Dziękuję!!

Dziękuję!!

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Mika
ligusia
FannyBrawne
talitha_kum
niefajka

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Mika
ligusia
FannyBrawne
talitha_kum
niefajka

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Mamo.
Wiem, że mnie kochasz. Chcesz mojego dobra i w pewnym stopniu Cię rozumiem. Jesteś jedną z najważniejszych osób w moim życiu. Kocham Cię najmocniej, ale też najmocniej Cię nienawidzę. Niszczysz mnie każdego dnia, manipulujesz. Chcę Ci powiedzieć, że jestem dorosła. Że chcę żyć swoim życiem: popełniać własne błędy, osiągać sukcesy. Żyć po mojemu. Zrozum to.

Mamo.
Wiem, że mnie kochasz. Chcesz mojego dobra i w pewnym stopniu Cię rozumiem. Jesteś jedną z najważniejszych osób w moim życiu. Kocham Cię najmocniej, ale też najmocniej Cię nienawidzę. Niszczysz mnie każdego dnia, manipulujesz. Chcę Ci powiedzieć, że jestem dorosła. Że chcę żyć swoim życiem: popełniać własne błędy, osiągać sukcesy. Żyć po mojemu. Zrozum to.

Mamo,

Tym słowem związały się nasze losy jakby świętym węzłem małżeńskim, ale Mamo - to słowo musi także nieść wolność dla nas obu. Kochasz mnie, wiem. Ja Ciebie także, ale ta miłość nie daje mi wolności Mamo, lecz pęta mi ręce i nogi, ściska mi serce. Mój mąż powiedział mi dziś, że Ty masz oczy, po których nikt nie pozna, że płakały. Wys­tar­czy je ot­rzeć. A ja mam takie oczy jak tata, że płacz długo w nich stoi, na­wet gdy daw­no płakały. Mamo, ja wciąż płaczę. Nie po wie­rzchu, nie tak przy ludziach. Ale czuję, "jak­by z dru­giej stro­ny moich oczu łzy do wewnątrz mnie spływały", jakby zalewały mi serce. Mamo, moja ukochana Mamo, muszę iść dalej. Sama.

Mamo,

Tym słowem związały się nasze losy jakby świętym węzłem małżeńskim, ale Mamo - to słowo musi także nieść wolność dla nas obu. Kochasz mnie, wiem. Ja Ciebie także, ale ta miłość nie daje mi wolności Mamo, lecz pęta mi ręce i nogi, ściska mi serce. Mój mąż powiedział mi dziś, że Ty masz oczy, po których nikt nie pozna, że płakały. Wys­tar­czy je ot­rzeć. A ja mam takie...

Matko!

Piszę ten list by nie zmiękczył mnie szantaż emocjonalny, łzy, zawodzenie. Ataki, krzyki, groźby.
Nie jestem już zahukaną dziewczynką, jestem silną i niezależną kobietą. Wiele lat uczyłam się poczucia własnej wartości, wiary w siebie i w swoje zdolności. Wiele lat minęło nim przestałam się poddawać nawet nie próbując.
Lata całe uczyłam się siebie kochać. Uczyłam się, że każdy ma wady i każdy popełnia błędy. Ty nauczyłaś mnie wyolbrzymiania każdej pomyłki, każdej złej cechy przy marginalizowaniu sukcesów.
Koniec z tym.
Chcę wierzyć, że chciałaś dobrze. Że nie rozumiałaś jak mnie krzywdzisz.
Odnoszę sukcesy - choć pewnie mogłabym więcej i lepiej gdybym nie była tak "beznadziejna", prawda?
Mam cudownego męża - ale może gdybym była lepsza złapałabym milionera holiłudu.
Mamo, nie mogę pozwolić byś na nowo zniszczyła mnie. Byś niszczyła moje małżeństwo. Byś kiedyś zniszczyła psychikę mojego dziecka.

Żegnaj Mamo,

Anita

Matko!

Piszę ten list by nie zmiękczył mnie szantaż emocjonalny, łzy, zawodzenie. Ataki, krzyki, groźby.
Nie jestem już zahukaną dziewczynką, jestem silną i niezależną kobietą. Wiele lat uczyłam się poczucia własnej wartości, wiary w siebie i w swoje zdolności. Wiele lat minęło nim przestałam się poddawać nawet nie próbując.
Lata całe uczyłam się siebie kochać. Uczyłam...

Kochana Mamo,
piszę do ciebie ten list bo tylko to mi pozostało, tylko w ten sposób mogę do ciebie dotrzeć bez krzyków, kłótni i przerywania zdania. Bardzo Cię kocham ale musisz zrozumieć, że dorosłam już dawno temu i chcę cieszyć się własnym życiem.Chcę dokonywać własnych wyborów, popełniać własne błędny, podejmować własne decyzje. Wiem, że ty również mnie kochasz więc proszę cię wspieraj mnie zamiast krytykować, podnoś na duchu zamiast dobijać, bądź dla mnie otuchą i wsparciem którego potrzebuję. W przeciwnym razie będę zmuszona odsunąć się od ciebie bo nie zniosę ani jednego dnia więcej krytyki, poniżenia, odbierania radości z tego co mam. Jestem już na skraju wytrzymałości. Ten list jest dla mnie ostatnią próbą ratunku naszych toksycznych stosunków,które mnie niszczą, palą jak ogień. Wierzę że nigdy byś mnie świadomie nie skrzywdziła, że w swoim mniemaniu kierujesz się moim dobrem. Rozumiem, że chcesz dla mnie jak najlepiej ale nie w ten sposób. Nie osiągniesz tego despotyzmem a ja nie jestem już małą dziewczynką która drży ze strachu że nie poradzi sobie bez mamy w wielkim świecie. Mam przecież męża, cudowną pracę, dom... Ciesz się tym razem ze mną. Nie oceniaj mnie proszę a zaufaj, że oddech to jest to czego właśnie teraz potrzebuję. Nie zapominaj, że niezależnie od tego jak ułożą się nasze przyszłe relacje ja zawsze będe cie kochać.
Twoja Anita

Kochana Mamo,
piszę do ciebie ten list bo tylko to mi pozostało, tylko w ten sposób mogę do ciebie dotrzeć bez krzyków, kłótni i przerywania zdania. Bardzo Cię kocham ale musisz zrozumieć, że dorosłam już dawno temu i chcę cieszyć się własnym życiem.Chcę dokonywać własnych wyborów, popełniać własne błędny, podejmować własne decyzje. Wiem, że ty również mnie kochasz więc...

Droga Mamo

Piszę do Ciebie, bo nie umiem tego, co czuję wyrazić słowami...
Mam 40 lat, a Ty ciągle widzisz we mnie małą dziewczynkę.
Czemu wczoraj znowu przebrałaś się za Mikołaja? To przechodzi ludzkie pojęcie. Zrozum jedno: ja już nie bawię się lalkami, bo jestem dorosła. Lalkę, którą od Ciebie dostałam zaniosłam do Domu Dziecka. Te majtki w kropeczki i pidżamka w misie są nie do zniesienia. Jestem dorosłą kobietą, chcę ubierać się jak dorosła.
Jak przybiegłaś dzisiaj do biura i zaczęłaś zapinać mi bluzkę, żebym nie zmarzła, to koledzy ze śmiechu pospadali z krzeseł. Nie mówiąc o tym, jak usiłowałaś nakarmić mnie zupką…
Mamo, być może brakuje Ci wnuków, chętnie Ci je urodzę, tylko pozwól mi być dorosłą kobietą. Zachowuj się normalnie, bo odstraszasz potencjalnych kandydatów na męża, wpadając bez uprzedzenia do pokoju i wołając, że Anitka musi iść spać, bo już była dobranocka.
Proszę, zastanów się nad tym co napisałam, żebym nie musiała uciekać z domu, bo już nigdy do ciebie nie wrócę...

Pozdrawiam
Anita

Droga Mamo

Piszę do Ciebie, bo nie umiem tego, co czuję wyrazić słowami...
Mam 40 lat, a Ty ciągle widzisz we mnie małą dziewczynkę.
Czemu wczoraj znowu przebrałaś się za Mikołaja? To przechodzi ludzkie pojęcie. Zrozum jedno: ja już nie bawię się lalkami, bo jestem dorosła. Lalkę, którą od Ciebie dostałam zaniosłam do Domu Dziecka. Te majtki w kropeczki i pidżamka w misie...

Mamo!
Nie piszę "Droga" czy "Kochana", bo nasze relacje są nie do zniesienia.
Duszę się...
Zabierasz mi powietrze, ciągle narzucając swoją wolę. Prześladujesz słowami, westchnieniami i spojrzeniem.
Chcesz, abym była słaba i od Ciebie zależna.
Nie mogę dopuścić, abyś zniszczyła moje życie.
Wyjeżdżam.
Nie podaję adresu.
Jeśli chcesz mnie jeszcze kiedyś zobaczyć, nie szukaj mojego nowego miejsca pobytu.
Odezwę się za jakiś czas.
Bądź zdrowa MAMO!
Anita

Mamo!
Nie piszę "Droga" czy "Kochana", bo nasze relacje są nie do zniesienia.
Duszę się...
Zabierasz mi powietrze, ciągle narzucając swoją wolę. Prześladujesz słowami, westchnieniami i spojrzeniem.
Chcesz, abym była słaba i od Ciebie zależna.
Nie mogę dopuścić, abyś zniszczyła moje życie.
Wyjeżdżam.
Nie podaję adresu.
Jeśli chcesz mnie jeszcze kiedyś zobaczyć, nie szukaj...

Mamo...
Piszę, bo nie mam odwagi powiedzieć Ci wprost, że mnie niszczysz.
Tyle razy mówiłam, prosiłam, błagałam abyś przestała mnie na każdym kroku strofować, poprawiać, mieszać z błotem.
Od dziecka kładłaś mi do głowy, że jestem nikim, że sobie nie dam rady w życiu. Ty wiesz jak to mnie niszczyło? Jakim nic nie wartym śmieciem się czułam?
Jak ja zazdrościłam koleżankom że mają mamy co je tulą, powiedzą że kochają... Do Ciebie nie mogłam się przytulic, bo miałam być twarda i umiec sobie radzić. I byłam, ale i tak było źle.
Po odejściu taty zmieniłas moje dzieciństwo w koszmar. Przepraszam, że to pisze, ale musisz w końcu to zrozumieć i dac mi żyć.
Po swojemu.
Z dala od Ciebie.
Ten list to forma pożegnania, takie mam zadanie domowe na terapii, na którą się zapisałam aby odbudować poczucie własnej wartości i umiec okazac miłość moim bliskim. Pokazac im to czego Ty mnie nie nauczyłaś.
Mamo, wybacz ale jeśli nadal masz zamiar za każdym razem deptać moją godność to nie chcę mieć z Tobą kontaktu.
Muszę zawalczyć o siebie, a Twoja toksyczna osoba mi na to nie pozwala.
Przykro mi mamo, ale za dużo mam do stracenia - siebie.
A.

Mamo...
Piszę, bo nie mam odwagi powiedzieć Ci wprost, że mnie niszczysz.
Tyle razy mówiłam, prosiłam, błagałam abyś przestała mnie na każdym kroku strofować, poprawiać, mieszać z błotem.
Od dziecka kładłaś mi do głowy, że jestem nikim, że sobie nie dam rady w życiu. Ty wiesz jak to mnie niszczyło? Jakim nic nie wartym śmieciem się czułam?
Jak ja zazdrościłam koleżankom że...