Dla mnie takim elementem są życzenia składane podczas dzielenia się opłatkiem. To banalne, ale w tych właśnie życzeniach kryje się cała magia Świąt Bożego Narodzenia. Krótka chwila, a zapada w pamięć na całe życie. W naszej rodzinie nie jest to zwykłe odklepanie "najlepszego" i "wzajemnie". Są to niekoniecznie przemyślane, ale płynące prosto z serca słowa. Podczas tego właśnie momentu przypominam sobie zawsze co (a raczej kto) jest w życiu najważniejsze. Życie stawia przed nami wiele wyzwań, często nie jest usłane różami, ale rodzina będzie przy nas zawsze, nawet gdy wszyscy inni się od nas odwrócą. Podsumowując - może nie same życzenia są tym najważniejszym elementem (magicznym) Świąt Bożego Narodzenia, ale właśnie nasi bliscy. To oni tworzą całą tę magię świąt.

Dla mnie takim elementem są życzenia składane podczas dzielenia się opłatkiem. To banalne, ale w tych właśnie życzeniach kryje się cała magia Świąt Bożego Narodzenia. Krótka chwila, a zapada w pamięć na całe życie. W naszej rodzinie nie jest to zwykłe odklepanie "najlepszego" i "wzajemnie". Są to niekoniecznie przemyślane, ale płynące prosto z serca słowa. Podczas tego...

Wiele osób nie wyobraża sobie gwiazdki bez prezentów, pięknej pachnącej choinki, przepysznego jedzenia, kolęd, pasterki i całej gamy tradycji rodzinnych. Ciężko wyobrazić sobie gwiazdkę bez dobrego słowa, uśmiechu, ciepła i bliskości. Wszystkie te elementy są bardzo ważne, wpływają na świąteczną, magiczną atmosferę. Ja nie wyobrażam sobie gwiazdki bez wielu rzeczy, nie wyobrażam jej sobie bez najbliższych mi osób, ale przede wszystkim nie wyobrażam jej sobie bez pozostawienia pustego miejsca i nakrycia przy stole – dla wędrowca. To przepiękna wigilijna tradycja, która pokazuje, że pozostajemy otwarci na innych, mamy w sobie gotowość do niesienia pomocy. Przecież obok nas może być ktoś potrzebujący, ktoś samotny, a może – jak często zdarza się w filmach – ktoś zapuka do naszych drzwi, by sprawić nam jeszcze większą radość. Wigilia to magiczny czas, czas pełen łask. Może to puste miejsce, jak za dawnych lat, przypomni nam zmarłych, których kochaliśmy, a może zapełni je ktoś, kto nas potrzebuje albo kogo my potrzebujemy w ten świąteczny czas.

Wiele osób nie wyobraża sobie gwiazdki bez prezentów, pięknej pachnącej choinki, przepysznego jedzenia, kolęd, pasterki i całej gamy tradycji rodzinnych. Ciężko wyobrazić sobie gwiazdkę bez dobrego słowa, uśmiechu, ciepła i bliskości. Wszystkie te elementy są bardzo ważne, wpływają na świąteczną, magiczną atmosferę. Ja nie wyobrażam sobie gwiazdki bez wielu rzeczy, nie...

Minionej gwiazdki - jak i od teraz każdej kolejnej, jak sądzę - nie wyobrażam sobie bez... własnoręcznego tworzenia stroików :)

Razem z siostrzenicą nazbierałyśmy szyszek, witek, liści, guzików, koralików, wstążek i ozdobnych tasiemek - wszystkiego, co się tylko dało, co przestało już być potrzebne, na co zdawała się czekać już tylko "śmierć". I wzięłyśmy się do roboty ♥. Stare koszyczki wiklinowe zyskały nowe życie jako małe stroiczki, czy to na drzwi, na stół, czy parapet, ozdobione liśćmi, koralikami, wstążkami; brokatowe posypki i kolorowe spraye przyozdobiły pięknie szyszki, a te przyozdobiły z kolei choinkę i lampy.

Cały dom w ozdobach! Nie ma miejsca na pustkę! Nie ma miejsca na monotonię! :D W święta nic się nie zmarnuje, nic nie będzie leżeć w kącie, smutne i zdołowane, tęsknie spoglądając na kupne bombeczki i ozdóbki :D

Minionej gwiazdki - jak i od teraz każdej kolejnej, jak sądzę - nie wyobrażam sobie bez... własnoręcznego tworzenia stroików :)

Razem z siostrzenicą nazbierałyśmy szyszek, witek, liści, guzików, koralików, wstążek i ozdobnych tasiemek - wszystkiego, co się tylko dało, co przestało już być potrzebne, na co zdawała się czekać już tylko "śmierć". I wzięłyśmy się do roboty ♥....

Nie przepadam za piernikami, bez pierogów też mogę żyć. Nie mogę jednak uznać świąt bez rodziny. Ten świąteczny rozgardiasz, wesoła atmosfera, żarty, namawianie przez babcię d o zjedzenia dwudziestego kawałka ciasta, wspólne ubieranie choinki, przygotowywania... To jest dla mnie kwintesencja świąt. Spędziłam już kiedyś święta bez rodziny (co prawda byłam z mężem i teściami, jednak moje serce ściskała ogromna tęsknota) - mieszkając zagranicą nie mogłam pozwolić sobie na powrót na święta do domu. To były dla mnie najsmutniejsze święta, chociaż nie byłam wtedy sama. Po prostu atmosfera, która towarzyszy mi co roku od urodzenia była nie do odtworzenia. To może zapewnić tylko dom babci, zjazd całej, wielopokoleniowej rodziny, wzajemne łamanie się opłatkiem, wybaczanie wszystkich złości, przekomarzanie się, śpiewanie kolęd. I ten stary drewniany stół, który co roku jednoczy nas wszystkich bez wyjątku- raz w mniejszym, raz w większym składzie. Nawet teraz, gdy o tym piszę, to nie mogę powstrzymać wzruszenia.
A więc, bez czego nie może być świąt? Bez zjazdu całej szalonej rodziny, bez tej radosnej atmosfery i babci, która jednoczy nas wszystkich.

Nie przepadam za piernikami, bez pierogów też mogę żyć. Nie mogę jednak uznać świąt bez rodziny. Ten świąteczny rozgardiasz, wesoła atmosfera, żarty, namawianie przez babcię d o zjedzenia dwudziestego kawałka ciasta, wspólne ubieranie choinki, przygotowywania... To jest dla mnie kwintesencja świąt. Spędziłam już kiedyś święta bez rodziny (co prawda byłam z mężem i teściami,...

Nie wyobrażam Świąt bez karpika, czekam na niego przez cały rok, próbowałam go jeść w innym okresie , ale nie wiem dlaczego nie smakował mi , może to magia Świąt ?:) Wybieram również pierniki , zaczynam je robić przed świętami , zapachem pierników , przystrajaniem , wieszaniem ich na choince wprowadzam moją Rodzinkę w czas świąt.

Nie wyobrażam Świąt bez karpika, czekam na niego przez cały rok, próbowałam go jeść w innym okresie , ale nie wiem dlaczego nie smakował mi , może to magia Świąt ?:) Wybieram również pierniki , zaczynam je robić przed świętami , zapachem pierników , przystrajaniem , wieszaniem ich na choince wprowadzam moją Rodzinkę w czas świąt.

Nie wyobrażam sobie świętowania Gwiazdki bez choinki i prezentów pod nią.
Gwiazdka od zawsze kojarzy mi się z tym, że się innych obdarowuje i samemu jest się obdarowywanym.
Samej Wigilii nie wyobrażam sobie bez Rodziny, która ten wyjątkowy wieczór spędza razem.
Co do wyboru między pierogami a piernikami – dla mnie jest prosty i oznacza pierogi z kapustą i grzybami. Dla mnie są podstawą Wigilii. Tęsknię za nimi cały rok, bo jakoś w żaden inny dzień w roku nie mają takiego smaku jak w Wigilię.

Nie wyobrażam sobie świętowania Gwiazdki bez choinki i prezentów pod nią.
Gwiazdka od zawsze kojarzy mi się z tym, że się innych obdarowuje i samemu jest się obdarowywanym.
Samej Wigilii nie wyobrażam sobie bez Rodziny, która ten wyjątkowy wieczór spędza razem.
Co do wyboru między pierogami a piernikami – dla mnie jest prosty i oznacza pierogi z kapustą i grzybami. Dla mnie...

Moze ujme to tak Wigilia Bożego Narodzenia bez pierogow - porazka :( a nie Wigilia.Święta Bożego Narodzenia bez piernikow - porazka a nie święta.U nas w domu te dwa elementy to tradycja wiekowo-pokoleniowa i zaniechanie jej to jakby zamiast dzielenia sie oplatkiem dzielic sie.np czekolada :(

Moze ujme to tak Wigilia Bożego Narodzenia bez pierogow - porazka :( a nie Wigilia.Święta Bożego Narodzenia bez piernikow - porazka a nie święta.U nas w domu te dwa elementy to tradycja wiekowo-pokoleniowa i zaniechanie jej to jakby zamiast dzielenia sie oplatkiem dzielic sie.np czekolada :(

Od kiedy pamiętam zawsze przed wigilią zasiadałam z mamą i babcią w kuchni, by lepić pierogi. Nawet wtedy, gdy jeszcze byłam zbyt mała, aby w jakikolwiek sposób im pomóc matka stawiała przed stołem krzesło i nie pozwalała mi odejść do momentu, gdy obie nie skończą. Na nic zdawały się różnego rodzaju wykręty, matka i babka były niewzruszone. Zawsze na hasło „No to lepimy” ojciec przynosił z piwnicy prawie stuletnią stolnicę, na której matka wyrabiała ciasto. Należała ona do ojca babci, który był piekarzem i zawsze, gdy stolnica znalazła się na stole w kuchni babcia przecierając ją ostrożnie ścierką opowiadała o pradziadku. Historię zaczynała od tego jak udało mu się ją kupić i o tym, że po wojnie gdy wrócił z obozu tylko ją znalazł całą w swoim domu. Opowiadała o tym, jak ze stolnicą pod pachą wędrował do miasteczka, żeby ją sprzedać i o pierwszym spotkaniu z moją prababcią, która oglądając ją zapytała – „Jest Pan może piekarzem?”. Historia tych dwojga nagle rozszerzała się do pozostałych członków rodziny, których nigdy nie znałam, ale zawsze lubiłam słuchać, jak każdy, który jest ciekawy swojego pochodzenia. To był czas, zadawania pytań o ludzi, których już nie ma. Żyli jedynie w pamięci tej mądrej, kochanej kobiety, która historię o nich przekazywała mi, aby ocalić ich od zapomnienia. Opowiadania babci przerywane były śpiewem, to właśnie przy lepieniu pierogów w domowników wstępowała potrzeba wyśpiewania wszystkich świątecznych pieśni, i już w kuchni zjawiali się bracia, ojciec, dziadek i inni, którzy spędzali z nami ten czas. Ile zawsze przy tym było śmiechu, kłótni o miejsce i krzesła, których zawsze było niewystarczająco. Ktoś rozsypał cukier, gdzieś stłukły się jaja ktoś z blatu stołu ściekał kompot nigdy nie wiadomo przez kogo rozlany. Pod naszymi nogami plątał się Bingo, którego zawsze na tę okazję bracia smarowali mąką, na przekór ojcu, który zawsze się gniewał na nich widząc swojego kochanego psa prawie całego w białym proszku.
Na stole wigilijnym nigdy nie stało zbyt wiele potraw, nie mieliśmy też w domu zwyczaju przekazywania sobie prezentów, jednak nigdy mi to nie przeszkadzało. Najważniejsi dla nie byli ludzie, z którymi kolację wigilijną jadłam oraz to, z kim miałam szczęście ją przygotowywać. Z latami, gdy jest nas coraz mniej z rozrzewnieniem wspominam czasy, gdy mogliśmy wszyscy zasiąść przy stole. Już nie ma potrzeby wołania mnie na lepienie pierogów i coraz mniej osób zagląda do kuchni. W tym roku wcale nie śpiewaliśmy kolęd. Wystarczyła transmisja w telewizji z jakiegoś kościoła w Małopolsce. Cała oprawa związana ze świętami kojarzy mi się z pewnego rodzaju rytuałem, który prowadzi do tego, co w świętach jest najważniejsze. Jest to spotkanie z bliskimi i tylko, za tym tęsknie gdy myślę o świętach.

Od kiedy pamiętam zawsze przed wigilią zasiadałam z mamą i babcią w kuchni, by lepić pierogi. Nawet wtedy, gdy jeszcze byłam zbyt mała, aby w jakikolwiek sposób im pomóc matka stawiała przed stołem krzesło i nie pozwalała mi odejść do momentu, gdy obie nie skończą. Na nic zdawały się różnego rodzaju wykręty, matka i babka były niewzruszone. Zawsze na hasło „No to lepimy”...

tak potrafię kodonach wyboru miedzy” piernikami a pierogami. Zdecydowanie pierogi najlepsze z podsmażoną cebulka ciasto na nie mojej mamy jest tak cienkie jak włosy anielskie

tak potrafię kodonach wyboru miedzy” piernikami a pierogami. Zdecydowanie pierogi najlepsze z podsmażoną cebulka ciasto na nie mojej mamy jest tak cienkie jak włosy anielskie

Nie wyobrażam sobie świętowania Gwiazdki bez dzielenia się opłatkiem. Symbol przebaczenia i pojednania pozwala nam w ten szczególny dzień w roku spojrzeć sobie w oczy i złożyć życzenia. Wierzę, że ma on szczególną moc wzmacniania więzi i ochrony przed złem.
Ten piękny, polski rytuał powinien być pielęgnowany w każdym domu.

Nie wyobrażam sobie świętowania Gwiazdki bez dzielenia się opłatkiem. Symbol przebaczenia i pojednania pozwala nam w ten szczególny dzień w roku spojrzeć sobie w oczy i złożyć życzenia. Wierzę, że ma on szczególną moc wzmacniania więzi i ochrony przed złem.
Ten piękny, polski rytuał powinien być pielęgnowany w każdym domu.