Gratulacje dla wszystkich, szczególnie dla Oleny, świetna praca. Nie chcę zabrzmieć jak arogant, ale z nagrodzonych tylko ta mi się podobała. Nie mogę odżałować, że nie nagrodzono ReaderX.

Gratulacje dla wszystkich, szczególnie dla Oleny, świetna praca. Nie chcę zabrzmieć jak arogant, ale z nagrodzonych tylko ta mi się podobała. Nie mogę odżałować, że nie nagrodzono ReaderX.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Edyta
Haczlo
Olena
zakladka
Konik

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Edyta
Haczlo
Olena
zakladka
Konik

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

- Czy obywatelka wieczorem kręciła się po naszym terenie - zapytał milicjant?
- Nie byłam nigdzie,lecz w domu pilnowałam rodzeństwa- odpowiedziała spokojnie.
- Może kawalera , a nie rodzeństwo - droczył się dalej milicjant z nią.
- Dobrze obywatelko proszę odejść.
- Tak jest - powiedziała cicho.

Odeszła szybkim krokiem. Nie zauważyłby jej, gdyby...

Minęły 3 dni bacznie ją obserwował. Podobała mu się nie ukrywał tego, ale musiał być poważny, gdyż miał takie stanowisko.
Gdy patrzyła na niego miała w sobie jakąś tajemnicę.
Chciał ją odkryć. Pomyślał może znów ją nakryje na kłamstwie. Niewinne kłamstewko, które spowoduje,że umówi się z nią na kawę.
Minął tydzień,ale milicjant nie wytrzymał odwiedził ją.
Zapukał do drzwi i powiedział: " Otwierać ,milicja" - głos dziecięcy powiedział proszę. Wszedł. Zobaczył.
Zakrył twarz. Łza poleciała po policzku jego. Zobaczył tajemnicę jej oczu. Patrzyła w górę.
Ona nas tylko pilnowała proszę Pana. Okno było otwarte.
Nic nie mów dziecko. Rozumiem.

- Czy obywatelka wieczorem kręciła się po naszym terenie - zapytał milicjant?
- Nie byłam nigdzie,lecz w domu pilnowałam rodzeństwa- odpowiedziała spokojnie.
- Może kawalera , a nie rodzeństwo - droczył się dalej milicjant z nią.
- Dobrze obywatelko proszę odejść.
- Tak jest - powiedziała cicho.

Odeszła szybkim krokiem. Nie zauważyłby jej, gdyby...

Minęły 3 dni...

Zimny wiatr wciskał się w szczeliny dziurawego i źle połatanego płaszcza, dużo za duże buty po starej ciotce zupełnie przemokły. A kolejka do sklepu mięsnego nie przesunęła się ani odrobinę… ulicą przejechał autobus, ochlapując błotem pośniegowym wszystkich stojących w kolejce obywateli. Szesnastoletnia dziewczyna jedynie westchnęła ciężko, kiedy ludzie sterczący na zimnie zaczęli głośno narzekać na zimę, na kolejki…
Do kolejki zbliżyło się dwóch milicjantów obserwujących uważnie tłum. Nagle spostrzegli dziewczynę w starym płaszczu i dziurawych butach i skierowali się prosto w jej stronę. Dziewczyna zaczęła się obawiać, ale przecież nic złego nie zrobiła, nic nie ukradła…
– Obywatelka Ewa Wilańska? – zapytał pierwszy z milicjantów. Blada jak kreda Ewa skinęła głową.
– Jest pani aresztowana za handel obcymi walutami.
Wszyscy w kolejce wpatrywali się w dziewczynę ze zdziwieniem.
– Aa… ale… ttto jjjest jakk… kaś pommmyłka. – wyjąkała przerażona dziewczyna. Milicjanci nie zwrócili na to uwagi, jeden z nich wyciągnął kajdanki. Wtem rozległ się ogłuszający huk. Milicjant padł na mokry chodnik, rozległ się drugi huk, drugi milicjant jęknął i również upadł.
Ewa spojrzała na dach odrapanej kamienicy. Zobaczyła wymierzoną w siebie lufę karabinu, jakby z daleka usłyszała huk trzeciego wystrzału. Padła na chodnik, ale już nic nie czuła. Ktoś zaczął krzyczeć, obywatele zaczęli uciekać, a snajper spokojnie złożył karabin i zszedł z dachu, zadowolony z dobrze wykonanego zadania…

Zimny wiatr wciskał się w szczeliny dziurawego i źle połatanego płaszcza, dużo za duże buty po starej ciotce zupełnie przemokły. A kolejka do sklepu mięsnego nie przesunęła się ani odrobinę… ulicą przejechał autobus, ochlapując błotem pośniegowym wszystkich stojących w kolejce obywateli. Szesnastoletnia dziewczyna jedynie westchnęła ciężko, kiedy ludzie sterczący na zimnie...

Pan Pietrzyk stał w kolejce już drugi dzień. Liczył, że tym razem coś dostanie. Zaczynał się niecierpliwić, w szczególności, że dziś miał kolejną zmianę. Około 13:00 wrócił do domu. Stał za lodówką. Dostał pralkę. Bywa. Ubrał swój roboczy garnitur i udał się do kościoła. Nie wierzył w Boga, ale wierzył w to, że to co robi będzie chronić jego rodzinę. Msza święta zaczęła się jak zwykle. Modlitwy, wstawanie, siadanie. Pietrzyka już to nudziło. Znał jednak księdza Mokrawego, dlatego miał nadzieję, że niedługo pęknie. Ku jego szczęściu to był ten dzień. Kazanie ewidentnie nie było czysto chrześcijańskie. Poruszało kwestie ustroju. I bynajmniej, nie było przychylne panującym konwenansom. Pietrzyk zrobił notatki, a zaraz po mszy poszedł zdać raport. Po księdza posłano jeszcze tego samego dania. Pietrzyk był pewny, że już go nie zobaczy. Przydzielono mu kolejny kościół. Miano nadzieję, że jego dalsza praca będzie równie owocna. Po mino tego co robił Pan Pietrzyk zawsze był przerażony całą brutalnością codzienności. W tym tygodniu był światkiem, dość częstego zdarzenia. Jednak tym razem został wciągnięty do sytuacji. Była godzina 8:56. Właśnie zatrzymano Pana Myśliwskiego. Jego urlop miał zacząć się za cztery minuty. Jednak nikogo to nie interesowało. Jeszcze powinien pracować. Pan Pietrzyk miał zabrać go do odpowiedniego miejsca i wymierzyć karę. Nie mógł się sprzeciwić. Cała brutalność, tortury, baty, strzały odmieniły jego życie. Bo życie w owym czasie nie mogło być normalne.

Pan Pietrzyk stał w kolejce już drugi dzień. Liczył, że tym razem coś dostanie. Zaczynał się niecierpliwić, w szczególności, że dziś miał kolejną zmianę. Około 13:00 wrócił do domu. Stał za lodówką. Dostał pralkę. Bywa. Ubrał swój roboczy garnitur i udał się do kościoła. Nie wierzył w Boga, ale wierzył w to, że to co robi będzie chronić jego rodzinę. Msza święta zaczęła się...

Sąsiadka pana Maryszewskiego od kilku dni zastanawiała się gdzie jej sąsiad wychodzi punktualnie o 15, a że lubiła na wszystkich wysyłać policję blok był prawie pusty, pewnego dnia nie wytrzymała i poszła za nim do piwnicy, stanęła pod drzwiami i słuchała"... no to co tym razem.... kto następny, dość mam już prania tych waszych brudów..."sąsiadka szybkim krokiem biegnie do swojego mieszkania myśląc że w piwnicy jest banda zabójców z jej sąsiadem na czele, szybko wybiera numer na policję. Po 15 minutach milicjanci pukają do jej drzwi.
- To pani dzwoniła?
-Tak.
-Za zasługi dla społeczeństwa, zostanie pani nagrodzona, towarzyszko.
Milicja razem z sąsiadką, zeszli do piwnicy,wyważają drzwi, a tam grupa mężczyzn, pierze ubrania, jeden z milicjantów pyta się:
- A co tu robicie?
- Żony wyjechały, a tylko pan Artur- wskazuje mężczyznę w rogu pokoju- potrafi prać ubrania.- odpowiada drżącym głosem pan Maryszewski.

Sąsiadka pana Maryszewskiego od kilku dni zastanawiała się gdzie jej sąsiad wychodzi punktualnie o 15, a że lubiła na wszystkich wysyłać policję blok był prawie pusty, pewnego dnia nie wytrzymała i poszła za nim do piwnicy, stanęła pod drzwiami i słuchała"... no to co tym razem.... kto następny, dość mam już prania tych waszych brudów..."sąsiadka szybkim krokiem biegnie do...

Wieczorem pędząc do domu z pracy, która jak zwykle kończyła się kilkoma kieliszkami "spod lady", aby tylko zdążyć przed godziną policyjną mknę przez miasto, aż tu nagle widzę jak z naprzeciwka zbliża się milicja. Podchodzą i proszą o nazwisko, więc zgodnie z prawdą mówię Gierek, nie uwierzyli. Ponownie powtarzam im nazwisko i tak pięciokrotnie!
Później zostaje ukarany za drwienie z władzy. Ocknąłem się dopiero w więzieniu za kratkami, czując każdy mięsień i każdą kostkę swojego organizmu!

Wieczorem pędząc do domu z pracy, która jak zwykle kończyła się kilkoma kieliszkami "spod lady", aby tylko zdążyć przed godziną policyjną mknę przez miasto, aż tu nagle widzę jak z naprzeciwka zbliża się milicja. Podchodzą i proszą o nazwisko, więc zgodnie z prawdą mówię Gierek, nie uwierzyli. Ponownie powtarzam im nazwisko i tak pięciokrotnie!
Później zostaje ukarany za...

-Lutek? Żyjesz? – krzyknął wysoki rudzielec w niebieskiej szwedce.
-Bierz torbę i złaź na dół. I nie drzyj mordy bo zaraz się pół ulicy zleci. Ja pierd… .Co za dzień – syknął podnosząc się ociężale z podłogi Lutek i poprawił gustowną pożyczkę, która na skutek upadku przesunęła się ze środka głowy na prawe ucho.
-Myślałem, że sobie kark skręciłeś jak jebnąłeś z tych schodów. Starzejesz się.
-Czy ty się możesz zamknąć na chwilę. Pakuj fajki.
-Tak to się kończy jak się na robotę na gazie idzie. Stąd czuć od Ciebie.
-Ćwiartkę tylko zrobiłem do obiadu. I dwa piwa. Nic nie piłem.

Wypełnienie dwóch wielkich toreb papierosami,normalnie dostępnymi jedynie dla wybranych w Pewexie na Nowotki,zajęło im 5 minut. Zabrali jeszcze wiertarkę i komplet niemieckich kluczy nasadowych. Wracali tą samą drogą którą dostali się do piwnicy domu mec. Kordeckiego. Po drugiej stronie ponad dwumetrowego muru, którego pokonanie z wypchanymi torbami nie było już takie proste, czekała na nich niemiła niespodzianka.

-No, no kogo ja widzę? Lutek i Boniek. Do radiowozu – rozkazał z nieskrywaną radością młodszy chorąży MO Wacław Grabarczyk. Nawet czarne, sumiaste wąsy z rudymi, przepalonymi końcówkami, noszone dumnie od końca zawodówki, nie zdołały ukryć braku górnej dwójki.

Ja pierd… .Co za dzień – pomyślał Lutek.
…
-Masz to ostatnie zdanie, młody? Czytaj – Grabarczyk zwrócił się do szeregowego Świątka obracając w palcach paczkę Marlboro.
-„Sprawca lub sprawcy oddalili się w nieznanym kierunku”…

-Lutek? Żyjesz? – krzyknął wysoki rudzielec w niebieskiej szwedce.
-Bierz torbę i złaź na dół. I nie drzyj mordy bo zaraz się pół ulicy zleci. Ja pierd… .Co za dzień – syknął podnosząc się ociężale z podłogi Lutek i poprawił gustowną pożyczkę, która na skutek upadku przesunęła się ze środka głowy na prawe ucho.
-Myślałem, że sobie kark skręciłeś jak jebnąłeś z tych...

Cała sprawa zaczęła się od znalezienia ciała 22-letniego Krzysztofa Lalusa, studenta AGH. Wszystko wskazywało na nieszczęśliwy wypadek-chłopak miał spaść z jednego z tatrzańskich szczytów. Jednak doświadczenie i instynkt sierżanta Malaka nie pozwalał zamknąć sprawy od razu. Jego pierwszym celem stało się zlokalizowanie miejsca zamieszkania denata. W miejscu zameldowania widziano go kilka tygodni temu. Dzięki pomocy studentom ze Związku Młodzieży Socjalistycznej udało mu się w końcu odnaleźć ostatnie mieszkanie Lalusa. Zdziwił go widok wnętrza. Jak to możliwe, że student mógł sobie pozwolić na dwa Rubiny? Dodatkowo w regałpółce było mnóstwo materiałów z Polskiego Związku Alpinizmu oraz sprzętu wspinaczkowego. W tapczanie znalazł z kolei dolary. Malak utwierdzał się coraz bardziej, że nie mógł być to wypadek. Badając skrupulatnie każdy szczegół, rozmawiając ze znajomymi denata, w tym w szczególności tymi z PZA, naszemu dzielnemu milicjantowi udało się trafić na niecny proceder szmuglowania rajstop przez granicę. Tylko czemu młody student zginął? Jak się okazało, Barbara N., koleżanka z PZA, którą denat wciągnął w ten ohydny proceder, zdenerwowała się na partnera, że rajstopy były nie w tym kolorze, który sobie specjalnie zażyczyła i popchnęła go w przepaść. Następnie zabrała wszystkie rajstopy i rozdała je koleżankom.

Cała sprawa zaczęła się od znalezienia ciała 22-letniego Krzysztofa Lalusa, studenta AGH. Wszystko wskazywało na nieszczęśliwy wypadek-chłopak miał spaść z jednego z tatrzańskich szczytów. Jednak doświadczenie i instynkt sierżanta Malaka nie pozwalał zamknąć sprawy od razu. Jego pierwszym celem stało się zlokalizowanie miejsca zamieszkania denata. W miejscu zameldowania...

- Towarzyszu, to on!
- No i proszę, Braciak. Świadek was rozpoznał. Przyznajcie się, odsiedzicie swoje i wrócicie na łono rodziny budować nasze socjalistyczne szczęście.
- Towarzyszu kapitanie! To pomyłka jest …Ał! Za co, towarzyszu?
- Za wkur…nie władzy, a konkretnie mnie. Jak się nie przymkniecie to poprawię z drugiej strony.
- Ale….! Ał!
- Głusi jesteście, Braciak?! Morda w kubeł. Tu macie przyznanie się do winy. Podpisujcie pókim dobry albo pogadamy inaczej. W dniu 15 stycznia zostaliście przyłapani na gorącym uczynku. Cieć was od razu rozpoznał, chociaż chlał ciągiem już od 12… Byliście na miejscu? Byliście. Mieliście ze sobą narzędzia inwigilacyjne w postaci lornetki? Mieliście. Prowadziliście działania wywiadowcze na zamkniętym terenie wojskowym? Prowadziliście. I do tego daliście się złapać, jak ostatni frajer. Taki z was szpieg, jak z łysej kobyły koń wyścigowy. To teraz podpisujcie i nie marnuje naszego czasu. Na kilometr wyczuję zdrajcę narodu. Komu sprzedawaliście tajemnice wojskowe! No komu!?
- Ał! Nie bijcie, towarzyszu. Wszystko powiem. Bo to była Streptopelia turtur!
- I po zagramanicznemu mi tu zaczyna brechać.. Po polskiemu was, Braciak, nie nauczyli?!
- Turkawka, towarzyszu. Na początku myślałem, że to zwykła Streptopelia decaocto, ale jak się zorientowałem jaki to okaz to wszedłem…
- Weszłem się mówi, baranie…
- Weszłem z lornetką w krzaki i prosto na to ogrodzenie. Jestem ornitologiem!
- Znaczy się lekarz? Bo mnie tu w krzyżu łupie. Pomożecie to i my wam pomożemy, Braciak...

- Towarzyszu, to on!
- No i proszę, Braciak. Świadek was rozpoznał. Przyznajcie się, odsiedzicie swoje i wrócicie na łono rodziny budować nasze socjalistyczne szczęście.
- Towarzyszu kapitanie! To pomyłka jest …Ał! Za co, towarzyszu?
- Za wkur…nie władzy, a konkretnie mnie. Jak się nie przymkniecie to poprawię z drugiej strony.
- Ale….! Ał!
- Głusi jesteście, Braciak?! ...