Zamiast podziękowań, z ust marszczącej czoło Panny Weatherwax padłoby krótkie: "Grozisz mi?".

Zamiast podziękowań, z ust marszczącej czoło Panny Weatherwax padłoby krótkie: "Grozisz mi?".

Światy mniej i bardziej równoległe, prostopadłe, jak również te wolne od geometrii euklidesowej rozbrzmiewają kakofonią dźwięków. Niemniej w różnym natężeniu. Bogowie nieprzypadkowo (przypadkowo też) postarali się, by cisza była czymś co zdarza się innym światom niż ten spoczywający na grzbiecie A'Tuina.
Nic więc dziwnego, że to właśnie tu po raz pierwszy usłyszano prychnięcie wdzięczności. Esmeralda Weatherwax nie była entuzjastką podziękowań. Niemniej to uczucie było silniejsze od niej. Czyżby rzucono na nią klątwę Imperatywu Narracyjnego?
Na szczęście dzięki swej rozległej wiedzy zarówno ornitologicznej jak i tej, której nie powstydziłaby się modystka (albo wykwalifikowana szwaczka), mogła przełamać urok:
- Uważaj? Uważaj Krasnalodój? Nie zamierzam dekorować kapelusza tą konkretną odmianą skrzydlatego borsuka!

Światy mniej i bardziej równoległe, prostopadłe, jak również te wolne od geometrii euklidesowej rozbrzmiewają kakofonią dźwięków. Niemniej w różnym natężeniu. Bogowie nieprzypadkowo (przypadkowo też) postarali się, by cisza była czymś co zdarza się innym światom niż ten spoczywający na grzbiecie A'Tuina.
Nic więc dziwnego, że to właśnie tu po raz pierwszy usłyszano...

Ja sobie radę dam i bez twojej troski. Wyśpij się, odpocznij i do dzieła! Rozłóż jak dywan przede mną przygody mrożące krew w żyłach, a pokażę ci, ilem warta. Szybciej złamiesz swe pióro niż moją wolę życia! Powodzenia młokosie, uważaj na pióro!

Ja sobie radę dam i bez twojej troski. Wyśpij się, odpocznij i do dzieła! Rozłóż jak dywan przede mną przygody mrożące krew w żyłach, a pokażę ci, ilem warta. Szybciej złamiesz swe pióro niż moją wolę życia! Powodzenia młokosie, uważaj na pióro!

Dziękuje tobie mój stwórco. Może nie miałam najlepszych przeżyć przez ciebie, ale i tacy bohaterowie są potrzebni.
Potrzebni są dobrzy - jak starszy,szczodry człowiek, który da ci coś nawet gdyby sam miał cierpieć.
Jak i źli - niczym napadający na twój kraj agresorzy, żądni twej ziemi i twego cierpienia.
Nie obyłoby się od tych co mają ciągłego pecha i dostają duże kopniaki od życia - jak mysz uciekającą przed miotłą.
Są również ci co zawsze są szczęśliwi, i układa im się w życiu - jakby pech dla nich nie istniał.

Dziękuje tobie mój stwórco. Może nie miałam najlepszych przeżyć przez ciebie, ale i tacy bohaterowie są potrzebni.
Potrzebni są dobrzy - jak starszy,szczodry człowiek, który da ci coś nawet gdyby sam miał cierpieć.
Jak i źli - niczym napadający na twój kraj agresorzy, żądni twej ziemi i twego cierpienia.
Nie obyłoby się od tych co mają ciągłego pecha i dostają duże kopniaki...

Myślę, że skłoniła by głowę, ale tak nie za bardzo, i uśmiechnęła się, ale tak żeby tylko Terry Pratchett mógł to zauważyć. Wymiana spojrzeń powiedziałaby wszystko. A potem odwróciłaby się i ruszyła swoją drogą.

Myślę, że skłoniła by głowę, ale tak nie za bardzo, i uśmiechnęła się, ale tak żeby tylko Terry Pratchett mógł to zauważyć. Wymiana spojrzeń powiedziałaby wszystko. A potem odwróciłaby się i ruszyła swoją drogą.

Babcia Weatherwax i słowa podziękowania? Nie ma mowy! Esme popatrzyłaby na Terry'ego (oczywiście udając, że wcale nie patrzy), zmierzyłaby go od stóp do głów, jak to tylko ona potrafi, być może gdzieś tam z tyłu głowy pomyślałaby sobie, że całkiem całkiem z niego młodzieniec, a następnie (poprawiwszy najpierw całkiem czarną suknię i upewniwszy się, że wszystkie elementy jej bielizny są dobrze zakryte) odchrząknęłaby, a z jej ust wyleciał potok słów, począwszy od:
- Młodzieńcze, nie przystoi młodemu człowiekowi, by zwracał się w ten sposób do kobiety słusznego wieku.
A stojąca Niania Ogg oczywiście przewracałaby oczami i dawała znaki Terry'emu, żeby się nie przejmował, bo babcia Weatherwax ma właśnie ten swój dzień, w którym kazanie goni kazanie. Terry uśmiechnąłby się w odpowiedzi nieśmiało, niepewnie, a babcia Weatherwax krzyknęłaby do niani Ogg:
- Moja droga! Czymś cię rozbawiłam?
A niania oczywiście niezrażona uśmiechnęłaby się tak, jak tylko niania potrafi i odrzekła:
- Ależ nie, droga Esme, jak zwykle masz całkowitą rację.
Babcia Weatherwax odwróciłaby się do Terry'ego, raz jeszcze zmierzyła go spojrzeniem, machnęła ręką i rzekła:
- Uciekaj, młodzieńcze - z westchnieniem. A niania Ogg bezgłośnie przetłumaczyłaby to jako "Dobry z ciebie chłopak".

Babcia Weatherwax i słowa podziękowania? Nie ma mowy! Esme popatrzyłaby na Terry'ego (oczywiście udając, że wcale nie patrzy), zmierzyłaby go od stóp do głów, jak to tylko ona potrafi, być może gdzieś tam z tyłu głowy pomyślałaby sobie, że całkiem całkiem z niego młodzieniec, a następnie (poprawiwszy najpierw całkiem czarną suknię i upewniwszy się, że wszystkie elementy jej...

Każda szanująca się wiedźma może podziękować tam wielkiemu autorowi, tylko w jeden, jedyne i niepowtarzalny sposób... - czyniąc wiedźmowe psoty na globalną skalę:)!

Esmerlada - Panna Esmeralda, uwielbia wnikać w umysły innych ludzi..., to też nie mogła odmówić sobie tej oto zabawy, jaką to jest wniknięcie w umysły tych trzech oto dżentelmenów...

1. - Donald Trumph wszedł na mównicę, a wielotysięczny tłum oczekiwał jego pierwszej przemowy jako nowego prezydenta Stanów Zjednoczonych - "Kochani Amerykanie... Powiem krótko, ale rzeczowo... Od dziś zmieniamy nazwę państwa na Prachetię, Waszyngtona na dolarach zastąpi twarz Terry'ego, zaś Święto Dziękczynienia zastąpi Święta Ześmiercenia! Komu się nie podoba, to droga poza Stany wolna..!

2. Vladimir Putin czekał na zapalenie się czerwonej lampki w kamerze, po czym przemówił - "Rodacy, z dniem jutrzejszym nasza Rosja będzie oddawać każdemu z sąsiednich krajów, skrawek naszej ojczyzny, a dokonywać będą tego zielone ludziki, przesuwając druty graniczne na wschód...!"

3. Papież Franciszek uniusł dłoń i rzekł do tłumów na Placu św. Piotra:" Od dzisiaj, dodajemy 11 przykazanie, które będzie brzmieć: Nie będzie mąż chrapał do uszów żony swojej, ani żadnych innych uszów, które z nim śpią...!"


Esmeralda była zadowolona ze swojej pracy, oj była...;)

Każda szanująca się wiedźma może podziękować tam wielkiemu autorowi, tylko w jeden, jedyne i niepowtarzalny sposób... - czyniąc wiedźmowe psoty na globalną skalę:)!

Esmerlada - Panna Esmeralda, uwielbia wnikać w umysły innych ludzi..., to też nie mogła odmówić sobie tej oto zabawy, jaką to jest wniknięcie w umysły tych trzech oto dżentelmenów...

1. - Donald Trumph wszedł...

Dzięki mordo, a teraz lecę do Kredy elo

Dzięki mordo, a teraz lecę do Kredy elo

-Sam sobie uważaj – padłyby słowa Esmeraldy. Kobieta zmrużyłaby zmęczone oczy, wpatrują się w Terryego, swego stwórcę. Po chwili jednak wyszczerzyłaby zęby w babcinym uśmiechu i niczym rodowita góralka, poklepałaby mężczyznę po plecach.
- Łoj Terry, Terry, jako żeś mnie stworzył, tako żeś mnie masz – parsknęłaby, w pełni świadoma, że jej los zależy od niego, nie od niej. – Dzięki za ostrzeżenie i do miłego – dodałaby, salutując i odeszłaby w swoją stronę.
Gdyby mogli się spotkać, rzecz jasna.

-Sam sobie uważaj – padłyby słowa Esmeraldy. Kobieta zmrużyłaby zmęczone oczy, wpatrują się w Terryego, swego stwórcę. Po chwili jednak wyszczerzyłaby zęby w babcinym uśmiechu i niczym rodowita góralka, poklepałaby mężczyznę po plecach.
- Łoj Terry, Terry, jako żeś mnie stworzył, tako żeś mnie masz – parsknęłaby, w pełni świadoma, że jej los zależy od niego, nie od niej....

- A po co? Nie jestem martfa!
- SŁUCHAM?
- A jeśli rzeczywistość ma inne zdanie, to jej problem, bo na pewno nie mój!

- A po co? Nie jestem martfa!
- SŁUCHAM?
- A jeśli rzeczywistość ma inne zdanie, to jej problem, bo na pewno nie mój!