Przyznam, że nigdy nie komentowałam wyborów LC odnośnie laureatów konkursu, ponieważ każdy swoje gusta ma, nieprawdaż?
Jednakże, jeśli kunszt pisarski komuś nie domagał, a w końcu nie wszyscy są urodzonymi literatami, to zazwyczaj został wybierany - ów ktoś - za niesamowicie niebalny pomysł, choćby go miał sklecić na zasadzie "KALI JEŚĆ". I to wydaje mi się jak najbardziej sprawiedliwe i słuszne.
W tym konkursie jest tego niewiele...
Nie myślcie proszę, że strzelam hejty, nie chcę wprowadzać kolejnej wojny, ani też nie piszę wiedziona zazdrością o książkę.
Podkusiła mnie do napisania tego komentarza miłość do Sherlocka... SHERLOCKA i proszę, nie mówcie, że jak ktoś obejrzał serial (który przedstawiony jest w naszej epoce) to już wszystko o Sherlocku wie.
Niemniej jednak, gratulacje dla laureatów. Każda dodatkowa książka na półce jest miłą odskocznią od dnia codziennego. Enjoy!

Przyznam, że nigdy nie komentowałam wyborów LC odnośnie laureatów konkursu, ponieważ każdy swoje gusta ma, nieprawdaż?
Jednakże, jeśli kunszt pisarski komuś nie domagał, a w końcu nie wszyscy są urodzonymi literatami, to zazwyczaj został wybierany - ów ktoś - za niesamowicie niebalny pomysł, choćby go miał sklecić na zasadzie "KALI JEŚĆ". I to wydaje mi się jak najbardziej...

O jejku! Nie spodziewałam się! Dziękuję serdecznie i gratuluję pozostałym wygranym ;)

O jejku! Nie spodziewałam się! Dziękuję serdecznie i gratuluję pozostałym wygranym ;)

Nagrody otrzymują:

Karriari
FlapperGirl
Moriarty
Uleczkaa38
chiquibabe

Gratulujemy. Z laureatami skontaktujemy się osobiście.

Nagrody otrzymują:

Karriari
FlapperGirl
Moriarty
Uleczkaa38
chiquibabe

Gratulujemy. Z laureatami skontaktujemy się osobiście.

Konkurs zakończony. Laureatów ogłosimy w poniedziałek.

Konkurs zakończony. Laureatów ogłosimy w poniedziałek.

Nic by się nie zmieniło, jak nie jeden Watson, to drugi. Niestety, czy stety.

Nic by się nie zmieniło, jak nie jeden Watson, to drugi. Niestety, czy stety.

- Och, Szerloku, znowu? - roztrzęsiona pani Hudson wpadła do pokoju jak strzała, po czym szybko podbiegła do Szerloka jednym ruchem wytrącając mu podejrzane tabletki z ręki. - Nie można cię zostawić na dziesięć minut, żebyś nie próbował sięgać po to świństwo! - starsza pani wzięła głęboki oddech, po czym siadła na przeciwko byłego detektywa.
- Pani Hudson, czy mogłaby pani przestać wtrącać nos w nie swoje sprawy? - powiedział podenerwowany Szerlok, po czym schylił się by pozbierać rozsypane po podłodze tabletki. - Potrzebuję tego - powiedział, chyba bardziej starając się przekonać samego siebie niż ją.
- Nie Szerloku - pani Watson pochyliła się do przodu kładąc rękę na jego ramieniu. - Narkotyki i alkohol nie są odpowiedzią na wszystko. Zobacz, jak przez nie skończyłeś! Byłeś kiedyś takim dobrym detektywem! A teraz jesteś zwykłym... ćpunem - pani Hudson wyszeptała, ale Szerlok jej nie słuchał. Podniósł z podłogi ostatnią tabletkę, po czym połknął wszystkie na raz.
- Och, Szerloku, Szerloku... - pani Hudson wstała po czym powoli wyszła z pokoju, zostawiając Szerloka z jego nałogiem. Był dla niej jak syn. Mieszkał u niej od lat, a widok tego, jak detektyw z każdym dniem staczał się coraz bardziej bolał jak nic innego. W życiu Szerloka brakowało kogoś, kto trzymałby go w ryzach. Kogoś, kto wprowadzałby do jego życia powiew rzeczywistości. Brakowało mu... przyjaciela.

- Och, Szerloku, znowu? - roztrzęsiona pani Hudson wpadła do pokoju jak strzała, po czym szybko podbiegła do Szerloka jednym ruchem wytrącając mu podejrzane tabletki z ręki. - Nie można cię zostawić na dziesięć minut, żebyś nie próbował sięgać po to świństwo! - starsza pani wzięła głęboki oddech, po czym siadła na przeciwko byłego detektywa.
- Pani Hudson, czy mogłaby pani...

Z roztargnieniem wpatrywałem się w postać siedzącą na fotelu na przeciwko mnie.
- I co myślisz?- zapytałem. –kto według ciebie mógł zabić, hmmm? – myśląc wystukiwałem palcami rytm piosenki na stoliku przede mną. – To mogłaby być zdradzona żona? Albo jej ojciec, - zasugerowałem.- w końcu ojcowie bywają nieprzewidywalni, zabić chyba też mogą, prawda? No nie wiem. – wstałem i podszedłem do okna próbując coś wymyśleć. – w ogóle to mógłbyś się kiedyś na coś przydać i mi pomóc. Jakieś sugestie? – zapytałem znowu mojego towarzysza. – Serio nie będziesz się do mnie odzywał? Halo!- zawołałem. – Mamy sprawę do rozwiązania! Trzeba coś wykombinować! Może ruszysz tą swoją małą główką i w końcu coś podpowiesz? – ale nawet mój podniesiony głos nie spowodował, żebym doczekał się dopowiedzi. – Ech! Z tobą to zawsze jest jakiś problem.!- wkurzony machnąłem ręką i poszedłem po swoje skrzypce chcąc zagrać na nich moją ulubioną melodię. Zawsze kiedy ją gram coś wpada mi do głowy. Jednak kiedy zaczynam grać, słyszę naprzeciwko mnie jakiś ruch. – Ach, wstałeś w końcu z tego fotela? Najwyższy czas. Cały dzień w nim przesiedziałeś.! – Ale ten nic nie robiąc sobie z moich uwag odwrócił się do mnie tyłem, zamachał tym swoim czarnym ogonem, zamiauczał i popędził w stronę drzwi. – No tak! Sąsiadka pewnie zrobiła obiad. – mruknąłem.- No cóż, chyba będę sobie musiał radzić sam. Jak zwykle- stwierdziłem i zacząłem grać.

Z roztargnieniem wpatrywałem się w postać siedzącą na fotelu na przeciwko mnie.
- I co myślisz?- zapytałem. –kto według ciebie mógł zabić, hmmm? – myśląc wystukiwałem palcami rytm piosenki na stoliku przede mną. – To mogłaby być zdradzona żona? Albo jej ojciec, - zasugerowałem.- w końcu ojcowie bywają nieprzewidywalni, zabić chyba też mogą, prawda? No nie wiem. – wstałem i...

Kim byłby Sherlock Holmes bez Johna Watsona? Hmm, pewnie tym, kim byłby Robinson Crusoe bez Piętaszka, Piękna bez Bestii, zaś Bolek bez Lolka. Oczywiście, każda z tych postaci mogłaby istnieć solo, ale po co? Czy byłaby tak wyrazista? Trudno powiedzieć. Być może autorzy znaleźliby na to sposób. Jednak wielbicielom powieści i opowiadań Doyle'a trudno to obie wyobrazić.

Kim byłby Sherlock Holmes bez Johna Watsona? Hmm, pewnie tym, kim byłby Robinson Crusoe bez Piętaszka, Piękna bez Bestii, zaś Bolek bez Lolka. Oczywiście, każda z tych postaci mogłaby istnieć solo, ale po co? Czy byłaby tak wyrazista? Trudno powiedzieć. Być może autorzy znaleźliby na to sposób. Jednak wielbicielom powieści i opowiadań Doyle'a trudno to obie wyobrazić.

Powołania nie oszukasz, mocy intelektu nie ujarzmisz. Sherlock nadal byłby geniuszem, rozwiązującym tajemnice nie do rozwiązania. Przemierzał by starą, zamgloną Anglię w poszukiwaniu pożywki dla swojego nieprzeciętnego umysłu. Tyle, że kto by nam o tym opowiedział? Skąd wiedzielibyśmy o codziennych przyzwyczajeniach Holmesa, o jego wysublimowanym poczuciu humoru, o rzadkich chwilach wzruszenia? Na podstawie czego Moffat nakręciłby swój genialny serial? Być może znalazłyby się zapiski samego Sherlocka, ale co miałyby zawierać? Notkę o 423 rodzajach popiołu tytoniowego? Jestem wielką fanką Pana Holmesa, ale boję się, że moje IQ nie podołało by lektury, napisanej jego językiem.
Dzięki, więc, niech będą Dr. Watsonowi za te cudowne godziny, które mogłam spędzić na 221B Baker Street.
P.S. Poza tym, myślę, że Sherlock, mimo całej swojej inteligencji, bez asysty Watsona nie zdążył by odejść na emeryturę. Ludzie mający u boku kochających przyjaciół żyją dłużej. Albo przynajmniej unikają przedwczesnego zgonu, w którejś z kolei śmiertelnej zasadzce.

Powołania nie oszukasz, mocy intelektu nie ujarzmisz. Sherlock nadal byłby geniuszem, rozwiązującym tajemnice nie do rozwiązania. Przemierzał by starą, zamgloną Anglię w poszukiwaniu pożywki dla swojego nieprzeciętnego umysłu. Tyle, że kto by nam o tym opowiedział? Skąd wiedzielibyśmy o codziennych przyzwyczajeniach Holmesa, o jego wysublimowanym poczuciu humoru, o rzadkich...