Bardzo dziękuję i gratuluję pozostałe czwóreczce.

Bardzo dziękuję i gratuluję pozostałe czwóreczce.

Bardzo Wam dziękuję!!

Bardzo Wam dziękuję!!

Gratulacje dla wyróżnionych. Szkoda,że nie wygrałam w ostatnim konkursie w tym roku. Życzę Szczęśliwego Nowego Roku oraz powodzenia dla wszystkich w konkursach w 2017 roku.Pozdrawiam.

Gratulacje dla wyróżnionych. Szkoda,że nie wygrałam w ostatnim konkursie w tym roku. Życzę Szczęśliwego Nowego Roku oraz powodzenia dla wszystkich w konkursach w 2017 roku.Pozdrawiam.

Dziękuję Wam mocno!

Dziękuję Wam mocno!

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy! Wybraliśmy zwycięskie prace:
sunjong
FlapperGirl
Grażyna
Bartek
zajkas
Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy! Wybraliśmy zwycięskie prace:
sunjong
FlapperGirl
Grażyna
Bartek
zajkas
Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Czy zdarza mi się wybiegać myślami w przyszłość i zastanawiać się jak będzie wyglądała moja emerytura? Oj tak, są takie momenty. Kiedy nadchodzą widzę moją przyszłość jako bardzo spokojny czas. Mały domek gdzieś za miastem, ten sam od 40 lat mąż i dużo ciekawych książek. Marzy mi się, pewien codzienny rytuał, kiedy będę już na emeryturze. Wstaję o 9:00( w końcu wyśpię się za wszystkie czasy), otwieram okno i słucham śpiewu ptaków, który pozytywnie nastraja mnie na resztę dnia. Budzę męża (na pewno to ja będę go budzić a nie na odwrót, bo on nawet teraz jest strasznym śpiochem i raczej tak mu zostanie) i razem przygotowujemy śniadanie. Po skończonym posiłku wspólny spacer, a po drodze kupujemy produkty na obiad, który wspólnie potem przygotowujemy. Po obiedzie czas dla mnie, czas na relaks. A czym jest dla mnie relaks? To ogromny wygodny fotel, ciepły koc i kilkanaście książek, które tylko czekają aż wezmę je do ręki i zapoznam się z historią, które skrywają. I tak mija mi czas do wieczora. Odkładam książkę, którą czytam, ale tylko na chwilę rozstaję się z jej bohaterami. Idę spać z uśmiechem na twarzy, bo wiem że mam do czego wracać- do tych pachnących drukarnią kartek, które kolejnego dnia odkryją przede mną nowe wątki powieści. To jest właśnie moje wymarzone życie na emeryturze, wśród książek, które uwielbiam.

Czy zdarza mi się wybiegać myślami w przyszłość i zastanawiać się jak będzie wyglądała moja emerytura? Oj tak, są takie momenty. Kiedy nadchodzą widzę moją przyszłość jako bardzo spokojny czas. Mały domek gdzieś za miastem, ten sam od 40 lat mąż i dużo ciekawych książek. Marzy mi się, pewien codzienny rytuał, kiedy będę już na emeryturze. Wstaję o 9:00( w końcu wyśpię się...

Do mojej emerytury jeszcze bardzo daleko. W tym momencie bliższa mi jest jeszcze matura niż emerytura. Jednak często zastanawiam się jak będzie wyglądać moje życie za 10, 20, 40 czy nawet 60 lat. I chociaż do emerytury jeszcze daleko to wyobrażam ją sobie następująco:
Ja i mój mąż (bo zakładam, że i jego się kiedyś doczekam) spędzamy razem czas. Mamy dom nad morzem (chociaż czasem wolałabym jednak góry). Ten dom nie jest duży, to nigdy nie było moje marzenie, ale ma ogromną biblioteczkę i piękny widok za oknem. Moje życie nie jest szalone. Zajmuję się domem, spędzam czas na świeżym powietrzu i przede wszystkim czytam. Od zawsze moim największym marzeniem była możliwość przeczytania wszystkich istniejących książek, chociaż wiem, że to niemożliwe, to siedząc w bujanym fotelu jako stara babcia, codziennie jestem coraz bliżej tego celu.

Do mojej emerytury jeszcze bardzo daleko. W tym momencie bliższa mi jest jeszcze matura niż emerytura. Jednak często zastanawiam się jak będzie wyglądać moje życie za 10, 20, 40 czy nawet 60 lat. I chociaż do emerytury jeszcze daleko to wyobrażam ją sobie następująco:
Ja i mój mąż (bo zakładam, że i jego się kiedyś doczekam) spędzamy razem czas. Mamy dom nad morzem...

Wszędzie te androidy. Wszystko przez to, że paru gościom z rządu nie podobały się teslabusy bez kierowcy: "- Jak to?" Transport publiczny bez kierowcy? Przecież starsi ludzie w życiu do czegoś takiego nie wsiądą!” Tia, ci starsi ludzie to niby też ja, a przecież dopiero niedawno, z okazji 75. urodzin kupiłam sobie pierwszy teslamobil. Oczywiście, ściągałam go z recyklingu z Kalifatu Germańskiego, dzięki pieniądzom z fuch przy stulatkach w ramach programu „100 Lat Plus”. To taki rządowy program wsparcia. Stulatków nam ostatnio obrodziło, a niestety nie wszyscy są w stanie sami się ogarnąć i nie wszyscy mają rodziny, więc za opiekę nad stulatkiem dostaje się 100 eurojenów miesięcznie. I ludzie kombinują, wiadomo, niektórzy podczepiają jakiegoś stulatka już pod noworodka i zgłaszają się w jego imieniu po dotację… Zakład Utraconych Świadczeń takich cwaniaków wyłapuje, a ludzie i tak kombinują. Ale trzeba przyznać, że w porównaniu do czasów mojej młodości, stosunek do ludzi starszych zmienił na lepsze. Dobrze, że nie zatrudniają do tej opieki nad stulatkami androidów. Już takie pomysły były i wtedy to się naprawdę ludzie wystraszyli i wkurzyli. Nie dość, że roboty pracują już na produkcji, w sklepach i barach, to teraz je jeszcze biorą na kierowców. Oczywiście, nie wsadzą za kółko takich wylansionych humanoidów, jak sprzedawcy z drogich sieci handlowych, tylko zwykłych „blaszanych drwali” z Chinazji. To już lepsze są teslabusy od tych aluminiowych garnków z przewodami…

Wszędzie te androidy. Wszystko przez to, że paru gościom z rządu nie podobały się teslabusy bez kierowcy: "- Jak to?" Transport publiczny bez kierowcy? Przecież starsi ludzie w życiu do czegoś takiego nie wsiądą!” Tia, ci starsi ludzie to niby też ja, a przecież dopiero niedawno, z okazji 75. urodzin kupiłam sobie pierwszy teslamobil. Oczywiście, ściągałam go z recyklingu...

Na emeryturze wybiorę się na Wielką Literacką Wyprawę "Podróż z 1001 książki". Zwiedzę wszystkie cudowne miejsca, o których czytałam w ukochanych powieściach. Pojadę wszędzie tam, gdzie moi bohaterowie wiedli swoje wspaniałe żywota. Niekoniecznie szczęśliwe, ale zawsze fascynujące i pełne duchowych przemian. Przemierzę świat jak długi i szeroki: od egipskich piramid w egzotycznej Afryce po bezkresne śniegi Alaski. Nie wytrzymam chyba tyle lat czekając na trzeszczące kości i rozchwiane zęby... Idę pakować walizkę, a potem kierunek Carpe Book!

Na emeryturze wybiorę się na Wielką Literacką Wyprawę "Podróż z 1001 książki". Zwiedzę wszystkie cudowne miejsca, o których czytałam w ukochanych powieściach. Pojadę wszędzie tam, gdzie moi bohaterowie wiedli swoje wspaniałe żywota. Niekoniecznie szczęśliwe, ale zawsze fascynujące i pełne duchowych przemian. Przemierzę świat jak długi i szeroki: od egipskich piramid w...