-
Artykuły„Jednym haustem”, czyli krótka historia opowiadaniaSylwia Stano6
-
ArtykułyUwaga, akcja recenzencka. Weź udział i wygraj powieść „Fabryka szpiegów“!LubimyCzytać1
-
ArtykułyLubimy czytać – ale gdzie najbardziej? Jakie są wasze ulubione miejsca na lekturę?Anna Sierant29
-
Artykuły„Rękopis Hopkinsa”: taka piękna katastrofaSonia Miniewicz2
Cytaty z tagiem "piotr" [7]
[ + Dodaj cytat]Przewidział to z resztą, miał poczucie humoru. Piotr, wie pan, tchórzliwy Piotr. Zaparł się go. (...) On zaś zabawił się w grę słów. "Na tej opoce zbuduję swój kościół". Nie można posunąć się dalej w ironii, nie uważa pan?
Po godzinie patriarcha wyszedł na Czerwony Ganek i błogosławiąc wielotysięczny tłum - strzelców, synów bojarskich, urzędników, kupców, mieszczan - zapytał, który z carewiczów ma objąć carstwo. Płonęły ogniska, księżyc zapadał za rzeką Moskwą, na kopułach migotał jego lodowaty blask. Z tłumu krzyczano:
- Chcemy Piotra Aleksiejewicza!...
A potem ochrypły głos:
- Chcemy za cara Iwana!...
W stronę głosu rzucili się ludzie, ucichł wkrótce, tym głośniej zawołano w tłumie: - Piotra! Piotra!
Siedemdziesiąt pięć lat bolszewickiego panowania miało dla narodów, które znalazły się pod sowiecką okupacją, katastrofalne długofalowe skutki. (...) System sowiecki przeprowadził bowiem negatywną selekcję społeczną. (...)
Choroba zwana komunizmem wszędzie miała taki sam przebieg. W Chinach, Ameryce Łacińskiej i w Etiopii. Na Węgrzech, w Niemczech, Czechosłowacji, Hiszpanii i w Polsce. Ludzie wszelkich kultur, ras i religii - poddani czerwonemu eksperymentowi - zachowywali się tak samo. Stawali się homines sovietici. Ludźmi o zniewolonych umysłach.
[Ewangelia Mateusza 17, 14-27]
To wspaniałe wyznanie Piotra: "Ty jesteś Chrystus, Syn Boga żywego" zostało mu objawione przez Ojca. Jest to niewzruszony fundament, na którym Pan buduje swoje Zgromadzenie (Kościół), a każdy wierzący, tak jak Piotr, staje się żywym kamieniem. Jak mogłyby moce zła przemóc to, co należy do Chrystusa i co On Sam buduje? Pan powierza swemu uczniowi szczególnie zaszczytne zadanie: jego zwiastowanie Słowa ma otworzyć bramy królestwa zarówno Żydom, jak i poganom (Dz. Ap. 2, 36; 10, 43).
Nazajutrz wszedł do Cezarei. Korneliusz oczekiwał ich, zwoławszy swych krewnych i najbliższych przyjaciół. A kiedy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu na spotkanie, padł mu do nóg i oddał mu pokłon. Piotr podniósł go ze słowami: «Wstań, ja też jestem człowiekiem». (Dzieje 10:24-25)
Piotr to takie ładne imię. A moje córki to dały wnukom powydziwiane imiona, jakieś takie nie nasze. Żadna się mnie o zdanie nie spytała. Ja to nie uznaję imion, które nie pochodzą od świętych.