-
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński6
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać7
-
Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
-
Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Cytaty z tagiem "rak" [77]
[ + Dodaj cytat]Jechał niespiesznie, omijając dziury w asfalcie, które po zimie wyłaziły masowo jak wykwity nowotworu. Złośliwy rak toczący krajowy ruch drogowy, z przerzutami po całej Polsce.
Będę brutalnie szczera: jeśli jesteś zbyt pulchna, tych kilka dodatkowych kilogramów może cię zabić.
Demonstrując pogodę ducha podczas spotkań z odwiedzającymi go przyjaciółmi i bliskimi, ojciec Rona nie tylko dodaje nam otuchy, ale także sprawia, że zapamiętamy go takim, jakim był przez całe swoje życie. Pozwala nam wierzyć, że choroba wycieńczyła jego ciało, ale nie zdołała zniszczyć jego charakteru.
To wilkołak i nie ma żadnej przyczyny, dla której zjawił się tu i teraz – równie bez powodu jak rak, psychopata o morderczych skłonnościach czy zabójcza trąba powietrzna.
Dziewczyna z recepcji ma często swojej pracy powyżej uszu. Kiedy robi się trochę spokojniej, wychodzi na papierosa. To normalne, w szpitalach rak traktowany jest jak kumpel z pracy.
Kiedy będziesz o nim pisał, dopilnuj, żebyś w pełni zrelacjonował jego historię. Nie pisz tylko o słabym, starym człowieku umierającym na raka. Opowiedz o zapijaczonym degeneracie, który spalił czternastoletnią dziewczynę.
(...) goście odwiedzających chorych na raka nie są szczególnie wylewni. Niezależnie od tego, jacy są gadatliwi, stają się małomówni, gdy widzą, co choroba zrobiła z ich przyjacielem lub członkiem rodziny. Zwykle po prostu stoją, najczęściej w milczeniu, starając się wyglądać na mocnych. Kiedy wiemy, że ktoś umiera, trudno znaleźć odpowiednie słowa.
Bo jak mówić tym ludziom, którzy kontaktują się ze mną, by podziękować za życie, że choć pamiętam o nich i cieszą mnie ich słowa, to jednak najmocniej wryły mi się w pamięć wspomnienia tych, których nie ma już pomiędzy nami?
Dziękuję ci, mój raku, że wyzwoliłeś mnie z wielu strachów.
... moim podstawowym zadaniem jako lekarki jest trafić do ludzi,
zanim będą musieli pójść pod nóż.