wielkie dzięki ;-)

wielkie dzięki ;-)

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

miś
Barbara Bereżańska
Ewelina
Jolanta
Olena

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

miś
Barbara Bereżańska
Ewelina
Jolanta
Olena

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

„Ojojoj” - mówię to, ponieważ jest to przyjemne dla ucha słowo i jedyne jakie przychodzi mi do głowy kiedy jestem czymś zaskoczona ale tak pozytywnie. Zawsze towarzyszą temu duże oczy i roześmiane usta. A co do książki pod tym tytułem to myśle, że mogłaby opisywać świat. Pokazywać go taki jaki rzeczywiście jest. Jak ludzie żyją w każdym zakątku naszej planety. I nie powinny być to opisy szlaków, na których jest mnóstwo turystów ale właśnie miejsca gdzie można przede wszystkim spotkać lokalną społeczność i zobaczyć ich rzeczywiste, codzienne, przepełnione rutyną życie.

„Ojojoj” - mówię to, ponieważ jest to przyjemne dla ucha słowo i jedyne jakie przychodzi mi do głowy kiedy jestem czymś zaskoczona ale tak pozytywnie. Zawsze towarzyszą temu duże oczy i roześmiane usta. A co do książki pod tym tytułem to myśle, że mogłaby opisywać świat. Pokazywać go taki jaki rzeczywiście jest. Jak ludzie żyją w każdym zakątku naszej planety. I nie powinny...

Głośne "Nie!" pełne niedowierzania i entuzjazmu. W zasadzie im większy powodzenia do radości, tym bardziej owo "nie!"jest rykowe. Często przeplata się z mało eleganckim, ale jakże wymownym "o ku*wa!", które potrafi wyrazić więcej niż tysiąc słów.
Książka pod tytułem "O, ku*wa, nie!" byłaby opowieścią o bardzo zbuntowanej dziewczynie z blokowiska, która całym sercem pragnie osiągnąć coś w życiu. Wbrew powszechnej opinii o jej osobie, na przekór całemu światu pnie się w górę, buntuje się przeciw stereotypom o dziewczynach z dredami i tatuażami. Kiedy wszyscy uważają ją za uzależnioną od internetu, okazuje się, że właśnie kończy ona kolejny kurs w wymarzonym kierunku. W efekcie do jej gabinetu psychologicznego w ośrodku leczenia uzależnień wchodzi ten, który najbardziej jej dokuczał przez całe życie.
- O, ku*wa, nie... - szepcze dziewczyna, mając świadomość, że właśnie zmienia się jej życie. Od dziś już nie będzie pośmiewiskiem, a szanowaną osobistością. Mimo dredów, licznych tatuaży i tunelów w uszach.

Głośne "Nie!" pełne niedowierzania i entuzjazmu. W zasadzie im większy powodzenia do radości, tym bardziej owo "nie!"jest rykowe. Często przeplata się z mało eleganckim, ale jakże wymownym "o ku*wa!", które potrafi wyrazić więcej niż tysiąc słów.
Książka pod tytułem "O, ku*wa, nie!" byłaby opowieścią o bardzo zbuntowanej dziewczynie z blokowiska, która całym sercem pragnie...

"Je, je, je!"
To mój okrzyk radości, którym wyrażam zadowolenie, zarówno z tych małych rzeczy (o, dziś nie pada deszcz, je je je!), jak i tych większych (wygrałam super nagrodę, je je je!). Ponadto kojarzy się z jedzeniem, a ja kocham jeść, więc również na widok pysznej potrawy z mych ust wydobywa się radosne westchnienie: je je je...

Książka o tym tytule mogłaby być poradnikiem jak cieszyć się z małych rzeczy, a szczególnie z dobrego jedzenia ;). Mogłaby też zawierać przepisy na różne smakołyki... To byłby radosny poradnik na długie, zimne, ponure, deszczowe jesienne wieczory, kiedy człowiek ma wszystkiego dość i marzy tylko o tym żeby się zawinąć w kołdrę i w takim kokonie przetrwać do jesieni...

Po przeczytaniu tej książki każdy by nauczył się dostrzegać piękno i radość w tych zazwyczaj pomijanych rzeczach i zjawiskach, jak spacer po dywanie z barwnych liści w słoneczny dzień, jak pyszna, ciepła, rozgrzewająca zupa dyniowa po powrocie z pracy w deszczowy wieczór, jak gorąca czekolada z chili popijana przy czytaniu dobrej książki... I byśmy częściej słyszeli radosne: je, je, je! ;)

"Je, je, je!"
To mój okrzyk radości, którym wyrażam zadowolenie, zarówno z tych małych rzeczy (o, dziś nie pada deszcz, je je je!), jak i tych większych (wygrałam super nagrodę, je je je!). Ponadto kojarzy się z jedzeniem, a ja kocham jeść, więc również na widok pysznej potrawy z mych ust wydobywa się radosne westchnienie: je je je...

Książka o tym tytule mogłaby być...

O MATKO
Używam tego wyrażenie CZĘSTO. Aż za często. Jako osoba, która ciągle bierze udział w różnych konkursach, turniejach czy jeszcze innych rzeczach, notorycznie powtarzam te słowa. Także kiedy dowiaduję się rzeczy, które mnie uszczęśliwiają czy też dziwią. Książka pod tym tytułem mogłaby dotyczyć histori, w której adoptowane dziecko dowiaduje się, kim jest jego biologiczna matka. Reakcją tego dziecka mogą być właśnie te dwa słowa "o matko".

O MATKO
Używam tego wyrażenie CZĘSTO. Aż za często. Jako osoba, która ciągle bierze udział w różnych konkursach, turniejach czy jeszcze innych rzeczach, notorycznie powtarzam te słowa. Także kiedy dowiaduję się rzeczy, które mnie uszczęśliwiają czy też dziwią. Książka pod tym tytułem mogłaby dotyczyć histori, w której adoptowane dziecko dowiaduje się, kim jest jego...

"Jak się nie da, jak się da!" albo "Można? Można."
Książka ta opisywałaby losy grupy przyjaciół, którzy, za niewiele chcą zobaczyć tak wiele. Opisane by były ich przygody i zmagania z codziennością, w odległych zakątkach świata. Historia zabawna ale czasami przyprawiajaca czytelnika o niepokój.

"Jak się nie da, jak się da!" albo "Można? Można."
Książka ta opisywałaby losy grupy przyjaciół, którzy, za niewiele chcą zobaczyć tak wiele. Opisane by były ich przygody i zmagania z codziennością, w odległych zakątkach świata. Historia zabawna ale czasami przyprawiajaca czytelnika o niepokój.

,,No i fajnie"

Książka o tym tytule opowiadałaby o życiu człowieka potrafiącego cieszysz się z małych rzeczy i niezarażającego się przeciwnościami losu. Wyrażenie ,,no i fajnie" byłoby puentą każdego, nawet najmniejszego, jego sukcesu.

,,No i fajnie"

Książka o tym tytule opowiadałaby o życiu człowieka potrafiącego cieszysz się z małych rzeczy i niezarażającego się przeciwnościami losu. Wyrażenie ,,no i fajnie" byłoby puentą każdego, nawet najmniejszego, jego sukcesu.