Pamiętam gorączkowe przygotowania do ślubu mojej siostry - makijaż, sukienka, włosy. Duże lustro w przedpokoju oblegane przez pannę młodą. Ostatnie upewnienia, że limuzyna ślubna, fotograf, kwiaty, chmury na niebie... Ojciec przeprowadził siostrę przez próg rodzinnego domu, gdzie miał czekać pan młody z rodzicami. I... Nic, nikogo, telefon milczy... Okazało się, że tuż przed wyjazdem Grzesiek wsiadł na motocykl, żeby coś odebrać, o czym zapomniał. Nie chciał, aby pojechał jego ojciec, bo on załatwi to szybciej. I wjechał pod koła ciężarówki... Zginął na miejscu. Łzy, bukiet ślubny w koszu, zmiętoszony welon, sukienka zdarta siłą z bezsilnego ciała, cisza wokoło, martwe milczenie...

Pamiętam gorączkowe przygotowania do ślubu mojej siostry - makijaż, sukienka, włosy. Duże lustro w przedpokoju oblegane przez pannę młodą. Ostatnie upewnienia, że limuzyna ślubna, fotograf, kwiaty, chmury na niebie... Ojciec przeprowadził siostrę przez próg rodzinnego domu, gdzie miał czekać pan młody z rodzicami. I... Nic, nikogo, telefon milczy... Okazało się, że tuż...

Moja kuzynka jest szczęśliwą mężatką od kilku miesięcy. Niestety podczas przygotowań do ślubu ciągle miała pod górkę. Organizowała ślub dla 100 osób, a w wyniku pomyłki sala miała być przygotowana dla 1000. Błąd wyszedł, kiedy trzeba było zapłacić pierwszą ratę. Innym problemem był wypadek druhny, która na dwa tygodnie przed ślubem pojechała na narty. Upadła nieszczęśliwie i skręciła kostkę. W dniu ślubu samochód wujka się zepsuł i Ola musiała do kościoła pojechać tramwajem. Miny pasażerów były bezcenne.

Moja kuzynka jest szczęśliwą mężatką od kilku miesięcy. Niestety podczas przygotowań do ślubu ciągle miała pod górkę. Organizowała ślub dla 100 osób, a w wyniku pomyłki sala miała być przygotowana dla 1000. Błąd wyszedł, kiedy trzeba było zapłacić pierwszą ratę. Innym problemem był wypadek druhny, która na dwa tygodnie przed ślubem pojechała na narty. Upadła nieszczęśliwie...

Ja zaczęłam przygotowania dość nietypowo: od znalezienia miejsca, w którym uszyją mi wygodne buty w fajnym kolorze. Buty miały być wygodne, max 4 cm (mam uszkodzone kolano), z zapięciem przez śródstopie, z zakrytymi palcami i piętą, bez środka. Sami widzicie, że w sklepach nie miałam co szukać. Stanęło na turkusie i kubańskim obcasie – już parę innych wesel w tych butach przetańczyłam. Reszta przygotowań jak u większości ludzi: piekło i brak czasu. W szczególności, że sama malowałam pudełko na koperty, sami wycinaliśmy winietki, robiliśmy cytrynówki, wina i milion innych rzeczy.
Chwilę grozy przeżyłam w piątek przed ślubem. Jak byśmy w kościele podpisywać dokumenty ktoś do mnie dzwonił, ale nie mogłam odebrać. Zapomniałam o tym i ocknęłam się z tym ok 21. I wtedy nastąpiło olśnienie! Przecież my tortu nie mamy! Cukiernia miała zadzwonić czy będzie taki jak zamawialiśmy czy musimy zmienić. Nic, 21 i próbuję się dodzwonić. Ktoś odbiera, ja się przedstawiam a w telefonie krzyk: „BĘDZIE!”.
A już hitem był sam dzień, bo okazało się, że to ja muszę wszystkim zarządzać, gdyż reszta jest piekielnie zdenerwowana. Siedzę u fryzjera a tu dostaje sms ze zdjęciami ubranego samochodu czy tak może być; ubierałam dom i inne takie. Ale mistrzem i tak została moja mama. Dmuchaliśmy balony, gdzie część była z helem część zwykła. Wchodzi moja mam do pokoju i od progu: „A jak wy odróżnicie te z helem?” na co tylko wskazaliśmy sufit, bo ze śmiechu nikt nie mógł się odezwać.

Ja zaczęłam przygotowania dość nietypowo: od znalezienia miejsca, w którym uszyją mi wygodne buty w fajnym kolorze. Buty miały być wygodne, max 4 cm (mam uszkodzone kolano), z zapięciem przez śródstopie, z zakrytymi palcami i piętą, bez środka. Sami widzicie, że w sklepach nie miałam co szukać. Stanęło na turkusie i kubańskim obcasie – już parę innych wesel w tych butach...

Moje przygotowania nie były niczym szczególnym,a było to 25 lat temu i jesteśmy razem Marzena & Andrzej do dziś i chwilo trwaj...Właśnie na dniach obchodziliśmy naszą rocznice ślubu weekendem w Krakowie..kocham Go naprawdę i Kraków i męża.W trakcie ślubu mieliśmy wpadki choć wtedy bardziej denerwujące niż zabawne.Mieliśmy dwa śluby bo wtedy jeszcze był cywilny.I tak to jadąc do tzw.cywilnego mój mężuś zapomniał obrączek a ja myślałam że to żart.Niestety trochę nerwów nas to kosztowało bo wracać się po obrączki podobno przynosi pecha...A druga wpadka w kościele gdzie standardowo mąż przy przysiędze gada,ze mnie nie dopuści...a ksiądz mi wmawia zamiast mojego męża Andrzeja każe powtarzać ...biorę sobie Ciebie Dariuszu za męża...na co ja przytomna jednak ..biorę Ciebie Andrzeju...I tak mi dobrze z tym bo jednak dobrze wybrałam.

Moje przygotowania nie były niczym szczególnym,a było to 25 lat temu i jesteśmy razem Marzena & Andrzej do dziś i chwilo trwaj...Właśnie na dniach obchodziliśmy naszą rocznice ślubu weekendem w Krakowie..kocham Go naprawdę i Kraków i męża.W trakcie ślubu mieliśmy wpadki choć wtedy bardziej denerwujące niż zabawne.Mieliśmy dwa śluby bo wtedy jeszcze był cywilny.I tak to...

Ja jestem tolerancyjny. Związki bez ślubu mi nie przeszkadzają.

Ja jestem tolerancyjny. Związki bez ślubu mi nie przeszkadzają.

Jako że jestem miesiąc po ślubie mogę z cała pewnością powiedzieć to było piekło. Sprawy nie ułatwiło to że organizowaliśmy wszystko na odległość przez telefon lub Internet. Nie wiem jakim cudem nam się to udało. Tym bardziej że świadkowia pojechała do kościoła po drugiej stronie miasta i ledwo co zdążyła. Szczerze mówiąc mało co pamiętam z tamtego dnia. Jedyne co utkwilo mi w pamięci to jej oczy smiejace się do mnie i dające poczucie bezpieczeństwa. Widziałem w nich jasny komunikat "niech się dzieje co chce... od teraz nic nie ma znaczenia oprócz tego że jesteśmy małżeństwem".

Jako że jestem miesiąc po ślubie mogę z cała pewnością powiedzieć to było piekło. Sprawy nie ułatwiło to że organizowaliśmy wszystko na odległość przez telefon lub Internet. Nie wiem jakim cudem nam się to udało. Tym bardziej że świadkowia pojechała do kościoła po drugiej stronie miasta i ledwo co zdążyła. Szczerze mówiąc mało co pamiętam z tamtego dnia. Jedyne co utkwilo...

Ślub brałam rok temu. Moje ślubne przygotowania były... szalone, łagodnie mówiąc. Wszystko odbywało się spontanicznie, tak jak sama decyzja o poślubieniu mojego ukochanego. W ten piękny dzień nic od rana nie szło tak, jak powinno. Najpierw obudziłam się z ogromnym pryszczem na czole, później mój luby zapomniał odebrać kwiaty, a na końcu moja świadkowa zgubiła obrączki. Cóż, nie pozostało mi nic innego, jak usiąść i zacząć się głośno śmiać. Po chwili wszyscy płakaliśmy ze śmiechu - rodzice, narzeczony, świadkowie. Cóż, lepsze to, niż płacz z rozpaczy. Kwiatki zebrała moja mama z pola sąsiada, tworząc uroczy bukiet. Mojego pryszcza zasłoniła najlepsza kosmetyczka pod słońcem - moja świadkowa. A obrączki... Gdy zostało pół godziny do mszy ślubnej stwierdziliśmy, że nie ma sensu ich szukać i pożyczyliśmy je od naszych rodziców. To nic, że mojej mamy obrączka była na mnie trochę za duża. To nic, że obrączka mojego taty ledwie weszła na palec Pana Młodego (później przez kilka dni nie mógł jej zdjąć, ale to już inna historia).
W tym dniu liczyliśmy się tylko my i nasza miłość. Mimo zawirowań wspominamy ten czas ze wzruszeniem i uśmiechem na twarzy. Ach, co to był za ślub!

Ślub brałam rok temu. Moje ślubne przygotowania były... szalone, łagodnie mówiąc. Wszystko odbywało się spontanicznie, tak jak sama decyzja o poślubieniu mojego ukochanego. W ten piękny dzień nic od rana nie szło tak, jak powinno. Najpierw obudziłam się z ogromnym pryszczem na czole, później mój luby zapomniał odebrać kwiaty, a na końcu moja świadkowa zgubiła obrączki. Cóż,...

Kiedys ktos powiedział,że im więcej przeciwności przed ślubem ,tym bardziej udane małżeństwo.Wynika z tego,że nasze powinno spokojnie dotrwać do minimum złotych godów. Problemy zaczęły się już przy końcu przygotowań,kiedy okazało się że jubiler przygotował nie ten zestaw obrączek,później siostra która miała być świadkową musiała zostać w szpitalu,do tego synoptycy na dzień ślubu prognozowali -25stopni(co z zrobić,styczeń przeciez) ale najgorsza wiadomość dotarła do nas w dzień ślubu wcześnie rano.kiedy okazało się że zmarła babcia i tato nie dotrze do USC.Tak więc nasz ślub był skromny,z mała ilością gości i dość spokojny.Za to małżeństwo nam kwitnie i oby kolejne lata nadal przynosiły tyle miłości i radości.

Kiedys ktos powiedział,że im więcej przeciwności przed ślubem ,tym bardziej udane małżeństwo.Wynika z tego,że nasze powinno spokojnie dotrwać do minimum złotych godów. Problemy zaczęły się już przy końcu przygotowań,kiedy okazało się że jubiler przygotował nie ten zestaw obrączek,później siostra która miała być świadkową musiała zostać w szpitalu,do tego synoptycy na dzień...

"Ślubne wyrównanie porachunków"
Mówią, że jest to jeden z najpiękniejszych dni w życiu każdego człowieka. Każda Panna Młoda dąży do tego by wszystko odbyło się idealnie. W takim przekonaniu żyła moja przyjaciółka Ania, więc w dniu ślubu była bardzo zdenerwowana. Piotrek, przyszły mąż, pragnął tylko by Ania była w tym dniu najszczęśliwszą kobietą na świecie, więc akceptował wszystkie jej zachcianki. Jednak nawet on nie mógł przewidzieć tego co się wydarzy. Gdy każdy zajął swoje miejsce w kościele, a para młoda była już przy ołtarzu, spostrzegłam, że pastor, patrzył się bardzo złowrogim wzrokiem na świadka Pana Młodego. Podczas gdy para wygłaszała przysięgę, pastor zaczął nieoczekiwanie głosić kazanie o wierności, miłości i amatorach życia seksualnego-donżuanach. Goście byli zdezorientowani, a gdy spojrzałam na minę świadka, była ona pełna przerażenia, natomiast jego wzrok był skierowany w ziemię. Nagle pastor podszedł do niego i wymierzył mu mocny cios. Wszyscy byli zszokowani. Każdy czekał na reakcję świadka, jednak on tylko machnął ręką w geście by kontynuować. Pastor wrócił na swoje miejsce jakby ostatnie wydarzenie było tylko iluzją i pozwolił na dokończenie ceremonii. Okazało się, że Pastor był bratem ostatniej dziewczyny świadka, którą bardzo zranił. Nadarzyła się więc okazja by wyrównać porachunki, którą ksiądz postanowił wykorzystać. Jednak wesele mimo incydentu było niesamowite, a Ania była naprawdę najszczęśliwszą Panną Młodą. Szkoda jedynie było mi świadka, którego limo zaczynało się powiększać.

"Ślubne wyrównanie porachunków"
Mówią, że jest to jeden z najpiękniejszych dni w życiu każdego człowieka. Każda Panna Młoda dąży do tego by wszystko odbyło się idealnie. W takim przekonaniu żyła moja przyjaciółka Ania, więc w dniu ślubu była bardzo zdenerwowana. Piotrek, przyszły mąż, pragnął tylko by Ania była w tym dniu najszczęśliwszą kobietą na świecie, więc akceptował...

Gardzę instytucją małżeństwa, zatem od wszelkich sytuacji, związanych ze ślubami, trzymam się z dala. Kiedy moja jedyna siostra cioteczna wychodziła za mąż, nie zaprosiła mnie na wesele, ani nigdy nie opowiadała mi o przygotowaniach do ceremonii. Sama uczestniczyłam w jednej zaledwie takiej imprezie i mam wyłącznie przykre wspomnienia: wszyscy zapijali się wódką, kompromitowali się na parkiecie do dźwięków sztampowych hitów albo piosenek disco-polo, wygadywali głupoty. Zraziło mnie to do tego stopnia, że absolutnie nie mam zamiaru nigdy więcej brać udziału w czymś takim. Sama wyjdę za mąż tylko jeśli okoliczności życiowe sprawią, że podpisanie aktu małżeństwa będzie mi niezbędne na przykład ze względów finansowych, administracyjnych, prawnych, etc., ale mam nadzieję, że taka sytuacja nie nastąpi. W razie jednak jej zaistnienia absolutnie nie będę przejmować się żadnymi żałosnymi przygotowaniami typu zakup jakiejś sukni albo wyprawianie wesela.

Gardzę instytucją małżeństwa, zatem od wszelkich sytuacji, związanych ze ślubami, trzymam się z dala. Kiedy moja jedyna siostra cioteczna wychodziła za mąż, nie zaprosiła mnie na wesele, ani nigdy nie opowiadała mi o przygotowaniach do ceremonii. Sama uczestniczyłam w jednej zaledwie takiej imprezie i mam wyłącznie przykre wspomnienia: wszyscy zapijali się wódką,...