J.
Jesteś mym oddechem, ukochany.
Każdego dnia kocham cię bardziej, i bardziej, i bardziej.
Tylko ktoś tak nieidealny jak Ty, mógł pokochać kogoś tak nieidealnego jak ja. To właśnie nieidealnie idealna miłość.
Kocham Cię!
PS.
Zrobię Ci dziś na obiad twoje ulubione panie, będzie czekać w sypialni.
PS.2
Wspominałam już, że Cię kocham? Kocham Cię!
Twoja K.

J.
Jesteś mym oddechem, ukochany.
Każdego dnia kocham cię bardziej, i bardziej, i bardziej.
Tylko ktoś tak nieidealny jak Ty, mógł pokochać kogoś tak nieidealnego jak ja. To właśnie nieidealnie idealna miłość.
Kocham Cię!
PS.
Zrobię Ci dziś na obiad twoje ulubione panie, będzie czekać w sypialni.
PS.2
Wspominałam już, że Cię kocham? Kocham Cię!
Twoja K.

Kochałam cię, odkąd rzuciłeś przy mnie tym okropnym żartem o łowieniu złotych rybek w morzu pełnym gupików. Dla ciebie byłam wtedy nikim, a ty z momentu na moment zostałeś moim wszystkim. Złota rybka, co? Chyba mówiłeś o sobie.
Wciąż nie mogę wyjść z podziwu, jak proste było zakochanie się w Tobie. Naprawdę, w życiu nic nie przyszło mi łatwiej. Pstryknąłeś palcami i już miałeś mnie owiniętą wokół nich.
Jest tyle rzeczy, których nigdy Ci nie powiedziałam. Na przykład to, jak bardzo uwielbiam Twoje żarty, chociaż śmieję się tylko pod nosem. I Twoje błękitne oczy skrzące czymś niewypowiedzianym, Twoje czułe słowa i czułe dłonie splecione gdzieś za moimi plecami, i Twoje usta na moich. Twój uśmiech szerszy od dziury w moim sercu, którą zostawiłeś.
Musiałeś odejść, prawda? To raczej nie pytanie do Ciebie, kochany. Ktokolwiek czeka na nas tam na górze, musiał okropnie za Tobą tęsknić, skoro zabrał Cię do siebie tak wcześnie. Mogą nazwać mnie bluźniercą, ale ja na pewno tęsknie bardziej. Będę tęsknić już zawsze.
To ostatni list, który piszę do Ciebie, a pierwszy, którego już nie przeczytasz. Nawet nie wiesz, jak bardzo to nierealne. Nie wiem już, czy płakać czy się śmiać (wiem, że wolałbyś, żebym się śmiała. Będę się śmiała, ale może kiedy indziej, w porządku? Na razie nie umiem się nawet uśmiechnąć).
Wiesz, trochę miałeś rację z tym żartem. Tylko trochę.
Bo ja naprawdę byłam gupikiem. A ty nie byłeś złotą rybką. Byłeś moją wodą.

Kochałam cię, odkąd rzuciłeś przy mnie tym okropnym żartem o łowieniu złotych rybek w morzu pełnym gupików. Dla ciebie byłam wtedy nikim, a ty z momentu na moment zostałeś moim wszystkim. Złota rybka, co? Chyba mówiłeś o sobie.
Wciąż nie mogę wyjść z podziwu, jak proste było zakochanie się w Tobie. Naprawdę, w życiu nic nie przyszło mi łatwiej. Pstryknąłeś palcami i już...

Kochany Lemurze!
Tak cię nazwałam dawno temu, bo potrafisz jak nikt naśladować króla Juliana z filmu Madagaskar, z czego jestem bardzo dumna.
Te osiemnaście lat minęło jak jedna chwila. Nagle uświadomiłam sobie, nie widzę już tego chudego, choć umięśnionego chłopaczka tylko przystojnego mężczyznę w sile wieku.
Nasza miłość przez te lata ewoluowała. Najpierw była szalona i namiętna. Dziś jest dojrzała i spokojna. Mimo upływu lat nadal jest to miłość, a nie przyzwyczajenie. Ta miłość to mnóstwo drobnych rzeczy i spraw za, które warto podziękować, ale wymienię tylko kilka.
Dziękuję ci więc za twoje zaangażowanie w nasz związek. Za ciepło, za miłość, którą okazujesz mi każdego dnia. Za to, że nadal codziennie mnie przytulasz, że chwalisz mój wygląd i dzwonisz z pracy, żeby powiedzieć mi, że mnie kochasz. Za to, że idziesz ze mną do sklepu z ciuchami i sam donosisz mi super kreacje. Po prostu wiesz co mi się podoba, bo tak dobrze mnie znasz. Pamiętasz? Jak na początku naszego związku wściekalam się, bo nigdy nie trafiałeś w mój gust. Z biegiem czasu nauczyliśmy się siebie nawzajem.
Dziękuję ci też za to, że jesteś takim rewelacyjnym tancerzem i gdy znajduję się w twoich ramionach na parkiecie, to prawie unoszę się nad ziemią. Prowadzisz jak nikt. Wszyscy wtedy pytają czy tańczymy zawodowo...
Dziękuję za to, że nie rozrzucasz brudnych skarpetek po podłodze, a w kuchni pichcisz wraz ze mną. Nigdy też nie powiedziałeś, że baby są od gotowania.
Jesteś po prostu moją drugą połową pomarańczy, które przyłożone do siebie tworzą jedną całość. Razem ciągniemy nasz wóz i to jest piękne. Nie wyobrażam sobie życia bez Ciebie.

Kochany Lemurze!
Tak cię nazwałam dawno temu, bo potrafisz jak nikt naśladować króla Juliana z filmu Madagaskar, z czego jestem bardzo dumna.
Te osiemnaście lat minęło jak jedna chwila. Nagle uświadomiłam sobie, nie widzę już tego chudego, choć umięśnionego chłopaczka tylko przystojnego mężczyznę w sile wieku.
Nasza miłość przez te lata ewoluowała. Najpierw była szalona i...

K.
Zimno jest. Pod warstwą kołdry i kocem. Zimno pod skórą, między kośćmi i gdzieś w sercu. Bukiet kwiatów już dawno zmarniał. Zegar stanął w miejscu rozciągając czas i przestrzeń w wieczność. Pogoda na zewnątrz utknęła w jednej porze roku, za to w duszy tańcują wściekle anomalie. Gdybyś wrócił, słońce znowu wzeszło by nad horyzont, wazon zapełnił się świeżością i aromatem ciętych, polnych kwiatów, a serce pompowałoby krew rytmicznie, rozlewając ciepło po kończynach, policzkach i ustach. Bez Ciebie nie ma nic. Tylko pustka i tęsknota. Przy Tobie kwitnie we mnie życie.

Kocham

PS Kocham Cię na zawsze

K.
Zimno jest. Pod warstwą kołdry i kocem. Zimno pod skórą, między kośćmi i gdzieś w sercu. Bukiet kwiatów już dawno zmarniał. Zegar stanął w miejscu rozciągając czas i przestrzeń w wieczność. Pogoda na zewnątrz utknęła w jednej porze roku, za to w duszy tańcują wściekle anomalie. Gdybyś wrócił, słońce znowu wzeszło by nad horyzont, wazon zapełnił się świeżością i aromatem...

Na ile sposobów można komuś powiedzieć, że się go kocha? Kiedy przestaje być uroczo, a zaczyna być kiczowato i ckliwie? Nie będę prawić po tysiąckroć jak wdzięczna jestem za obecność, za troskę, za wsparcie. Ale przypomnę wszystkie drobne rzeczy, dzięki którym ta osoba jest TĄ osobą, a my jesteśmy nami i nikt nam tego nie odbierze, bo jesteśmy sumą tych wspomnień. Pierwszą chwilę, gdy Twoja ciepła dłoń otuliła moją zziębniętą w ten jeden zimowy wieczór, za dużą bluzę przy ognisku chłodnym letnim popołudniem, koc przynoszony nad ranem, gdy usypiam na kanapie i pomarańcze zamiast cytryny w herbacie. Palce po tańcach (zawsze zdeptane), ścieżki wspólnych spacerów (jeszcze nie do końca przetarte). Szturchnięcie stopą, gdy w kinie jakoś mi się przysnęło i wszystkie podebrane frytki, gdy zamówiło się sałatkę i rzekomą elegancją w restauracji błysnęło. Będą moje skarpetki do spania, których nie znosisz szczerze, i twoje ciuchy, które noszę, gdy jesteś daleko ode mnie. Tyle wspomnień, tyle chwil – i tak mało banału, więc z tą listą przypomnij sobie wszystkie najpiękniejsze chwile naszego życia karnawału ;)

Na ile sposobów można komuś powiedzieć, że się go kocha? Kiedy przestaje być uroczo, a zaczyna być kiczowato i ckliwie? Nie będę prawić po tysiąckroć jak wdzięczna jestem za obecność, za troskę, za wsparcie. Ale przypomnę wszystkie drobne rzeczy, dzięki którym ta osoba jest TĄ osobą, a my jesteśmy nami i nikt nam tego nie odbierze, bo jesteśmy sumą tych wspomnień. Pierwszą...

Jeden list. Tak mało, a chciałabym tak dużo Ci powiedzieć... Chociaż przez tyle lat naszego życia razem - powiedzieliśmy sobie chyba wszystko. Dziękuję za to, że chciałeś ze mną rozmawiać, jak mało, który facet! Że mnie s ł u c h a ł e ś. Nie będę powtarzać tego co wiesz o moich uczuciach. Chcę Ci tylko podziękować za za wspólne pielęgnowanie miłości i przyjaźni. Z tego rodzi się szczęście. Dziękuję za nie. Dałeś mi wszystko co człowiek może ofiarować drugiemu człowiekowi. Moim pragnieniem jest, aby nasi synowie nauczyli się od Ciebie jak kochać i jak żyć.

Jeden list. Tak mało, a chciałabym tak dużo Ci powiedzieć... Chociaż przez tyle lat naszego życia razem - powiedzieliśmy sobie chyba wszystko. Dziękuję za to, że chciałeś ze mną rozmawiać, jak mało, który facet! Że mnie s ł u c h a ł e ś. Nie będę powtarzać tego co wiesz o moich uczuciach. Chcę Ci tylko podziękować za za wspólne pielęgnowanie miłości i przyjaźni. Z tego...

Cześć Frajerze.
Zawsze się denerwowałeś potem. Patrzyłam jak marszczyłeś nos i rzucałeś we mnie poduszką. Któregoś razu się przewróciłam i zaczęłam krzyczeć. Przytuliłeś mnie potem. Masz szczęście, że nie uderzyłam się o ławę. Zawsze lubiłam się droczyć z tobą. Dobrze, by było jeszcze porozmawiać, nie? Bo nie możemy teraz. Całe nasze życie krzyczeliśmy na siebie. Ale ty musiałeś przepraszać, bo to ja miałam rację. Było też wiele wspaniałych wspomnień. Pamiętasz jak mówiłam ci, żebyś nie wstawał w kajaku. Wstałeś i się przewróciłeś ze mną. Mówiłeś, że kochasz mnie nad życie. Później, gdy spałeś, mówiłam to samo. Chciałabym zobaczyć twój uśmiech. Dlaczego musiałeś wtedy pojechać do sklepu. Zadzwonił nagle telefon. Poważny głos powiedział, bym przyjechała do szpitala, bo miałeś wypadek. Leżałeś na łóżku. Wyglądałeś źle. Czekałam. Nie wiedziałam, co się dzieje. Lekarz powiedział, bym weszła. Byłeś posiniaczony. Miałam ochotę ci nabluzgać, ale twoje serce się zatrzymało. Potem nic. Odszedłeś, a ja umarłam. Pamiętam pogrzeb i obrączkę, którą włożyłam ci do ręki. Ja mam swoją na szyi. Dziś minęło 5 lata. Wiem, że jesteś miłością mojego życia, moim Jackiem, Aragornem, Shrekiem. Będziesz moim przyjacielem. Ale minęło już tyle czasu. Nie mogę zrobić nic nie powiedziawszy tego tobie. Nigdy nie zdejmę obrączki Poznałam kogoś. To dobry człowiek Jest wdowcem z córką Na razie spotykamy się tylko. Kocham cię, ale jego chyba też. Mam nadzieję, że zrozumiesz. Wiem, że rozumiesz.Cześć Frajerze.

Cześć Frajerze.
Zawsze się denerwowałeś potem. Patrzyłam jak marszczyłeś nos i rzucałeś we mnie poduszką. Któregoś razu się przewróciłam i zaczęłam krzyczeć. Przytuliłeś mnie potem. Masz szczęście, że nie uderzyłam się o ławę. Zawsze lubiłam się droczyć z tobą. Dobrze, by było jeszcze porozmawiać, nie? Bo nie możemy teraz. Całe nasze życie krzyczeliśmy na siebie. Ale ty...

Napisałabym podziękowania, za to, że był najwspanialszym towarzyszem, jakiego mogłam spotkać na mojej ścieżce życia. Podziękowałabym za miłość i troskę, każdy uśmiech. Za dobre i złe chwile, w których mnie nie opuścił. Poprosiłabym aby się nie załamywał. Zawsze chciałam widzieć uśmiech na jego twarzy i to jest moja ostania prośba do niego.

Napisałabym podziękowania, za to, że był najwspanialszym towarzyszem, jakiego mogłam spotkać na mojej ścieżce życia. Podziękowałabym za miłość i troskę, każdy uśmiech. Za dobre i złe chwile, w których mnie nie opuścił. Poprosiłabym aby się nie załamywał. Zawsze chciałam widzieć uśmiech na jego twarzy i to jest moja ostania prośba do niego.

Mój Drogi,
Wiem, że rzadko mówię na głos, jak bardzo doceniam to co robisz – dla mnie, dla nas. Z całego serca dziękuję Ci za:
- lata przyjaźni – przed i w trakcie naszego związku,
- wytrwałość i czekanie aż dojrzę w Tobie mężczyznę,
- wyrzucanie śmieci (inaczej z pewnością byśmy w nich utonęli),
- przygotowanie herbaty w zimne dni i kawę w niedzielne poranki,
- przygotowywanie dań mięsnych (bo chociaż lubię je jeść, brzydzę się je przygotowywać),
- akceptowanie moich fanaberii (jak codzienne prostowanie prześcieradła, przesuwanie łóżka, aby stało pod idealnym kątem),
- pamiętanie za mnie o płaceniu rachunków i sprawdzaniu liczników,
- odbieranie z poczty listów do mnie,
- powtarzanie, gdy wiecznie o czymś zapominam,
- akceptowanie nadwrażliwości i fochów,
- bycie moim prywatnym szoferem, tragarzem, kucharzem, przyjacielem, kochankiem,
- że jesteś.

Mój Drogi,
Wiem, że rzadko mówię na głos, jak bardzo doceniam to co robisz – dla mnie, dla nas. Z całego serca dziękuję Ci za:
- lata przyjaźni – przed i w trakcie naszego związku,
- wytrwałość i czekanie aż dojrzę w Tobie mężczyznę,
- wyrzucanie śmieci (inaczej z pewnością byśmy w nich utonęli),
- przygotowanie herbaty w zimne dni i kawę w niedzielne poranki,
-...

Napisałabym list do mojej drugiej połówki o tym co czuję, o tym co nosze w sercu... tak jak to robiłam w pierwszych latach naszej znajomości. Otóż taki list, a byłby on naprawdę długi napisałabym do męża. Jak to w życiu bywa wkrada się między ludzi rutyna, codzienne obowiązki i problemy, robi się tyle, żeby "utrzymać się na powierzchni" i miłość wygląda już zupełnie inaczej niż na samym początku. W tym liście zawarłabym całą naszą historię, aby On także pamiętał, że mimo burz mamy szczęście, że mamy siebie. Niedługo Mikołajki, oprócz drobiazgu mam dla niego jeszcze jeden prezent... przypomniało mi się, że w czerwonym kartonie na szafie są skarby ❤ wszystkie nasze listy, kartki i drobiazgi - przeglądanie i czytanie będzie sposobem na wieczór mikołajkowy. "Zbuduję dla Ciebie łódź z żaglem wypełnionym słowami, a wiatrem będzie mój przyspieszony oddech kiedy jesteś blisko mnie".... mimo czarnych chmur nad nami ja zawsze Kocham Cię....

Napisałabym list do mojej drugiej połówki o tym co czuję, o tym co nosze w sercu... tak jak to robiłam w pierwszych latach naszej znajomości. Otóż taki list, a byłby on naprawdę długi napisałabym do męża. Jak to w życiu bywa wkrada się między ludzi rutyna, codzienne obowiązki i problemy, robi się tyle, żeby "utrzymać się na powierzchni" i miłość wygląda już zupełnie inaczej...