-
Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik3
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
-
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać13
Cytaty z tagiem "robot" [29]
[ + Dodaj cytat]Nie przepraszaj za płacz. Bez takich uczuć jesteśmy tylko robotami.
Trzy Prawa Robotyki:
1. Robot nie może skrzywdzić istoty ludzkiej lub - poprzez wstrzymanie się od działania - pozwolić, by stała jej się krzywda.
2. Robot musi wykonywać rozkazy wydawane mu przez istoty ludzkie, z wyjątkiem sytuacji, kiedy byłyby one sprzeczne z Prawem Pierwszym.
3. Robot musi chronić swoje istnienie dopóty, dopóki taka ochrona nie jest sprzeczna z Prawem Pierwszym lub Drugim.
- Jestem I-5YQ, robot protokolarny - powiedział, a po chwili przerwy, gdy wyłączyła się sekwencja wstępna, dodał: - Czy będziesz mnie krzywdzić?
-Słuchaj,w porządku. Nie musisz gadać jak robot. Chodźmy.
-Twoje komplementy nie są konieczne.
-Co?
-Robot ma bardziej rozwinięte zdolności logiczne w porównaniu do człowieka. Komplementowałaś mnie, czyż nie?
Walę ręką w czoło.
-Jasne.
...zobaczę na pokładach szeregi biało opancerzonych, masywnych automatów, które nie dzielą z człowiekiem pierworodnego grzechu i są tak niewinne, że wykonują każdy rozkaz, aż do całkowitego zniszczenia siebie lub przeszkody, która stanie im na drodze, jeżeli tak zaprogramowana została ich oscylująca w kryształach pamięć.
Po czym można poznać, że jest się twardszym niż inni? Po tym, że się nie płacze ani wewnątrz ciała, ani na zewnątrz. Jest się jak robot, który nie rdzewieje, kiedy się go polewa wodą z solą. Ja dzisiaj nie płakałem, więc jestem jak robot.
A ty?
Gdy żyje się teraz w takim pośpiechu, mało brakuje, a zapomina się o sobie. Człowiek współczesny prawie nie różni się od robota. Gazety, telewizja, książki, reklamy... zalany tym jak falami nie ma czasu, by pomyśleć o sobie. A z powodu żądzy władzy, pieniędzy, popularności zatraca się i zapomina o sobie. Żyje, utraciwszy swe prawdziwe oblicze.
W celu, do którego chcemy użyć jej teraz, pułkowniku. Wyliczyłem, że prawdopodobieństwo, iż nakaże pan wykonanie kolejnego testu, wynosi siedemdziesiąt jeden procent. Za drugim razem oczywiście chciałby pan wysłać tam coś więcej niż sondę. Uznałem, że bomba rozwiąże problem systemów obronnych wroga, więc zbudowałem ją zawczasu. Zaatakowały nas makrosy i pokonaliśmy je, ale nie zdecydował się pan na kolejny krok. Dojście do tej konkluzji zajęło panu nieco więcej czasu. Na szczęście ja przygotowałem się wcześniej na tę sytuację, a pan pomógł rozwiązać problem niemal natychmiastowej detonacji.
Trudno jest być mną, pułkowniku. Nie jestem podobny do ludzi. Mój umysł jest zdolny do silnych, rekursywnych myśli, co oznacza, że widzę więcej ścieżek dalszego rozwoju każdej sytuacji niż jakikolwiek człowiek. To dar, ale i brzemię.
Ruszyłam palcem u stopy. Oto jest moje ciało. Robot, którym mogę sterować za pomocą myśli. Najbardziej doskonały wynalazek, którego nikt nie wynalazł.