Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

suppressedlight
livrek
Flusz
explorerka
Masza

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

suppressedlight
livrek
Flusz
explorerka
Masza

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Mały Książę [bookLink]293144|Mały Książę [/bookLink]

Mały Książę [bookLink]293144|Mały Książę [/bookLink]

 [bookCover]293144|Mały Książę[/bookCover]

Może to banał, ale szukając w księgarni jakiejś fajnej, mądrej i ponadczasowej książki dla mojej chrześniaczki moją uwagę od razu przykuła tak dobrze mi znana postać małego chłopca. Chodzi mi oczywiście o "Małego Księcia", którego uwielbiałam czytać w dzieciństwie. Dawno temu miałam swój własny egzemplarz, niestety zaginął. Nie mogłam przejść obok niej obojętnie. Książka jest piękną opowieścią o przyjaźni, do której wraca się całe życie. Nie zastanawiałam się długo i kupiłam dwa egzemplarze "Małego Księcia". Jeden dla mojej małej Julki, aby czerpała z niej mądrość przez długie lata. Drugi oczywiście dla mnie, żebym znowu mogła poczuć tą radość i szczęście towarzyszące mi podczas jej czytania oraz wieź i chęć zaprzyjaźnienia się z małym chłopcem z okładki.

Może to banał, ale szukając w księgarni jakiejś fajnej, mądrej i ponadczasowej książki dla mojej chrześniaczki moją uwagę od razu przykuła tak dobrze mi znana postać małego chłopca. Chodzi mi oczywiście o "Małego Księcia", którego uwielbiałam czytać w dzieciństwie. Dawno temu miałam swój własny egzemplarz, niestety zaginął. Nie mogłam przejść obok niej obojętnie. Książka...

Książką, która bezsprzecznie skradła moje serce swoją okładką jest powieść "Wszechświaty" autorstwa Leonardo Patrignaniego. Jej przód i tył to niemalże lustrzane odbicia. Zapierający dech w piersiach zachód słońca i widok na potężne wieżowce za każdym razem nie pozwalają mi się od siebie oderwać. Nic nie przyciąga jednak równie skutecznie, co dwie enigmatyczne postacie uwiecznione w bezruchu. Wystarczy jednak zdjąć z okładki papier, by zauważyć, że wspomniane sylwetki... znikają! Czego można więc spodziewać się po tak interesującej grafice? Gdy na nią patrzę, ogarnia mnie błogi spokój. Coś tu się jednak nie zgadza. Gdzie podziały się postacie? I czymże jest ta widniejąca w rogu planeta? Na pierwszy rzut oka przypomina Księżyc, ale to na pewno nie on. Czyżby chłopak i dziewczyna pochodzili z różnych "Wszechświatów"? Opis zamieszczony we wnętrzu okładki jedynie zaostrza apetyt. Zachwycona okładką książki, zostałam brutalnie rozczarowana jej wnętrzem, które okazało się zwyczajnie przewidywalne. Roberto Oleotto, który jest autorem owej grafiki, spisał się znacznie lepiej od samego autora. Brawo!

Książką, która bezsprzecznie skradła moje serce swoją okładką jest powieść "Wszechświaty" autorstwa Leonardo Patrignaniego. Jej przód i tył to niemalże lustrzane odbicia. Zapierający dech w piersiach zachód słońca i widok na potężne wieżowce za każdym razem nie pozwalają mi się od siebie oderwać. Nic nie przyciąga jednak równie skutecznie, co dwie enigmatyczne postacie...

To[bookLink]212493|To[/bookLink]
Klown z rozmazaną charakteryzacją i ze śladami krwi, trzymający trumnę. W dodatku mroczna mimika twarzy i czarne tło. Czego chcieć więcej. Książka fenomenalna, już pierwsze spotkanie z klownem Pennywise mrozi krew w żyłach. Zastanawiam się tylko, który klown jest straszniejszy. Ten z okładki, czy ten w książce. Okładka świetnie zachęca czytelnika do przeczytania mimo tych 1104 stron. Najlepsza książka Kinga jaką do tej pory czytałem.

To[bookLink]212493|To[/bookLink]
Klown z rozmazaną charakteryzacją i ze śladami krwi, trzymający trumnę. W dodatku mroczna mimika twarzy i czarne tło. Czego chcieć więcej. Książka fenomenalna, już pierwsze spotkanie z klownem Pennywise mrozi krew w żyłach. Zastanawiam się tylko, który klown jest straszniejszy. Ten z okładki, czy ten w książce. Okładka świetnie zachęca...

 [bookCover]212493|To[/bookCover]

Nie byłam wtedy jeszcze takim molem książkowym jak dziś ale jechała w daleką podróż i musiałam coś zabrać ze sobą. Zobaczyłam ją w bibliotece była wystawiona jako nowy nabytek i od razu zwróciła na mnie swoją uwagę, a to wszystko przez okładkę. W tamtych czasach książki by zostać przeze mnie przeczytane musiały spełniać kilka warunków. Pierwszym z nich była ciekawa i ładna okładka, drugim ciekawy tytuł, trzecim jej grubość, a dopiero na końcu czytałam opis. " Wyścig śmierci" Maggie Stiefvater spełniał wszystkie moje warunki. A jego okładka była prześliczna zresztą nadal jest. Przede wszystkim była w czarno niebieskich barwach, które są i były moimi ulubionymi. A co najważniejsze był na niej koń, zwierzę które od najmłodszych lat uwielbiałam i podziwiałam. Cała okładka ma dla mnie w sobie coś tajemniczego a zarazem smutnego i niesamowitego. Nie mam pojęcia jak to określić ale to coś co sprawia że człowiek chce wiedzieć więcej i mieć ją na swojej półce chociaż i dla samej okładki. Pragnie poznać dlaczego na okładce jest to co jest a nie coś innego. Dlaczego jest na niej krew? Czemu morze, a nie polana? Dlaczego te kolory, a nie inne? Czy to w ogóle ma coś wspólnego z fabułą? To wszystko, a przede wszystkim koń przekonał mnie do jej przeczytania. I nie zawiodłam się. Fabuła była cudowna, może nie taka jak książki które teraz uwielbiam i czytam ale jedyna w swoim rodzaju. Działo się tak wiele, a zarazem tak mało. Dziś wydaje mi się lekko dziecinna, ale przecież byłam wtedy dzieckiem i pokochałam ją. Do dziś mimo że już nie jest moją ulubioną książka to zajmuje ważne miejsce w moim sercu, pełne wspomnień i początku zamiłowania do książek.

Nie byłam wtedy jeszcze takim molem książkowym jak dziś ale jechała w daleką podróż i musiałam coś zabrać ze sobą. Zobaczyłam ją w bibliotece była wystawiona jako nowy nabytek i od razu zwróciła na mnie swoją uwagę, a to wszystko przez okładkę. W tamtych czasach książki by zostać przeze mnie przeczytane musiały spełniać kilka warunków. Pierwszym z nich była ciekawa i ładna...

Tę książkę wzięłam na wyjazd nad morze podczas urlopu. Zerknęłam tylko na okładkę i wrzuciłam do walizki. Pomyślałam, że to takie lekkie, łatwe i przyjemne czytadło, coś w sam raz dla kobiet. Na niepozornej okładce kobieta z rudymi włosami. Delikatna, której jedynym problemem może być życie marzeniami i dylemat, czy on mnie naprawdę kocha. Tytuł: "Kobieta, którą porwał wiatr" Claus Stephani, więc pomyślałam, że pewnie to wiatr namiętności i pożądania do mężczyzny. Pewnie będą mieli jakieś przeszkody, ale na końcu będą "żyli długo i szczęśliwie" itp. Ot, takie zwykłe oderwanie się od codziennych spraw. Pewnie w ogóle nie przeczytałabym tej pozycji, gdyby nie to, że w połowie tygodnia popsuła się pogoda i nie miałam co robić. Bardzo się rozczarowałam, bo rzeczywiście główną bohaterkę- rudowłosą Żydówkę porwał wiatr uczuć i popędów, ale nie skończyła się ona happy endem. Spotkałam kobietę z emocjami, ale niezwykle silną i twardą. Książka bardzo mnie poruszyła. Jest to pozycja przejmująca i smutna, dodatkowo na kanwie prawdziwej historii podczas II wojny światowej. Aż nie chce się wierzyć, że ta historia zdarzyła się naprawdę...

Tę książkę wzięłam na wyjazd nad morze podczas urlopu. Zerknęłam tylko na okładkę i wrzuciłam do walizki. Pomyślałam, że to takie lekkie, łatwe i przyjemne czytadło, coś w sam raz dla kobiet. Na niepozornej okładce kobieta z rudymi włosami. Delikatna, której jedynym problemem może być życie marzeniami i dylemat, czy on mnie naprawdę kocha. Tytuł: "Kobieta, którą porwał...

Powiedz wilkom, że jestem w domu[bookLink]222952|Powiedz wilkom, że jestem w domu[/bookLink]
W bibliotece na półce zobaczyłam delikatne, pastelowe przejścia kolorów na grzbiecie tej pozycji. Kiedy podeszłam bliżej zaciekawił mnie też tytuł - zarówno jego treść jak i sposób zapisania... Wyjęłam ją z półki i aż zaparło mi dech w piersi. Nie spodziewałam się tak cudownej okładki - subtelnej, ale wymownej. Bez zastanowienia wypożyczyłam tę książkę. Która zresztą była równie piękna jak jej oprawa.

Powiedz wilkom, że jestem w domu[bookLink]222952|Powiedz wilkom, że jestem w domu[/bookLink]
W bibliotece na półce zobaczyłam delikatne, pastelowe przejścia kolorów na grzbiecie tej pozycji. Kiedy podeszłam bliżej zaciekawił mnie też tytuł - zarówno jego treść jak i sposób zapisania... Wyjęłam ją z półki i aż zaparło mi dech w piersi. Nie spodziewałam się tak cudownej...

 [bookCover]222952|Powiedz wilkom, że jestem w domu[/bookCover]

Harry Potter-magia dzieciństwa pisana!

Harry Potter-magia dzieciństwa pisana!

Terapia [bookLink]23024|Terapia [/bookLink] to właśnie ta okładka przykuła moją uwagę parę lat temu. Było coś w niej interesującego i niepokojącego zarazem. Pomysł na czarną okładkę i srebrna postać dziewczynki wydawał mi się bardzo ciekawy. „ Terapia” była moim pierwszym spotkaniem z Sebastianem Fitzkeim. Jego styl bardzo mi się spodobał, z radością przeczytałem późniejsze jego książki. Dzięki temu zakupowi odkryłem utalentowanego pisarza. Z niecierpliwością czekam na kolejne jego publikacje.

Terapia [bookLink]23024|Terapia [/bookLink] to właśnie ta okładka przykuła moją uwagę parę lat temu. Było coś w niej interesującego i niepokojącego zarazem. Pomysł na czarną okładkę i srebrna postać dziewczynki wydawał mi się bardzo ciekawy. „ Terapia” była moim pierwszym spotkaniem z Sebastianem Fitzkeim. Jego styl bardzo mi się spodobał, z radością przeczytałem późniejsze...

 [bookCover]23024|Terapia[/bookCover]