STRASZNIE dziękuję ;)

STRASZNIE dziękuję ;)

Bardzo dziękuję :)

Bardzo dziękuję :)

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Zjawiskowa_Maruda
Lukas90
Brzoza
mmizi
Kasia_Kaś

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Zjawiskowa_Maruda
Lukas90
Brzoza
mmizi
Kasia_Kaś

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Stało tam. Cały czas tam było. Przejeżdżające samochody raz po raz oświetlały samotną sylwetkę, ale jedyną reakcją kierowców na tego widok było dociśnięcie pedału gazu. Jestem pewien, że się rusza. Nie, nie rusza – przemieszcza się, żadnego ruchu nie wykonuje. A jednak jest coraz bliżej. Każde mrugnięcie, każde spojrzenie w inną stronę sprawia, że znajduje się bliżej domu. Muszę to widzieć. A nie jest to przyjemny widok. Nie jest straszny – w pierwszej chwili się ucieszyłem. Zobaczyłem Krystynę. Zaginęła tydzień temu. Za drugim razem był to mój brat, a teraz babcia, którą pochowaliśmy dwa lata temu. Boję się. Proszę, pomóżcie mi. Błagam.

Stało tam. Cały czas tam było. Przejeżdżające samochody raz po raz oświetlały samotną sylwetkę, ale jedyną reakcją kierowców na tego widok było dociśnięcie pedału gazu. Jestem pewien, że się rusza. Nie, nie rusza – przemieszcza się, żadnego ruchu nie wykonuje. A jednak jest coraz bliżej. Każde mrugnięcie, każde spojrzenie w inną stronę sprawia, że znajduje się bliżej domu....

Jest takie przykre uczucie, podejrzewam, że znasz je doskonale - wrażenie, że ktoś Cię obserwuje. I nie mówię tu o jakimś natręcie z autobusu czy dziwaku stojącym pod sklepem. Mówię o obserwatorze, którego nie możesz znaleźć wzrokiem. Chodzi mi o chwile, w których jesteś zupełnie sam, w ciemnej uliczce, w parku, czy nawet w domu. Czasem coś zaskrzypi, innym razem nieuzasadnione ciarki przejdą Ci po plecach. Zwykle machasz wtedy ręką, otrząsasz się i wracasz do przerwanych zajęć. Nawet zabawnie to wygląda. Niemniej, czuję się tym trochę zmęczony. Czas na konfrontację. Rzuć proszę okiem za siebie i… postaraj się nie krzyczeć.

Jest takie przykre uczucie, podejrzewam, że znasz je doskonale - wrażenie, że ktoś Cię obserwuje. I nie mówię tu o jakimś natręcie z autobusu czy dziwaku stojącym pod sklepem. Mówię o obserwatorze, którego nie możesz znaleźć wzrokiem. Chodzi mi o chwile, w których jesteś zupełnie sam, w ciemnej uliczce, w parku, czy nawet w domu. Czasem coś zaskrzypi, innym razem...

Wieczór z książką w ręku. Relaks, z którego wyrywa nas telefon. Mama małżonka oświadcza, że w dniu jutrzejszym przyjeżdża do wnuków na kilka dni. Krew w żyłach buzuje już na samą myśl. Przyjechała i się zaczęło od samego rana. A ty ich za lekko do tego przedszkola nie ubierasz? Oj, co ty gotujesz takie cienkie mięso bez tłuszczyku porządnego, chłop musi zjeść na zieleninie nie pojedzie za daleko. Doczekasz się poszuka lepszej misy! A na firanki w oknach to was nie stać? A wyjeżdżaliście w góry nie macie, co z pieniędzmi robić? Do skarpety się kładzie! To jest prawdziwy horror.

Wieczór z książką w ręku. Relaks, z którego wyrywa nas telefon. Mama małżonka oświadcza, że w dniu jutrzejszym przyjeżdża do wnuków na kilka dni. Krew w żyłach buzuje już na samą myśl. Przyjechała i się zaczęło od samego rana. A ty ich za lekko do tego przedszkola nie ubierasz? Oj, co ty gotujesz takie cienkie mięso bez tłuszczyku porządnego, chłop musi zjeść na zieleninie...

Noc. Pusto. Latarnie słabo błyskały we mgle. Szła mokrą ulicą, ślizgając się - deszcz zalewał jej oczy, piwo szumiało w głowie. Jakby przedzierała się przez wodospad. Usłyszała kroki za sobą, blisko. Coraz bliżej. Przyspieszyła. Kto to...? Za nią...? Potknęła się i krzyknęła - świat zawirował i zaczął przemykać przed jej oczami - on jakoś leciał w górę a ona w dół - i gdy szykowała się, cała zesztywniała, na spotkanie z chodnikiem - poleciała dalej.. zamachała rękami, zszokowana, czując jak serce próbuje jej wyskoczyć przez usta. Nie było się czego złapać- i spadała, spadała, powietrze chlastało ją po twarzy... obdzierając ze skóry...

Noc. Pusto. Latarnie słabo błyskały we mgle. Szła mokrą ulicą, ślizgając się - deszcz zalewał jej oczy, piwo szumiało w głowie. Jakby przedzierała się przez wodospad. Usłyszała kroki za sobą, blisko. Coraz bliżej. Przyspieszyła. Kto to...? Za nią...? Potknęła się i krzyknęła - świat zawirował i zaczął przemykać przed jej oczami - on jakoś leciał w górę a ona w dół - i gdy...

Budzę się na lodowatej podłodze, w miejscu, którego nie znam.
Nic nie rozumiem, przecież wsiadłam do tego autobusu i … nic nie pamiętam. Boli mnie głowa, a na rękach mam …
Krew?!
Czyją? Moją? Nie, chyba jestem cała.
Gdzie ja jestem?
Mężczyzna. Mój wybawiciel. Podchodzę bliżej.
Litości ..
ON NIE ŻYJE.
To jego krew mam na rękach. Zabiłam go. Ja go zabiłam!
Ogarnia mnie paraliżujący strach. Chcę uciec.
Chwileczkę, nie ma drzwi! Jest tylko nieosiągalny sufitowy luft.
Panika zapiera mi dech w piersiach, szczęśliwie to tylko sen.
Więc budzę się …
Na lodowatej podłodze, w miejscu, którego nie znam …

Budzę się na lodowatej podłodze, w miejscu, którego nie znam.
Nic nie rozumiem, przecież wsiadłam do tego autobusu i … nic nie pamiętam. Boli mnie głowa, a na rękach mam …
Krew?!
Czyją? Moją? Nie, chyba jestem cała.
Gdzie ja jestem?
Mężczyzna. Mój wybawiciel. Podchodzę bliżej.
Litości ..
ON NIE ŻYJE.
To jego krew mam na rękach. Zabiłam go. Ja go zabiłam!
Ogarnia...

Zbłądził, jednak miejsce wydawało się znajome. Trzask łamanej gałęził ponownie ożywił dreszcze. Gnały po całym ciele niczym galopujące konie. Po plecach spłynął potu. Rytmiczne pukanie serca mieszało się, ze świstem przyspieszonego oddechu. Był obserwowany, to pewne. Jeżeli ktoś widział go zakopującego te sukę to koniec. Nagle zrozumiał, że stoi 1,5 nad jej ścierwem. Wtedy poczuł coś na kostce. Spojrzał w dół i spostrzegł zaciśniętą na nodze kobiecą dłoń. Już miał wykonać zamach uniesioną w górę łopatą, kiedy otrzymał silny cios w tył głowy. Zdążył tylko pomyśleć, że nigdy nie uwolni się od tej zołzy i stracił przytomność.

Zbłądził, jednak miejsce wydawało się znajome. Trzask łamanej gałęził ponownie ożywił dreszcze. Gnały po całym ciele niczym galopujące konie. Po plecach spłynął potu. Rytmiczne pukanie serca mieszało się, ze świstem przyspieszonego oddechu. Był obserwowany, to pewne. Jeżeli ktoś widział go zakopującego te sukę to koniec. Nagle zrozumiał, że stoi 1,5 nad jej ścierwem. Wtedy...

"Ciuciubabko na czym stoisz...?"
Związane oczy, gonitwa. Kasiu mam Cię. Cięcie...
Pamiętasz, to ja zawsze Cię szukałam, a Ty śmiałaś się ze mnie.Dalej Ci tak wesoło?
Kasiu gdzie jesteś? Chyba dziś Cię nie znajdę. Cięcie.
Co się ze mną dzieje? Nic nie pamiętam. Krzyk, płacz. Cięcie.
Kasiu to przecież Ty na tym zdjęciu, skąd tyle krwi? Moje ręce. Cięcie.
ZNOWU SIĘ SCHOWAŁAŚ?! Wiesz jak tego nie lubię, wyjdź, wyjdź! Cięcie.
Wtedy też nie słuchałaś, znalazłam Cię wtedy, znalazłam i teraz. Cięcie.
Przecież to grób, ziemia za paznokciami, na nagrobku Ty, Kasiu, Twoje zdjęcie. Mam Cię! Cięcie.

"Ciuciubabko na czym stoisz...?"

"Ciuciubabko na czym stoisz...?"
Związane oczy, gonitwa. Kasiu mam Cię. Cięcie...
Pamiętasz, to ja zawsze Cię szukałam, a Ty śmiałaś się ze mnie.Dalej Ci tak wesoło?
Kasiu gdzie jesteś? Chyba dziś Cię nie znajdę. Cięcie.
Co się ze mną dzieje? Nic nie pamiętam. Krzyk, płacz. Cięcie.
Kasiu to przecież Ty na tym zdjęciu, skąd tyle krwi? Moje ręce. Cięcie.
ZNOWU SIĘ...