Bardzo dziękuję za wyróżnienie :)

Bardzo dziękuję za wyróżnienie :)

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

MogwaiGirl
Paulina
PrawiejakWatson
Marlena
Magdalena

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

MogwaiGirl
Paulina
PrawiejakWatson
Marlena
Magdalena

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Nie wytresuję kota, bo się nie da. Ani psa, bo to nudne. Zastanowiłabym się nad triceratopsem, ale z wiadomych powodów przysposobienie go byłoby... co najmniej trudne. Wytresuję niesporczaki - malutkie, cholernie twarde bezkręgowce. Po pierwsze dlatego, że nie zdechną na mrozie jak te paziowate i złamanego grosza niewarte wszy. Po drugie, nie będą narzekać. Ani za dużo gadać. A już z całą pewnością w przypadku wpadki w trakcie nie-do-końca-legalnej pracy będą trzymać gębę (czy też przednią część gardzieli) na kłódkę. Ufam też, że za dużo nie jedzą... A nawet jeśli jedzą, to nie szkodzi, bo z głodu zdechnąć pewnie też nie dadzą rady. No i są bezbarwne - mniej więcej tak, jak moje życie. Żyją w środowisku wodnym, więc z pewnością "mokra robota" im nie straszna... Trudno o lepszych kompanów w przestępstwie. Oraz wykroczeniu.

Nie wytresuję kota, bo się nie da. Ani psa, bo to nudne. Zastanowiłabym się nad triceratopsem, ale z wiadomych powodów przysposobienie go byłoby... co najmniej trudne. Wytresuję niesporczaki - malutkie, cholernie twarde bezkręgowce. Po pierwsze dlatego, że nie zdechną na mrozie jak te paziowate i złamanego grosza niewarte wszy. Po drugie, nie będą narzekać. Ani za dużo...

Nikt chyba nie ma wątpliwości, że to właśnie KOT nadaje się najlepiej do mokrej roboty. W końcu koty przecież mają w sobie najwięcej tajemnic, a jedną, albo może nawet trzema łapami tkwią gdzieś w innym świecie (a może nawet widzą duchy?). A skoro tajemnice, to i prawdopodobieństwo utrzymania języka za zębami jest spore u kotów. Koty w ogóle cechują się wielką niezależnością, przychodzą i odchodzą, bezszelestnie, bez zbędnych pytań. Wiem, że nie zatrzymałabym takiego kociego przestępcy przy sobie zbyt długo, może na chwilę skusiłby się miłym posiłkiem i ciepłym posłaniem, później odszedłby w swoją stronę, ale to nic - byłby idealny.

Nikt chyba nie ma wątpliwości, że to właśnie KOT nadaje się najlepiej do mokrej roboty. W końcu koty przecież mają w sobie najwięcej tajemnic, a jedną, albo może nawet trzema łapami tkwią gdzieś w innym świecie (a może nawet widzą duchy?). A skoro tajemnice, to i prawdopodobieństwo utrzymania języka za zębami jest spore u kotów. Koty w ogóle cechują się wielką...

Nie mają szans Wasze stworki i inne zwierzęta
Bo oto nadchodzi mój goryl wielce ekscentryczny
Świetnie wyszkolony! Liczne ma talenta!
A u szyi mu zwisa węgorz elektryczny...

Szkolony przez rebeliantów w Konga Republice
Nie obca mu dżungla ni miejskie ulice
Nie straszna policja ani oddział GROM-u
Do skarbca wejdzie jak do własnego domu

Z elektrycznym węgorzem - swoim kompanem
Zrobią zwarcie w alarmach, nad samym ranem
Co będzie potem? Chwila zamieszania...
I Koh-i-Noor zmieni miejsce zamieszkania

Jaja Fabergé? Znikną wszystkie, bez wyjątku!
Może ktoś powie, że nie mam rozsądku?
To pewnie prawda, ale powiem coś Wam...
Po prostu lubię Leonie Swann :)

Nie mają szans Wasze stworki i inne zwierzęta
Bo oto nadchodzi mój goryl wielce ekscentryczny
Świetnie wyszkolony! Liczne ma talenta!
A u szyi mu zwisa węgorz elektryczny...

Szkolony przez rebeliantów w Konga Republice
Nie obca mu dżungla ni miejskie ulice
Nie straszna policja ani oddział GROM-u
Do skarbca wejdzie jak do własnego domu

Z elektrycznym węgorzem - swoim...

Są częścią naszego codziennego życia, choć zwykle nie zwracamy na nie uwagi, nie dostrzegamy ich. Potrafią przejąć kontrolę nad całym miastem. Wypracowały sobie sposoby radzenia sobie z ludźmi, kotami, szczurami w zasadzie z wszystkim, co mogłoby im zagrozić, nawet z samochodami, jak tylko zaparkują. Nikt nie zna miasta tak dobrze jak one. Dla nich nie ma zleceń nie do wykonania, przed nimi żaden punkt miasta nie ma tajemnic. Dla większości ludzi balkon, to balkon, a dla nich to miejsce do przejęcia. Wiedzą gdzie mieszkasz, z kim śpisz, co gotujesz, o której wracasz, o czym rozmawiasz, kogo zabierasz na spacer po mieście. Potrafią wypatrzeć, wyśledzić, znaleźć, przechytrzyć, przejąc kontrolę, są świetnie wyszkolone, nic im nie umknie. Mają swoich sprzymierzeńców wśród ludzi, każdy ma przecież jakiegoś życzliwego sąsiada. Kraków, Poznań, Warszawa, Wrocław, to miasta których są wizytówką, ozdobą dla turystów, choć niekiedy mieszkańcy robią wszystko, żeby się ich pozbyć. Ale ludzie zapominają, że one od pokoleń służyły jako doręczyciele. W genach mają zapisaną umiejętność pokonywania trudności byleby tylko dostarczyć przesyłkę pod właściwy adres. Zawsze wracają. Spiszą się na medal w każdych warunkach i w każdej sytuacji, nie ma dla nich zleceń nie do wykonania. Cała sztuka polega na tym, żeby zgodziły się je wykonać na nasze polecenie. Gdybym tylko potrzebowała wsparcia, wiem, że daleko nie muszę szukać. Gołębie są wszędzie.

Są częścią naszego codziennego życia, choć zwykle nie zwracamy na nie uwagi, nie dostrzegamy ich. Potrafią przejąć kontrolę nad całym miastem. Wypracowały sobie sposoby radzenia sobie z ludźmi, kotami, szczurami w zasadzie z wszystkim, co mogłoby im zagrozić, nawet z samochodami, jak tylko zaparkują. Nikt nie zna miasta tak dobrze jak one. Dla nich nie ma zleceń nie do...

Pchły padły. Czas na cięższy kaliber. Prawdziwe krwiożercze bestie. Pijawki. Nie dość, że nadają się do mokrej roboty jak mało kto lub raczej co, to jeszcze wypiją z przeciwników ostatnią krew. Są idealne. Do tego inteligentne, bystre i szybko się uczą. Szybko dostosowują się do nowych warunków, nawet ekstremalnych. Dlatego krótka podróż kanałem kanalizacyjnym nie będzie żadnym problemem, a nawet śmiem twierdzić, że sprawi przyjemność. Szybsze poruszanie się po stałym lądzie umożliwią im specjalne wózki szybkobieżne umieszczone w plecaczkach (zawierających również inny podstawowy sprzęt dobrego szpiega). Dodatkowym atutem pijawek jest doskonały słuch i umiejętność trzeźwego myślenia (podawanie świeżej krwi przed akcją niewskazane).

Pchły padły. Czas na cięższy kaliber. Prawdziwe krwiożercze bestie. Pijawki. Nie dość, że nadają się do mokrej roboty jak mało kto lub raczej co, to jeszcze wypiją z przeciwników ostatnią krew. Są idealne. Do tego inteligentne, bystre i szybko się uczą. Szybko dostosowują się do nowych warunków, nawet ekstremalnych. Dlatego krótka podróż kanałem kanalizacyjnym nie będzie...

Do ciemnych sprawunków, najlepsi są Ci, którzy z mrokiem przechodzą na ty w dniu urodzenia. Kruki. Inteligencja ponad przeciętną statystyczną. Umiejętność wykorzystania otoczenia do zdobycia upragnionego celu. Bez różnicy czy chodzi o zjedzenie tłustej myszy czy włamanie się do mieszkania? Piękny wygląd, który zauroczy nie jedno ciemne serce, a wszystkie jasne wprawia w taki zachwyt, że nikt nie pomyśli o zamierzeniach godnych kroniki kryminalnej. Szczególnym atutem jest wierność, którą nie mogą się nawet pochwalić ludzie. Więc na Odyna! Dwa kruki i złoczyńca, tak przygoda się zaczyna.

Do ciemnych sprawunków, najlepsi są Ci, którzy z mrokiem przechodzą na ty w dniu urodzenia. Kruki. Inteligencja ponad przeciętną statystyczną. Umiejętność wykorzystania otoczenia do zdobycia upragnionego celu. Bez różnicy czy chodzi o zjedzenie tłustej myszy czy włamanie się do mieszkania? Piękny wygląd, który zauroczy nie jedno ciemne serce, a wszystkie jasne wprawia w...

Inteligentny, dobrze wytresowany kruk to najlepszy kamrat złodzieja! Niewidoczny w mroku, pod osłoną nocy, za dnia nie przykuwający uwagi. Niezbyt wielki, więc wszędzie się wciśnie. Szybki niczym nagły rozbłysk światła. Bezszelestny i zwinny, niezauważalny. Jeśli nie w dziób to w pazury pochwyci zdobycz - nasz cenny skarb. Błyskawiczna, skrzydlata ucieczka; im wyżej się wzniesie tym trudniej z ziemi zauważyć coś podejrzanego. A w razie problemów może przecież unieszkodliwić ewentualnych niewygodnych świadków - kruk krukowi oka nie wykole, ale człowiekowi... No i zawsze może wśród czarnej nocy złowieszczo zakrakać - kto się nie przestraszy?
Księżyc na niebie... Łup czeka na Nas mój Kruku, chodźmy!

Inteligentny, dobrze wytresowany kruk to najlepszy kamrat złodzieja! Niewidoczny w mroku, pod osłoną nocy, za dnia nie przykuwający uwagi. Niezbyt wielki, więc wszędzie się wciśnie. Szybki niczym nagły rozbłysk światła. Bezszelestny i zwinny, niezauważalny. Jeśli nie w dziób to w pazury pochwyci zdobycz - nasz cenny skarb. Błyskawiczna, skrzydlata ucieczka; im wyżej się...

-Dzień dobry! – jakaś kobieta krzyknęła za mną na schodach.
-Dzień dobry – odpowiedziałam i wychyliłam głowę przez poręcz.
-Ja mieszkam pod panią. Kowalewska – przedstawiła się. –Chciałam zapytać, czy u pani też są te obrzydliwe rybiki w łazience?
-Rybiki? – starałam się być bardzo zdziwiona.
-No takie małe, podłużne, paskudne i błyszczące robale. Takie mają obleśne nóżki i w ogóle są ohydne.
-A! Mignął mi jeden czy drugi – skłamałam. –Ale dzwoniłam wczoraj do administracji i mają przysłać kogoś żeby spryskać klatki i piwnice. Jeszcze w tym tygodniu.
-O, to dobrze! – Sąsiadka była uradowana. –To ja już nie będę dzwonić. Do widzenia.
-Do widzenia – odpowiedziałam i pobiegłam do domu.
***
Tak jak myślałam moją drużyna rybików bojowych, specjalnie szkolonych do zakładania mikrochipów szpiegowskich i miniaturowych ładunków wybuchowych, znalazła sposób, żeby uchylać wieczko akwarium i wybierać się na spacery. Uczniowie przerośli mistrza… Jeszcze tydzień treningów i robale będą naprawdę gotowe, do wykonania naszej arcytrudnej misji. Tymczasem muszę sprawdzić o której Kowalewska wraca jutro z pracy i poprzechadzać się po klatce w kostiumie pogromcy domowych szkodników. Gdzie ja schowałam fryzurę i wąsy a la majster Czesio? Rybiki czeka dzisiaj ostry trening na miniaturowym poligonie za ten numer z sąsiadką… Już ja im dam popalić!

-Dzień dobry! – jakaś kobieta krzyknęła za mną na schodach.
-Dzień dobry – odpowiedziałam i wychyliłam głowę przez poręcz.
-Ja mieszkam pod panią. Kowalewska – przedstawiła się. –Chciałam zapytać, czy u pani też są te obrzydliwe rybiki w łazience?
-Rybiki? – starałam się być bardzo zdziwiona.
-No takie małe, podłużne, paskudne i błyszczące robale. Takie mają obleśne nóżki i...