Dziękuję i gratuluję pozostałym :)

Dziękuję i gratuluję pozostałym :)

Też gratuluję :) Dwie z wybranych prac wydają mi się naprawdę ciekawe:) Mam przy okazji pytanie, czy można przeczytać prace, nie szukając nicków osób na każdej stronie? Odnośniki na liście laureatów przenoszą mnie do strony konkursowej, ale nie do konkretnej wypowiedzi uczestnika (czasami przenoszą, ale nie wiem od czego to zależy). Jest to istotne, bo niektóre osoby mają takie samo imię i nie wiadomo, która odpowiedź wygrała. Pozdrawiam :)

Też gratuluję :) Dwie z wybranych prac wydają mi się naprawdę ciekawe:) Mam przy okazji pytanie, czy można przeczytać prace, nie szukając nicków osób na każdej stronie? Odnośniki na liście laureatów przenoszą mnie do strony konkursowej, ale nie do konkretnej wypowiedzi uczestnika (czasami przenoszą, ale nie wiem od czego to zależy). Jest to istotne, bo niektóre osoby mają...

No cóż... Gratuluję tym, którym się udało :)

No cóż... Gratuluję tym, którym się udało :)

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Kinga
Canis_Luna
Karriari
TurkusR
Mahima

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Kinga
Canis_Luna
Karriari
TurkusR
Mahima

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Dziękujemy za Wasze prace. Laureatów podamy w środę.

Dziękujemy za Wasze prace. Laureatów podamy w środę.

"Lata dwudzieste, lata trzydzieste"- brzmią mi w uszach słowa szlagieru. Właśnie do nich bym wróciła. Po pierwsze dlatego że Polska odzyskała wtedy niepodległość i z chęcią uczestniczyłabym w procesie tworzenia instytucji państwowych. Po drugie podoba mi się moda tamtych czasów, kobiety stawały się chłopczycami lub wampami, była to także ważna dekada dla ich emancypacji. Epoka charlestona jest dla mnie szczególnie pociągająca gdyż ludzie cieszyli się wolnością, nadeszły przemiany obyczajowe i wielkie gwiazdy kina niemego lśniły na firmamencie. Chciałabym przetańczyć całą noc w klubach, usłyszeć Ordonkę na żywo i odwiedzić słynny krakowski kabaret z tamtych lat. Mogłabym też do woli delektować się poezją Skamandrytów na wieczorkach poetyckich i sprawdzić, czy Kazimierz Wierzyński jest "jak szampan".

"Lata dwudzieste, lata trzydzieste"- brzmią mi w uszach słowa szlagieru. Właśnie do nich bym wróciła. Po pierwsze dlatego że Polska odzyskała wtedy niepodległość i z chęcią uczestniczyłabym w procesie tworzenia instytucji państwowych. Po drugie podoba mi się moda tamtych czasów, kobiety stawały się chłopczycami lub wampami, była to także ważna dekada dla ich emancypacji. ...

Czasy niebezpieczne ale i przy tym niesamowicie fascynujące. Świeże wejście w XX wiek, początek prohibicji w Stanach Zjednoczonych i jednocześnie najprężniejszy rozwój amerykańskiej Cosa Nostry. Czasy, w których gangsterzy chodzili bezkarnie po mieście w długich płaszczach, eleganckich garniturach i charakterystycznych kapeluszach paląc cygara i prowadząc ekskluzywne samochody. Powrót do czasów, gdy sprawiedliwość dawała wyłącznie siła, a zmowa milczenia była głównym budulcem mafii. Chciałbym wrócić i PRZEŻYĆ lata 20 w Ameryce Północnej.

Czasy niebezpieczne ale i przy tym niesamowicie fascynujące. Świeże wejście w XX wiek, początek prohibicji w Stanach Zjednoczonych i jednocześnie najprężniejszy rozwój amerykańskiej Cosa Nostry. Czasy, w których gangsterzy chodzili bezkarnie po mieście w długich płaszczach, eleganckich garniturach i charakterystycznych kapeluszach paląc cygara i prowadząc ekskluzywne...

Gdybym mogła podróżować w czasie, przeniosłabym się na płaszczyznę lat 80 dwudziestego wieku. Odkrywałabym dobre, ówczesne kino i dobrą, rockową muzyką. Zachwycałabym się Patrickiem Swayzem i nagminnie wsłuchiwałabym się w utwory Savage i Modern Talking. Nosiłabym jeansy z wysokim stanem, białe koszule, zawiązywane w talii i obszerne, wełniane swetry, zarówno te narzucone na ramiona jak i te z golfem, przyjemnie otulającym szyję. Moje włosy przeszłyby dogłębną metamorfozę. Zniknęłyby gładkie, idealnie ułożone i wyprostowane kosmyki, a pojawiłyby się rozczochrane, pokręcone kędziory. Chciałabym teleportować się do lat 80 dwudziestego wieku, by móc zasmakować tamtejszego życia, wgryźć się kawałek po kawałku w odczucia cywilizacji i móc napisać list na śnieżnobiałym papierze do ukochanej osoby, a nie wiadomość telefoniczną bądź elektroniczną. To przeniesienie zatrzymałoby mnie na chwilę w czasie, uspokoiło, uciszyło, nadało nowy bieg memu życiu i ukazało w jakich prostych czasach żyję, zakrapianych pośpiechem i biegiem.

Gdybym mogła podróżować w czasie, przeniosłabym się na płaszczyznę lat 80 dwudziestego wieku. Odkrywałabym dobre, ówczesne kino i dobrą, rockową muzyką. Zachwycałabym się Patrickiem Swayzem i nagminnie wsłuchiwałabym się w utwory Savage i Modern Talking. Nosiłabym jeansy z wysokim stanem, białe koszule, zawiązywane w talii i obszerne, wełniane swetry, zarówno te narzucone...

Gdybym jakimś sposobem była w stanie przenieść się o kilka dekad wstecz, wybrałabym lata dwudzieste ubiegłego wieku. Czasy "Wielkiego Gatsby'ego", wystawnych imprez, blichtru i przepychu. Kto nie chciałby zasmakować sielskiego życia ówczesnych ludzi? Owszem, były to czasy amerykańskiej prohibicji, ale kto się tym przejmował? Zakazany owoc smakuje przecież najlepiej.
Kolorowe stroje, staromodne pojazdy i nienaganne maniery, oto z czym kojarzą mi się lata dwudzieste. Szczęśliwi z zakończenia wojny, nieświadomi nadchodzącej. Kto nie chciałby cieszyć się błogą nieświadomością? Przecież zamartwianie się i tak nie zapobiegłoby atakowi Niemców. Trzeba było brać z życia garściami i niczym się nie martwić. Kochać, szaleć i żyć, jakby jutra nie było. Oto, dlaczego tak zazdroszczę ludziom lat dwudziestych.
Dzisiaj mało kto potrafi żyć w ten sposób.

Gdybym jakimś sposobem była w stanie przenieść się o kilka dekad wstecz, wybrałabym lata dwudzieste ubiegłego wieku. Czasy "Wielkiego Gatsby'ego", wystawnych imprez, blichtru i przepychu. Kto nie chciałby zasmakować sielskiego życia ówczesnych ludzi? Owszem, były to czasy amerykańskiej prohibicji, ale kto się tym przejmował? Zakazany owoc smakuje przecież najlepiej.
...

Najbardziej chciałabym wrócić do dwudziestolecia międzywojennego (1918 - 1939). Wtedy zapanował niepokój w okresie spokoju, tworzyło się to ze względu na niepokoje panujące między krajami, było to oczekiwanie na nowy zgrzyt, nową wojnę. Zaś z drugiej strony wiele odkryto, zapoczątkowano nową erę nowoczesności, zaistniał zewnętrzny ład i porządek, który potem został zburzony. W tamtym okresie na codzień nie przejmowano się niczym oprócz dobra własnego i własnej rodziny, nie istniała zawiść, ani dążenie do celu "po trupach", każdy cieszył się tym co miał i próbował nowości, które były wprowadzane na rynek. Był to okres spokoju, wśród ludności cywilnej okres spokoju wewnętrznego i prawdziwego, natomiast wśród przywódców okres pozornego spokoju.

Najbardziej chciałabym wrócić do dwudziestolecia międzywojennego (1918 - 1939). Wtedy zapanował niepokój w okresie spokoju, tworzyło się to ze względu na niepokoje panujące między krajami, było to oczekiwanie na nowy zgrzyt, nową wojnę. Zaś z drugiej strony wiele odkryto, zapoczątkowano nową erę nowoczesności, zaistniał zewnętrzny ład i porządek, który potem został...