak z bochenkiem chleba i dwoma miedziakami.
– Kim jest ta holenderska dziewczyna? – młodzieniec skierował pytanie do...

“Holenderska dziewczyna”

Prolog
Po ponad 8 godzinnej jeździe autem mam dość. A jeszcze tyle drogi przed nami... Nie chciałam wyprowadzać się z Amsterdamu. W ogóle nie chciałam opuszczać Holandii! A teraz? “Rzeczpospolita polska. Przejście graniczne”. Mama nawet nie zapytała mnie czy chce się tam przeprowadzić. Po pogrzebie weszła do mojego pokoju i oznajmiła, że wyprowadzamy się za tydzień do Polski. Nie miałam nic do gadania. Tu miałam szkołę, przyjaciół i tatę. Ale ją nie interesowały moje argumenty. Wiem, że po śmierci taty jest jej ciężko, ale mi też!
Urodziłam się 16 lat temu w wyniku romansu kustosza muzeum z jego asystentką. Mój tata - Anton Janssen - jest Holendrem. Był… Niestety zmarł 2 tygodnie temu na zawał serca. Pracował w Muzeum Vincenta van Gogha w Amsterdamie. Tam poznał młodą blondynkę o pięknych szarych oczach - moją mamę. “Anna Nowak - polka, która wyjechała z kraju w poszukiwaniu lepszego życia, ale znalazła tylko mnie”. Tak zawsze ją opisywał. Nazywam się Sophie Janssen i właśnie zaczyna się moje urocze, nowe życie w Polsce. Tak...

Dwa dni później..

- Sophie wstawaj! To twój pierwszy dzień, nie możesz się spóźnić już pierwszego dnia.
- Mamo, jeszcze 5 minut..
To nie było pięć minut, raczej dwadzieścia. Spóźniłam się. I na dodatek zgubiłam. Więc zanim weszłam do klasy była już 8:25. No cóż.. myślałam, że już nic gorszego nie może się stać. Myliłam się…

- Ty! Holenderska dziewczyno, zgubiłaś się?! - no i zaczęło się.. Moje urocze, nowe życie w Polsce...

“Holenderska dziewczyna”

Prolog
Po ponad 8 godzinnej jeździe autem mam dość. A jeszcze tyle drogi przed nami... Nie chciałam wyprowadzać się z Amsterdamu. W ogóle nie chciałam opuszczać Holandii! A teraz? “Rzeczpospolita polska. Przejście graniczne”. Mama nawet nie zapytała mnie czy chce się tam przeprowadzić. Po pogrzebie weszła do mojego pokoju i oznajmiła, że...

Gdybym była gotowa do napisania książki,z pewnością powieść o takim tytule umieściłabym w kategorii powieści grozy, w czasach współczesnych. Moja "Holenderska dziewczyna" byłaby tak naprawdę Polką, która wyjechała w celu zarobkowym po raz pierwszy za granicę, właśnie do Holandii. Miejscem jej zakwaterowania zostałby hotel pracowniczy mieszczący się w gmachu starego powojennego budownictwa, który był niegdyś szpitalem, w którym dokonywano eutanazji. Ale główna bohaterka dowiaduje się o tym dopiero później kiedy w nocy słychać zdeformowany płacz dziecka,albo zawodzenie staruchy. Od tego momentu nie ma już ucieczki z budynku. Zaczyna się prawo serii, kobiety z nią mieszkające, albo popadają w obłęd, albo uciekają, a klątwa tego miejsca depcze im po piętach. Główna bohaterka będzie miała za zadanie wyzwolić się i wrócić do domu. Ale żeby to zrobić musi udobruchać zbłąkane dusze i zgłębić tajemnice tego miejsca.

Gdybym była gotowa do napisania książki,z pewnością powieść o takim tytule umieściłabym w kategorii powieści grozy, w czasach współczesnych. Moja "Holenderska dziewczyna" byłaby tak naprawdę Polką, która wyjechała w celu zarobkowym po raz pierwszy za granicę, właśnie do Holandii. Miejscem jej zakwaterowania zostałby hotel pracowniczy mieszczący się w gmachu starego...

Ludka przez lata mieszkała z rodziną w małej bieszczadzkiej wiosce. Stanowcza i pewna siebie, bez trudu zdobyła dyplom ASP w Krakowie. Malarstwo kochała od dziecka i to z nim wiązała swą przyszłość. Życie jednak boleśnie zweryfikowało jej plany, gdy po tragicznym wypadku rodziców, musiała zająć się schorowanym dziadkiem. Bardzo go kochała i było to dla niej czymś naturalnym. Wróciła więc do rodzinnego domu i nadzwyczaj szybko dorosła. Na jej barki spadła nie tylko opieka nad dziadkiem, ale i znanym w okolicy gospodarstwem, gdzie co roku przyjmowano letników. Ludka za wszelką cenę pragnęła, by nic w tej kwestii się nie zmieniło.
Pracowała od świtu, nie oszczędzając sił i starań, a zachowując przy tym ogromną pogodę ducha. Nie sądziła, że da jej to tak wiele szczęścia. Wieczorami słuchała i spisywała wojenne opowieści dziadka, które choć znała na pamięć, wciąż były dla niej niezwykłe. Historia była jej drugą wielką pasją. Gdy tylko miała chwilę, oddawała się pierwszej z nich – zaszywała się w małym pokoiku na strychu i malowała, malowała, malowała. Nie tęskniła za dużym miastem. Cieszyła się każdym wschodem i zachodem słońca, życzliwym uśmiechem sąsiadów. Nie była typem marzycielki. Nie myślała też o wielkiej miłości, bo w tej kwestii szczęście niespecjalnie jej dopisywało. Mknęła co dzień swą żółtą, wysłużoną trochę holenderką po wąskich, dobrze znanych ścieżkach. Stąd też jej przydomek - ‘holenderska dziewczyna’, którym pewnego dnia przywitał ją Mirek, chłopak z przeszłości…

Ludka przez lata mieszkała z rodziną w małej bieszczadzkiej wiosce. Stanowcza i pewna siebie, bez trudu zdobyła dyplom ASP w Krakowie. Malarstwo kochała od dziecka i to z nim wiązała swą przyszłość. Życie jednak boleśnie zweryfikowało jej plany, gdy po tragicznym wypadku rodziców, musiała zająć się schorowanym dziadkiem. Bardzo go kochała i było to dla niej czymś...