Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Dreamer
Cathuplo
Jolanta
Matuska94
Patrycja

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Dreamer
Cathuplo
Jolanta
Matuska94
Patrycja

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Zanim przeżyłem swoją pierwszą miłość napisałem o moim jej wyobrażeniu wiele wierszy. Opisywałem chwile szczęśliwe i smutne zawody miłosne. Na prawdziwe zakochanie przyszło mi czekać dłużej. Było to przy okazji stażu w redakcji radiowej. Spotkałem tam dziewczynę w moim wieku – Asię, z którą wspólnie przygotowywaliśmy programy. Od razu mi się spodobała, więc pewnego dnia zaproponowałem, że ją odprowadzę. Odpowiedziała, że czeka na nią chłopak. Byłem tak zdruzgotany, że zrezygnowałem z pracy w radiu. Potem żałowałem, że poddałem się bez walki, ale było już za późno. Byłem tak załamany, że zdecydowałem się na wstąpienie do seminarium duchownego. To było po myśli mojej mamy.
Po drugim roku seminarium wybrałem się na wycieczkę do Ziemi Świętej. Już w samolocie podeszła do mnie pewna dziewczyna. To była Asia. Nawiązaliśmy rozmowę. Okazało się, że też lubi wiersze i niemal zmusiła mnie do wyrecytowania jednego z moich. Była nim zachwycona. Okazało się, że znała go z internetu gdzie opublikowałem go pod pseudonimem. Na wycieczkę wybrała się podobnie jak i ja sama, więc spędziliśmy ze sobą mnóstwo czasu. Zachowywałem się zupełnie jak nie kleryk. Kiedy wróciliśmy zrezygnowałem z seminarium duchownego, a Asia została moją dziewczyną.

Zanim przeżyłem swoją pierwszą miłość napisałem o moim jej wyobrażeniu wiele wierszy. Opisywałem chwile szczęśliwe i smutne zawody miłosne. Na prawdziwe zakochanie przyszło mi czekać dłużej. Było to przy okazji stażu w redakcji radiowej. Spotkałem tam dziewczynę w moim wieku – Asię, z którą wspólnie przygotowywaliśmy programy. Od razu mi się spodobała, więc pewnego dnia...

Można powiedzieć, że mój pierwszy chłopak był szkolną gwiazdą. Byliśmy wtedy jeszcze w gimnazjum. On brał udział we wszystkich konkursach, jakie organizowano na boisku, a ja przyglądałam się mu nie z miłością, ale na pewno z zainteresowaniem i swego rodzaju podziwem. Na mnie nikt nie zwracał wtedy uwagi. Historia niczym z romansu dla nastolatek… Pewnego dnia oglądałam z koleżanką Jego interesujący występ, podczas którego… rozbijał sobie na głowie surowe jajka, podśpiewując do tego piosenkę z własnego repertuaru. Śmiałyśmy się, że jest już na tyle popularny, że powinien zacząć rozdawać autografy. Postanowiłam więc podejść do niego i poprosić o podpis na skrawku papieru wyrwanym z zeszytu do polskiego. Tak się poznaliśmy. Dziś nie wspominam tej relacji zbyt dobrze. Chłopak był ode mnie starszy i jak się okazało, posiadał naprawdę specyficznych znajomych, którzy często pojawiali się i przyglądali mi z nienawiścią. Pisał smutne piosenki, które potem dedykował mi w dziwny sposób, nie za bardzo znał ortografię (jego listy miłosne do mnie składały się z samych błędów) i bardzo lubił się kłócić ze swoją rodziną. Wytrzymałam kilka mało romantycznych miesięcy (podczas których zdążył mi się oświadczyć) i zakończyłam tę znajomość. Ja poszłam dalej i odetchnęłam z ulgą – stąd wiem, że zdecydowanie nie była to miłość, On przeżył to trochę gorzej. Przypuszczam, że to dlatego, że był starszy. Ale szybko znalazł pocieszenie w ramionach mojej dobrej koleżanki. Ona wydawała się szczęśliwsza.

Można powiedzieć, że mój pierwszy chłopak był szkolną gwiazdą. Byliśmy wtedy jeszcze w gimnazjum. On brał udział we wszystkich konkursach, jakie organizowano na boisku, a ja przyglądałam się mu nie z miłością, ale na pewno z zainteresowaniem i swego rodzaju podziwem. Na mnie nikt nie zwracał wtedy uwagi. Historia niczym z romansu dla nastolatek… Pewnego dnia oglądałam z...

Kochałam wiele razy. Moja miłość zawsze była wielka i nieodwzajemniona. Mam to "szczęście", że za każdym razem zakochuję się w nieodpowiednich mężczyznach, w szczególności tych zajętych. Na pewnej imprezie studenckiej podszedł do mnie chłopak, który przeczył wszystkim moim wyobrażeniom idealnego mężczyzny. Ale okazał się być świetny. Nie miałam tego dnia ochoty na zabawę, a on dostrzegł to w tłumie i podszedł, aby mnie pocieszyć. Zamieniliśmy kilka słów. Nawet nie wiem jak ma na imię, Ale minęło już tak dużo czasu, a ja wciąż o nim pamiętam. To krótkie, niespodziewane spotkanie zaowocowało jedynym miłym wspomnieniem z tego dnia oraz przekonaniem, że nawet ja mogę liczyć na czyjąś miłość. Tylko muszę być cierpliwa i uważna, bo nigdy nie wiadomo, gdzie przyjdzie nam spotkać miłość naszego życia. Pozdrawiam wszystkich, którzy wciąż czekają.

Kochałam wiele razy. Moja miłość zawsze była wielka i nieodwzajemniona. Mam to "szczęście", że za każdym razem zakochuję się w nieodpowiednich mężczyznach, w szczególności tych zajętych. Na pewnej imprezie studenckiej podszedł do mnie chłopak, który przeczył wszystkim moim wyobrażeniom idealnego mężczyzny. Ale okazał się być świetny. Nie miałam tego dnia ochoty na zabawę, a...

Nigdy nie lubiłem spotykać się w dużym gronie. Unikałem wyjazdów klasowych i czułem się źle uczestnicząc w zabawach z wieloma dziećmi. Tak było do piętnastego roku życia. Nadeszły wakacje. Napisała do mnie była nauczycielka, pani Dorota. Dostrzegła moje zainteresowanie teatrem pomimo bycia cichym. Zapytała, czy nie chciałbym się zapisać na teatr letni. Odpowiedziałem, że nie, bo za bardzo się wstydziłem. Poleciła mi, bym chociaż spróbował, ponieważ takie emocje jak strach przed ludźmi pogłębiają się z wiekiem i warto jest z tym walczyć, póki jest się młodszym. Posłuchałem. Wziąłem udział w spotkaniu, na którym przedstawiono plany co do zajęć. Nie znałem nikogo z uczestników, którzy przyszli. Wśród nich była Ania, jedyna osoba, z którą najbardziej się trzymałem podczas zajęć. Zaprzyjaźniliśmy się szybko. Ania, w odróżnieniu ode mnie, była bardzo ekspresywna i miała dużo znajomych, lecz nie przyjaciół. Miała nadwagę i rówieśnicy naśmiewali się z niej z tego powodu, a ona się tym nie przejmowała. Imponowało mi to. Zaczęliśmy spędzać czas już nie tylko na teatrze, ale i poza nim. Oboje się sobie spodobaliśmy i zdecydowaliśmy się na związek. Gdybym nie posłuchał pani Doroty, pewnie nigdy byśmy się nie poznali. Byliśmy ze sobą półtora roku nim się rozstaliśmy. Dziś jesteśmy przyjaciółmi. Rzadko rozmawiamy, jednak udaje nam się czasem spotkać i powspominać teatr. Cieszę się, że wciąż mam kontakt z moją pierwszą miłością. Być może to właśnie przez to nie zapomnieliśmy o sobie.

Nigdy nie lubiłem spotykać się w dużym gronie. Unikałem wyjazdów klasowych i czułem się źle uczestnicząc w zabawach z wieloma dziećmi. Tak było do piętnastego roku życia. Nadeszły wakacje. Napisała do mnie była nauczycielka, pani Dorota. Dostrzegła moje zainteresowanie teatrem pomimo bycia cichym. Zapytała, czy nie chciałbym się zapisać na teatr letni. Odpowiedziałem, że...

Pierwsza, nieodzwajemniona miłość to kolega z grupy z przedszkolu, obojej mieliśmy po 6 lat. Wspólne zabawy, obiady przy jednym stoliku na stołówce. I ten taniec na balu przebierańców, a czułam się niczym księżniczka, choć byłam owadem z kropkami, czyli biedronką. Nasze mamy nawet się zaprzyjaźniły... Oczywiście kolega nie odzwajemnił mojego uczucia...

Pierwsza, nieodzwajemniona miłość to kolega z grupy z przedszkolu, obojej mieliśmy po 6 lat. Wspólne zabawy, obiady przy jednym stoliku na stołówce. I ten taniec na balu przebierańców, a czułam się niczym księżniczka, choć byłam owadem z kropkami, czyli biedronką. Nasze mamy nawet się zaprzyjaźniły... Oczywiście kolega nie odzwajemnił mojego uczucia...

Miałam 16 lat. Wraz z koleżanką chciałyśmy pojechać na dyskotekę. Niestety nie miałyśmy jak. Wtedy Kaśka wpadła na pomysł, by spytać swojego 20-letniego sąsiada czy nie podrzuciłby nas. Zgodził się. Do tej pory pamiętam jak podjechał swoim czerwonym maluchem pod mój dom. Uśmiechnięty, wyluzowany brunet o zielonych oczach. Tata skwitował "Bandzior, może jednak sam Cię zawiozę". Teraz to ja odmówiłam. Jeszcze żadne z nas nie wiedziało, że ten brunet i ten maluch nie raz zjawi się u nas pod domem. Pojechaliśmy. Na dyskotece brunet nie wykazywał zainteresowania moją osobą. Dopiero gdy odwoził mnie do domu na pożegnanie powiedziałam do Niego i Jego kolegi "To jutro o 11:30 widzimy się w kościele?" Zaśmiali się tylko. Mój brunet odpowiedział "Żadna siła nie zaciągnie mnie na mszę". A ja nie myśląc dużo wypaliłam: "Zobaczysz jeszcze kiedyś wyciągnę Cię do kościoła i to pod sam ołtarz". Dopiero gdy zobaczyłam rumieniec na Jego twarzy zrozumiałam co powiedziałam. I wiecie co? 8 lat później to On zaciągnął mnie pod ołtarz. I przez 10 lat małżeństwa nigdy tego nie żałowałam.

Miałam 16 lat. Wraz z koleżanką chciałyśmy pojechać na dyskotekę. Niestety nie miałyśmy jak. Wtedy Kaśka wpadła na pomysł, by spytać swojego 20-letniego sąsiada czy nie podrzuciłby nas. Zgodził się. Do tej pory pamiętam jak podjechał swoim czerwonym maluchem pod mój dom. Uśmiechnięty, wyluzowany brunet o zielonych oczach. Tata skwitował "Bandzior, może jednak sam Cię...

Na swoją miłość czekałam długo, ale było warto :) Historia jak z prawdziwej komedii romantycznej, a już myślałam, że w prawdziwym życiu takie się nie zdarzają. A było to tak: wybrałam się na imprezę karnawałową w duszpasterstwie akademickim. Przyszłam prawie że pierwsza i to do całkowicie nieznanego mi miejsca. Nie zapowiadało się, by prędko miała się rozkręcić jakaś zabawa, bo na sali pojawił się... stół do ping-ponga. Tenis - mój konik, więc od razu postanowiłam dołączyć do męskiego grona. Graliśmy sobie w najlepsze, gdy nagle mój wzrok przykuła nowa postać, która weszła na salę. To był ON - poczułam, że jest wyjątkowy i zagości w moim życiu. Nie pomyliłam się :) Zaczęło się od tańców i rozmowy, a dzisiaj nie wyobrażamy sobie bez siebie życia.
PS. On też zakochał się we mnie od pierwszego wejrzenia, gdy tylko ujrzał mnie na sali z paletką w ręku.

Na swoją miłość czekałam długo, ale było warto :) Historia jak z prawdziwej komedii romantycznej, a już myślałam, że w prawdziwym życiu takie się nie zdarzają. A było to tak: wybrałam się na imprezę karnawałową w duszpasterstwie akademickim. Przyszłam prawie że pierwsza i to do całkowicie nieznanego mi miejsca. Nie zapowiadało się, by prędko miała się rozkręcić jakaś...

On miał pyzate policzki i najpiękniejszy szczerbaty uśmiech w całym przedszkolu. Ja byłam chudą sześciolatką z kościstymi kolankami i piegami na nosie. Miłość, którą obdarzyłam ślicznego Karolka nie była, niestety, odwzajemniona. Ileż to łez polało się do zupy mlecznej serwowanej na śniadanie! Ileż smutnych spojrzeń pomknęło w jego kierunku podczas zabawy w "Mam chusteczkę haftowaną"! Bez skutku. Wybrał jasnowłosą Anetkę. A ja zostałam w rozpaczy.
Niedawno go zobaczyłam znów. Pan stojący naprzeciwko miał spory piwny brzuszek i bardzo wysokie czoło. I tak jakoś pożądliwie łypnął w moim kierunku. I wtedy pomyślałam, że mój mąż stojący obok podoba mi się o wiele bardziej, choć nie jest moją pierwszą miłością. Oczarowanie sprzed lat uleciało. Bo pierwsza miłość powinna pozostać w świecie przeszłości i nigdy go nie opuszczać.

On miał pyzate policzki i najpiękniejszy szczerbaty uśmiech w całym przedszkolu. Ja byłam chudą sześciolatką z kościstymi kolankami i piegami na nosie. Miłość, którą obdarzyłam ślicznego Karolka nie była, niestety, odwzajemniona. Ileż to łez polało się do zupy mlecznej serwowanej na śniadanie! Ileż smutnych spojrzeń pomknęło w jego kierunku podczas zabawy w "Mam...