Tajemnica tajemnicy nie równa. Sekrety, rozumiane jako nieszczerość, między przyjaciółmi lub partnerami nie prowadzą do niczego dobrego - lepsza jest prawda.
Ale z drugiej strony, tajemnice w życiu? Dodają mu ekscytacji, szaleństwa, smaku... Bez tajemnic nie byłoby tylu historii, wszystko byłoby jawne, odkryte, nudne. Bez tajemnicy nie byłoby Świętego Graala, Harrego Pottera, Rebeki, Tajemniczego ogrodu, Millenium, całego Zafona, Miłoszewskiego czy Tolkiena. O Wielka Matko Literaturo, nie pozbawiaj nas tajemnic!

Tajemnica tajemnicy nie równa. Sekrety, rozumiane jako nieszczerość, między przyjaciółmi lub partnerami nie prowadzą do niczego dobrego - lepsza jest prawda.
Ale z drugiej strony, tajemnice w życiu? Dodają mu ekscytacji, szaleństwa, smaku... Bez tajemnic nie byłoby tylu historii, wszystko byłoby jawne, odkryte, nudne. Bez tajemnicy nie byłoby Świętego Graala, Harrego...

Mówi się, że milczenie jest złotem. Ja z kolei uważam, że prawdziwą umiejętnością jest wyczuć, kiedy należy przestać milczeć, nawet jeśli wymaga to od nas zdradzenia pewnego sekretu. Czasami trzeba poświęcić jedno (w tym przypadku między innymi czystość sumienia) dla większego dobra, dla drugiej, większej sprawy, która w ogólnym rozrachunku jest znacznie istotniejsza. Trzeba potrafić przerwać milczenie. Ale trzeba też dobrze wiedzieć, kiedy.

Mówi się, że milczenie jest złotem. Ja z kolei uważam, że prawdziwą umiejętnością jest wyczuć, kiedy należy przestać milczeć, nawet jeśli wymaga to od nas zdradzenia pewnego sekretu. Czasami trzeba poświęcić jedno (w tym przypadku między innymi czystość sumienia) dla większego dobra, dla drugiej, większej sprawy, która w ogólnym rozrachunku jest znacznie istotniejsza....

Świat nie jest czarno-biały i poruszając pewne tematy, nie możemy ich tak rozpatrywać.
Moim zdaniem milczenie jest narzędziem.
I jak każde narzędzie, może być wykorzystane w dobrym lub złym celu. Może niszczyć, budować, nieść radość i rozpacz.
Może być bronią w ręku niebezpiecznego człowieka. Może być skalpelem chirurga, ratującego życie. Może być również ulubioną maskotką z dzieciństwa, niosącą ciepło i ukojenie.
Dlatego nie uważam, żeby uciekanie się do milczenia było złe. Czasem tylko tak możemy komuś pomóc, gdy ślepe mówienie prawdy mogłoby zniszczyć człowieka.
Ale jednocześnie świadome milczenie jest trudne. Dlatego używając go, należy robić to z głową i umiarem.

Świat nie jest czarno-biały i poruszając pewne tematy, nie możemy ich tak rozpatrywać.
Moim zdaniem milczenie jest narzędziem.
I jak każde narzędzie, może być wykorzystane w dobrym lub złym celu. Może niszczyć, budować, nieść radość i rozpacz.
Może być bronią w ręku niebezpiecznego człowieka. Może być skalpelem chirurga, ratującego życie. Może być również ulubioną...

Nie warto popadać w skrajności. Trzeba iść w parze z samym sobą,ze swoim wnętrzem i wartościami.Nie pozwalać innymi naruszać naszych granic.

Bardzo istotny jest w życiu balans między mową a tajemnicą, który niestety przypomina spacer między dwoma wielkimi pagórkami.

Wiadomo, nie zawsze otoczą nas sprzyjające warunki,przeciwnie raz wieje w twarz innym razem w plecy.
Ale warto się starać,by później nie żałować i nie gdybać w nieskończoność,która często może zatruć nam życie bezpodstawnymi wyrzutami sumienia.

Czasem mam wrażenie że ,tak na prawdę może w tym wszystkim chodzi o umiejętność słuchania oraz oceny kiedy warto coś powiedzieć a kiedy korzystniej milczeć, wyrażając samych siebie, z troską o innych.

Nie warto popadać w skrajności. Trzeba iść w parze z samym sobą,ze swoim wnętrzem i wartościami.Nie pozwalać innymi naruszać naszych granic.

Bardzo istotny jest w życiu balans między mową a tajemnicą, który niestety przypomina spacer między dwoma wielkimi pagórkami.

Wiadomo, nie zawsze otoczą nas sprzyjające warunki,przeciwnie raz wieje w twarz innym razem w plecy.
Ale...

- Jak wyglądam? -Patryk podniósł wzrok znad książki.Andżela stała przed nim na widocznym wdechu i całą sylwetką starała się sprawiać wrażenie,że mieści się w pstrokatą sukienkę, którą właśnie na siebie wciągnęła.Jak to zrobiła i jaką cenę za ten wyczyn musiała ponieść,zdawało się być tajemnicą nie tyle trudną do rozwikłania,co raczej przeczącą prawom natury i mogącą być przyczynkiem do obalenia istniejącego spojrzenia na fizykę kwantową.
-No cóż..-zaczął-Wyglądasz jak zwykle...pięknie...-Powoli skręcał zwoje mózgowe leniwie rozciągnięte na czas weekendu.Potrzebował podpowiedzi,czy ważniejsze jest by Andżela była szczęśliwa teraz otrzymując potwierdzenie swoich błędnych przekonań,czy później,kiedy wyjdzie w kiecce na miasto i przeżyje upokorzenie,bo przecież w końcu będzie musiała odetchnąć.Szale na które rzucił dwa rozwiązania,które dostrzegał, uparcie nie chciały się przechylić na jedną ze stron.Westchnął i spojrzał w błyszczące oczekiwaniem i nadzieją błękitne oczka.
-Kochanie,wyglądasz bajecznie.Dziewczyny zzielenieją z zazdrości.
Pisk szczęścia był tak głośny,jak i krótki,bo na szczęście Andżi nie miała wystarczającej ilości powietrza,niech będzie,że pod ręką. –Misiaczku,jesteś kochany!To ja lecę się pokazać,ha-aj! –I już jej nie było.
Ledwo zatrzaśnięte drzwi przestały wibrować,Patryk już stał przy szafie.Nagle 360 km nie wydawało się znaczną odległością. –Już dawno powinienem był odwiedzić rodziców –mruczał wrzucając ciuchy do torby –Tak...Powinienem być lepszym synem…

- Jak wyglądam? -Patryk podniósł wzrok znad książki.Andżela stała przed nim na widocznym wdechu i całą sylwetką starała się sprawiać wrażenie,że mieści się w pstrokatą sukienkę, którą właśnie na siebie wciągnęła.Jak to zrobiła i jaką cenę za ten wyczyn musiała ponieść,zdawało się być tajemnicą nie tyle trudną do rozwikłania,co raczej przeczącą prawom natury i mogącą być...

Według mnie lepiej milczenie wcale nie jest takim dobrym wyborem. Niestety, w większości przypadków powoduje ono konflikty i pretensje, które mogłyby zostać wyjaśnione i rozwiązane u zalążka. Milczenie lepiej zachowywać tylko przy złożonych obietnicach.

Według mnie lepiej milczenie wcale nie jest takim dobrym wyborem. Niestety, w większości przypadków powoduje ono konflikty i pretensje, które mogłyby zostać wyjaśnione i rozwiązane u zalążka. Milczenie lepiej zachowywać tylko przy złożonych obietnicach.

Tak sobie myślę i myślę, chcąc udzielić konkretnej odpowiedzi, i w końcu doszłam do wniosku, że w zasadzie tajemnice mogą przynieść więcej dobrego niż złego. Trzeba tylko wiedzieć, co można przemilczeć, a w jakich sprawach trzymanie buzi na kłódkę to głupota. Nie zawsze tajemnica musi oznaczać kłamstwo. Sama mam takie sekrety, właściwie drobiazgi, o których przez lata nie powiedziałam nikomu i jeśli komukolwiek to szkodzi, to tylko mi - bo czasem chciałoby się coś z siebie wyrzucić. Ostatecznie jednak nie żałuję tego, bo mój drobny dyskomfort to dobra cena za spokój bliskich. Przykład - moi rodzice do tej pory nie wiedzą, że będąc za granicą, stanęłam bosą stopą na ostrym przedmiocie i miałam kłopoty z chodzeniem. Oni i tak nie byliby w stanie mi wtedy pomóc, a wiedza o tym mogłaby im tylko przysporzyć nerwów.
Wiadomo, są i takie rzeczy, które ukrywane, więcej szkodzą. Generalnie - jak ze wszystkim w życiu - ważny jest umiar. Ciągłe tajemnice świadczą chyba o paranoi albo są cechą intrygantów, ale nadmierne (przepraszam za wyrażenie) kłapanie dziobem też mądre nie jest. Jeśli więc ma się świadomość, komu można/nie można ufać i potrafi się podejmować mądre decyzje, to utrzymywanie pewnych kwestii w tajemnicy może przynieść korzyści.

Tak sobie myślę i myślę, chcąc udzielić konkretnej odpowiedzi, i w końcu doszłam do wniosku, że w zasadzie tajemnice mogą przynieść więcej dobrego niż złego. Trzeba tylko wiedzieć, co można przemilczeć, a w jakich sprawach trzymanie buzi na kłódkę to głupota. Nie zawsze tajemnica musi oznaczać kłamstwo. Sama mam takie sekrety, właściwie drobiazgi, o których przez lata nie...

A wyobrażacie sobie życie bez tajemnic?
Wszystko podane jak na dłoni. Kiedy zapytacie kogoś o cokolwiek, ten odpowiada zgodnie z prawdą, bez zbędnych ceregieli. Każda informacja, od najbardziej błahej, po taką, która obraca świat o 180 stopni, podana na tacy...
Moim zdaniem, świat by zwariował. Zapanowałby chaos, a ludzkie potwory mogłyby wyjść z cienia. Cała podłość, do tej pory ukrywana, ujrzałaby światło dzienne.
Tajemnice są po to, by chronić. A od tajemnicy zależy kogo przed czym. Bo my ludzie tak naprawdę nie chcemy wiedzieć wszystkiego - jest nam to zbędne. Nie zastanawiamy się nad tym na co dzień, ale tak jest. Podświadomie "zamykamy" umysł przed niewygodną prawdą. Nasza psychika i wytrzymałość mają swoje granice, a tajemnica stoi na ich straży.

A wyobrażacie sobie życie bez tajemnic?
Wszystko podane jak na dłoni. Kiedy zapytacie kogoś o cokolwiek, ten odpowiada zgodnie z prawdą, bez zbędnych ceregieli. Każda informacja, od najbardziej błahej, po taką, która obraca świat o 180 stopni, podana na tacy...
Moim zdaniem, świat by zwariował. Zapanowałby chaos, a ludzkie potwory mogłyby wyjść z cienia. Cała podłość, do...

Są tajemnice, które łatwo zachować dla siebie - z cyklu zauroczenia i miłości, niekrzywdzące nikogo opinie, sekrety, które w sumie tajne być nie muszą, ale dla danej osoby są bardzo prywatne.

I są tajemnice na większą skale, które powinny być tajne przez poufne, a z drugiej strony utrzymanie ich w sekrecie to ogromne brzemię i wielka odpowiedzialność, a równie brzemienne mogą być w swoich skutkach.

Sądzę że to odwieczny dylemat: czy można kłamać lub milczeć w dobrej wierze, czy też piekło tymi dobrymi chęciami jest wybrukowane.

Zakładam, że dopóki sekret ma służyć bezpieczeństwu danej osoby, tak jak w wyżej opisanym przypadku, nie należy go wyjawiać.
Jeśli zaś wydaje nam się, że jest on zagrożeniem - dla tego, który sekretem się z nami podzielił, dla nas, czy dla otoczenia - wówczas należy przerwać spiralę milczenia i doprowadzić do rozwiązania tej kwestii.

Pięknym by było powiedzieć, że przemilczana prawda jest jak kłamstwo i należy się wyrzec takiego postępowania. Ale w rzeczywistości, gdzie wszystko może być obrócone przeciwko nam, byłaby to zaledwie mrzonka.

Są tajemnice, które łatwo zachować dla siebie - z cyklu zauroczenia i miłości, niekrzywdzące nikogo opinie, sekrety, które w sumie tajne być nie muszą, ale dla danej osoby są bardzo prywatne.

I są tajemnice na większą skale, które powinny być tajne przez poufne, a z drugiej strony utrzymanie ich w sekrecie to ogromne brzemię i wielka odpowiedzialność, a równie brzemienne...

A przecież tak lubimy książki o sekretach, zwłaszcza gdy możemy je odkryć zbliżając się do ostatnich stronic.
Życie to nie książka, ale... tajemnice nie zawsze muszą być zachowane ;)

A przecież tak lubimy książki o sekretach, zwłaszcza gdy możemy je odkryć zbliżając się do ostatnich stronic.
Życie to nie książka, ale... tajemnice nie zawsze muszą być zachowane ;)