Tytuł książki może być jedynym hasłem promocyjnym i to wystarczy. Patrząc na samym tytuł chcemy się już przecież dowiedzieć kto i właściwe za co pokochał tak tego Yngvego? Dlatego właśnie sięgniemy po tą książkę.

Tytuł książki może być jedynym hasłem promocyjnym i to wystarczy. Patrząc na samym tytuł chcemy się już przecież dowiedzieć kto i właściwe za co pokochał tak tego Yngvego? Dlatego właśnie sięgniemy po tą książkę.

Książka Tore Renberga pt.: "Człowiek, który pokochał Yngvego" nie jest historią stricte o miłości albo przynajmniej nie w takim sensie, w jakim nauczyły nas myśleć amerykańskie filmy, czyli miłość, problemy, ale przezwyciężenie ich i happy end. Sprawa ta ma się w tym przypadku nieco inaczej. Już sam tytuł podkreśla, że główny bohater, to człowiek, który pokochał Yngvego. Zauważcie, że powieść nie została zatytułowana, np.: "O miłości dwóch gejów", "Jarle, który pokochał Yngvego", itp. Właśnie słowo: "człowiek" pokazuje swoisty dystans,który sprawia, że w utworze Renberga nie będzie mowy o miłości homoseksualnej i tolerancji bądź nietolerancji w czasach, kiedy rodziła się wolność. Moim zdaniem, uczucie jakim Jarle darzy Igvego to preludium do prawdziwej miłości pomieszane z młodzieńczą fascynacją. Jest to wręcz "niekontrolowane" uczucie, którego nie spodziewał się główny bohater. Tym bardziej, że miał już dziewczynę, o której względy starał się przez dłuższy czas. To, że obiektem uczuć Jarle stał się chłopak, wydaje się bardziej przypadkowe niż mające sprawić, że Jarle w końcu "odkryje swoją prawdziwą orientację". Młodzi ludzie przeżywają właśnie takie dylematy, próbując znaleźć odpowiedź na tak istotne pytanie, jakim jest: "Kim jestem?". To niespodziewane uczucie uczy Jarle także akceptacji, gdyż Yngve, bądź co bądź, jest zupełnie inny od młodego buntownika. Spojrzenie, na tak popularny i osobliwy temat jak: "miłość" pod kątem innych czasów, może być fascynujące. Akcja utworu rozgrywa się w 1989 r. tuż po zburzeniu muru berlińskiego, a miejscem akcji jest małe miasteczko Stavanger, znajdujące się w zachodniej Norwegii. Fakt, że akcja dzieje się, kiedy istniał jeszcze Związek Radziecki, żyła jeszcze księżna Diana, nie było jeszcze Internetu, itd. może sprawić, że nie tylko przeniesiemy do tamych czasów, ale dla wielu z nas będzie to podróż sentymentalna, być może powrót do lat młodości i do tego, co już nigdy nie powróci. Poznamy także pokolenie Norwegów z czasów, kiedy rodziła się wolność. Ludzi, choć pochodzących z troszkę innej kultury, nie znów tak obcych.
Widziałam film na podstawie tej książki (sam Tore Renberg brał udział w jego tworzeniu) i film bardzo mnie zachwycił, i równocześnie przejął. A w myśl zasady, że: "książki są zawsze lepsze od filmów na ich podstawie", z niecierpliwością czekałam na wydanie tej powieści. Mówiąc trochę prywatnie, ten film sprawił, że spojrzałam na pewne sprawy z innej perspektywy i dlatego sądzę, że hasło promocyjne mogłoby brzmieć tak:
"Czy myślisz, że o roku 1989 przeczytałeś już wszystko? A może masz już dosyć mdłych i bezrefleksyjnych historii o nastoletnich buntach i fascynacjach? Spójrz na wszystko z nowej perspektywy - poznaj norweską stolicę ropy naftowej w czasach, kiedy rodziła się wolność i młodego buntownika, który uczy się miłości. Być może i Twój "mur" runie?".

Książka Tore Renberga pt.: "Człowiek, który pokochał Yngvego" nie jest historią stricte o miłości albo przynajmniej nie w takim sensie, w jakim nauczyły nas myśleć amerykańskie filmy, czyli miłość, problemy, ale przezwyciężenie ich i happy end. Sprawa ta ma się w tym przypadku nieco inaczej. Już sam tytuł podkreśla, że główny bohater, to człowiek, który pokochał Yngvego....

Jasne, że pamiętam. Były to czasy gdy miałem nie więcej jak 6 lat i wtedy na gwiazdkę dostałem walkmana. To było coś wtedy. Nie musiałem włączać radia, wystarczyło włożyć kasetę do małego prostokątnego pudełka, nałożyć słuchawki i już miałeś muzykę disco, albo jaką techniawkę, innym u nas w domu nie było.
Moje skojarzenia? Jedyne to beztroskie lata dzieciństwa, kiedy nie musiałem się niczym przejmować. Nic więcej niestety nie przychodzi mi do głowy.
Według mnie tytuł jest słaby do promocji, zbyt mało oczywisty, i to dziwne imię w tytule, ciężka sprawa do reklamowania. Ale można zawsze spróbować. Reklama powinna się opierać głownie na tym, że dziewczyna i chłopak ubrani w stroje z tamtych czasów, może dzieci, zależy do jakiej grupy docelowej skierowana by była dana reklama. Można by dać, np. hasło w stylu ,,Pamiętasz jak byłeś dzieckiem? Doskonała okazja żeby sobie przypomnieć" lub ,,Chcesz przenieść się z powrotem w czasy młodości? Przeczytaj koniecznie" albo jeszcze ,,Przypomnij sobie młodość".

Jasne, że pamiętam. Były to czasy gdy miałem nie więcej jak 6 lat i wtedy na gwiazdkę dostałem walkmana. To było coś wtedy. Nie musiałem włączać radia, wystarczyło włożyć kasetę do małego prostokątnego pudełka, nałożyć słuchawki i już miałeś muzykę disco, albo jaką techniawkę, innym u nas w domu nie było.
Moje skojarzenia? Jedyne to beztroskie lata dzieciństwa, kiedy nie...

Miłość nie zmienia objętości ona po prostu przybiera różne kształty.

Myślę,że to byłoby dobre hasło.Jest to książka będąca esencją uczuć dorastających ludzi.Miłość jako bunt.Miłość jako fascynacja.Miłość jako obsesja.A może fascynacja przeradzająca się w miłość.Myślę,że samo przeżywanie miłości na przestrzeni lat nie zmieniło się,zmieniają się ludzie i ich sposób postrzegania świata,ale uczucie pozostaje to samo.Czasem zmienia się pod wpływem presji z zewnątrz,która je odkształca,ale później znów wraca do swojego pierwotnego kształtu.Myślę,że jeżeli czytelnik chce poznać kolejne oblicze miłości to powinien sięgnąć po tę książkę.Przy okazji sięgając pamięcią do czasów swej młodości.Bo jak powiedział Fredro :"Ona ma swoje prawa".

Myślę,że tytuł "Człowiek, który pokochał Yngvego" przyciągnie czytelników,bo już w tytule widać,że książka jest o miłości.A chyba tego właśnie,jako zabiegani w codziennym życiu i często samotni,mimo że otoczeni ludźmi potrzebujemy najbardziej-poznawania jej innych twarzy.Odkrywania jej nowych aspektów.

Miłość nie zmienia objętości ona po prostu przybiera różne kształty.

Myślę,że to byłoby dobre hasło.Jest to książka będąca esencją uczuć dorastających ludzi.Miłość jako bunt.Miłość jako fascynacja.Miłość jako obsesja.A może fascynacja przeradzająca się w miłość.Myślę,że samo przeżywanie miłości na przestrzeni lat nie zmieniło się,zmieniają się ludzie i ich sposób...

Im bardziej jesteś pewny siebie, tym mniej o sobie wiesz.
Takie właśnie mam skojarzenie jeśli chodzi o postać Yngvego wnioskując z opisu powieści i zarazem mogłoby to być hasło reklamujące książkę. Promocję najchętniej widziałabym w szkołach ponadgimnazjalnych - w końcu książka opowiada o rówieśniku licealistów. Może warto byłoby rozpocząć od nauczycieli, którzy powinni przedstawić tą historię uczniom? zawsze byłam zwolenniczką lektur tych spoza "kanonu".
A czasy buntu bez Facebooka? Hm. Jakieś 10, 12 lat temu buntowałam się, gdy do zmroku biegałam po podwórkach i nie chciałam wracać do domu. To były piękne lata... :)

Im bardziej jesteś pewny siebie, tym mniej o sobie wiesz.
Takie właśnie mam skojarzenie jeśli chodzi o postać Yngvego wnioskując z opisu powieści i zarazem mogłoby to być hasło reklamujące książkę. Promocję najchętniej widziałabym w szkołach ponadgimnazjalnych - w końcu książka opowiada o rówieśniku licealistów. Może warto byłoby rozpocząć od nauczycieli, którzy powinni...

W sprawach miłości niewiele zmieniliśmy się od tamtych lat. Ludzie wciąż nie pojmują siły tego uczucia, jej bezwzględności i tego, że zakochani nie przejmują się tym, co inni o nich pomyślą.
Może dobrym hasłem mogłoby być: Miłości nie brakuje granic, w przeciwieństwie do ludzi.

W sprawach miłości niewiele zmieniliśmy się od tamtych lat. Ludzie wciąż nie pojmują siły tego uczucia, jej bezwzględności i tego, że zakochani nie przejmują się tym, co inni o nich pomyślą.
Może dobrym hasłem mogłoby być: Miłości nie brakuje granic, w przeciwieństwie do ludzi.

Czytając tą krótką recenzję, co książka będzie w sobie zawierać, na początku pomyślałam: `Wow, to może być ciekawa lektura o jakimś tam outsiderze`. Później doszłam do drugiej części, w której zawarty był moment poznania Yngvego. Na chwilę zwątpiłam, czy na pewno dobrze zrozumiałam przesłanie. Czy rzeczywiście chodziło o związek homoseksualny?
I to jeszcze bardziej mnie zainteresowało. Nie miałam nigdy okazji przeczytać książki o podobnej tematyce. Dlatego hasłem reklamującym, moim zdaniem, powinno być coś o zaskakujących chwilach w życiu młodego człowieka, o uczuciach, których nie rozumie, o fascynacjach, które go przerażają, a także o tolerancji. Proponuję dać fragment tekstu piosenki, jakiejś z ówcześnie grających kapel, lecz jedyne, co w tej chwili mi przychodzi do głowy to:
`Jestem w stanie oddać Ci, oddać Tobie, trzy życia i trzy śmierci swoje` - Pidżamy Porno. Nawiązuje to do silnego uczucia, jakim Jarle obdarzył Yngvego.

Czytając tą krótką recenzję, co książka będzie w sobie zawierać, na początku pomyślałam: `Wow, to może być ciekawa lektura o jakimś tam outsiderze`. Później doszłam do drugiej części, w której zawarty był moment poznania Yngvego. Na chwilę zwątpiłam, czy na pewno dobrze zrozumiałam przesłanie. Czy rzeczywiście chodziło o związek homoseksualny?
I to jeszcze bardziej mnie...

Ukochana muzyka sączy się z głośników, w głowie rozbrzmiewają słowa uwielbianego Boba Dylana, zamykam oczy i przenoszę się do świata , w którym żyć nie było mi dane, a którego klimat poznać bardzo bym chciała. Bunt, walka, muzyka, miłość i jednak wolność, bo to z tym kojarzą mi się te czasy. Czasy wolne od komercjalizmu, udawania a pełne wolnej muzyki i walki właśnie o wolność.

A jakie hasło zachęciłoby mnie do przeczytania tej książki? Hasło nawiązujące do tych wartości, o których pisałam.Dlatego proponuję:

Poznaj te czasy- czasy miłości- czasy buntu, walki- czasu wolności i odkrywania, odkrywania życia!

Ukochana muzyka sączy się z głośników, w głowie rozbrzmiewają słowa uwielbianego Boba Dylana, zamykam oczy i przenoszę się do świata , w którym żyć nie było mi dane, a którego klimat poznać bardzo bym chciała. Bunt, walka, muzyka, miłość i jednak wolność, bo to z tym kojarzą mi się te czasy. Czasy wolne od komercjalizmu, udawania a pełne wolnej muzyki i walki właśnie o...

Gdy kończy się seks, drugs & rock'n'roll a zaczyna zwykły pop.

Moje skojarzenia są prawie żadne. Gdy walkmany były mega popularne miałam jakieś 6 lat, może więcej. Ale za dużo się ich nie naużywałam, bo non stop jedyny w domu egzemplarz był okupowany przez starsze rodzeństwo. Internetu nie było, ledwo ale pamiętam :) Całe dnie spędzałam u koleżanek albo wśród swoich zabawek. A w klockach potrafiłam siedzieć godzinami - nie w żadnych lego, tylko takich najzwyczajniejszych kolorowych plastikach. Z racji iż było to prostu moje dzieciństwo, bez względu na wszystko będę te czasy wspominać mile.

A co do promocji - myślę, że warto postawić na sentyment. Bo pokolenia, do których ma przemówić ta książka mogą tu powspominać swoje dzieciństwo, gdy z piaskownicy obserwowały dziwacznie ubrane starsze rodzeństwo. Coś w stylu, powieść o tematach tabu naszego dzieciństwa/młodości. Bo z tego co zrozumiałam z opisu to jakieś związki homo chyba wychodzą. A ja w dzieciństwie nawet o takich rzeczach nie słyszałam :D

Gdy kończy się seks, drugs & rock'n'roll a zaczyna zwykły pop.

Moje skojarzenia są prawie żadne. Gdy walkmany były mega popularne miałam jakieś 6 lat, może więcej. Ale za dużo się ich nie naużywałam, bo non stop jedyny w domu egzemplarz był okupowany przez starsze rodzeństwo. Internetu nie było, ledwo ale pamiętam :) Całe dnie spędzałam u koleżanek albo wśród swoich...