Ostre cięcie[bookLink]127932|Ostre cięcie[/bookLink]
Czuje na sobie czyjś wzrok. Nie może się skupić. Ile to już trwa? Pół roku? Przed nim leżały kolejne zwłoki bezdomnego, tym razem przebranego za policjanta. Jako szef elitarnej jednostki FBI powinien być skupiony. Jedyne, o czym powinien myśleć, to miejsce zbrodni, ofiara i profil mordercy, dostarczony policji.
- Hotch, wszystko w porządku? - zapytał Spencer Reid.
- Co? - przeniósł rozbiegany wzrok na najmłodszego członka zespołu.
- Dziwnie się zachowujesz, ciągle się rozglądasz - mruknął - myślisz, że sprawca nas obserwuje?
Hotch, marszcząc brwi, odciągnął młodego profilera na bok. Podziwiał jego przenikliwość, jeszcze bardziej imponowała mu fotograficzna pamięć tego geniusza. Opowiedział mu o dziwnych telefonach i wrażeniu, że jest obserwowany.
- Rozejrzyj się, może zobaczysz znajomą twarz powiązaną z nierozwiązanymi sprawami.
Nagle podbiegł do niego mały chłopczyk. Zapytał, czy jest agentem specjalnym Aaronem Hotchnerem i wręczył mu niewielką paczuszkę. Niecierpliwie otworzył zawiniątko i na jego dłoń wypadła szmaciana laleczka.
- O Rany, Hotch, to voodoo - powiedział szybko Reid.
Chciał zasypać kolegę faktami odnośnie tej religii, ale Hotch uciszył go ręką. Dostrzegł karteczkę doczepioną do laleczki.
- "Mam ich więcej. Bądź mój albo pożałujesz"? Hotch, możemy ograniczyć się do szukania kobiet.
- Reid! Dziewczyna na drugiej. Czerwona czapka, blondynka - syknął Hotch - wydaje mi się, że widziałem ją w San Diego.
Spenc niby przypadkiem upuścił telefon i schylając się, zlustrował postać, o której mówił jego szef. Jako posiadacz wyobraźni ejdetycznej, szybko przewertował pamięć w poszukiwaniu twarzy tej dziewczyny. Po chwili spojrzał z niepokojem na Hotcha.
- Nie tylko w San Diego - przełknął ślinę - była też w Las Vegas i Quantico. Wcześniej nie zwróciłem na nią uwagi, miała inny kolor włosów.
- Poznajesz ją?
- To Maggie Johnson, ostatnia ofiara Lee Mullensa, Rzeźnika.
Aaron zamknął oczy. Już wiedział, że przeszłość prędzej, czy później musiała go dopaść.

Ostre cięcie[bookLink]127932|Ostre cięcie[/bookLink]
Czuje na sobie czyjś wzrok. Nie może się skupić. Ile to już trwa? Pół roku? Przed nim leżały kolejne zwłoki bezdomnego, tym razem przebranego za policjanta. Jako szef elitarnej jednostki FBI powinien być skupiony. Jedyne, o czym powinien myśleć, to miejsce zbrodni, ofiara i profil mordercy, dostarczony policji.
- Hotch,...

 [bookCover]127932|Ostre cięcie[/bookCover]

Od razu na myśl mi przyszła książka Joanny Chmielewskiej "Nawiedzony dom". Tylko... kto tam jest stalkerem? Rodzeństwo Chabrowicz - Janeczka i Pawełek? Czy może ich niemiła sąsiadka żyjąca z paserstwa? Młodzi bohaterowie chcą wykryć przestępstwo i zdobyć zasługi - więc śledzą działania sąsiadki. Wysyłają również niechciane listy i paczki, straszą duchami, a nawet bawią w więźniów na strychu. Sąsiadka z kolei za wszelką cenę chce ukryć swoją przestępczą działalność, więc... sprawdza ile dzieci wiedzą. Jak sprawdzić? Najlepiej mieć młodzież na oku! I tak każdy każdego śledzi i "umila" mu życie. Na szczęście prawo stoi po stronie Janeczki i Pawełka i stalking zostaje ucięty z momentem aresztowania sąsiadki.

Od razu na myśl mi przyszła książka Joanny Chmielewskiej "Nawiedzony dom". Tylko... kto tam jest stalkerem? Rodzeństwo Chabrowicz - Janeczka i Pawełek? Czy może ich niemiła sąsiadka żyjąca z paserstwa? Młodzi bohaterowie chcą wykryć przestępstwo i zdobyć zasługi - więc śledzą działania sąsiadki. Wysyłają również niechciane listy i paczki, straszą duchami, a nawet bawią w...

Izabela Łęcka – muza zniszczenia czy ofiara stalkera?
Posągowa piękność, zbliżająca się do schyłku młodości poznaje kawalera. Ten ostatni traci dla niej głowę….i po drodze gubi wszystkie wartości.
Skromny kupiec wspina się na wyżyny kariery, uczy się języków obcych, krąży wokół wybranki niczym satelita. Jego walka nie trwa jeden dzień, jeden miesiąc, nawet jeden rok… Trudno powiedzieć co jest motorem napędowym zdarzeń: czy to miłość daje podstawy do mnożenia majątku, czy to fortuna, którą gromadzi kupiec buduje poczucie wartości tego pierwszego.
Prawda jest taka, że gdyby nie majątek, Izabela Łęcka nie zwróciła by uwagi na pracowitego, skromnego kawalera, który uczciwie dąży do postawionych sobie celów. Stanisław doskonale zdaje sobie z tego sprawę. Jednak walczy dalej. Gromadzi kapitał, aby wkupić się w łaski pięknej wybranki, a może przekupić jej chłodne serce tudzież skruszyć mur, jaki ich dzieli?
I jaki jest finał tej walki? Opłakany… Jedno złamane serce, jedna złamana duma, zniszczona szansa na powrót na wyżyny społeczne i nieudane wejście na salony.
Mający tyle zalet młody człowiek mógł mieć każdą. Ubzdurał sobie, że to Izabela jest tą jedną jedyną. A serce to nie maszyna, która zadrży po wrzuceniu doń odpowiedniej liczby monet, natomiast miłość to nie transakcja wiązana.
Obsesja Wokulskiego zraniła tych dwoje. Droga przekupstwa nie wiedzie przed ołtarz. Jest drogą wprost na zatracenie. I gdyby kawaler o tym wiedział, panna nie śmiałaby go wykorzystać.

Izabela Łęcka – muza zniszczenia czy ofiara stalkera?
Posągowa piękność, zbliżająca się do schyłku młodości poznaje kawalera. Ten ostatni traci dla niej głowę….i po drodze gubi wszystkie wartości.
Skromny kupiec wspina się na wyżyny kariery, uczy się języków obcych, krąży wokół wybranki niczym satelita. Jego walka nie trwa jeden dzień, jeden miesiąc, nawet jeden rok… Trudno...

Stalking to stosunkowo nowe pojęcie zarówno w naszym życiu codziennym jak i w literaturze. Pierwszą polską powieścią, na ten temat jest ,,Cichy wielbiciel’’ Olgi Rudnickiej. Dobrze, że problem ten zostaje coraz częściej poruszany, ale nie każdy rozumie co dokładnie pod pojęciem stalkingu się kryje dlatego zdecydowałam je wyjaśnić- nie na podstawie ulubionej książki, a ulubionej dziedziny prawa;p Mój tekst nie będzie kwalifikował się do konkursu, ale mam nadzieję, że zainteresuje użytkowników portalu, pomoże bądź chociaż poszerzy wiedzę czytającego;)
W polskim Kodeksie Karnym stalking zdefiniowany jest jako uporczywe nękanie powodujące uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotne naruszenie prywatności. Od 6 czerwca 2011 r. stanowi przestępstwo, zagrożone karą pozbawienia wolności do 3 lat (art. 190a § 1 k.k.), w przypadku doprowadzenia ofiary do próby samobójczej do 10 lat. Nie ulega wątpliwości, że stalking, zjawisko traktowane jako przestępstwo przeciwko wolnościom człowieka, jest zjawiskiem negatywnym. Popełnia je, kto przez swoje zachowanie wzbudza u innej osoby poczucie zagrożenia bądź istotnie narusza jej prywatność lub osoby jej najbliższej. Za uporczywe nękanie przyjmuje się prześladowanie, śledzenie, obserwowanie, nachodzenie, dokuczanie innej osobie, głuche lub obraźliwe telefony, niechciane SMS-y oraz e-maile, etc. Zaznaczyć należy, ze dana sytuacja musi się powtarzać.
Wprowadzona zmiana do kodeksu karnego dotyczy także sytuacji podszywania się pod inną osobę na portalach internetowych, np. Facebook - jeżeli sprawca wykorzystuje wizerunek lub inne dane osobowe w celu wyrządzenia szkody majątkowej lub osobistej, podlega karze do 3 lat pozbawienia wolności.
Ściganie przestępstwa stalkingu odbywa się na wniosek pokrzywdzonego. Znaczy to, że jeśli zostaliśmy ofiarą, powinnyśmy złożyć zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa na Policji. W przypadku gdy pokrzywdzony targnie się na życie, postępowanie przygotowawcze wszczynane jest z urzędu.

Stalking to stosunkowo nowe pojęcie zarówno w naszym życiu codziennym jak i w literaturze. Pierwszą polską powieścią, na ten temat jest ,,Cichy wielbiciel’’ Olgi Rudnickiej. Dobrze, że problem ten zostaje coraz częściej poruszany, ale nie każdy rozumie co dokładnie pod pojęciem stalkingu się kryje dlatego zdecydowałam je wyjaśnić- nie na podstawie ulubionej książki, a...

Gdyby Rosie Daniels wiedziała jakie życie czeka ją u boku "kochającego męża" zapewne wolałaby wstąpić do zakonu lub zostać starą panną do końca swych dni...Niestety życie nie jest na tyle łaskawe, by nas ostrzegać przed zgubną przyszłością.Był więc ślub, piękna Panna Młoda, przystojny Młody Pan. I na tym etapie sielanka się skończyła, a rozpoczął istny koszmar. Bicie, siniaki, kopniaki,złamania, krew, łzy i rany...to była jej codzienność, jej "raj na ziemi". Otępienie, strach przed własnym cieniem i bezradność trwały lata, cierpienie fizyczne i psychiczne było codziennością...Ale pewnego dnia wystarczyła jedna kropla krwi, by wszystko zmienić, by uciec i złapać szansę na nowe życie z dala od potwora. Niestety potwory mają to do siebie, że nie chcą opuścić swej ofiary, że pragnął jej krwi i cierpień codziennie na nowo. Tak było i tym razem. Biedna, bezbronna Rosie musiała uciekać w lęku i strachu gnana panicznym lękiem, przekonana, że jeśli mąż ją dogoni to wszystko się skończy.Jej chęć życia, a jego upór, by ukarać nieposłuszną żonę...co wygrało dowiedzieć się możesz Drogi Czytelniku na kartach powieści "Rose Madder" Stephena Kinga !

Gdyby Rosie Daniels wiedziała jakie życie czeka ją u boku "kochającego męża" zapewne wolałaby wstąpić do zakonu lub zostać starą panną do końca swych dni...Niestety życie nie jest na tyle łaskawe, by nas ostrzegać przed zgubną przyszłością.Był więc ślub, piękna Panna Młoda, przystojny Młody Pan. I na tym etapie sielanka się skończyła, a rozpoczął istny koszmar. Bicie,...

Z pamiętnika Księcia Półkrwi

01-04
Cały dzień odnoszę wrażenie, że ktoś się mi przygląda. Chodzi za mną. Śledzi każdy mój ruch. Może to tylko kwestia przemęczenia… Na pewno. Ale nawet teraz, siedząc w pustym Pokoju Wspólnym, kiedy wokół panuje martwa cisza, czuję czyjś wzrok na sobie. To przerażające!

04-04
Ostatnio dzieją się dziwne rzeczy. Potter przestał mnie prześladować, Lily mnie unika, Narcyza B. stale się mnie czepia... To obłęd! I nadal mam poczucie, jakby ktoś mnie śledził. Zaczynam podejrzewać, że te zdarzenia mają jakiś wspólny mianownik.

09-04
Matko! To nawet w najgorszych koszmarach mi się nie śniło! Budzę się rano w pustym Dormitorium, a obok mnie… Lucjusz Malfoy. Nagi jak go Pan Bóg stworzył! I szczerzy do mnie te swoje śnieżnobiałe zęby.

Bredził coś, że możemy się zaprzyjaźnić. Wspominał też o swoich znajomych. Podobno bardzo chcieliby mnie pozna. I o Lily, że…

10-04
Wchodzę do Dormitorium, podchodzę do swojego łóżka, a tam… malinki w czekoladzie! Moje ulubione. Do czekoladek dołączone było zdjęcie. Lily. I podpis: „Martwa”. Sytuacja wymknęła się spod kontroli.

14-04
Coraz trudniej znoszę to obezwładniające poczucie otoczenia. Duszę się!

22-04
Jestem zmęczony. Lily już ze mną nie rozmawia. A ON nadal za mną łazi.

30-04
Idziemy przez Błonia. Ja i mój Prześladowca.
- Malfoy, łazisz za mną!
- Oh, Sev… Nawet nie wiesz, ile przyjemności mi to sprawia. Ale mogę łazić za Tobą jako twój… ehm… przyjaciel albo jako wróg. Sam zdecyduj.
- Wisz, to się chyba nazywa stalking. I jest karalne!
- To idź się poskarż w Ministerstwie. Ciekawe, komu przyznają rację – dziedzicowi Malfoyów, czy nerdowi półkrwi, który utrzymuje stosunki seksualne ze swoim kolegą z Dormitorium.
- Nie utrzymujemy żadnych stosunków…!
- Jeszcze nie. – Jego usta naznaczył zimny, pełen wyższości uśmiech zwycięscy. – To jak? Chcesz poznać moich kolegów?

Jak ja nienawidzę tego uśmiechu! Jestem zmęczony…

I tak, wbrew własnej woli, zostałem Śmierciożercą.

Z pamiętnika Księcia Półkrwi

01-04
Cały dzień odnoszę wrażenie, że ktoś się mi przygląda. Chodzi za mną. Śledzi każdy mój ruch. Może to tylko kwestia przemęczenia… Na pewno. Ale nawet teraz, siedząc w pustym Pokoju Wspólnym, kiedy wokół panuje martwa cisza, czuję czyjś wzrok na sobie. To przerażające!

04-04
Ostatnio dzieją się dziwne rzeczy. Potter przestał mnie...

Myślę stalking, mówię Cięcie. W swojej książce Veit Etzold w bardzo obrazowy sposób przedstawił nam jakie zagrożenia niesie ze sobą korzystanie z internetu. Momentami przeraża ale zmusza też do przemyśleń. Sprawia, że z większym dystansem podchodzimy do znajomości nawiązywanych w ten sposób. Ma rację bo nigdy nie wiadomo kto czai się po drugiej strony ekranu...

Myślę stalking, mówię Cięcie. W swojej książce Veit Etzold w bardzo obrazowy sposób przedstawił nam jakie zagrożenia niesie ze sobą korzystanie z internetu. Momentami przeraża ale zmusza też do przemyśleń. Sprawia, że z większym dystansem podchodzimy do znajomości nawiązywanych w ten sposób. Ma rację bo nigdy nie wiadomo kto czai się po drugiej strony ekranu...

(„Dziennik Bridget Jones” )

17 WRZEŚNIA, WTOREK

56,5 kilo, jednostek alkoholu 3, papierosów 7, kalorii 2581

Nie mogę w to uwierzyć. Mam tajemniczego wielbiciela! Z samego rana do biura dostarczono ogromny bukiet herbacianych róż DLA MNIE. Na bileciku napisano „Myślę o Tobie”. Perpetua zzieleniała z zazdrości! Boże, jestem taka podekscytowana.

18 WRZEŚNIA, ŚRODA

56 kilo, jednostek alkoholu 2 (coraz lepiej), papierosów 9, kalorii 4895

Tajemniczy adorator przysłał mi pudełko czekoladek. Wyglądały tak smakowicie, że zjadłam je wszystkie. Ciekawe, kto to może być?

21 WRZEŚNIA, SOBOTA

58 kilo (cholerne czekoladki), jednostek alkoholu 4, papierosów 15, kalorii 3196

Wielbiciel zdobył mój domowy adres! Dziś rano znalazłam pod drzwiami elegancko zapakowany prezent. W środku krył się komplet seksownej bielizny. O kurczę, to chyba zboczeniec!

23 WRZEŚNIA, PONIEDZIAŁEK

57,5 kilo, jednostek alkoholu 5 (niedobrze), papierosów 17, kalorii 3614

Pocztą przyszedł list. Mój TW pisze, że nie może opędzić się od myśli o tym, jak ponętnie muszę wyglądać w nowym dessous. Może to i zboczeniec, ale wygląda na to, że nareszcie się komuś naprawdę podobam! Ciekawe, jaki jest w łóżku?

25 WRZEŚNIA, ŚRODA

57 kilo, jednostek alkoholu 0 (brawo), myśli o seksie z nieznajomym 14, kalorii 2460

On ma mój adres e-mail! Dosłownie zasypuje mnie wiadomościami. To nieco niepokojące, ale miłe.

27 WRZEŚNIA, PIĄTEK

59 kilo, jednostek alkoholu 7 (jestem zdenerwowana), papierosów 28 (jak wyżej), e-maili od TW 35

Zaczynam mieć tego dość.

30 WRZEŚNIA, PONIEDZIAŁEK

60 kilo, papierosów 40, wymyślonych scenariuszy 16

TW zaproponował spotkanie. Trochę się boję, ale muszę przekonać się, kto to jest i powiedzieć mu, żeby się ode mnie odczepił! Oby tylko nie zażądał zwrotu podarunków…

1 PAŹDZIERNIKA, WTOREK

62 kilo, jednostek alkoholu 14, kalorii 6591, pozytywnych myśli 0

21.00. Nieee! Jest jeszcze gorzej, niż się tego spodziewałam. TW okazał się KOBIETĄ!

Północ. Zdcydowałm. Wstępję do zakonu. Tylko muszę wytrzwieć.

(„Dziennik Bridget Jones” )

17 WRZEŚNIA, WTOREK

56,5 kilo, jednostek alkoholu 3, papierosów 7, kalorii 2581

Nie mogę w to uwierzyć. Mam tajemniczego wielbiciela! Z samego rana do biura dostarczono ogromny bukiet herbacianych róż DLA MNIE. Na bileciku napisano „Myślę o Tobie”. Perpetua zzieleniała z zazdrości! Boże, jestem taka podekscytowana.

18 WRZEŚNIA, ŚRODA

56...

Z pamiętnika Hagrida

10.09.2003
Dokładnie od tygodnia czuję się nieswojo w mojej własnej chatce, jakby ktoś podglądał mnie przez okno, śledził każdy ruch. Największy niepokój czuję, gdy przechadzam się po Zakazanym Lesie lub po błoniach, tuż obok Hogwartu. Wówczas mam wrażenie, że ktoś wypala mi spojrzeniem dziurę w plecach. Odwracam się, nasłuchuję, obserwuję okolicę, jednak nie zauważam niczego podejrzanego. I tak codziennie. Zaczynam wariować. Nawet Kieł zachowuje się niespokojnie. Staruszek już nie biega za wiewiórkami, ani innymi stworzeniami, tylko wiernie drepta tuż przy mojej nodze. Co jest grane? Voldemort wykitował na dobre, więc cholibka, cóż to za czarna magia?

12.09.2003
Wczoraj, po powrocie do chatki, znalazłem na wycieraczce liścik.
Gdziekolwiek jesteś,
Gdziekolwiek będziesz,
Będę obok.

Strach ścisnął mi gardło, choć w normalnych okolicznościach pomyślałbym, że być może mam adoratorkę na stare lata, lub jakiś uczeń stroi sobie żarty. Jednak czułem, że ta wiadomość pochodzi od prześladowcy. Był niczym dementor, wysysał ze mnie całe szczęście, zostawiając jedynie lęk i dezorientację. Kim jesteś schowany w ciemnościach świrze?

15.09.2003
Wracałem z Hogwartu, gdy zobaczyłem tuż obok chatki Nevilla Longbottona. Ucieszyłem się na jego widok i zaprosiłem go do siebie na herbatkę.
- Chodź Nevill, kopę lat! Nie stój tak na zimnie, wejdź!
Jednak on nawet się nie poruszył, tylko przyglądał mi się z błogim uśmiechem na ustach.
- Źle się czujesz, Nevill?
Zero reakcji. I wtedy dotarło do mnie z kim mam do czynienia.
W pośpiechu wszedłem do domu. Co robić?! Zacisnąłem rękę na różdżce i powoli otworzyłem drzwi wejściowe. Chciałem z nim porozmawiać, zrozumieć dlaczego nie daje mi spokoju. Może wpakował się w jakieś kłopoty? Jednak Nevill rozpłynął się w powietrzu.
Do nocy wpatrywałem się w ciemność zza oknem,czułem że on gdzieś tam się kryje. Przed oczami miałem jego obłąkańczy wyraz twarzy. Cholibka, nie mogę przecież dać się zastraszyć smarkaczowi!

Z pamiętnika Hagrida

10.09.2003
Dokładnie od tygodnia czuję się nieswojo w mojej własnej chatce, jakby ktoś podglądał mnie przez okno, śledził każdy ruch. Największy niepokój czuję, gdy przechadzam się po Zakazanym Lesie lub po błoniach, tuż obok Hogwartu. Wówczas mam wrażenie, że ktoś wypala mi spojrzeniem dziurę w plecach. Odwracam się, nasłuchuję, obserwuję okolicę,...

„-Nie! Przysięgam, że nigdy się do niego nie zbliżałem. Tylko ciebie... - Zdanie urwało się, jakby jego reszta spadła w przepaść. Widocznie zdał sobie sprawę, że nie ma dobrego kontekstu dla słów: ‘Tylko ciebie chciałem zamordować’…”

Widziałem jak się oddala. Mia pędziła na oślep. Tak jakby, pomimo piętrzącego się pod nogami gruzu zrujnowanego miasta, ucieczka ode mnie była jedyną możliwością przetrwania. Nie dziwiłem się jej. Na jej miejscu zrobiłbym to samo.
- Ona Ci tego nigdy nie wybaczy – podpowiadało sumienie. – Chciałeś ją zabić. Dla niej będzie się liczyła wyłącznie sama próba zabójstwa, a nie mniej lub bardziej szlachetne motywy ratowania świata.
Obserwowałem ją aż do momentu, w którym zniknęła za rogiem ruiny dawnej galerii handlowej. Chciałem za nią biec, ale przystanąłem zrezygnowany. Przecież nie mogłem jej dotknąć. Jej krzyk nadal rozbrzmiewał w mojej głowie i ranił wszystkie zmysły:
- Nigdy więcej! Nie zbliżaj się do mnie i tym bardziej trzymaj się z daleka od mojego brata.
A mimo to próbowałem się do niej zbliżyć, jednakże Mia odskakiwała ode mnie niczym płochliwa sarna. Jednocześnie bała się mnie i była niesamowicie odważna. Podziwiałem ją za to. Od samego początku. Od momentu, gdy włamałem się do jej domu i usiłowałem ją skrzywdzić, gdy była pogrążona w półśnie. To wtedy zrozumiałem, że nie dam rady tego zrobić. Wobec tego musiałem wymyślić inny plan, więc zacząłem ją śledzić, by nie dopuścić do spotkania jej i mojego ojca.
Nagle oślepił mnie blask tysiąca błyskawic.
- Zaczyna się – zrozumiałem. – Mój ojciec odnalazł klucz w mocy Mii. - i choć wiedziałem, że jest już zdecydowanie za późno zmusiłem się do biegu. - Nie mogę do tego dopuścić - pomyślałem zanim świat, który znałem tak dobrze rozpadł się niczym domek z karcianej talii tarota.

„-Nie! Przysięgam, że nigdy się do niego nie zbliżałem. Tylko ciebie... - Zdanie urwało się, jakby jego reszta spadła w przepaść. Widocznie zdał sobie sprawę, że nie ma dobrego kontekstu dla słów: ‘Tylko ciebie chciałem zamordować’…”

Widziałem jak się oddala. Mia pędziła na oślep. Tak jakby, pomimo piętrzącego się pod nogami gruzu zrujnowanego miasta, ucieczka ode mnie...