1. Moja mama, która pomimo śmierci moich sióstr się otrząsnęła i nauczyła mnie życia w chwilach smutku i radości.
2. Moja babcia, ponieważ pomimo niełatwego życia, jest szczęśliwą kobietą.
3. Moja siostra, która pomimo też, że jest młodsza uczy mnie wielu rzeczy.

1. Moja mama, która pomimo śmierci moich sióstr się otrząsnęła i nauczyła mnie życia w chwilach smutku i radości.
2. Moja babcia, ponieważ pomimo niełatwego życia, jest szczęśliwą kobietą.
3. Moja siostra, która pomimo też, że jest młodsza uczy mnie wielu rzeczy.

Od trzech wyjątkowych kobiet, dostałam swego czasu po pierścionku.

Mama zawsze robiła to, co uważała za słuszne. Nawet jeśli musiała przez to zrezygnować z części swoich pragnień. Kiedy urodziła dzieci, postanowiła poświęcić kilka lat na ich wychowanie, mimo że tęskniła za swoją pracą. Choć nie lubi gotować, to często mobilizuje się aby to robić, żebyśmy zdrowo się odżywiali. Nauczyła mnie, że trzeba znać swoje priorytety, a wtedy łatwiej jest podejmować życiowe wybory i panować nad zachciankami.

Babcia I, jest łobuziarą. Potrafi rozbawić nas do łez przyśpiewką czy anegdotką. Prowadzenie domu i gospodarstwa, odcisnęło piętno na jej zdrowiu. Mimo dolegliwości stara się wypełnić swój dzień robieniem czegoś pożytecznego. Humor i wytrwałość, to dwa ziarenka które się we mnie dzięki niej zakorzeniły.

Jej dom zawsze był wysprzątany na błysk, a dzień bez obiadu był dniem straconym. Wszystko robiła perfekcyjnie. Teraz doskonałe nie jest nic. Babci A, potrzebuje pomocy przy najprostszych czynnościach. To co jest w stanie zrobić, to modlitwa i słowa: kocham Cię, cieszę się że Cię mam. Kiełkuje we mnie jej wiara w to, że bez względu na to w jakiej jesteśmy sytuacji, zawsze możemy zrobić coś dla innych. I nie ma znaczenia jak jest to małe.

Trzy złote pierścionki: z koralem, z turkusowymi oczkami i z głową Nefertiti. Za duże na moje palce. Łatwiej mi będzie skrócić ich obrączki niż dorosnąć do tych, które symbolizują. Ale ziarenka zostały zasiane, pozostaje mi je pielęgnować.

Od trzech wyjątkowych kobiet, dostałam swego czasu po pierścionku.

Mama zawsze robiła to, co uważała za słuszne. Nawet jeśli musiała przez to zrezygnować z części swoich pragnień. Kiedy urodziła dzieci, postanowiła poświęcić kilka lat na ich wychowanie, mimo że tęskniła za swoją pracą. Choć nie lubi gotować, to często mobilizuje się aby to robić, żebyśmy zdrowo się...

Ja mam w swoim życiu Jedną jedną kobietę która jest tak jakby były w niej trzy kobiety to jest moja ukochana wyjątkowa ciocia Janina jej życie jej postępowanie i mądry myślenie miało wpływ na to co dziś robię wiele z nią rozmawiałam i ciocia mnie uświadomiła bardzo dużo ważnych rzeczy z zasadami kieruje się w moim życiu i bardzo dużo rzeczy mi się udało osiągnęłam sukces dzięki mojej cioci i mądrym radą

Ja mam w swoim życiu Jedną jedną kobietę która jest tak jakby były w niej trzy kobiety to jest moja ukochana wyjątkowa ciocia Janina jej życie jej postępowanie i mądry myślenie miało wpływ na to co dziś robię wiele z nią rozmawiałam i ciocia mnie uświadomiła bardzo dużo ważnych rzeczy z zasadami kieruje się w moim życiu i bardzo dużo rzeczy mi się udało osiągnęłam sukces...

Pierwszą kobietą jest moja najukochańsza mama, która wpoiła mi wszystkie zasady życiowe którymi się teraz kieruję. Drugą kobietą jest moja babcia śp. która dala mi bardzo dużo miłości i zawsze mnie wspierała, a trzecią kobietą jest moja córka która nauczyła mnie bezwarunkowej miłości i cierpliwości.

Pierwszą kobietą jest moja najukochańsza mama, która wpoiła mi wszystkie zasady życiowe którymi się teraz kieruję. Drugą kobietą jest moja babcia śp. która dala mi bardzo dużo miłości i zawsze mnie wspierała, a trzecią kobietą jest moja córka która nauczyła mnie bezwarunkowej miłości i cierpliwości.

Kiedy przeczytałam temat tego konkursu natychmiast zapłonęła we mnie potrzeba wzięcia udziału. Nie chodzi tutaj o chęć wygranej, o nagrodę czy popisanie się swoimi umiejętnościami pisarskimi, których zresztą nie jestem taka pewna. Lecz po prostu chcę w tym tekście oddać hołd kobietom, którym zawdzięczam tak wiele.
Pierwszą z nich jest co oczywiste: mama. Jednak fakt, że jest to sprawą tak oczywistą niczym nie umniejsza jej wyjątkowości. To dzięki niej odnalazłam w sobie siłę, która pomaga mi iść z odwagą przez życie. To ona nauczyła mnie, że trzeba walczyć o bliskich i to jej zawdzięczam w większości to co we mnie najlepsze bo od niej już jako mała dziewczynka uczyłam się co w życiu ważne.
Drugą z kobiet bliskich mojemu sercu jest babcia. Była to istna superbohaterka. Tak wiele w życiu spotkało ją przeciwności losu jednak nic nie było w stanie złamać jej hartu ducha. Błyszczała siłą, zabójczą szczerością i jednocześnie olbrzymim ciepłem niczym babcia z najpiękniejszych bajek. Była i zawsze będzie dla mnie niedoścignionym ideałem na wielu płaszczyznach. Ostatnią z kobiet, o których pragnę wspomnieć nie łączą mnie więzy krwi, ale swego rodzaju połączenie duchowe. Jest to Anna Dymna. Dzięki niej odkryłam w sobie miłość do poezji, która potrafi być takim ukojeniem dla duszy. To jej postać zachęciła mnie do głębszego wejścia w świat sztuki i kultury. I to ona przypomniała mi ile piękna nas otacza nawet w życiu codziennym.

Kiedy przeczytałam temat tego konkursu natychmiast zapłonęła we mnie potrzeba wzięcia udziału. Nie chodzi tutaj o chęć wygranej, o nagrodę czy popisanie się swoimi umiejętnościami pisarskimi, których zresztą nie jestem taka pewna. Lecz po prostu chcę w tym tekście oddać hołd kobietom, którym zawdzięczam tak wiele.
Pierwszą z nich jest co oczywiste: mama. Jednak fakt, że...

Zacznę jak pewnie duża część osób by zaczęła. Moja Mama. Nic odkrywczego. Wspaniała, mądra, kochana kobieta, która wiele poświęciła wychowując mnie i moich braci. Ale brzmi to jak komunały, wyświechtane do tego a na takie moja Mama nie zasłużyła więc znalazłem inne kobiety. Moja nauczycielka historii z podstawówki oraz Panie od WOS i historii w ogólniaku. Zawsze interesowałem się polityką i historią i trafiłem tak, że nie wiem czy ukształtowały mnie wspomniane Panie czy ich kompletny brak zainteresowania moją skromną osobną. Nie wiem dlaczego takie były, zblazowane, zniechęcone znużone tym co robią. Może nie załapałem się po prostu na czasy kiedy były pełne entuzjazmu i energii do pracy. A może nigdy tego czegoś nie miały. Skończyły studia i musiały pójść do jakiejś roboty, ot co. Nie potrafiły w żaden sposób zainteresować przedmiotem. Więc nie wiem jak określić ich zasługi w kształtowaniu mojego spojrzenia na rzeczywistość, przez pryzmat przeszłości i teraźniejszości. Myślę, że ten grzech zaniechania zapiszę im na plus bo „dzięki” nim sam musiałem do wielu rzeczy dotrzeć, dojrzeć i samemu wyrobić sobie pogląd o wielu sprawach, które mnie nurtowały a ze swoich zainteresowań nie miałem wcale ochoty rezygnować. Nie uprościły niczego i wymusiły konieczność samodzielnego myślenia, wzmocniły we mnie dociekliwość i ciekawość świata. Tak to widzę .. ale pewnie jest też alternatywna rzeczywistość.

Zacznę jak pewnie duża część osób by zaczęła. Moja Mama. Nic odkrywczego. Wspaniała, mądra, kochana kobieta, która wiele poświęciła wychowując mnie i moich braci. Ale brzmi to jak komunały, wyświechtane do tego a na takie moja Mama nie zasłużyła więc znalazłem inne kobiety. Moja nauczycielka historii z podstawówki oraz Panie od WOS i historii w ogólniaku. Zawsze...

Pierwszą kobietą, która mnie ukształtowała była moja ukochana mama, nazywana przeze mnie ,,Mamunią". Zawsze czułam jej rękę na swojej, a kiedy łapałam doła pomagała mi w każdej sytuacji. Dzięki niej poznałam świat w nowych pięknych barwach, który wcześniej odbierałam jako szary oraz ponury.

Drugą bohaterką mojego jestestwa została pani ze szkolnego kółka muzycznego, dzięki której nauczyłam się grać na gitarze. Poprzez muzykę zmienił się sposób mojego myślenia. Stałam się bardziej energiczna oraz chętna do czynienia dobra.

Trzecia żeńska postać, bez której z pewnością nie byłabym tym kim jestem obecnie - powtarzała mi, że pieniądze są jak bańki mydlane. To porównanie miało na celu pokazać małej dziewczynce jaką kiedyś byłam, że choć bogactwo wydaje się ładne i proste, z pewnością kiedyś pęknie jak bańka. Tą niezykle mądrą, a także twórczą kobietą była moja niania.

Pierwszą kobietą, która mnie ukształtowała była moja ukochana mama, nazywana przeze mnie ,,Mamunią". Zawsze czułam jej rękę na swojej, a kiedy łapałam doła pomagała mi w każdej sytuacji. Dzięki niej poznałam świat w nowych pięknych barwach, który wcześniej odbierałam jako szary oraz ponury.

Drugą bohaterką mojego jestestwa została pani ze szkolnego kółka muzycznego,...

Kiedy byłam dzieckiem różniłam się od swojego rodzeństwa. Wolałam obcować ze zwierzętami niż z ludzmi. W szkole podstawowej oglądałam program o Jane Goodall która zajmowała się ratowaniem szympansów. Jej osoba mnie poruszyła swoją pasją i wielką miłością ale przede wszystkim ogromnym poświęceniem w ratowaniu tych inteligentnych zwierząt. W wieku 12 lat przestałam jeść mięso. Zaczęłam poszerzać swoją wiedzę w zakresie ochrony środowiska, ratowaniu zwierząt. To Jane Goodall sprawiła że jestem dzisiaj tą osobą. Jestem weganką. Kocham zwierzęta i często jest mi przykro że żyjemy w takim świecie. Podziwiam wszystkie osoby które robią coś nie tylko dla innych ludzi ale także dla naszych "mniejszych braci"

Kiedy byłam dzieckiem różniłam się od swojego rodzeństwa. Wolałam obcować ze zwierzętami niż z ludzmi. W szkole podstawowej oglądałam program o Jane Goodall która zajmowała się ratowaniem szympansów. Jej osoba mnie poruszyła swoją pasją i wielką miłością ale przede wszystkim ogromnym poświęceniem w ratowaniu tych inteligentnych zwierząt. W wieku 12 lat przestałam jeść...

Myślę, że każdy, kto pojawia się w naszym życiu na dłuższy moment wywiera na nas mniejszy lub większy wpływ, kształtuje naszą osobowość, wyostrza specyficzne postrzeganie świata. Jeżeli jednak musiałabym wybrać, to największy wpływ wywarła na mnie przyjaciółka z dziecięcych lat - Martyna. To była taka prawdziwa bratnia dusza, razem miałyśmy szalone pomysły, ona akceptowała mnie w całości, ja ją również - to z nią odkrywałam świat, spędzałam czas kreatywnie, poznawałam nową muzykę, tworzyłam, razem pisałyśmy książki, wymyślałyśmy piosenki. Razem się śmiałyśmy, przeżywałyśmy pierwsze rozczarowania. Każdemu życzę takiej przyjaciółki.
Kolejną ważną kobietą w moim życiu jest oczywiście moja mama. Co prawda nie zawsze miałam z nią dobry kontakt, lecz z upływem lat zaczęłyśmy się docierać. Mamy zupełnie różne charaktery, obie jesteśmy uparte, więc często dochodziło między nami do spięć. Gdy dorosłam obie zaczęłyśmy patrzeć na siebie zupełnie inaczej - wspieramy się teraz w każdej chwili.
Trzecią kobietą, którą z pewnością należy wymienić jest moja babcia. To kobieta silna, która naprawdę dużo już przeżyła i nigdy się nie poddała. Imponuje mi jej upór i siła do walki z przeciwnościami. Uwielbiam słuchać jej historii z przeszłości. I mimo swojego wieku, babcia ciągle stara się mi pomóc.
Myślę, że te trzy wspaniałe kobiety były najbardziej wpływowe w moim życiu.

Myślę, że każdy, kto pojawia się w naszym życiu na dłuższy moment wywiera na nas mniejszy lub większy wpływ, kształtuje naszą osobowość, wyostrza specyficzne postrzeganie świata. Jeżeli jednak musiałabym wybrać, to największy wpływ wywarła na mnie przyjaciółka z dziecięcych lat - Martyna. To była taka prawdziwa bratnia dusza, razem miałyśmy szalone pomysły, ona akceptowała...

Dwoma kobietami, które wywarły na mnie spory wpływ były mama i babcia. Dlaczego? Ponieważ obie swoją postawą pokazały mi, że nie chce być takim rodzajem kobiety. Chodź kocham obie przeogromnie nie chciałam i nie chcę dbać tylko o innych siebie stawiając na końcu. Nie chce robić wszystkiego "bo tak wypada", czy bo "co ludzie powiedzą". Patrząc na nie zrozumiałam, że wtłaczany motyw bycia dobrą dla wszystkich nie popłaca zupełnie, bo za to tylko dostaje się po tyłku. Że trzeba walczyć o swoje, a nie myśleć "oj daj spokój szkoda zachodu". Jestem zupełnie świadoma skąd biorą się u nich te zachowania, ale dzięki temu patrząc na nie wiem, że chcę być przedstawicielką nowego pokolenia kobiet. Stąd zawsze z podziwem obserwowałam Martynę Wojciechowską z jej "drogą pod prąd". Dla tej babki nie ma niemożliwych rzeczy, ona robi to co chce i o czym marzy i w marzeniach nie ma dla niej granicy. Ona pokazała mi swoimi czynami, że to ja sama będę sobie stawiała granicę, a nie powinnam pozwolić na to innym. Dzięki niej stale odważam się robić nowe rzeczy, jak ponoszę porażkę, traktuję ją jak naukę i idę do przodu.

Dwoma kobietami, które wywarły na mnie spory wpływ były mama i babcia. Dlaczego? Ponieważ obie swoją postawą pokazały mi, że nie chce być takim rodzajem kobiety. Chodź kocham obie przeogromnie nie chciałam i nie chcę dbać tylko o innych siebie stawiając na końcu. Nie chce robić wszystkiego "bo tak wypada", czy bo "co ludzie powiedzą". Patrząc na nie zrozumiałam, że...