Grupa dyskusyjna Konkursy LubimyCzytać.pl

Nie wiem, które z nas wpadło na ten pomysł i jak Hunter uzyskał zgodę na tak wielkie naruszenie procedur. Wcześniej, zastawienie pułapki na psychopatę w opuszczonym szpitalu, wydawało się być wprost idealnym planem. Zmieniłam zdanie, leżąc od kilku godzin nieruchomo pod białym prześcieradłem na szpitalnym łóżku, w sali pełnej zmarłych. David leżał w drugim końcu sali w identycznych warunkach. Odór śmierci wprost wlewał się w nozdrza. Czas wlókł się niemiłosiernie, a do głowy przychodziły najróżniejsze myśli. Z początku serce prawie wyskoczyło z piersi, ale ustabilizowałam oddech i teraz wręcz bałam się, że z przejęcia i bezruchu w niskiej temperaturze przestanie bić. Przyszło mi na myśl, że temperatura ciała zmarłego z każdą godziną zmniejsza się o około 0.83 stopnia Celsjusza w związku z tym, że krew przestaje krążyć, skóra blednie i pojawiają się tzw. plamy opadowe. Mam nadzieję, że ja nie dostanę nawet odleżyn. Oby tylko ten psychopata nie zorientował się, że coś jest nie tak, kiedy przywiezie tu swoją ofiarę. To, że przywiezie - nie ulegało wątpliwości. Dziś pełnia. Zresztą moje rozmyślania przerwał odgłos zbliżających się kroków i turkot kółek szpitalnego łóżka pchanego po pustym korytarzu. Godzina zero wybiła.

Nie wiem, które z nas wpadło na ten pomysł i jak Hunter uzyskał zgodę na tak wielkie naruszenie procedur. Wcześniej, zastawienie pułapki na psychopatę w opuszczonym szpitalu, wydawało się być wprost idealnym planem. Zmieniłam zdanie, leżąc od kilku godzin nieruchomo pod białym prześcieradłem na szpitalnym łóżku, w sali pełnej zmarłych. David leżał w drugim końcu sali w...

Zobacz ten post

więcej

mniej

Po raz kolejny przerzucał stertę dokumentów szukając choć jednej osoby, która kiedyś pracowała w szpitalu, a po której ślad nie zaginął. Wszyscy pracownicy zniknęli w niewyjaśnionych okolicznościach, a bliscy odmawiają zgody na jakąkolwiek rozowę. Zupełnie jakby zapadła się ziemia i pochłonęła ludzi zabierając wraz z tym jakiekolwiek zainteresowanie bliskich losem zaginionych członków rodziny. Ostatni telefon -choć bez jakiejkolwiek nadzieji na sukces. Odbiera młoda dziewczyna. Zgadza się na rozmowę na temat niewyjaśnionych okoliczności zaginięcia jej babci - pielęgniarki w szpitalu "widmo". Dziewczynie nie raz grożono, włamano się do jej domu rysując po ścianach krwią - wszytsko przez to że nigdy nie przestała szukać wyjaśnień. Wsiadam do samochodu i jadę jak szalony. Za około 1,5 godziny powinieniem być na miejscu. Być może wreszcie znajdę jakąś infomację w zagadce pełnej niedomówień i tajemnic... Albo pzynajmniej znajdę sojusznika. Ktoś w końcu musi stać za tragediami tych ludzi.

Po raz kolejny przerzucał stertę dokumentów szukając choć jednej osoby, która kiedyś pracowała w szpitalu, a po której ślad nie zaginął. Wszyscy pracownicy zniknęli w niewyjaśnionych okolicznościach, a bliscy odmawiają zgody na jakąkolwiek rozowę. Zupełnie jakby zapadła się ziemia i pochłonęła ludzi zabierając wraz z tym jakiekolwiek zainteresowanie bliskich losem...

Zobacz ten post

więcej

mniej

- Doktor Jakobs, należy zlecić pełną toksykologię.. – zdążył powiedzieć Hunter, gdy mu bezczelnie przerwano.
- słuchaj no.. – powiedziała zirytowana. Ostatnio szybko się denerwowała, szczególnie, gdy miała do czynienia ze sztywniakami, którym wydaje się, że zawsze mają rację. Takimi właśnie „Hunterami”.
Wiedziała, że z tą sprawą coś było nie tak.
David aż podskoczył zdziwiony, nienawykły do tego typu słów, na dodatek z ust innego eksperta. Pomyślał, że chyba nie znajdzie wspólnego języka z przydzieloną partnerką. Dlaczego sam nie mógł wybrać odpowiedniego kandydata?
Sara łagodniejszym głosem kontynuowała wypowiedź:
- Davidzie, przyjrzyj się dokładnie tym wybroczynom. Moim zdaniem nie mamy do czynienia ze zwykłym zadzierzgnięciem, wcześniejszym pobiciem i torturami. Widziałam coś podobnego raz. Dwa lata temu. W małej wiosce w Meksyku.
Hunter cierpliwie czekał na ciąg dalszy. On nie miał w zwyczaju przerywać wypowiedzi.
- Wtedy, w tej wiosce badałam ciało dziewczyny, którą wcześniej poddano egzorcyzmom.
David wbił wzrok w Sarę, ręka trzymająca skalpel zawisła w powietrzu, a on skamieniał.
- Nie patrz tak na mnie – powiedziała Sara – popatrz na te ślady. Jakby coś wychodziło z wewnątrz. O tu i tu – wskazała palcem dwa szczególnie wyraźne obszary na ciele
- dokładnie dwa lata temu w tej wiosce działy się naprawdę przerażające rzeczy. Przyjechali egzorcyści wyznaczeni przez Watykan..
To musi mieć jakieś logiczne wyjaśnienie– pomyślał Hunter, ale nic nie przychodziło mu do głowy.

- Doktor Jakobs, należy zlecić pełną toksykologię.. – zdążył powiedzieć Hunter, gdy mu bezczelnie przerwano.
- słuchaj no.. – powiedziała zirytowana. Ostatnio szybko się denerwowała, szczególnie, gdy miała do czynienia ze sztywniakami, którym wydaje się, że zawsze mają rację. Takimi właśnie „Hunterami”.
Wiedziała, że z tą sprawą coś było nie tak.
David aż podskoczył...

Zobacz ten post

więcej

mniej

Razem z moim pomocnikiem Davidem Hunterem trafiliśmy na miejsce zbrodni. Był nim las, który był widoczny z okna pokoju zamordowanej nastolatki stojącego naprzeciwko. Toczyliśmy właśnie śledztwo w tej sprawie, co nie było łatwe. Dziewczyna wyglądała okropnie, miała pełno ran, głębokich ran, które wyglądały bardzo niepokojąco. Nie wiedzieliśmy, co powiedzieć, więc spojrzeliśmy tylko na siebie niepokojąco wiedząc, że śledztwo będzie długie. Analizowaliśmy każdy najmniejszy szczegół w sprawie morderstwa, aby złapać winowajcę. Ślady znajdujące się na ciele nastolatki nie wyglądały na przecięte nożem czy innym ostrym narzędziem, w ogóle nie wyglądało to, tak jakby zrobił to człowiek. Po dobrych dwóch miesiącach razem z moim pomocnikiem zaczęliśmy się poddawać gdyż nowych dowodów nie było, do czasu, gdy zauważyłem mutanga. Nie umiałem uwierzyć w to na własne oczy, lecz prędko chwyciłem za aparat, który wziąłem ze sobą w nadziei, że ujrzę coś co przeoczyliśmy na miejscu zbrodni. Mutanga oślepiły światła aparatu, na którym już miałem dowód. On speszony pobiegł w głąb lasu, a ja zacząłem się wycofywać z lasu. Kiedy pokazałem zdjęcia Davidowi, wtedy wiedzieliśmy co się stało tamtego wieczoru. W obawie o życie mieszkańców kazaliśmy wszystkim natychmiast wyjechać do miasta dalej, gdzie nic im nie groziło, a my razem ze strzelcami postanowiliśmy wyeliminować mutanga. Tak się też stało, wszystko poszło zgodnie z przygotowanym przeze mnie planem, a mieszkańcy wrócili do swojego miasta.

Razem z moim pomocnikiem Davidem Hunterem trafiliśmy na miejsce zbrodni. Był nim las, który był widoczny z okna pokoju zamordowanej nastolatki stojącego naprzeciwko. Toczyliśmy właśnie śledztwo w tej sprawie, co nie było łatwe. Dziewczyna wyglądała okropnie, miała pełno ran, głębokich ran, które wyglądały bardzo niepokojąco. Nie wiedzieliśmy, co powiedzieć, więc...

Zobacz ten post

więcej

mniej

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Zobacz ten post

Są może już wyniki konkursu?

Są może już wyniki konkursu?

Zobacz ten post

Coś czuję, że ten konkurs nie będzie już rozstrzygnięty :/ Wielka szkoda...

Coś czuję, że ten konkurs nie będzie już rozstrzygnięty :/ Wielka szkoda...

Zobacz ten post

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

sloneczko89
Otter
Pat
rabax
Ania

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

sloneczko89
Otter
Pat
rabax
Ania

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Zobacz ten post