Niedawno obchodziliśmy zjazd absolwentów po prawie piętnastu latach od zakończenia naszej szkoły. Jakież to sprzeczne emocje mną targały przed spotkaniem się z moimi przyjaciółmi po tylu latach. Nie mogłam się doczekać tego dnia już od dawna, tak bardzo chciałam powspominać dawne lata. Oczywiście nie wszyscy mogli być na zjeździe, lecz najważniejsze dla mnie osoby były. Na początku czułam się dziwnie rozmawiając z moimi byłymi przyjaciółmi. Rozmowa się nie kleiła, ciężko było się rozpoznać. Lecz w miarę upływu godzin, otwieralismy się na nowo i coraz cieplej odzywialy wspomnienia. Dzięki temu spotkaniu odzyskałam utraconych przyjaciół. Myślę że dojżeliśmy do zrozumienia siebie nawzajem i na nowo się możemy odkrywać.

Niedawno obchodziliśmy zjazd absolwentów po prawie piętnastu latach od zakończenia naszej szkoły. Jakież to sprzeczne emocje mną targały przed spotkaniem się z moimi przyjaciółmi po tylu latach. Nie mogłam się doczekać tego dnia już od dawna, tak bardzo chciałam powspominać dawne lata. Oczywiście nie wszyscy mogli być na zjeździe, lecz najważniejsze dla mnie osoby były. Na...

Zjazd absolwentów naszego liceum. Konkretniej naszej klasy. Niektórzy nieco się pozmieniali, inni mniej. Prawie wszyscy przybyli co bardzo cieszyło nasze wesołe towarzystwo. W gruncie rzeczy byliśmy całkiem zgraną klasą. Nagle oczy wszystkich unoszą się ku górze, bo wchodzi on. Zadbany, dobrze uczesany i pięknie uśmiechnięty. Nie przypominam sobie, by należał do naszej klasy. Po krótkiej chwili zdumienia zrozumiałam, że to nasz klasowy gagatek. Dawniej rozrabiaka i mało zainteresowany nauką uczeń, który lubił igrać z nauczycielami. Dziś przystojny, dobrze wychowany i odpowiedzialny mężczyzna. Jego przemiana ogromnie mnie zaskoczyła i postawiła tego człowieka w nowym świetle. Uzmysłowiłam sobie jak wiele można zmienić w swoim życiu, jeśli tylko się tego chce i natrafi się na dobrych ludzi, którzy mają pozytywny wpływ na nasz rozwój. Spotkanie przebiegło w przemiłej atmosferze, a dawny kolega był duszą towarzystwa. Kto by pomyślał?

Zjazd absolwentów naszego liceum. Konkretniej naszej klasy. Niektórzy nieco się pozmieniali, inni mniej. Prawie wszyscy przybyli co bardzo cieszyło nasze wesołe towarzystwo. W gruncie rzeczy byliśmy całkiem zgraną klasą. Nagle oczy wszystkich unoszą się ku górze, bo wchodzi on. Zadbany, dobrze uczesany i pięknie uśmiechnięty. Nie przypominam sobie, by należał do naszej...

Właśnie dwa miesiące temu byłam na zjeździe z okazji 31 rocznicy ukończenia 8 klasy.
Na początek msza.Dyskretnie obserwowaliśmy się zgadując kto jest kim...Starszy,łysawy pan- czyżby to klasowy kujon?? A kim jest kobieta w niebieskiej sukience???O...Beatka jest już babcią...chociaż wygląda na 30 lat.
Tak...jak w piosence Kaczmarskiego: " co się stało z naszą klasą...?"Z wieloma osobami widuję się co jakiś czas - dla nich czas się zatrzymał albo chociaż zwolnił.Innych zobaczyłam pierwszy raz po 30 latach,tu już różnie.
Odżyły wspomnienia,wyszły na jaw jakieś stare sekrety,było miło,wesoło...krótko😞
Nasz rocznik chyba miał szczęście- jak zauważył kolega- nikt się nie stoczył,wszyscy żyją,lepiej lub gorzej ale zupełnie przyzwoicie się układa.I to chyba jest największym zaskoczeniem( obok kolegi Wacława,którego nie poznało 90% obecnych😀)

Właśnie dwa miesiące temu byłam na zjeździe z okazji 31 rocznicy ukończenia 8 klasy.
Na początek msza.Dyskretnie obserwowaliśmy się zgadując kto jest kim...Starszy,łysawy pan- czyżby to klasowy kujon?? A kim jest kobieta w niebieskiej sukience???O...Beatka jest już babcią...chociaż wygląda na 30 lat.
Tak...jak w piosence Kaczmarskiego: " co się stało z naszą klasą...?"Z...

Zostało raz zorganizowane spotkanie klasowe z okazji ukończenia gimnazjum. Na początku chciałam iść, bo niektórych osób nie widziałam od zakończenia szkoły, ale potem pomyślałam: "Naprawdę chcesz spotkać się z ludźmi, dla których przez trzy lata byłaś kozłem ofiarnym? Nikt nigdy nie stanął w twojej obronie, gdy się znęcali nad tobą pozostali, dając jawny znak, że to im się podoba?" Byłam nieśmiała, nie zawadzałam nikomu, trzymałam się na uboczu, a mimo to, każdy miał coś za uszami. Nie utrzymuję z nikim kontaktu z okresu gimnazjum, bo to był najgorszy okres w moim życiu. Choć zapewne wszyscy dorośli, mają dzieci, mężów, żony, to boję się pomyśleć, jakie wartości wynieśli ze szkoły, z towarzystwa.

Zostało raz zorganizowane spotkanie klasowe z okazji ukończenia gimnazjum. Na początku chciałam iść, bo niektórych osób nie widziałam od zakończenia szkoły, ale potem pomyślałam: "Naprawdę chcesz spotkać się z ludźmi, dla których przez trzy lata byłaś kozłem ofiarnym? Nikt nigdy nie stanął w twojej obronie, gdy się znęcali nad tobą pozostali, dając jawny znak, że to im się...

Zakończenie liceum to czas kiedy kończy się pewien etap a zaczyna kolejny. Po skończeniu szkoły średniej straciłam kontakt z niektórymi osobami z klasy,ale jedna z koleżanek kiedy przypadkowo spotkałam się z nią na mieście opowiedziała mi co u niektórych ze szkolnych lat:
Większość koleżanek już wyszła za mąż,są szczęśliwymi mamami, jeden z kolegów ułożył sobie życie w Anglii. Nie miałam okazji jeszcze uczestniczyć w takim zjeździe absolwentów może kiedyś się uda. Jeśli nie to też świat się na tym nie kończy. Jak ktoś chce się ze mną spotkać to znajdzie dla mnie czas. Nie ma nic gorszego niż takie utrzymywanie "kontaktów" na siłę.

Zakończenie liceum to czas kiedy kończy się pewien etap a zaczyna kolejny. Po skończeniu szkoły średniej straciłam kontakt z niektórymi osobami z klasy,ale jedna z koleżanek kiedy przypadkowo spotkałam się z nią na mieście opowiedziała mi co u niektórych ze szkolnych lat:
Większość koleżanek już wyszła za mąż,są szczęśliwymi mamami, jeden z kolegów ułożył sobie życie w...

Po takim zjeździe faktycznie można mieć dużo przemyśleń. Dotychczasowa szkolna miłość już nie powala na kolana, a klasowej gwieździe życie nie ułożyło się usłane różami, ale... Po latach spotkałam koleżankę, której generalnie w nauce szło średnio, a do tego kochliwe podejście do życia zawsze zabierała jej dużo czas. Ale jakby nie było, była to (i nadal jest) niewiarygodnie pozytywna i ciepła osoba. Fakt chciał, że na maturze trafiła wykuty (dokładnie tak!) temat z ustnego francuskiego, więc poszło jej śpiewająco i w efekcie zdała celująco. To stało się dla niej bodźcem, żeby spróbować szczęścia jako au pair i tak wyjeżdżając do opieki nad dzieciaczkami wśród ich rodziny znalazła swojego księcia. Uśmiech jak był, tak nie znika z jej twarzy, a to wszystko dzięki temu, że teraz ma już do kochanie 3 nowe osóbki:)

Po takim zjeździe faktycznie można mieć dużo przemyśleń. Dotychczasowa szkolna miłość już nie powala na kolana, a klasowej gwieździe życie nie ułożyło się usłane różami, ale... Po latach spotkałam koleżankę, której generalnie w nauce szło średnio, a do tego kochliwe podejście do życia zawsze zabierała jej dużo czas. Ale jakby nie było, była to (i nadal jest) niewiarygodnie...

Zgadzam się, że licealne więzi się zacierają. Mam nadzieję, że te ze studiów przetrwają dłużej. Nie skończyłam liceum jeszcze tak dawno temu, więc byłam tylko na jednym zjeździe absolwentów. Ale poważnie to brzmi. Po 1,5 roku niewiele się zmieniło, tak samo koledzy i koleżanki z klasy - niewiele się zmienili, chociaż oczywiście nie było wszystkich jak to na takich imprezach bywa. Większości udało się spełnić zamiary co do studiów, a wyglądu nikt diametralnie nie zmienił. W ciemnościach rozpoznałam nawet moją dobrą koleżankę, z którą od czasu do czasu wymieniam kilka zdań. Mam nadzieję, że takich zjazdów będzie jeszcze dużo, zwłaszcza jak każdy założy swoją rodzinę, zamieszka na swoim i zacznie pracować zawodowo.

Zgadzam się, że licealne więzi się zacierają. Mam nadzieję, że te ze studiów przetrwają dłużej. Nie skończyłam liceum jeszcze tak dawno temu, więc byłam tylko na jednym zjeździe absolwentów. Ale poważnie to brzmi. Po 1,5 roku niewiele się zmieniło, tak samo koledzy i koleżanki z klasy - niewiele się zmienili, chociaż oczywiście nie było wszystkich jak to na takich imprezach...

Przyznam, że na zjeździe absolwentów liceum nie miałam okazji być, ale zdarzyło mi się raz zjazd absolwentów gimnazjum.
Co mnie przede wszystkim zaskoczyło? Ci, którzy swego czasu wiedli prym w nauce, osoby, którym wróżono świetlaną przyszłość, wcale nie osiągnęli dużo więcej niż osoby przeciętne. Pamiętam jak w gimnazjum kładli nacisk, by jak najwięcej osób powędrowało do liceum. Okazuje się, że ten i ów, który skończył szkołę budowlaną, albo technikum zawodowe już posiadają własne firmy z jakąś wypracowaną renomą na rynku. Wiele dziewcząt, które miało "czerwone paski", pupilki nauczycieli - siedzą w domu z dziećmi, chociaż zarzekały się, że skończą studia i będą na siebie zarabiały.
Czyli wychodzi na to, że nie warto się przejmować jedną, czy drugą dwóją, jak wpajają nam rodzice od najmłodszych lat :)

Przyznam, że na zjeździe absolwentów liceum nie miałam okazji być, ale zdarzyło mi się raz zjazd absolwentów gimnazjum.
Co mnie przede wszystkim zaskoczyło? Ci, którzy swego czasu wiedli prym w nauce, osoby, którym wróżono świetlaną przyszłość, wcale nie osiągnęli dużo więcej niż osoby przeciętne. Pamiętam jak w gimnazjum kładli nacisk, by jak najwięcej osób powędrowało...

Brałam udział w ognisku na które zostały zaproszone wszystkie osoby z mojej klasy z podstawówki. Niestety część osób nie przyszła, za to reszta świetnie się bawiła. Nie przeżyłam żadnego zaskoczenia moimi starymi znajomymi. Prawie wszyscy nadal mieszkamy w jednym miasteczku albo w okolicznych wsiach. Zdążę się że wpisujemy się na mieście, w sklepie itd. Widzimy siebie więc nie przeżywamy zaskoczenia tym jak wyglądamy. Oczywiście niektórzy się zmienili, schudła, przytyli, wyładniali. Mimo to nadal jesteśmy tacy sami.

Brałam udział w ognisku na które zostały zaproszone wszystkie osoby z mojej klasy z podstawówki. Niestety część osób nie przyszła, za to reszta świetnie się bawiła. Nie przeżyłam żadnego zaskoczenia moimi starymi znajomymi. Prawie wszyscy nadal mieszkamy w jednym miasteczku albo w okolicznych wsiach. Zdążę się że wpisujemy się na mieście, w sklepie itd. Widzimy siebie więc...

Spotkanie po 18 latach od ukończenia szkoły podstawowej. Kończyliśmy 8 klasę mając 15 lat, nasze drogi rozeszły się szybko. Ja wyjechałam do innego miasta, więc z większością kontakt urwał się bardzo szybko. Na spotkanie przyjechało 26 osób! Chociaż znaliśmy się jako dzieci, a teraz byliśmy poważnymi ludźmi po 30-tce, nie trudno było rozpoznać te twarze. Wśród nas była pani architekt, dwóch lekarzy, prawnik, dziennikarz, dwóch grafików, cukiernik, urzędniczka, DJ, kilka osób z własnym biznesem, kilka wyemigrowało. Największe wrażenie zrobiło na mnie spotkanie Kaśki z Marcinem. Kaśka znana pani doktor, kardiolog dziecięcy - zadbana, piękna, w garsonce. Marcin obecnie żulik spod sklepu, właśnie wyszedł z aresztu - zapita twarz, złamany nos, brak zębów, siniaki i strupy. I mimo tej koszmarnej przepaści, w wykształceniu, statusie społecznym, wyglądzie, słownictwie, zachowaniu - rzucili się sobie w ramiona i wycałowali szczęśliwi ze spotkania. W innych okolicznościach - po prostu niemożliwe. Patrzyłam na to w lekkim osłupieniu, ze wzruszeniem i ogromnym uśmiechem. Dwa światy. Zderzenie totalne.

Spotkanie po 18 latach od ukończenia szkoły podstawowej. Kończyliśmy 8 klasę mając 15 lat, nasze drogi rozeszły się szybko. Ja wyjechałam do innego miasta, więc z większością kontakt urwał się bardzo szybko. Na spotkanie przyjechało 26 osób! Chociaż znaliśmy się jako dzieci, a teraz byliśmy poważnymi ludźmi po 30-tce, nie trudno było rozpoznać te twarze. Wśród nas była...