-
ArtykułyIdziemy do lasu! Przegląd książek dla dzikich rodzinDaria Panek-Płókarz8
-
ArtykułyAzyl i więzienie dla duszy – wywiad z Tomaszem Sablikiem, autorem książki „Mój dom”Marcin Waincetel2
-
ArtykułyZa każdą wielką fortuną kryje się jeszcze większa zbrodnia. Pierre Lemaitre, „Wielki świat”BarbaraDorosz5
-
ArtykułyStworzyć rzeczywistość. „Półbrat” Larsa Saaybe ChristensenaBartek Czartoryski16
Cytaty z tagiem "skąpstwo" [19]
[ + Dodaj cytat]Przekonałem się, że ludzie łatwiej dzielą się swoimi uczuciami niż majątkiem. Długo się przyglądałem ludziom, lecz mimo wieloletniego doświadczenia nie stwierdziłem, by było inaczej. Ponieważ nie zdołałem zrozumieć, dlaczego tak się dzieje, uznałem, że taka jest natura człowieka.
- Człowieku - ozwał się duch - jeżeli masz w piersi serce, a nie kamień, nie wypowiadaj tych słów bezmyślnych i obmierzłych, póki się sam nie przekonasz, kim jest i gdzie żyje ten nadmiar ludności. Czyżbyś miał prawo rozstrzygać, którzy ludzie powinni żyć, a którzy umrzeć? Być może w oczach Boga mniej zasługujesz na to, aby żyć, niźli miliony istot podobnych temu dziecięciu biednego człowieka. Chryste! Że też słuchać muszę, jak marny robak, żerujący na liściu, uskarża się na nadmiar żywności pośród swych współbraci, co głodni pozostają w pyle ziemi!
Samotne życie dało obfity pokarm skąpstwu,które,jak wiadomo, posiada wilczy apetyt i im więcej pożera,tym bardziej staje się nienasycone;
Moja córka ma wiele zalet i kilka niewątpliwych wad. Jedną z nich jest wrodzone, nienaruszalne skąpstwo w zakresie dzielenia się słodyczami z najbliższymi. Druga jej wielka wada polega na nadmiernej egzaltacji podczas chorowania.
Za dnia otwierała grzejniki w pokojach teściowej, żeby do kuchni nie leciało zimno, ale ona zawsze je zakręcała. 'Może lubi tak siedzieć po ciemku na mrozie jak Buka?' – zastanawiała się Minna, kiedy była mała.
Kobieta wybaczy panu grubiaństwo i tępotę, natomiast nigdy nie daruje skąpstwa.
(...) wiedza jest pokrewna skąpstwu; uosabia wstrętny popęd do ciułania, stanowi coś w rodzaju pretensjonalnego wewnętrznego kapitalizmu.
s.445.
Światek krajów bałtyckich był to światek znany z wiejskich obrazów Breughla. Ręce ściskające szklanice, roześmiane czerwone gęby, niedźwiedzia ociężała dobroduszność, cnoty chłopskie: pracowitość, gospodarność, zapobiegliwość, i grzechy chłopskie: chciwość, skąpstwo, ciągła troska o przyszłość.
Skąpstwo ma, jak miłość, dar widzenia przyszłych wydarzeń, węszy je, przenika.
Omijaj Kraków z daleka,
Uśmiech tu ważą na deka [„Omijaj”].