Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Furfis
Anksunamun
emilkae
kameleon
po_stronie_kot

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Furfis
Anksunamun
emilkae
kameleon
po_stronie_kot

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

od: Mitomo
do: biuro@duzafirma.pl
Wysłano: Pon 9 Marca 2020 22:10:00 UTC
Temat: RE: Annual Town Hall meeting

Witam wszystkich,
w związku z koronawirusem, Town Hall meeting został odwołany.
W zamian, o tej samej porze odbędzie się All Hands Call.
Zaproszenie z linkiem do konferencji na webexie zostanie wysłane w osobnym mailu.
Proszę o pełną obecność.

Pozdrawiam,
Mitomo

- - - - - - - -

Oryginalna wiadomość:

od: Mitomo
do: biuro@duzafirma.pl
Wysłano: Pon 2 Marca 2020 12:10:00 UTC
Temat: Annual Town Hall meeting

Witam wszystkich,

W naszej firmie komunikację uważamy za fundament rozwoju.
Doceniamy różnorodność opinii, doświadczeń i pragniemy jak najwięcej nauczyć się od siebie nawzajem.

Dlatego też mam przyjemność zaprosić was wszystkich tegoroczny Town Hall Meeting!
Odbędzie się on w Poniedziałek, 16 Marca, o 13:00, w Auli Czerwonej.
W tym roku Claudio odwiedzi nasze biuro, więc będzie to świetna okazja by lepiej się poznać.

Zapraszam do przygotowania pytań i przemyślenia zagadnień, które chcecie poruszyć.
Proszę wszystkich teamleaderów i/lub managerów do zebrania pytań z każdego z zespołów projektowych i wybrania tych najistotniejszych.

Managerowie, proszę o przesłanie ostatecznej listy do czwartku EOB.

Do zobaczenia,
Mitomo

od: Mitomo
do: biuro@duzafirma.pl
Wysłano: Pon 9 Marca 2020 22:10:00 UTC
Temat: RE: Annual Town Hall meeting

Witam wszystkich,
w związku z koronawirusem, Town Hall meeting został odwołany.
W zamian, o tej samej porze odbędzie się All Hands Call.
Zaproszenie z linkiem do konferencji na webexie zostanie wysłane w osobnym mailu.
Proszę o pełną obecność.

Pozdrawiam,
Mitomo

-...

Moje doświadczenia w pracy w korporacji nie należały do przyjemnych, ale wiele mnie nauczyły. Zrozumiałam, że nie warto tak tyrać dla kogoś. Mogłabym opisać wiele dziwnych i zaskakujących historii. Za mało tu na to miejsca. Słowa jakie przychodzą mi do głowy opisujące korporację, to: manipulacja, walka z wiatrakami, blokowanie pomysłów i przypisywanie ich sobie, plotki, zawiść, fałszywe uśmieszki.
Pracowałam na szczeblu kierowniczym z ludźmi dla których nie ważne było, aby dobrze wykonywać swoje obowiązki i dzięki temu mieć swój udział w rozwoju firmy. Dla nich ważne były ich własne korzyści. To prawda, że psychopatów spotkamy w więzieniach, ale najwięcej jest ich na stanowiskach kierowniczych, bo ważna jest władza, gra aktorska, krzywdzenie ludzi. Zawsze są o krok przed tobą. Potrafią argumentować w taki sposób, że osoby decyzyjne to kupują, mimo, iż to tylko bełkot i kompletne bzdury. Czasami miałam wrażenie, że słucham polityków. Tak bezczelnie kłamać, a „góra” wierzy w te pierdoły. Potem jak przedsiębiorstwo miało problemy finansowe związane z błędnymi decyzjami, odwracali sytuację i wychodzili na bohaterów.
Na szczęście udało mi się stamtąd uwolnić. Jakiś czas temu oglądałam serial „Czarnobyl”. To samo zakłamanie, pranie mózgów, totalna paranoja, szycie rzeczywistości i malowanie trawy na zielono, bo prawda jest nieładna i szef może się zdenerwować.
Taka to praca w korporacji. Możliwe, że nie w każdej, ale więcej próbować nie mam zamiaru.

Moje doświadczenia w pracy w korporacji nie należały do przyjemnych, ale wiele mnie nauczyły. Zrozumiałam, że nie warto tak tyrać dla kogoś. Mogłabym opisać wiele dziwnych i zaskakujących historii. Za mało tu na to miejsca. Słowa jakie przychodzą mi do głowy opisujące korporację, to: manipulacja, walka z wiatrakami, blokowanie pomysłów i przypisywanie ich sobie, plotki,...

Zawsze byłam osobą, która poświęca zadaniu całą uwagę. Tak bardzo, że przestaje słyszeć lecącą w słuchawkach muzykę. W pracy często zadaję sobie pytanie "co byłoby najlepsze dla klientów". Dociekam, dbam o szczegóły, o to, żeby treści, które będą widzieli klienci, były napisane poprawną polszczyzną. Za to ostatnie koledzy niezbyt mnie kochają, ale poza tym dogadujemy się bardzo dobrze. Jesteśmy zgraną i wesołą drużyną, gdzie średnia wieku to dwadzieścia pięć lat. Możemy rozmawiać o polityce, książkach, podróżowaniu czy artykułach o programowaniu.
Dzisiaj, po ponad trzech latach, mój zapał jednak trochę osłabł. Coraz częściej słychać "nie ma co się przejmować" albo "ile to przyniesie zysków". Osoby z innych działów uważają zespół badań i rozwoju za przyczynę wszelkiego zła, jakby w ten sposób mogli ukryć swoje własne porażki. Z politowaniem i lekkim uśmiechem mój przełożony przekazał mi tajemną wiedzę, że klienci to żaby, a my jesteśmy bocianami.
Nie chcę stać się takim bezdusznym bocianem, jednak nie uważam, aby praca w dużej korporacji była źródłem zła. Zysk to cel jak najbardziej rozsądny, tylko czasami korpo-ludzie zapominają, że ceną za jego osiągnięcie może być bezduszność oraz brak szacunku do klientów i współpracowników.
Postaram się o tym nie zapomnieć.

Zawsze byłam osobą, która poświęca zadaniu całą uwagę. Tak bardzo, że przestaje słyszeć lecącą w słuchawkach muzykę. W pracy często zadaję sobie pytanie "co byłoby najlepsze dla klientów". Dociekam, dbam o szczegóły, o to, żeby treści, które będą widzieli klienci, były napisane poprawną polszczyzną. Za to ostatnie koledzy niezbyt mnie kochają, ale poza tym dogadujemy się...

Od ponad dwóch lat pracuję w korpo i przez ten czas trochę już rozpracowałam mechanizmy jej działania. Oczywiście korporacja korporacji nierówna, jednak w mojej branży to ty sam musisz wyznaczyć sobie granice. Jest to szczególnie podchwytliwe w przypadku osób ambitnych, które chcą się wykazać, przez co zostają po godzinach, zabierają pracę do domu i całkowicie dają się pochłonąć sprawom firmy. Zupełnie jak ten szczur, który wskakuje do kołowrotka i biegnie do utraty tchu, mimo że nikt mu nie każe. Oj tak, byłam w tym miejscu.

Ale w pewnym momencie czara goryczy się przelała. Najadłam się zbyt wiele nerwów, zbyt dużo włosów nawyrywałam sobie z głowy, i doprowadziłam do tego, że moje zmysły eksplodowały od nadmiaru bodźców. Stałam się drażliwa i zaniedbałam swoje pasje, zatracając przy tym swoją osobowość. Tak, myślę, że to był ten moment, kiedy powiedziałam "dość!" i zaczęłam stawiać granice.

Dziś wychodzę do domu po 8 godzinach. Staram się nie angażować emocjonalnie w sprawy firmy (szczególnie w bezsensowne korpo dramy). Wyrobiłam w sobie lekki dystans i nauczyłam się oddzielać życie prywatne od zawodowego. Zadbałam o siebie i wróciłam do swoich pasji. I jeszcze nikt nigdy nie zarzucił mi, że się opuściłam, czy że jestem gorszym pracownikiem. Wręcz przeciwnie, moje relacje z kolegami się polepszyły - więcej żartujemy i rozmawiamy o rzeczach niezwiązanych z pracą. I choć wciąż jeszcze muszę pracować nad równowagą miedzy życiem i pracą, to myślę, że jestem na dobrej drodze.

Od ponad dwóch lat pracuję w korpo i przez ten czas trochę już rozpracowałam mechanizmy jej działania. Oczywiście korporacja korporacji nierówna, jednak w mojej branży to ty sam musisz wyznaczyć sobie granice. Jest to szczególnie podchwytliwe w przypadku osób ambitnych, które chcą się wykazać, przez co zostają po godzinach, zabierają pracę do domu i całkowicie dają się...

Ależ te korporacje są paskudne! Codziennie do pracy wstaję o 5:30 (ponieważ lubię budzić się wcześnie i pierwsze godziny pracy mogę wtedy spędzić w ciszy). Często zostaję po godzinach (żebym w piątek mogła odebrać nadgodziny i wyjechać wcześniej na działkę). Czasem zdarza mi się zabierać laptop do domu (abym mogła następnego dnia pracować z domu w piżamie). Szef ciągle wrzuca mi nowe zadania (żebym mogła się uczyć, poznawać nowe zagadnienia i odnaleźć zajęcia, w których się najlepiej czuję). Ciągle ktoś coś ode mnie chce (przez co czuję, że moja praca jest dla innych przydatna). Muszę chodzić na spotkania zespołu (gdzie dzielę się z innymi swoimi spostrzeżeniami i mogę liczyć na ich pomoc). Jestem rozliczana ze swoich zadań (dzięki czemu mogę liczyć na docenienie lub informacje o sferach do poprawy).

Ależ te korporacje są paskudne! Codziennie do pracy wstaję o 5:30 (ponieważ lubię budzić się wcześnie i pierwsze godziny pracy mogę wtedy spędzić w ciszy). Często zostaję po godzinach (żebym w piątek mogła odebrać nadgodziny i wyjechać wcześniej na działkę). Czasem zdarza mi się zabierać laptop do domu (abym mogła następnego dnia pracować z domu w piżamie). Szef ciągle...

Pracowałam w życiu w kilku miejscach i dla różnych przedsiębiorców. Korporacja to miejsce pracy jak każde inne większy stres miałam pracując w budżetówce niż korpo, że człowiek człowiekowi wilkiem znowu budżetówka gorzej wypada w korpo zasady premii są jasne w budżetówce nie koniecznie więc znam przypadki kłótni i donoszenia o 100 zł do pensji. Prawda jest taka, że wszystko zależy na jakich ludzi trafimy a nie czy to będzie korpo, budżetówka czy mała firma rodzinna. Choć oczywiście każda z tych działalności ma inny charakter prowadzenia to jednak ludzie z którymi pracujemy maja większe znaczenie na nasze postrzeganie miejsca pracy. Zresztą korporacja to nie zawsze wysoki biurowiec z karta do odbijania z tłumem obcych sobie ludzi, budżetówka to nie zawsze ludzie leniwi a małe firmy nie zawsze prowadzone są przez wyzyskiwaczy.

Pracowałam w życiu w kilku miejscach i dla różnych przedsiębiorców. Korporacja to miejsce pracy jak każde inne większy stres miałam pracując w budżetówce niż korpo, że człowiek człowiekowi wilkiem znowu budżetówka gorzej wypada w korpo zasady premii są jasne w budżetówce nie koniecznie więc znam przypadki kłótni i donoszenia o 100 zł do pensji. Prawda jest taka, że ...

Największym problemem pracy w korporacji, jest to, że człowiek nie jest traktowany jako pracownik, tylko stanowisko. Na tym stanowisku robisz określone rzeczy w określonym czasie. Kropka. Nie docenia się twoich indywidualnych talentów i zdolności tylko każe postępować według schematów postępowania. Odchodząc z korporacji i otwierając własną firmę zaczęłam w końcu wykorzystywać swoje talenty, które w innych przedsiębiorstwach, w ogóle nie byłyby postrzegane jako talenty! Przykładem jest optymizm – patrzę na świat optymistycznie, potrafię zarażać ludzi pozytywnością i entuzjazmem. Z drugiej strony jetem bardzo empatyczna – wczuwam się w sytuację innych osób, dzięki czemu mam bardzo indywidualne podejście do klienta. Chciałabym, żeby każdy poznał swoje mocne strony, pracował z nimi i cieszył się robiąc to w czym jest dobry, zamiast tkwić w miejscach, gdzie każde działanie jest traktowane schematycznie i bez indywidualnego podejścia.

Największym problemem pracy w korporacji, jest to, że człowiek nie jest traktowany jako pracownik, tylko stanowisko. Na tym stanowisku robisz określone rzeczy w określonym czasie. Kropka. Nie docenia się twoich indywidualnych talentów i zdolności tylko każe postępować według schematów postępowania. Odchodząc z korporacji i otwierając własną firmę zaczęłam w końcu...

Myślę że na kulturę korporacji wpływa to z jakiego kraju się wywodzi. Ja mam 5-letnie doświadczenie w dwóch amerykańskich firmach IT, na stanowisku technicznym, i oceniam pracę w nich pozytywnie. Obgadywania i plotkowania niewiele, bo raz, jest to raczej uważane za nieprofesjonalne, a dwa, jesteśmy dorośli i mamy swoje własne zmartwienia. Rywalizacja w umiarkowanym stopniu, bo pracujemy zespołowo i każdemu zależy żeby wszyscy w zespole radzili sobie dobrze (bo może wtedy skończymy w piątek szybciej). Hierarchia jest, ale "płynna", roszady na wyższych szczeblach są tak częste że dziś odpowiadasz przed osobą X, jutro Y, a pojutrze Z. Poza tym trochę wkrada się podejście amerykańskie, gdzie z moich obserwacji wynika że ludzie są dość bezpośredni i mają luźne podejście do hierarchii (usłyszałam kilka historii od gości zza oceanu o tym, że gdy coś im w pracy nie pasowało to umawiali się na lunch z "szefem szefa swojego szefa" by porozmawiać o swojej karierze). Natomiast są aspekty, do których trudno się przyzwyczaić. Jeżeli jest się osobą która lubi w skupieniu, od początku do końca zrobić swoje zadanie, to setka maili w skrzynce i trzy spotkania w międzyczasie raczej tego nie ułatwiają. Do tego co jakiś czas dochodzi "indoktrynacja", promowanie wartości firmy, co przez pracowników traktowane jest raczej z przymrużeniem oka, jako zło konieczne. No i warto wspomnieć, że największą ofiarą korporacji jest język polski. Zanim się człowiek obejrzy to już włada łamanym polgliszem :)

Myślę że na kulturę korporacji wpływa to z jakiego kraju się wywodzi. Ja mam 5-letnie doświadczenie w dwóch amerykańskich firmach IT, na stanowisku technicznym, i oceniam pracę w nich pozytywnie. Obgadywania i plotkowania niewiele, bo raz, jest to raczej uważane za nieprofesjonalne, a dwa, jesteśmy dorośli i mamy swoje własne zmartwienia. Rywalizacja w umiarkowanym stopniu,...