Czy ktoś już dostał książkę?

Czy ktoś już dostał książkę?

Bardzo dziękuję i gratuluję pozostałym laureatom :)

Bardzo dziękuję i gratuluję pozostałym laureatom :)

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Magdalena
niaszka
evi
Badhbh
Aghama

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Magdalena
niaszka
evi
Badhbh
Aghama

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Terry,
czyś Ty z grzbietu słonia upadł?

To teraz płyń spokojnie z Wielkim A'Tuinem donikąd przez wieczność...
O mnie się nie martw... ja sobie radę ram.

Terry,
czyś Ty z grzbietu słonia upadł?

To teraz płyń spokojnie z Wielkim A'Tuinem donikąd przez wieczność...
O mnie się nie martw... ja sobie radę ram.

Terry dziękuję za Twoje słowa, które spowodowały,że pomimo ostrzeżenia wzruszyłam się. Będę uważała na siebie. Każda wskazówka od Ciebie jest dla mnie cennym drogowskazem. Czuwaj nade mną dalej. Bądź moim aniołem.

Terry dziękuję za Twoje słowa, które spowodowały,że pomimo ostrzeżenia wzruszyłam się. Będę uważała na siebie. Każda wskazówka od Ciebie jest dla mnie cennym drogowskazem. Czuwaj nade mną dalej. Bądź moim aniołem.

Będę uważała na sobie kiedy uznam to za stosowane. Nic Ci do tego. Dlaczego właściwie to napisałeś? O co Ci chodzi? Co Cię interesuje to czy będę na siebie uważała, czy nie? Moje życie – moja sprawa. A jeśli liczyłeś na podziękowanie to mnie chyba w ogóle nie znasz. Przeczytałam spisane przez Ciebie słowa, zrozumiałam i wypuściłam je z mojej pamięci. Nie mogę jej zaśmiecać takimi błahymi sprawami. No i mamy już kwestię „podziękowania” za sobą. Więcej nie rób takich rzeczy.

Będę uważała na sobie kiedy uznam to za stosowane. Nic Ci do tego. Dlaczego właściwie to napisałeś? O co Ci chodzi? Co Cię interesuje to czy będę na siebie uważała, czy nie? Moje życie – moja sprawa. A jeśli liczyłeś na podziękowanie to mnie chyba w ogóle nie znasz. Przeczytałam spisane przez Ciebie słowa, zrozumiałam i wypuściłam je z mojej pamięci. Nie mogę jej zaśmiecać...

Przepraszam z góry za przekleństwo, po prosty ten tekst sam mi sie ciśnie na ustach. A więc mogła by podziękować tak:" J*bany dobrodzieju, dziękuję ", oczywiście powiedziała by to z sarkazmem;)

Przepraszam z góry za przekleństwo, po prosty ten tekst sam mi sie ciśnie na ustach. A więc mogła by podziękować tak:" J*bany dobrodzieju, dziękuję ", oczywiście powiedziała by to z sarkazmem;)

"Książ­kom była przeciwna z powodów moralnych: słyszała, że wiele z nich napisali ludzie nieżyjący, rozsądek podpowiadał zatem, że czytanie ich byłoby równie grzeszne jak nekromancja."

Babcia Weatherwax najprawdopodobniej nie przeczytałaby dedykacji Terry'ego. A jeśli kiedykolwiek by się o niej dowiedziała, pewnie wzruszyłaby ramionami. Przecież ona dobrze wie, co ma robić. Chociaż...

"Powiesz Esme Weatherwax, że ma gdzieś jechać, to z czystej przekory się nie ruszy. Ale jeśli jej powiesz, że nie wolno jej jechać, pobiegnie choćby po tłuczonym szkle. Tak już jest z Weatherwaxównymi. Nie umieją przegrywać."

I może zamiast uważać, wyruszyłaby w największą przygodę swojego życia...

Terry Pratchett chyba nie liczył na podziękowanie. Nie umiem sobie wyobrazić dziękującej Babci.

"Książ­kom była przeciwna z powodów moralnych: słyszała, że wiele z nich napisali ludzie nieżyjący, rozsądek podpowiadał zatem, że czytanie ich byłoby równie grzeszne jak nekromancja."

Babcia Weatherwax najprawdopodobniej nie przeczytałaby dedykacji Terry'ego. A jeśli kiedykolwiek by się o niej dowiedziała, pewnie wzruszyłaby ramionami. Przecież ona dobrze wie, co ma...

Stary Terry siedział spokojnie w swoim pokoju w domku w Salisbury. Rozmyślał o tym jak zakończy się to wszystko…
Nagle po trzech szybkich stuknięciach, drzwi do jego pokoju otworzyły się ze skrzypnięciem po czym przez próg przeszła Esmeralda Weatherwax. Po dwóch krokach zatrzymała się i spojrzała w twarz starcowi. Ich spojrzenia spotkały się. Stali tak kilka sekund, po czym czarownica niemal niezauważalnie skinęła delikatnie, potakująco głową. Chciała coś, powiedzieć, już otwierała usta aby wyrazić swoje myśli jednak całość przerwała jej przechodząca między nogami Ty, która uniosła bialutki pyszczek do góry i zamiauczała.
„Durny kot” – pomyślała. Podniosła głowę aby powiedzieć co miała na myśli, lecz Terry zaczął pierwszy:
-Rozumiem, nie trzeba. Proszę bardzo,
-Mam nadzieje. Inaczej musiałabym pożyczyć Twój umysł, aby pomóc Ci zrozumieć – odpowiedziała czarownica po czym odwróciła się i wyszła z pokoju.
Stary Terry usłyszał jeszcze jak odchodząc mówiła sama do siebie: „Stary pryk, co stworzył staruchę, bez kurzajki i o zdrowych zębach….”
Słysząc to, Mistrz uśmiechnął się pod nosem, spuścił głowę i zasnął…

Stary Terry siedział spokojnie w swoim pokoju w domku w Salisbury. Rozmyślał o tym jak zakończy się to wszystko…
Nagle po trzech szybkich stuknięciach, drzwi do jego pokoju otworzyły się ze skrzypnięciem po czym przez próg przeszła Esmeralda Weatherwax. Po dwóch krokach zatrzymała się i spojrzała w twarz starcowi. Ich spojrzenia spotkały się. Stali tak kilka sekund, po czym...

,,Ty też uważaj staruszku, ja nie mam nic do świata, to świat ma do mnie, więc niech do mnie przyjdzie to sobie pogadamy i zobaczymy kto będzie musiał uważać. Strzeżcie się mnie"

,,Ty też uważaj staruszku, ja nie mam nic do świata, to świat ma do mnie, więc niech do mnie przyjdzie to sobie pogadamy i zobaczymy kto będzie musiał uważać. Strzeżcie się mnie"