„Moja biblioteczka” to dla mnie pojęcie skomplikowane. Lubię czytać i sprawia mi to wielką przyjemność, najchętniej wersje papierowe książek. Uwielbiam zapach nowiutkich książek tak samo jak tych bardzo starych, pożółkłych. Każda ma dla mnie taką samą wartość. Nie przywiązuję się jednak do nich jako rzeczy. Bardziej liczy się dla mnie to o czym były i co wniosły dla mnie osobiście. Najwięcej moich przeczytanych pozycji wzięło się z biblioteki, albo zostało pożyczonych od kogoś innego. Te które są moją własnością częściowo krążą gdzieś po Polsce, pożyczone, aby ktoś oprócz mnie z nich skorzystał. Kilka pięknych, zaledwie raz przeczytanych wydań, oddałam na licytacje na leczenie chorego chłopczyka (w tym lubimyczytac.pl też ma swój udział:)). Książki są po to, alby z nich korzystać. Dla mnie osobiście, jeżeli one stoją na półce i się kurzą, to trochę takie marnotrawstwo ich potencjału. Mam też oczywiście wiele takich, których nie zamierzam się pozbywać, ale i one mają już swój przebieg czytelnictwa. Książki są do czytania zdecydowanie bardziej niż do ozdoby.

„Moja biblioteczka” to dla mnie pojęcie skomplikowane. Lubię czytać i sprawia mi to wielką przyjemność, najchętniej wersje papierowe książek. Uwielbiam zapach nowiutkich książek tak samo jak tych bardzo starych, pożółkłych. Każda ma dla mnie taką samą wartość. Nie przywiązuję się jednak do nich jako rzeczy. Bardziej liczy się dla mnie to o czym były i co wniosły dla mnie...

Mimo najszczerszych chęci i mnóstwa zmarnowanego czasu nie byłam w stanie zamieścić ani zdjęcia ani działającego linka do tegoż. Nie wiem dlaczego bo te same linki hulają na innych stronach aż miło. Serdeczne gratulacje dla tych, którym ta sztuka się udała.

Mimo najszczerszych chęci i mnóstwa zmarnowanego czasu nie byłam w stanie zamieścić ani zdjęcia ani działającego linka do tegoż. Nie wiem dlaczego bo te same linki hulają na innych stronach aż miło. Serdeczne gratulacje dla tych, którym ta sztuka się udała.

Od lat moje czytelnictwo bazuje na tym co nabędę. Z bibliotek zrezygnowałam odkąd założyłam rodzinę i zaczął się problem z oddaniem na czas wypożyczonych pozycji.
Najstarszą posiadaną książką jest Druga Księga Dżungli, biblia mojego dzieciństwa (do dziś piszę do niej niekończący się fanfik, który sprawia mi niezmiernie wiele radości). Nawet nie wiem dokładnie ile mam książek. Papierowe przechowuję w trzech miejscach. Tam gdzie mieszkam trzymam te najważniejsze i takie, z których często korzystam. Poukładane są z grubsza wg kategorii. Najwięcej jest popularnonaukowych (zoologia, paleobiologia, fizyka, geologia, geografia) na czele z niezastąpionym Słownikiem geografii turystycznej Sudetów, który od lat organizuje mi weekendy, potem historia - głównie biografie słynnych kobiet i dynastii oraz powieści historyczne. Cała półka poświęcona jest Tolkienowi i tolkienistyce, licznie reprezentowani są Jean Auel, Anne Rice (z którą wzięłam zdecydowany rozbrat ale sympatii dla wampira Lestata nigdy się nie pozbędę), George Martin oraz Preston Child. Reszta to przeważnie horrory, wratislaviana, książki o muzyce i różne różności. W kuchni mam osobną półkę na wydawnictwa o tematyce kulinarnej. Moja elektroniczna biblioteczka wygląda podobnie, choć tu ilościowo niepokonany jest F Paul Wilson z prawie kompletną bibliografią. Jedynie jego cykl Adversary z serii Amber horror posiadam na papierze, reszta (ponad 30 pozycji!) to oryginalne tytuły, może kiedyś dodam je do konta na lubimyczytać.

Od lat moje czytelnictwo bazuje na tym co nabędę. Z bibliotek zrezygnowałam odkąd założyłam rodzinę i zaczął się problem z oddaniem na czas wypożyczonych pozycji.
Najstarszą posiadaną książką jest Druga Księga Dżungli, biblia mojego dzieciństwa (do dziś piszę do niej niekończący się fanfik, który sprawia mi niezmiernie wiele radości). Nawet nie wiem dokładnie ile mam...

Niestety trudno mi jest pokazać na zdjęciu swoja biblioteczkę. Aktualnie książki pochowane są tam gdzie jest miejsce i czekają na wyprowadzkę do jakiegoś własnego kącika. Po zsumowaniu książek męża i moich wyszło, że część (tych starszych) niestety musimy przechować w kartonach - w sumie wyszło ich aż cztery - a i tak wchodząc do naszego małego pokoiku ciągle jakieś napotykamy. Dwurzędowe ułożenie na specjalnym regale, ułożone piękne, pełne wydanie Diuny zaraz pod barkiem i kilka książek leżących na biurku "bo akurat teraz je czytam". Aktualnie żyjemy w jednym, wielkim książkowym rozgardiaszu!
ALE... jak już będzie ten nasz wymarzony kącik, ach cóż to będzie za fantastyczna biblioteczka..

Niestety trudno mi jest pokazać na zdjęciu swoja biblioteczkę. Aktualnie książki pochowane są tam gdzie jest miejsce i czekają na wyprowadzkę do jakiegoś własnego kącika. Po zsumowaniu książek męża i moich wyszło, że część (tych starszych) niestety musimy przechować w kartonach - w sumie wyszło ich aż cztery - a i tak wchodząc do naszego małego pokoiku ciągle jakieś...

Moja biblioteczka na wzór obecnego świata: rozproszona, lawiruje w chaosie między formami. W rodzinnym domu, który zostawiłem już za sobą, na półce została głównie literatura grozy – co żałosne: niemalże jednego autora.
Lwia część księgozbioru przybrała formę cyfrową. Zaklęta w znaki, ale nie na papieże, raczej na powierzchni go odwzorowującej. W tej chmurze ukrywa się pokątnie romansująca para: Kundera i Masłowska. A reszta? Reszta to nieudolni widzowie. Patrzą, ale ledwie doglądają pocałunków przez tez ten bezład cyfrowych chmur. Biedacy.
Zaklęta również w słowa, które nigdy nie widziały samych siebie: starocie wypadające z ust, dedykowane raczej niewidomym, a jednak odnajdujące swoje przeznaczenie we mnie. Gawędzą sobie dwaj mistrzowie gawędy, czyli Pilch z Myśliwskim. Literacka uczta stulecia, a może i nawet wieczności – w takich czasach żyjemy.
Ale ostały się jeszcze trzy półki w mojej ciasnej kawalerce. Klasyki strącają niechciane wazony, intruzy w postaci porcelanowych figurek, zwiadowców zużytych opakowań po lekach, szybowców zabazgranych kartek. Bastion nadal trzyma się całkiem, całkiem. I nie ma się co dziwić, w końcu z wieży strażniczej spogląda w dół Orwell. Nie powiem, bo Kundera i Pilch znajdą się również tutaj – i to w dość pokaźnej ilości. Niesforni to jednak literaci, bo ciągle spychają z urwisk półek moje nowe nabytki, prezenty. Nietolerancyjni to panowie.
A ja? A ja miejsca mam w bród, i nerwów jeszcze starcza. Czasu tylko nie wiadomo ile.

Moja biblioteczka na wzór obecnego świata: rozproszona, lawiruje w chaosie między formami. W rodzinnym domu, który zostawiłem już za sobą, na półce została głównie literatura grozy – co żałosne: niemalże jednego autora.
Lwia część księgozbioru przybrała formę cyfrową. Zaklęta w znaki, ale nie na papieże, raczej na powierzchni go odwzorowującej. W tej chmurze ukrywa się...

Moja biblioteczka składa się w zaskakująco dużej mierze z książek, które są w moim posiadaniu dzięki Wam, czyli konkursom na LC :)
Resztę dostałam od innych w postaci prezentów. Te, które zajmują szczególne miejsce, to oczywiście cała seria o Harrym Potterze - wciąż pamiętam czasy, gdy byłam małolatą i następowała premiera kolejnej części, więc z samego rana biegłam do Empiku, aby z zaoszczędzonych drobniaków kupić nowy tom.
Moja biblioteczka wciąż się rozrasta i zaczyna brakować mi miejsca na półkach - kocham jednak książki tak bardzo, że według mnie nigdy nie można ich mieć za wiele :)

Moja biblioteczka składa się w zaskakująco dużej mierze z książek, które są w moim posiadaniu dzięki Wam, czyli konkursom na LC :)
Resztę dostałam od innych w postaci prezentów. Te, które zajmują szczególne miejsce, to oczywiście cała seria o Harrym Potterze - wciąż pamiętam czasy, gdy byłam małolatą i następowała premiera kolejnej części, więc z samego rana biegłam do...

Na dobrą sprawę moja biblioteka mieści się na kilku półkach, dwóch szafkach i może w przyszłości, jak już wyremontuje gościnny, uda mi się zrobić na jeden ze ścian półki na ten mój zbiór.
Co gdzie trzymam? Hm, może od szafek zaczynając. Magi. Komiksy. Romanse. Trylogie, z racji wydawcy niekompletne. Trafiają tam też dzieła niedoczytane, te, na których się zawiodłam, bądź prezenty nietrafione. Można znaleźć tomiki yaoi, które namiętne kupowałam za dzieciaka, a z których już wyrosłam, książki Murakamiego, Canavan, Childa czy Szekspira (choć wielkim pisarze był, mnie swą twórczością nie porwał). Obok Niezgodnej stoi Pedagog, a za nimi czają się już trochę wyświechtani Pierwsi ludzie na Księżycu...
Dwie półki zajmuje mi Świat Dysku, wydana w 44 tomach kolekcja kup-w-kiosku - moja chluba i duma. Dalej są prawie wszystkie dzieła Tolkiena (brak mi Powrotu króla... może w końcu wróci), Pohl z Gateway, Martin z Grą, Le Guin, Zimnak, Kane, growe Dragon Age, a Saiyuki i Drifters dumnie reprezentują mangowy świat. Jednak najważniejszą - przez sentyment i uznanie dla pisarza - jest kolekcja książek spod pióra Michaela Crichton. Właściwie to od dzieł tego pana zaczęła się moja przygoda z czytaniem. Nie ważne jaką jego książkę wezmę do ręki wiem, czego mogę się spodziewać - porządnego kawałka literatury.

Na dobrą sprawę moja biblioteka mieści się na kilku półkach, dwóch szafkach i może w przyszłości, jak już wyremontuje gościnny, uda mi się zrobić na jeden ze ścian półki na ten mój zbiór.
Co gdzie trzymam? Hm, może od szafek zaczynając. Magi. Komiksy. Romanse. Trylogie, z racji wydawcy niekompletne. Trafiają tam też dzieła niedoczytane, te, na których się zawiodłam, bądź...

Patrze właśnie na moją biblioteczkę i spróbuje ją jakoś opisać. Nie będzie to proste. Jest piękna, jest moją dumą, inspiracją, pokrzepieniem. Jest także nauką i pokazuje moją czytelniczą drogę jaką przeszłam. Od dziecięcych książek, poprzez lektury szkolne, fascynacje albumami, poezje polską, poradniki z cyklu jak żyć, aż wreszcie do literatury obyczajowej. Są wśród nich nagrody za wyniki w nauce, nagrody zdobyte w konkursach internetowych, wreszcie książki podesłane do recenzji. Jest gdzieś tam głębiej ukryta moja praca magisterska oparta na twórczości Leopolda Tyrmanda. Tyle pięknych wspomnień, tyle momentów, tyle przeżytych emocji. Literatura towarzyszy mi od dziecka do dziś, biblioteczka stale rośnie i mam nadzieje, że nie przestanie. Gdy zawiodą ludzie ona mnie nie zostawi i będzie trwać jak najlepsza przyjaciółka.

Patrze właśnie na moją biblioteczkę i spróbuje ją jakoś opisać. Nie będzie to proste. Jest piękna, jest moją dumą, inspiracją, pokrzepieniem. Jest także nauką i pokazuje moją czytelniczą drogę jaką przeszłam. Od dziecięcych książek, poprzez lektury szkolne, fascynacje albumami, poezje polską, poradniki z cyklu jak żyć, aż wreszcie do literatury obyczajowej. Są wśród nich...

Swoją przygodę z książkami zaczęłam w wieku 6 lat. Moją pierwszą książką była "Mała księżniczka" Pamiętam, przeczytałam ją wtedy dwa razy, raz żeby nauczyć się czytać, dwa żeby zrozumieć. wtedy zrozumiałam, że książki mają magiczną moc, potrafią zabrać do świata fantazji i zapomnieć o otaczającym świecie. Gdy zaczęłam chodzić do szkoły w końcu miałam dostęp do szkolenj biblioteki. Niestety nasza biblioterkarka była bardzo ograniczoną osobą i nie pozwalała wybierać nam samodzielnie książek. Zbuntowałam się i zapisałam do biblioteki gminnej. Tam przecudowne panie otworzyły mi bramę do raju. NAginały trochę zasady i pozwalały wypożyczać książki dla starszych. To tam poznałam dzieła Wells

Swoją przygodę z książkami zaczęłam w wieku 6 lat. Moją pierwszą książką była "Mała księżniczka" Pamiętam, przeczytałam ją wtedy dwa razy, raz żeby nauczyć się czytać, dwa żeby zrozumieć. wtedy zrozumiałam, że książki mają magiczną moc, potrafią zabrać do świata fantazji i zapomnieć o otaczającym świecie. Gdy zaczęłam chodzić do szkoły w końcu miałam dostęp do szkolenj...

Moja półka z książkami czyli biblioteczka,która wciąż ewaluuje,gdyż część książek,które przeczytam,wymieniam na inne,część sprzedaję lub rozdaję do bibliotek a są też i takie,które zatrzymałam na stałe z powodów sentymentalnych czy po prostu dlatego,że lubię do nich wracać lub stanowią część kolekcji jak na przykład książki Stephena Kinga,które zbieram od dzieciństwa i nie potrafię się z nimi rozstać czy książkami dotyczącymi Adolfa Hitlera lub Johna Kennedy. To nie jest jedyna biblioteczka w moim domu. Mam ich kilka,ale wstawiłam fotkę właśnie tej "ruchomej"

Moja półka z książkami czyli biblioteczka,która wciąż ewaluuje,gdyż część książek,które przeczytam,wymieniam na inne,część sprzedaję lub rozdaję do bibliotek a są też i takie,które zatrzymałam na stałe z powodów sentymentalnych czy po prostu dlatego,że lubię do nich wracać lub stanowią część kolekcji jak na przykład książki Stephena Kinga,które zbieram od dzieciństwa i nie...