Cytaty z tagiem "skrzydla" [58]

To tak... tak, jakby wewnątrz mnie znajdowała się smoczyca. Nie wiem, jak jest duża; być może wciąż rośnie. Ma jednak skrzydła i jest silna, i... nie mogę trzymać jej w klatce. Inaczej umrze. Ja umrę. Wiem, że nie wypada tak mówić, ale wiem, że mogę osiągnąć więcej, niż pozwala mi na to życie w Scirlandii. Kobietom wolno studiować teologię albo literaturę, ale nie wolno zajmować się czymś tak prymitywnym, jak to, co robimy teraz. A ja właśnie tego pragnę, nawet jeśli jest ciężko i niebezpiecznie. Nie dbam o to. Muszę zobaczyć, dokąd mogę dolecieć na swoich skrzydłach.

Oto samoistne ozdrowienie wyleciało z kart książki niczym tęczowy motyl i każdy nadstawiał teraz czoło, policzki, twarz, żeby tylko ów motyl musnął je swymi zbawczymi skrzydłami.

Powinieneś był widzieć, jak cudownie leciał... Nie możesz jednak robić tego zbyt długo, gdy faktycznie nie posiadasz skrzydeł, czyż nie...?

Smoczyca w moim sercu drgnęła i poruszyła skrzydłami, jakby przypominając sobie, że mogą służyć do latania.

Dlaczego? A dlaczego nie macie piór ani skrzydeł - zaledwie kości łopatek - fundament pod skrzydła? Dlatego, że
skrzydła są już niepotrzebne - jest aero, skrzydła by tylko przeszkadzały. Skrzydła są - żeby latać, a my już nie mamy
gdzie: dolecieliśmy, znaleźliśmy. Czyż nie?

A ja – ja urodziłam się ze skrzydłami, jako odmieniec, który nie miał prawa liczyć na coś tak majestatycznego jak miłość. To nasz los, nasze przeznaczenie, to ono decyduje o takich rzeczach, prawda?

Nie mam skrzydeł jak oni. Uszczęśliwia mnie prosta czynność - odbieranie piękna. To wszystko.

Taka jest istota człowieka: skrzydeł nie ma. Jeśli połamiecie mu nogi, to przez to bynajmniej nie będzie latać.

Mój dom, Finlandia. Dziewiąty, najgłębszy krąg piekieł. Jezioro zamarzniętej krwi i win, powstałe z łez Lucyfera, zamienione w lód podmuchem jego skórzastych skrzydeł.

Wolność jest wtedy, kiedy nikt nie zamyka ci skrzydeł.