Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Cyjanek
Ola
Dreamer
unicornication
Książkolub

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Cyjanek
Ola
Dreamer
unicornication
Książkolub

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Sama nie wiem dlaczego, ale od razu wyobraziłam sobie postać bardzo podobną do Lisbeth Salander, bohaterki trylogii "Millenium" Stiega Larssona. Marnie Rome bardzo przypomina Salander, zarówno z wyglądu, jak i z charakteru. Jest drobną, filigranową kobietą, która według wielu osób wygląda jak nastolatka. Zbuntowana nastolatka. Jest po trzydziestce, a jej ciemne, mroczne stylizacje zawsze dopełniają ćwieki, ciężkie buty, paznokcie pomalowane czarnym lakierem i niezliczona ilość kolczyków. Jej kruczoczarne, proste włosy sięgające ramion delikatnie okalają bladą twarz. Styl buntowniczki pozostał jej z czasów młodości i nie zamierzała go zmieniać. Taki wygląd sprawia, że Marnie czuje się bezpieczniej i pewniej, to inni mają się jej bać. I tak też się dzieje. W życiu osobistym, jak i w pracy, nie ma zbyt wielu znajomych. Współpracownicy szanują ją, gdyż jest świetna w tym co robi, jednak trzymają się z dala. Marnie to pasuje, jest typem samotnika. Nie ufa ludziom, nie udaje miłej. Jest szorstka i twarda. I tak ją widzą inni. Jednak nikt nie wie, co dzieje się w środku. Targają nią sprzeczne emocje. Przeszłość nie daje jej spokoju i zagląda do jej umysłu zawsze wtedy, gdy tylko otworzy oczy. Jej pewność siebie od razu znika i Marnie znowu musi toczyć walkę z samą sobą. Jej sposób bycia i mroczny wizerunek choć trochę jej w tym pomagają...

Sama nie wiem dlaczego, ale od razu wyobraziłam sobie postać bardzo podobną do Lisbeth Salander, bohaterki trylogii "Millenium" Stiega Larssona. Marnie Rome bardzo przypomina Salander, zarówno z wyglądu, jak i z charakteru. Jest drobną, filigranową kobietą, która według wielu osób wygląda jak nastolatka. Zbuntowana nastolatka. Jest po trzydziestce, a jej ciemne, mroczne...

Moim zdaniem Marnie Rome ma w sobie dużo delikatności i dziewczęcej świeżości. Jest bardzo drobna, jej makijaż jest prawie niewidoczny, włosy związuje w koński ogon. Jest wysportowana, zwinna, pełna energii. Ma sporo uroku osobistego, co skrzętnie wykorzystuje - jej rozmówcy skupiają się na jej spojrzeniu, ruchu warg, nieco zalotnych gestach - tymczasem ona ten czas przeznacza na skrupulatne obserwacje i błyskawiczne wyciąganie wniosków. Demony pojawiają się zazwyczaj dopiero wtedy, kiedy jest sama, we własnym łóżku. Sprawiają, że zasypia dopiero nad ranem, z mocno zaciśniętymi pięściami i ustami. Traci wtedy cały swój dzienny urok i powab.

Moim zdaniem Marnie Rome ma w sobie dużo delikatności i dziewczęcej świeżości. Jest bardzo drobna, jej makijaż jest prawie niewidoczny, włosy związuje w koński ogon. Jest wysportowana, zwinna, pełna energii. Ma sporo uroku osobistego, co skrzętnie wykorzystuje - jej rozmówcy skupiają się na jej spojrzeniu, ruchu warg, nieco zalotnych gestach - tymczasem ona ten czas...

Ciemne włosy związała w postarzający kok. Gdzieniegdzie prześwitują siwe pasma. Mimo tego, jej twarz prezentuje się naprawdę atrakcyjnie. Pod pudrem prześwitują urocze blade piegi. Usta zaciska w cienką linię, gdy wysłuchuje zeznań świadków. Między jej starannie wyregulowanymi brwiami pojawia się cienka bruzda, kiedy łapie podejrzanych na kłamstwie. Pośladki ciężko wytrenowane na policyjnej siłowni oszałamiająco prezentują się w obcisłych dżinsach. W skórzanej kurtce zawsze trzyma nóż, podręczny kalendarz i długopis. Nigdy nie wiadomo, kiedy będzie warto zapisać nowo odkryte fakty. Trzeba być też przygotowanym na nieoczekiwany atak. Na początku kariery w policji nie była tak ostrożna. Przypomina jej o tym podłużna blizna za uchem. W czasie śledztwa zachowuje maksymalne skupienie. Niejednokrotnie obezwładniała oprawców, z którymi nie dawali sobie rady nawet potężniejsi koledzy. W tej drobnej kobiecie kryje się niespodziewana zwinność i siła. W żadną sprawę nie angażuje się emocjonalnie. Nauczyła się do każdej historii podchodzić z chłodem i dystansem. Raz, na komisariat trafił jej kuzyn. Nastolatek ledwo ją poznał. Marnie nie miała litości, wiedziała, że chłopak zasługuje na karę za napad. Właściciel okazał jednak litość i wycofał oskarżenie. Nazajutrz odwiozła chłopaka do domu. Dała mu dobre rady i szczerze z nim porozmawiała. Chłopak nigdy więcej nie miał problemów z prawem. Marnie najwyraźniej ma na ludzi naprawdę dobry wpływ. Nie bez powodu otrzymała tytuł gliniarza roku.

Ciemne włosy związała w postarzający kok. Gdzieniegdzie prześwitują siwe pasma. Mimo tego, jej twarz prezentuje się naprawdę atrakcyjnie. Pod pudrem prześwitują urocze blade piegi. Usta zaciska w cienką linię, gdy wysłuchuje zeznań świadków. Między jej starannie wyregulowanymi brwiami pojawia się cienka bruzda, kiedy łapie podejrzanych na kłamstwie. Pośladki ciężko...

Spośród szeregu rozsypanych na stole fotografii wybieram jedną. Przedstawia kobietę. Czy mogę wyczytać coś z tego zdjęcia? To nie akta osobowe, nie książka, nie dowiem się więcej, niż wychwyci z obrazu moje oko i podpowie wyobraźnia.
Kobieta na zdjęciu. Stoi przy umywalce, podnosi znad niej głowę. Dłońmi wciąż się o nią podpiera, jakby to pozwalało jej w tej chwili utrzymać pion. Patrzy w lustro. Patrzy sobie w oczy. Mam wrażenie, że zna doskonale tę twarz, przecież żyje z nią przeszło trzy dekady, a jednocześnie wydaje się jej obca. Jasne, matowe włosy ma spięte dla wygody, skórze też daleko do zdrowego blasku. Duże zielone oczy wydają się nie pasować do reszty. W nich bowiem żarzy się ogień. Płomień chęci życia, chęci zemsty, chęci sprawiedliwości. Dostrzegam to wyraźnie.
Jest szczupła, wręcz jakby wychudzona przez coś, co trawi ją od środka. Pasek mocno spina jej spodnie, zapięta ciasno pod szyją koszula nadaje służbowy ton. Patrzę na kobietę na zdjęciu i mam wrażenie, że ona w tym momencie spogląda na swoje usta, wąskie, jakby w kształcie podkowy, wygięte w dół. I że zaraz wydobędzie z nich dźwięk: "No Marnie Rome, nadszedł nowy dzień, pora zmierzyć się kolejny raz ze światem". Znów mam dziwne wrażenie, że kobieta odciągnie za chwilę ręce od umywalki, że uda jej się utrzymać pion, że zawadiacko uśmiechnie się do swojego odbicia i wyjdzie. Wyjdzie kolejny raz zmierzyć się ze światem.

Spośród szeregu rozsypanych na stole fotografii wybieram jedną. Przedstawia kobietę. Czy mogę wyczytać coś z tego zdjęcia? To nie akta osobowe, nie książka, nie dowiem się więcej, niż wychwyci z obrazu moje oko i podpowie wyobraźnia.
Kobieta na zdjęciu. Stoi przy umywalce, podnosi znad niej głowę. Dłońmi wciąż się o nią podpiera, jakby to pozwalało jej w tej chwili...

Marnie Rome. Kobieta, z pozoru nieustępliwa, zimna, obojętna.
Swoje ciemne włosy wiąże w koka, by nabrać wrażenia nieustępliwej, poważnej i twardej. Wybiera ubrania w zdecydowanych kolorach, czerni i czerwieni.
Jednak to tylko gra. Świat jest teatrem, ludzie widownią, Marnie zaś idealną aktorką, kreującą swój wyimaginowany świat. Pod dobrze utkanym płaszczem pozorów kryje się delikatna kobieta, która w chwilach trwogi zaciska paznokciami skórę, w miejscu, które najmniej rzuca się w oczy, by odwrócić swoją uwagę od aktualnych wydarzeń. Woli wtedy skupić się na bólu, który kryje w sobie ukojenie dla jej zszarganych nerwów.
Od czasu straszliwego wypadku z udziałem jej rodziny, podczas chwil, które przypominają tamte zdarzenia, na ciele Marnie pojawiają się cienkie blizny w kształcie pół-ksieżyców, dobrze ukrywane pod mankietami eleganckich bluzek, spódnicami...

Marnie Rome. Kobieta, z pozoru nieustępliwa, zimna, obojętna.
Swoje ciemne włosy wiąże w koka, by nabrać wrażenia nieustępliwej, poważnej i twardej. Wybiera ubrania w zdecydowanych kolorach, czerni i czerwieni.
Jednak to tylko gra. Świat jest teatrem, ludzie widownią, Marnie zaś idealną aktorką, kreującą swój wyimaginowany świat. Pod dobrze utkanym płaszczem pozorów kryje...

Widząc Marnie Rome większość osób sama nie jest w stanie określić co to za typ kobiety. Patrząc na jej sylwetkę widać "babo-chłopa". Trzeba przyznać, że 1,90 m wzrostu nie dodaje jej uroku. Jej włosy choć krótkie są zadbane. Ubiera się skromnie, ale z klasą. Pomimo pewnej zwalistości każdy powie, że jest to dość zadbana kobieta. Ma perlisty śmiech, białe zęby, zgrabny nos. Wielu uważa, że jest ładna. Podkreślają niezwykłą błękitną barwę jej oczu. Ale tylko uważni widzą, że nawet gdy się śmieje jej oczy są zimne.

Widząc Marnie Rome większość osób sama nie jest w stanie określić co to za typ kobiety. Patrząc na jej sylwetkę widać "babo-chłopa". Trzeba przyznać, że 1,90 m wzrostu nie dodaje jej uroku. Jej włosy choć krótkie są zadbane. Ubiera się skromnie, ale z klasą. Pomimo pewnej zwalistości każdy powie, że jest to dość zadbana kobieta. Ma perlisty śmiech, białe zęby, zgrabny nos....

Marnie Rome wyobrażam sobie jako niepozorną osobę, obdarzoną niezwykłym darem – umiejętnością przystosowania się do najbardziej skrajnych sytuacji życiowych. Jest piękną kobietą, która w zależności od stanu rzeczy, jak kameleon potrafi w sprytny sposób zmieniać swe oblicze. Ta średniego wzrostu brunetka ma również swoje gorsze dni kiedy to ponure myśli z przeszłości wracają do niej niczym bumerang i dominują nad jej świadomością. A kiedy jej niebieskie oczy przepełni mrok znajdzie w sobie resztki sił by się podnieść i walczyć o swoje szczęście i spokój ducha. Realizuje się w pracy, jest nieustępliwa, wytrwale dąży do celu dlatego też nie odpuszcza gdy napotka na swojej drodze niepowodzenie. Z jej twarzy nie odczytasz kim naprawdę jest, nie pomyślisz nawet, że ta zgrabna kobietka jest genialnym inspektorem, który na co dzień radzi sobie z przestępcami, mordercami i domowymi katami. Zachwycająca Marnie Rome mimo przeżycia rodzinnej tragedii, która pozostawiła w jej sercu tlący się żal i smutek, nie poddaje się i pomaga innym ofiarom przemocy domowej o wrócić do rzeczywistości a katom zapewnia wymierzenie sprawiedliwości za ich czyny.

Marnie Rome wyobrażam sobie jako niepozorną osobę, obdarzoną niezwykłym darem – umiejętnością przystosowania się do najbardziej skrajnych sytuacji życiowych. Jest piękną kobietą, która w zależności od stanu rzeczy, jak kameleon potrafi w sprytny sposób zmieniać swe oblicze. Ta średniego wzrostu brunetka ma również swoje gorsze dni kiedy to ponure myśli z przeszłości wracają...

169 cm wzrostu. Kobieta szczupła, około 52 kg. Lekko się garbi, być może dlatego żeby ukryć dość spory biust w stosunku do postury. Nogi zdecydowanie krótsze od tułowia ale bardzo zgrabne. Głowa w kształcie owalnym. Ciemnobrązowe włosy. Ścięte prosto, przed ramiona, bez grzywki. Jasna cera bez skazy. Oczy niezbyt duże, brązowe z długimi ale prostymi rzęsami, mocno zarysowane i gęste brwi. Przy lewym łuku brwiowym, po zewnętrznej stronie 0,8 cm podłużna blizna. Nos bardzo mały, lekko zadarty w górę, ale bardzo zgrabny. Usta niezbyt duże. Górna warga zdecydowanie mniejsza niż dolna. Kolor warg dość mocno różowy, który szczególnie uwidacznia się przy tak jasnej karnacji.

169 cm wzrostu. Kobieta szczupła, około 52 kg. Lekko się garbi, być może dlatego żeby ukryć dość spory biust w stosunku do postury. Nogi zdecydowanie krótsze od tułowia ale bardzo zgrabne. Głowa w kształcie owalnym. Ciemnobrązowe włosy. Ścięte prosto, przed ramiona, bez grzywki. Jasna cera bez skazy. Oczy niezbyt duże, brązowe z długimi ale prostymi rzęsami, mocno...

Purpurowa krew na miejscu zbrodni sprawia, że oczy Marnie Rome tracą swój naturalny spontaniczny błysk. Jasny błękit jej tęczówek powoli ciemnieje, zmieniając się w ponury, granatowy odcień. Myślę że właśnie wtedy dopadają ją bolesne wspomnienia, bezlitosne demony przeszłości. Widok krwi łamie barykadę, uwalniając niegdyś pochowane najczarniejsze tajemnice z odległej przeszłości.

Jednak już po chwili Marnie odzyskuje dawny rezon. Usta ponownie zaciska w wąską linię i poprawiając kruczoczarne, rozczochrane loki, wchodzi w dobrze znaną rolę profesjonalnej pani inspektor. Władczym tonem wydaje polecenia, by po chwili w konspiracyjnym szepcie zdradzić mi swoje podejrzenia na temat mordercy. Jest rzeczowa, powściągliwa ale stanowcza, wiem że nie odpuści dopóki winny nie wyląduje za kratkami.
Marnie Rome potrafi być ostra niczym idealnie naostrzona brzytwa, jednak pod skorupą profesjonalizmu kryje się wrażliwa, delikatna kobieta. Na własne oczy widziałam, gdy w dzień wolny od pracy zmieniła szpilki na pluszowe papcie i przygotowywała obiad nucąc utwory Adele. Serio, Marnie Rome potrafi być odprężona i (o dziwo!) słodka.
Nigdy nie dajcie się zwieść pozorom, gdyż bywają niezwykle mylne.

Purpurowa krew na miejscu zbrodni sprawia, że oczy Marnie Rome tracą swój naturalny spontaniczny błysk. Jasny błękit jej tęczówek powoli ciemnieje, zmieniając się w ponury, granatowy odcień. Myślę że właśnie wtedy dopadają ją bolesne wspomnienia, bezlitosne demony przeszłości. Widok krwi łamie barykadę, uwalniając niegdyś pochowane najczarniejsze tajemnice z odległej...