Zapominałam się kiedyś wielokrotnie, w oparach smutku czy radości, strachu, miłości,zauroczenia czy wątpliwości, powstawały wierszydła, które chowałam na dnie szuflady...Dziś dzielę się z Wami jednym z nich:
"Ostatnie tango w Paryżu"
W Twoim spojrzeniu
Lawina słów bezdźwięcznych
Pragniesz czegoś innego
Twój uśmiech ukryty
Za lewą dłonią
Ja Ci pozwalam...i
Pośród zakurzonych dni
Tańczymy ostatnie tango
W Paryżu
Tak daleko jeszcze nie był nikt
Szepczesz
A ja Ci wierzę
Choć delikatnie tulisz moją dłoń
I pozwalasz odejść skoro świt...

Zapominałam się kiedyś wielokrotnie, w oparach smutku czy radości, strachu, miłości,zauroczenia czy wątpliwości, powstawały wierszydła, które chowałam na dnie szuflady...Dziś dzielę się z Wami jednym z nich:
"Ostatnie tango w Paryżu"
W Twoim spojrzeniu
Lawina słów bezdźwięcznych
Pragniesz czegoś innego
Twój uśmiech ukryty
Za lewą dłonią
Ja Ci pozwalam...i
Pośród zakurzonych...

Zapominanie o drobnostkach to raczej normalna cecha każdego zapracowanego człowieka. Pewnego dnia wybrałam się z siostrą na zakupy. Spędziłyśmy długo czasu w jednej z miejscowych galerii handlowych, po czym nadszedł czas pójścia do samochodu. Pewnie pomyślicie, że szukałam go pół dnia po parkingu? Nie! Wiedziałam gdzie stoi. Sęk w tym, że nie wiedziałam, gdzie zapodziałam kluczyk.. zapomniałam go wyjąć z auta? Zostawiłam w sklepie? Ogarnęła mnie panika. Godzinę szukałam kluczyka w najróżniejszych miejscach, po czym przypomniało mi się, że schowałam go w najmniejszej kieszonce torebki-żeby nie zgubić... :)

Zapominanie o drobnostkach to raczej normalna cecha każdego zapracowanego człowieka. Pewnego dnia wybrałam się z siostrą na zakupy. Spędziłyśmy długo czasu w jednej z miejscowych galerii handlowych, po czym nadszedł czas pójścia do samochodu. Pewnie pomyślicie, że szukałam go pół dnia po parkingu? Nie! Wiedziałam gdzie stoi. Sęk w tym, że nie wiedziałam, gdzie zapodziałam...